-
1 waluta
сущ.• валюта• деньги• монета* * *♀ валюта* * *жвалю́та -
2 waluta
f ek. валютаKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > waluta
-
3 lej
сущ.• воронка• лей* * *1) (jama) воронка2) lej (waluta) лей (валюта)* * *%1 ♂, мн. Р. \lejów воронка ž (яма; приспособление)
* * *I м, мн Р lejówворо́нка ż (яма; приспособление)II м, мн Р leiлей, ле́я ż ( денежная единица)Syn: -
4 marka
1) (jednostka wagi) марка (весовая единица)2) marka (typ produktu) марка (тип продукта)3) marka (waluta) марка (валюта)4) marka (znak firmowy) марка, бренд5) przen. marka (reputacja) перен. марка (репутация)marchia марка (административная единица)znaczek (pocztowy) марка (почтовая)techn. znak техн. марка* * *mar|ka%1 ♀, мн. Р. \markaek 1. марка (фирмы и ♂.ň.);2. репутация, слава; mieć dobrą, złą \markakę пользоваться хорошей, плохой репутацией, быть на хорошем, плохом счету+2. reputacja, sława
* * *I ж, мн Р marek1) ма́рка (фирмы и т. п.)2) репута́ция, сла́ваmieć dobrą, złą markę — по́льзоваться хоро́шей, плохо́й репута́цией, быть на хоро́шем, плохо́м счету́
Syn:II ж, мн Р marekма́рка ( денежная единица) -
5 pula
сущ.• бассейн* * *1) фонд, кон, банк2) inform. pula (obiektów) информ. пул (объектный)3) pula (waluta) пула (валюта)kula, pocisk пуля* * *pul|a♀ 1. кон ♂; пулька; банк ♂ (ogół stawek);2. резерв ♂, фонд ♂; z \pulai ministerialnej из фондов министерства; ● \pula finałowa спорт. спортсмены, вышедшие в финал+1. bank
* * *ж1) кон m; пу́лька; банк m ( ogół stawek)2) резе́рв m, фонд mz puli ministerialnej — из фо́ндов министе́рства
•Syn:bank 1) -
6 sum
См. также в других словарях:
waluta — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. walutaucie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obowiązująca na terenie danego państwa lub państw podstawowa jednostka pieniężna (np. złoty, marka, dolar i in.) : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
waluta — ż IV, CMs. walutaucie; lm D. walutaut 1. «jednostka pieniężna będąca podstawą systemu pieniężnego w danym kraju, np. złoty, rubel, dolar» Waluta polska, włoska, francuska. Waluta obca, krajowa. 2. «typ systemu pieniężnego zależny od tego, jakie… … Słownik języka polskiego
waluta — Twarda waluta «waluta wymienialna o względnie stałym kursie»: Złotówki wymieniali na czarnym rynku z powrotem na twardą walutę, zwykle dolary amerykańskie (...). M. Ziomecki, Lato … Słownik frazeologiczny
twardy — Być twardym jak kamień, jak głaz zob. kamień 3. Coś jest twarde jak podeszwa zob. podeszwa. Ktoś (jest) twardy jak skała zob. skała. Ktoś (jest) twardy jak stal zob. stal 1. Mieć twardą pięść, być twardej pięści zob. pięść 2. Mieć twardą rękę zob … Słownik frazeologiczny
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
Переводный рубль — расчётная единица и средство платежа во взаимных межгосударственных расчётах стран членов СЭВ. Является коллективной международной социалистической валютой. Учрежден в соответствии с Соглашением стран членов СЭВ о многосторонних расчётах… … Большая советская энциклопедия
валюта — Итальянское – valuta (стоимость, монета). Немецкое – Valuta. Слово «валюта» – итальянское по своему происхождению. В русский язык со значением «единица денежной системы какого либо государства, обеспеченная запасом золота» слово вошло в середине… … Этимологический словарь русского языка Семенова
lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 … Słownik języka polskiego
nisko — niżej przysłów. od niski (tylko w zn. 2 6) a) w zn. 2: Tereny nisko położone. Nisko zawieszona lampa. Nisko lecący samolot. Zachodzące słońce było już nisko. Mieszka o piętro niżej. Schylić się nisko … Słownik języka polskiego
pokrycie — n I 1. rzecz. od pokryć. 2. lm D. pokrycieyć «materiał, którym się coś pokrywa» Pokrycie ze skóry. Futro z wełnianym pokryciem. Adamaszkowe pokrycie kołdry. Zmienić pokrycie na meblach. 3. lm D. pokrycieyć «materiał tworzący zewnętrzną… … Słownik języka polskiego
szwindlować — ndk IV, szwindlowaćluję, szwindlowaćlujesz, szwindlowaćluj, szwindlowaćował pot. «robić szwindle; oszukiwać, kręcić w interesach» Szwindlował w handlu walutą. Szwindlował na wadze. ‹niem.› … Słownik języka polskiego