Перевод: с немецкого на азербайджанский

с азербайджанского на немецкий

waffe

  • 1 Waffe

    f (11) silah; blanke \Waffe soyuq silah; die \Waffen strecken təslim olmaq, silahı yerə qoymaq; zu den \Waffen greifen silaha sarılmaq; unter \Waffen stehen döyüşə hazır durmaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > Waffe

  • 2 blank

    a 1. parlayan, parlaq; təmiz; 2. açıq, çılpaq; \blanke Waffe soyuq silah; \blank ziehen qılınc (xəncər) siyirmək; \blanker Draht elek. izolesiz məftil; 3. açıq, hamar; \blanke Fläche açıq düzənlik; \blank und blaß tam çılpaq; \blanke Worte boş sözlər; ein \blanker Unsinn xalis cəfəngiyat; ganz \blank sein dan. bir qəpiyi də olmamaq, pulsuz qalmaq; \blank schlagen mətb. yığımda boş yer qoymaq

    Deutsch-Aserbaidschanisch Wörterbuch > blank

См. также в других словарях:

  • Waffe — Sf std. (8. Jh.), mhd. wāfen, wāpen n., ahd. wāfan n., as. wāpan n. Stammwort Aus g. * wǣpna n. Waffe , auch in gt. wepna Pl., anord. vápn, ae. wǣpen n., afr. wēpen, wāpen n. Das Femininum seit mittelhochdeutscher Zeit (wohl aus dem Plural).… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Waffe — Waffe: Die gemeingerm. Bezeichnung für »Kampfgerät« mhd. wāfen, ahd. wāf‹f›an, got. wēpn, engl. weapon, schwed. vapen ist ohne sichere außergerm. Anknüpfungen. Im Mhd. bedeutet das Wort auch »Schildzeichen, Wappen« (eigentlich »Zeichen auf der …   Das Herkunftswörterbuch

  • Waffe — Waffe, 1) Werkzeug zum Angriff ob. zur Vertheidigung; 2) Krallen u. Fänge von Raubthieren, bes. vom Luchs; 3) so v.w. Gewehr 4), s.u. Schwein; 4) s.u. Nebenpflanzentheile m); 5) (Bergb.), so v.w. Gewähr 1); 6) bei manchen Handwerkern die… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Waffe — Waffe, soviel wie Truppengattung, s. Waffen (am Schluß) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Waffe — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Bsp.: • Die Waffen des modernen Krieges sind furchtbar …   Deutsch Wörterbuch

  • Waffe — Stich , Hieb und Schusswaffen Die …   Deutsch Wikipedia

  • Waffe — Kampfgerät * * * Waf|fe [ vafə], die; , n: Gerät, Mittel o. Ä. zum Kämpfen, zum Angriff oder zur Verteidigung: eine Waffe bei sich tragen; nukleare, chemische, biologische, konventionelle Waffen. Zus.: Abschreckungswaffe, Angriffswaffe, Atomwaffe …   Universal-Lexikon

  • Waffe — die Waffe, n (Grundstufe) ein Gerät für den Kampf gegen einen Gegner Beispiel: Er richtete die Waffe auf den Gegner. Kollokation: die Waffe laden …   Extremes Deutsch

  • Waffe — a) Kampfgerät, Kriegswerkzeug. b) Gewehr, Pistole, Schusswaffe; (ugs.): Schießeisen; (salopp): Knarre, Schießprügel; (Kinderspr.): Schießgewehr. c) Handhabe, Instrument, Mittel [und Wege], Werkzeug; (Fachspr.): Instrumentarium. * * *… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Waffe — Wạf·fe die; , n; ein Instrument oder Gerät zum Kämpfen, z.B. ein Schwert , ein Gewehr <konventionelle, atomare, nukleare, chemische, taktische, strategische Waffen; eine Waffe (bei sich) tragen; Waffen führen, einsetzen; zu den Waffen… …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • Waffe — ginklas statusas T sritis Kūno kultūra ir sportas apibrėžtis Kaunamasis įrankis; kovos priemonė. atitikmenys: angl. weapon vok. Waffe, f rus. оружие …   Sporto terminų žodynas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»