Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

wade

  • 1 brjótast í gegnum

    Íslensk-ensk orðabók > brjótast í gegnum

  • 2 vaîa

    Íslensk-ensk orðabók > vaîa

  • 3 vaîa, ösla

    Íslensk-ensk orðabók > vaîa, ösla

  • 4 VAÐA

    (veð; óð, óðum, and vóð, vóðum; vaðinn), v.
    1) to wade through water, snow, smoke, fire (v. ár, mjöll, reyk, eld); absol. to wade through water; Þórr óð til lands, Th. waded ashore;
    2) to rush (Kolskeggr óð at honum); v. at vígi, to rush into fight; v. fram, to rush forth, in battle; hann lætr v. stein til eins þeira, he lets fly a stone at one of them; hón lét skíran málm v., threw gold broadcast;
    3) v. uppi, to appear above water (óðu limarnar uppi, en rœtrnar í sjónum); fig. to be overbearing (þenna tíma óð herra A. mjók uppi).
    * * *
    pres. veð; pret. óð, ótt (óðst), óð, pl. óðu; subj. œði and væði; imperat. vað, vaddu; part. vaðinn: [A. S. wadan; Engl. wade; Germ. waten; Dan. vade]:—to wade, go through shallow water, Gm. 21, 29, Hkv. Hjörv. 5; vaða þunga stramna, Vsp. 45; hann gengr götu til lækjarins, en veðr síðan lækinn, Gísl. 28; þar má vel vaða út í hólmann, Fms. i. 71; þeir óðu út á mót margir, viii. 161; þeir óðu til lands, 317; en Þórr óð til lands, Edda 36; ok óð á sæinn út, Hkr. i. 229; hón óð út á vaðlana, Lv. 68, 69; vér höfum vaðnar leirur, Orkn. (in a verse); vaða mjöll, to wade through snow, Sighvat; var mjöllin svá djúp, at hrossin fengu eigi vaðit, Fb. ii. 111; Þórr gengr til dómsins ok veðr ár þær, Edda 10; vaxattú nú Vimr, alls mik vaða tiðir, 60: also of fire, smoke, wind, vaða loganda eld, Fms. i. 265, Nj. 162; var því líkast sem þeir væði reyk, Fms. iii. 176; sem hann væði vind, vi. 419; sem hann œði vind, Mork. l. c.; þeir óðu jörðina at knjám, Fas. i. 424: the phrase, tungl veðr í skýjum, the moon wades in clouds.
    II. metaph. to go through the thick of a thing, rush, storm; Kolskeggr óð at honum, rushed at him, Nj. 97; vaða fram, to rush forth, in battle, Al. 5; þars þú at vigi veðr, Skv. 2. 24; vaðit hefir þú at vígi. Am. 90; hann lætr vaða stein til eins þeirra ( he lets fly a stone at him) svá at sá liggr í svíma, Fs. 36; þá óð annat útan í mót, Fms. viii. 191; þar er vé vaða, Darr. 6 (of the standard in battle); Ebresk orð vaða opt í Látinunni, Hebrew words often get into the Latin, Skálda (Thorodd); sýnisk mér sem hér vaði allt saman ( be all mixed together) kálfar ok úlfar, Fms. viii. 243; hón lét skíran málm vaða, threw gold broadcast, Akv. 39; láta gullskálir á flet vaða, 10.
    2. vaða uppi, to ‘wade up,’ appear above water; óðu limarnar uppi en rætrnar í sjónum, of a tree, Fms. vii. 163: vaða uppi is used of sharks or dog-fish coming to the surface; hence to be violent, þenna tíma óð herra Ásgrímr mjök uppi, Bs. i. 722, 730.

    Íslensk-ensk orðabók > VAÐA

  • 5 ösla

    * * *
    (að), v. to wade or splash (hón öslar aptr til meginlands).
    * * *
    að, [akin to vaða-óð, qs. vaðsla or from usli = fire (?)], to wade, splash in water; hón öslar aptr til meginlands, Fas. ii. 182: very freq. in mod. usage, e. g. of children dabbling in water: in poets also of ships, skeiðir úðr undan bar ösluðu súða ljónin, Sig. Breiðf.

