wełnę

См. также в других словарях:

• wełna — ż IV, CMs. wełnanie; lm D. wełnałen 1. «sierść owiec, wielbłądów, lam, niektórych gatunków kóz i innych zwierząt; surowiec włókienniczy otrzymany z tej sierści» Wełna owcza, wielbłądzia. Przędza, tkanina z wełny. Czesać, gręplować, prząść wełnę.… …   Słownik języka polskiego

• wełnisty — 1. «porosły wełną; odznaczający się dużą wydajnością wełny, hodowany ze względu na wełnę» Koza, owca, lama wełnista. Rasa wełnista zwierząt. 2. «porosły sierścią, włosami, przypominającymi wełnę; podobny do wełny, kędzierzawy, skręcony, splątany» …   Słownik języka polskiego

• alpaka — I ż III, CMs. alpakaace; lm D. alpakaak 1. «Lama pacos, zwierzę domowe z rodziny wielbłądowatych, z podrodziny lam, o gęstej, długiej sierści czarnej, niekiedy białej, hodowane głównie w górach Boliwii i Peru jako zwierzę juczne oraz ze względu… …   Słownik języka polskiego

• bela — ż I, DCMs. belali; lm D. bel a. beli 1. «zwój tkaniny, papieru itp.» Bela sukna, firanek. 2. «sprasowany i opakowany prostopadłościan różnych materiałów» Bele bawełny, ziół, siana, makulatury. Prasować torf w bele. Sprzedawać wełnę w belach. 3.… …   Słownik języka polskiego

• bielić — ndk VIa, bielićlę, bielićlisz, biel, bielićlił, bielićlony 1. «malować mlekiem wapiennym zwłaszcza świeże tynki w budynkach, płoty itp.; białkować» Bielić mieszkanie, ściany. Bielone chaty. ∆ Bielić drzewa «smarować pnie drzew mlekiem wapiennym w …   Słownik języka polskiego

• cienkorunny — «mający cienkie runo, cienką wełnę; cienkowełnisty» Cienkorunna owca …   Słownik języka polskiego

• cienkowełnisty — «mający cienką wełnę» Cienkowełniste owce, kozy …   Słownik języka polskiego

• długowełnisty — «o pewnych odmianach zwierząt (hodowlanych, dzikich): mający długą wełnę, rzadziej długą sierść» Długowełniste owce …   Słownik języka polskiego

• dobarwić — dk VIa, dobarwićwię, dobarwićwisz, dobarwićbarw, dobarwićwił, dobarwićwiony dobarwiać ndk I, dobarwićam, dobarwićasz, dobarwićają, dobarwićaj, dobarwićał, dobarwićany 1. «zabarwić dodatkowo, powtórnie; wzmocnić, uintensywnić barwę czego» Dobarwić …   Słownik języka polskiego

• farbować — ndk IV, farbowaćbuję, farbowaćbujesz, farbowaćbuj, farbowaćował, farbowaćowany 1. «zabarwiać, nasycać farbą» Farbować wełnę, płótno. Farbować coś na niebiesko, na czarno. Suknia farbowana. Pantofle z farbowanej skóry. Farbować włosy na jasno, na… …   Słownik języka polskiego

• filcować — ndk IV, filcowaćcuję, filcowaćcujesz, filcowaćcuj, filcowaćował, filcowaćowany «zbijać wełnę lub sierść w filc albo na podobieństwo filcu; spilśniać» filcować się «zbijać się na podobieństwo filcu (zwykle o tkaninach i dzianinach wełnianych)»… …   Słownik języka polskiego