-
1 dringen
dringen v/i ( drang, gedrungen; sn): durch etwas dringen przenikać <- knąć> przez (A); Geschoss przebi(ja)ć (A);aus etwas dringen wydoby(wa)ć się z (G); -
2 eindringen
eindringen v/i ( irr; sn) przenikać, wnikać <- knąć> (in A do G); ( gewaltsam) wdzierać < wedrzeć> się, wtargnąć pf (do G); Hacker włam(yw)ać się ( in ein Computersystem do sieci komputerowej) -
3 gewaltsam
ge'waltsam (dokonany) przy użyciu siły, przemocą, gwałtem; Tod gwałtowny; -
4 stürmen
См. также в других словарях:
wedrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wdzierać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wedrzeć się — dk XI, wedrzeć siędrę się, wedrzeć siędrzesz się, wedrzeć siędrzyj się, wdarł się wdzierać się ndk I, wedrzeć sięam się, wedrzeć sięasz się, wedrzeć sięają się, wedrzeć sięaj się, wedrzeć sięał się 1. «wejść gdzieś (do środka) siłą, przemocą;… … Słownik języka polskiego
wdzierać się — → wedrzeć się … Słownik języka polskiego
wdzierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wdzierać sięam się, wdzierać sięa się, wdzierać sięają się {{/stl 8}}– wedrzeć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, wdzierać siędrę się, wdzierać siędrze się, wdzierać siędrzyj się, wdzierać siędarł się, wdzierać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… … Słownik języka polskiego
wcisnąć — dk Va, wcisnąćnę, wciśniesz, wciśnij, wcisnąćnął, wcisnąćnęła, wcisnąćnęli, wciśnięty, wcisnąćnąwszy wciskać ndk I, wcisnąćam, wcisnąćasz, wcisnąćają, wcisnąćaj, wcisnąćał, wcisnąćany 1. «silnie przycisnąwszy, umieścić coś w czymś ciasnym lub już … Słownik języka polskiego
wdarcie się — n I rzecz. od wedrzeć się … Słownik języka polskiego
we- — «przedrostek odpowiadający znaczeniowo przedrostkowi w , występujący w czasownikach pochodnych przed niektórymi grupami spółgłoskowymi, np. wedrzeć się, wejrzeć, wepchnąć, werżnąć, wezwać; w obrębie koniugacji wymienia się niekiedy z… … Słownik języka polskiego
wepchnąć — dk Va, wepchnąćpchnę, wepchnąćchniesz, wepchnąćchnij, wepchnąćpchnął, wepchnąćpchnęła, wepchnąćpchnęli, wepchnąćpchnięty, wepchnąćpchnąwszy rzad. wepchać dk I, wepchnąćpcham, wepchnąćpchasz, wepchnąćpchają, wepchnąćpchaj, wepchnąćpchał,… … Słownik języka polskiego
weprzeć — dk XI, weprzećprę, weprzećprzesz, weprzećprzyj, wparł, wparty, wparłszy wpierać ndk I, weprzećam, weprzećasz, weprzećają, weprzećaj, weprzećał, weprzećany 1. «przystawiwszy, przyłożywszy coś do czegoś, oparłszy o coś, nacisnąć z pewną siłą;… … Słownik języka polskiego