    Íslensk-ensk orðabók > ösla

  • 6 ÁLL

    * * *
    (-s, -ar), m.
    1) eel;
    2) a deep narrow channel in sea or river (eru nú þeir einir álar til lands, er ek get vaðit);
    3) germ, sprout of a plant.
    * * *
    m.
    I. an eel, Lat. anguilla, Km. 236, Edda (Gl.), 655 xxx. 2, Stj. 69.
    II. a deep narrow channel in sea or river; eru nú þeir einir alar til lands er ek get vaðit, Fms. iii. 60; þeir lögðu út á álinn (in a harbour) ok lágu þar um strengi, Sturl. i. 224; djúpir eru Islands alar, of the channel of the Atlantic between Norway and Iceland, a proverb touching the giantess who tried to wade from Norway to Iceland, Ísl. Þjóðs.
    III. in names of horses, or adjectives denoting the colour of a horse, ‘ál’ means a coloured stripe along the back, e. g. in mó-ál-óttr, brown striped, bleik-ál-óttr, yellow striped; Kingála and Bleikálingr are names of horses, referring to their colour.
    IV. a sort of seed, Edda (Gl.); cp. Ivar Aasen, aal, a sprout, and aala, aal-renne, to sprout, of potatoes.
    V. the pith of a tree; ok haft þar til álinn úr eikitrjám = το μέλαν δρυος ἀμφικεάσσας, Od. xiv. 12 (Dr. Egilsson).
    COMPDS: álafiski, álagarðr, álaveiðr, álavirki.

    Íslensk-ensk orðabók > ÁLL

  • 7 for-vaði

    a, m. a cliff projecting into the forvað, where the rider has to wade through water, Fbr. 45, Vm. 107.

    Íslensk-ensk orðabók > for-vaði

  • 8 KÖGURR

    (dat. kögri, pl. kögrar), m. a quilt with fringe, counterpane.
    * * *
    m., dat. kögri, pl. kögrar:—a quilt with fringe, a counterpane; hann lét göra grind um legstaðinn ok breiða yfir kögur, Fms. viii. 237; er leg hans í miðju kirkju-gólfi, ok breiddr yfir kögurr, Hkr. iii. 376, Fms. x. 128, 150: of a church inventory, kögrar þrír, Dipl. iii. 4, Pm. 34: a bed-cover, hann bjó þegar rekkju ok yfir breiddi einn kagur, Str. 45; sonr á setklæði öll, … bekk-klæði ok kögra, N. G. L. i. 211; kögur ok handklæði, Vm. 92: of dress, vaða ok væta kögur minn, Hbl. 13: the vellum has gur, but the emendation into kögur is received by Editors; and is made certain by ‘kögur-sveinn’ in the same verse; but the sense and origin of kögurr in this place have been missed by the interpreters. It is indeed a well-known Teut. word. A. S. cocur, O. H. G. chochar. Germ. kocher, Dutch koker; the Dan. kogger is prob. borrowed from the Germ., as is the Icel. koffur from Luther’s Bible; once on a time it was also a Scandin. word, which was since displaced by the compounded örva-malr or ör-malr, q. v.; this passage being the only place where it occurs in an uncompounded form, but it remains in kögur-sveinn, a quiver-boy, who carried the hunter’s quiver (?); and in kögur-barn, Norse kogge-barn. Prof. Bergmann has, with his usual insight in Eddic matters, divined the sense when he says, p. 123, ‘über den Sund zu schwimmen und dabei seinen feurigen Donner-und blitz-keil, … im Wasser zu netzen und abzukühlen.’ The fact is, Thor is here represented carrying a quiver full of thunder-bolts on his back, and so the poet makes the mighty thunder-god stop at the Sound, embarrassed, and begging to be ferried over, as he could not wade over from fear of wetting his quiver and quenching the fire, for he must ‘keep his powder dry:’ although in Gm. and Þd. Thor is not much afraid of the water. Whether kögurr, a quilt, be any relation to kögurr, a quiver, we cannot tell, prob. not; if so, this word should be placed under a separate head; in mod. usage of fringe or fringed cloth: a nickname, Landn.; munu jarðlýsnar synir Gríms kögurs, verða mér at bana? 146: botan. the thyrsus, Hjalt.

