Перевод: с польского на английский

с английского на польский

walory

См. также в других словарях:

  • walor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. walororze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wartość, znaczenie, zaleta; przymiot, dodatnia strona czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walory poznawcze książki. Wybitny walor… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • walor — m IV, D. u, Ms. walororze; lm M. y 1. «wartość, znaczenie (zwykle dodatnie); zaleta» Walory artystyczne, literackie, muzyczne jakiegoś utworu, filmu. Walory smakowe produktu. Czyjeś walory zewnętrzne. Dzieło o wybitnych walorach poznawczych. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • Florian Święs — (born September 24, 1939) is a full professor of Biology and Earth Sciences at the Maria Curie Skłodowska University. In 1992 he became the Head of the Geobiology Division at the Institute of Biology.He received his MA from UMCS in 1962, his Ph.D …   Wikipedia

  • Książ — (German: Fürstenstein Castle, Wistenberch, Vorstinberech, Vorstinburg and Fürstenberg) is a castle in Silesia, Poland near the town of Wałbrzych. It was first mentioned in the 13th century. It lies within a protected area called Książ Landscape… …   Wikipedia

  • Крупе — Стиль этой статьи неэнциклопедичен или нарушает нормы русского языка. Статью следует исправить согласно стилистическим правилам Википедии …   Википедия

  • pewny — 1. Ktoś jest pewny siebie a) «ktoś jest przekonany o swojej wartości»: Sądziła, że będzie cyniczny, pewny siebie i w miarę wulgarny. J. Andrzejewski, Popiół. b) «ktoś jest przeświadczony o słuszności swoich racji» 2. Ktoś jest pewny swego «ktoś… …   Słownik frazeologiczny

  • cenić — ndk VIa, cenićnię, cenićnisz, ceń, cenićnił, cenićniony 1. «przyznawać komuś, czemuś znaczenie, wartość, walory; szanować, poważać» Cenić czyjś talent. Cenił przyjaciół za lojalność. Cenić w dzieciach samodzielność. Cenić coś nisko, wysoko.… …   Słownik języka polskiego

  • heurystyczny — «dotyczący heurystyki, związany z heurystyką» ∆ Czynności heurystyczne «czynności prowadzące do poznania nowych prawd, w węższym znaczeniu do sformułowania hipotezy, przeciwstawiane czynnościom uzasadniającym» ∆ Fikcja heurystyczna «konstrukcja… …   Słownik języka polskiego

  • literacki — literackiccy «odnoszący się do literatury lub literata; należący do literatury pięknej; właściwy literaturze pięknej» Dzieło literackie. Utwór, szkic, artykuł literacki. Gatunek literacki. Rodzaj literacki. Prasa, publikacja literacka. Krytyka… …   Słownik języka polskiego

  • niepodważalny — «taki, którego nie można podać w wątpliwość; pewny, niewzruszony» Niepodważalny dokument, dowód, fakt. Niepodważalna wiara. Niepodważalne prawdy, walory. Niepodważalne osiągnięcia, sukcesy, zasługi. Niepodważalne kompetencje, prawa …   Słownik języka polskiego

  • obsadowy — 1. «odnoszący się do obsady ról teatralnych i filmowych» Polityka obsadowa w teatrach. Pomyłka obsadowa. Walory obsadowe przedstawienia. 2. ryb. «stanowiący obsadę stawu hodowlanego» Popyt na lina obsadowego dla jezior …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»