    Íslensk-ensk orðabók > KÖGURR

  • 9 REYKR

    (-jar, -ir), m. smoke, steam.
    * * *
    m., gen. reykjar. dat. reyki, Sks. 211 B, but usually reyk; with the article reykinum, Eb. 218, Nj 58, 202, mod. reyknum; pl. reykir, reykja, reykjum: [A. S. reôc; Engl. reek; Scot. reek or reik; Germ. rauch; Dan. rög; Swed. rök]:—reek, smoke, steam; svartr af reyk, Eg. 183; hann gengr með reykinum, Nj. 58: síðan hljóp hann með reykinum, 202; hélt þá reykinum upp í skarðit, Eb. 218; hvert hús er reyk (dat.) reykir, N. G. L. i. 11; þeir sásk til víða, ef þeir sæi reyki eðr nokkur líkendi til þess at landit væri byggt, ok sá þeir þat ekki, Landn. 26; hverfr því likt sem reyk legði, Mar.; hingat leggr allan reykinn, Nj. 202; hverfa sem r. fyrir vindi, Mar.; nú leggr sundr reyki vára ef sinn veg fara hvárir, Fms. vi. 244; hvárt sem mér angrar reykr eða bruni, Nj. 201; kómusk þeir með reyk í brott, Fs. 84; var fullt húsit af reyk, 44: metaph. phrase, vaða reyk, to ‘wade in reek’ to be all in the wrong; hann lagði halann á bak sér ok setti í burtu, svá at hvárki sá af honum veðr né reyk, Fb. i. 565:—reykjar-daunn, reykjar-þefr, a smell of smoke, Fms. ii. 98, Fær. 41, Rb. 240; reykjar-bragð, a taste of smoke; reykjar-svæla, a thick cloud of smoke; reykjar-gufa, vaporous smoke, passim.
    II. in Icel. local names, Reykir, as well as the compounds with Reykjar- and Reykja-, are freq., marking places with hot springs, the sing. Reykjar- being used when there is but one spring, and the plur. Reykja- when there are more than one, thus, Reykja-á, Reykja-dalr, Reykja-holt (mod. Reyk-holt), Reykja-laug, Reykja-nes, Reykja-hlíð, Reykja-hólar (mod. Reyk-hólar), Reykja-vellir; but Reykjar-fjörðr (twice in western Icel.), Reykjar-dalr, Reykjar-hóll, Reykjar-strönd, Landn.; and lastly, Reykjar-vík, thus Landn. 37, Jb. 4 (Rꜹkiarvic), Harð. S. ch. 10, for the spring (in Laugarnes) is but one; mod., but less correct, Reykja-vík. Local names beginning with Reyk- are peculiar to Icel., and are not met with in any other Scandin. country; the pillars of transparent steam, as seen afar off, must have struck the mind of the first settlers, who gave the names to the localities. Reyk-dælir, Reyk-nesingar, Reyk-hyltingar, etc., men from R, Landn., Sturl.

    Íslensk-ensk orðabók > REYKR

  • 10 vasla

    or vazla, að, to wade in water.

    Íslensk-ensk orðabók > vasla

  • 11 VEIÐR

    (gen. -ar, dat. and acc. -i; pl. -ar), f. hunting fishing, catch (öll v. fugl ok fiska); fara á veiðar, to go out hunting; í honum. er þó veiðrin meiri, still there is bigger game in him.
    * * *
    f. (mod. veiði), dat. and acc. veiði, pl. veiðar; a gen. veiði, veiði sinnar, Sks. 126 A, Str. 24, but esp. in compds, see below: [A. S. wâde; O. H. G. waida; Germ. weide = a pasture]:—a catch, hunting, fishing, Ó. H. 79, 85; öll veiðr fugla ok fiska, K. Þ. K. 172; at sú veiðr hafi þar jafnan síðan til legit, Fms. i. 272; fara á veiðar, to go a hunting. Fas. ii. 263, Str. 28; veiðrin (the fish) hvarf þegar, Fms. i. 253 C, Ó. H. 78; fyrir útan netlög á hverr maðr veiði sína, en þat er veiðr er menn færa á skipi til lands, en flutning ella, Grág. ii. 360: metaph., vel væri at þá veiði bæri eigi undan, Nj. 69; þeir menn er veiðr mundi í vera, Eg. 121; í honum er þó veiðrin meiri, Nj. 155, 264.
    B. COMPDS: veiðibjalla, veiðibráðr, veiðibrella, veiðibúð, veiðidýr, veiðarefni, veiðifang, veiðifangi, veiðifar, veiðiferð, veiðifæri, veiðarfæri, veiðigögn, veiðihjörtr, veiðihundr, veiðikona, veiðikonungr, veiðimaðr, veiðimatr, veiðimörk, veiðiskapr, veiðispell, veiðistaða, veiðistaðr, veiðistigr, veiðiströnd, veiðistöð, veiðartæki, veiðivatn, veiðiván, veiðivélar.

    Íslensk-ensk orðabók > VEIÐR

  • 12 úœðr

    a. impassible to wade (vatnföll úœð).

    Íslensk-ensk orðabók > úœðr

См. также в других словарях:

  • Wade — or WAiDE could refer to:Media* WADE (AM), a radio station in Wadesboro, North Carolina, United StatesNamesWade is a surname, and may refer to * Aaron Wade * Abdoulaye Wade, Senegalese president * Adam Wade, drummer for Jawbox and Shudder to Think …   Wikipedia

  • Wade — steht für Wade (Name), Personen mit diesem Vornamen oder Familiennamen eine Bezeichnung des Musculus gastrocnemius ein Fangnetz in der Fischerei Orte in den Vereinigten Staaten: Wade (Maine) Wade (Mississippi) Wade (North Carolina) Siehe auch:… …   Deutsch Wikipedia

  • Wade — Wade, v. i. [imp. & p. p. {Waded}; p. pr. & vb. n. {Wading}.] [OE. waden to wade, to go, AS. wadan; akin to OFries. wada, D. waden, OHG. watan, Icel. va?a, Sw. vada, Dan. vade, L. vadere to go, walk, vadum a ford. Cf. {Evade}, {Invade}, {Pervade} …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Wade — Wade, NC U.S. town in North Carolina Population (2000): 480 Housing Units (2000): 220 Land area (2000): 1.305882 sq. miles (3.382218 sq. km) Water area (2000): 0.009230 sq. miles (0.023906 sq. km) Total area (2000): 1.315112 sq. miles (3.406124… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Wade — puede referirse a: Wade Giles, sistema de romanización (transcripción al alfabeto latino) del chino mandarín. Lugares en Estados Unidos: Wade (Misisipi) Wade (Carolina del Norte) Wade Williams, actor estadounidense …   Wikipedia Español

  • wade — [weıd] v [I always + adverb/preposition, T] [: Old English; Origin: wadan] to walk through water that is not deep wade in phr v 1.) to enter a discussion, argument etc in a forceful and annoying way, often without thinking about the possible… …   Dictionary of contemporary English

  • wade — [wād] vi. waded, wading [ME waden < OE, to go, akin to Ger waten, to wade < IE base * wādh , to go, stride forward > L vadere, to go, vadare, to wade] 1. to walk through any substance, as water, mud, snow, sand, tall grass, etc., that… …   English World dictionary

  • wade — [ weıd ] verb intransitive to walk in or through water or other liquid that is not very deep: She waded across the stream to get the ball. ,wade in phrasal verb intransitive BRITISH INFORMAL to become involved in someone else s discussion,… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • wade — (v.) O.E. wadan to go forward, proceed, in poetic use only, except as oferwaden wade across, from P.Gmc. *wadan (Cf. O.N. vaða, Dan. vade, O.Fris. wada, Du. waden, O.H.G. watan, Ger. waten to wade ), from PIE root *wadh to …   Etymology dictionary

  • Wade, MS — U.S. Census Designated Place in Mississippi Population (2000): 491 Housing Units (2000): 174 Land area (2000): 4.361655 sq. miles (11.296635 sq. km) Water area (2000): 0.024565 sq. miles (0.063622 sq. km) Total area (2000): 4.386220 sq. miles (11 …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Wade, NC — U.S. town in North Carolina Population (2000): 480 Housing Units (2000): 220 Land area (2000): 1.305882 sq. miles (3.382218 sq. km) Water area (2000): 0.009230 sq. miles (0.023906 sq. km) Total area (2000): 1.315112 sq. miles (3.406124 sq. km)… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»