-
21 wackeln
-
22 wackeln
гл.1) общ. дёргаться, дрожать, качать, качаться, покачивать, трястись, болтаться (разг.), ходить ходуном (разг.), шевелить (чем-л.), трясти (что-л.), (an D) шатать, шататься2) тех. неплотно примыкать, свободно сидеть -
23 wackeln
-
24 wackeln
шататься; качаться; свободно сидеть; неплотно примыкать -
25 wackeln
vi1) chwiać się; chybotać się2) s ugs. iść chwiejnym krokiem -
26 wackeln
wáckeln sw.V. hb/sn itr.V. 1. клатя се, олюлявам се; 2. клатушкам се (на някъде); 3. пок лащам (mit etw. (Dat) с нещо) (с глава); 4. umg клати се, нестабилен е (положение, фирма); ein Zahn wackelt един зъб се клати; Der Hund wackelt mit dem Schwanz кучето маха опашка.* * *itr клатя се; mit dem Kopfe = клатя си главата; itr s вървя, клатейки се. -
27 wackeln
v klimati, klimati se -
28 wackeln
vi1) разг шататься, качаться; болтаться; трястись, дрожать; ходить ходуном; дёргатьсяIhm wáckelt ein Zahn. — У него шатается зуб.
2) перен тж качаться, шататься, быть ненадёжнымDie Fírma wáckelt. — Фирма находится на грани банкротства.
Der Thron des Chefs wáckelt. — Под начальником закачалось кресло (его могут уволить).
3) разг (an D) шатать, качать, трясти (что-л)an der Tür wáckeln — открывать и закрывать дверь
4) разг (mit D) качать, покачивать; шевелить (чем-л)mit dem Kopf wáckeln — качать [кивать] головой
mit den Hüften wáckeln — покачивать [вилять] бёдрами
5) разг перен тж (s) ковылять, плестись, переваливатьсяDer Álte ist über die Stráße gewáckelt. — Старик проковылял через улицу.
-
29 wackeln
vi качаться; неплотно примыкать; свободно сидеть; шататьсяNeue große deutsch-russische Wörterbuch Polytechnic > wackeln
-
30 wackeln
wáckeln vi1. шата́ться, кача́ться; болта́ться (разг.); трясти́сь, дрожа́ть; ходи́ть ходуно́м (разг.); дё́ргатьсяihm wá ckelt der Kopf — у него́ трясё́тся голова́ ( от старости)
2. (an D) шата́ть, кача́ть, трясти́ (что-л.)3. ( mit D) кача́ть, пока́чивать; шевели́ть (чем-л.)mit dem Kopf wá ckeln — кача́ть [кива́ть] голово́й
-
31 wackeln
gevşek olmakoynamaksallanmaksarsılmak -
32 wackeln
viшататься, качаться -
33 Wackeln
nwobble -
34 wackeln
-
35 wackeln
- {to stagger} lảo đảo, loạng choạng, do dự, chần chừ, phân vân, dao động, làm lảo đảo, làm loạng choạng, làm choáng người, làm do dự, làm phân vân, làm dao động, xếp chéo cánh sẻ, xếp chữ chi - bố trí chéo nhau - {to totter} lung lay, sắp đổ, đi lảo đảo, đi chập chững - {to wag} lắc, vẫy, ve vẩy - {to waggle} wag - {to wiggle} lắc lư, ngọ nguậy - {to wobble} nghiêng bên nọ ngả bên kia, rung rung, run run, lưỡng lự, nghiêng ngả -
36 wackeln
vi laxlamaq, tərpənmək, yırğalanmaq; da wackelt die Wand! ≅ quruluşun özülü sarsıyır / laxlayır! -
37 du kannst dich auf den Kopf stellen und mit den Füßen wackeln, ...
du kannst dich auf den Kopf stellen und mit den Füßen wackeln,...(umgangssprachlich) tu auras beau faire des pieds et des mains,...Deutsch-Französisch Wörterbuch > du kannst dich auf den Kopf stellen und mit den Füßen wackeln, ...
-
38 mit den Hüften wackeln
mit den Hüften wackeln -
39 mit den Ohren wackeln
mit den Ohren wackeln -
40 seine Zähne wackeln
См. также в других словарях:
Wackeln — Wackeln, verb. reg. neutr. welches das Hülfswort haben bekommt. 1. Sich aus Mangel der nöthigen Festigkeit oft hin und her bewegen lassen. Der Tisch wackelt, wenn er nicht fest stehet; der Zahn, wenn er locker ist. Figürlich im gemeinen Leben,… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
wackeln — V. (Mittelstufe) nicht fest auf dem Boden stehen Synonym: kippeln (ugs.) Beispiele: Mir wackelt ein Zahn. Pass auf, der Stuhl wackelt! wackeln V. (Aufbaustufe) ugs.: einen Körperteil hin und herbewegen Beispiele: Der Patient wackelte mit dem Kopf … Extremes Deutsch
wackeln — wackeln: Das seit dem 14. Jh. bezeugte Verb ist eine Iterativbildung zu dem bis ins 16. Jh. gebräuchlichen Verb »wacken« »sich hin und her bewegen«, mhd. wacken (vgl. den Artikel ↑ watscheln). Das untergegangene Verb ist seinerseits eine… … Das Herkunftswörterbuch
wackeln — Vsw std. (14. Jh.) Stammwort. Aus mndd. wag(g)elen, mndl. wagelen, vgl. ne. waggle, nschw. (dial.) vagla. Iterativbildung zu älterem wacken schwanken , das eine Intensivbildung zu ahd. wagōn sich bewegen, schwanken ist und weiter zu bewegen2… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
wackeln — wedeln; geigeln (österr.) (umgangssprachlich); torkeln (umgangssprachlich) * * * wa|ckeln [ vakl̩n]: 1. <itr.; hat: nicht fest stehen, nicht fest sitzen; locker sein und sich daher etwas hin und her bewegen: der Tisch, Stuhl wackelt; sie… … Universal-Lexikon
wackeln — wa·̣ckeln; wackelte, hat / ist gewackelt; [Vi] 1 etwas wackelt (hat) etwas ist nicht stabil oder fest <ein Stuhl, eine Leiter, ein Zahn>: Setz dich nicht auf den Stuhl, er wackelt! 2 etwas wackelt (hat) etwas bewegt sich leicht wegen einer… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
wackeln — 1. a) locker/lose sein, nicht fest sein; (ugs.): kippeln. b) (ugs.): [sch]wabbeln; (nordd.): glibbern. 2. a) rütteln, schütteln; (ugs.): rammeln, rappeln; (landsch.): schlickern … Das Wörterbuch der Synonyme
Wackeln — drebėjimas statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. dither; jitter; wow flutter vok. Wackeln, n; Zitterbewegung, f; Zittern, n rus. дрожание, n pranc. gigue, f … Automatikos terminų žodynas
Wackeln — drebėjimas statusas T sritis Standartizacija ir metrologija apibrėžtis Nepageidaujamas signalo, vaizdo ar jo dalies padėties pulsavimas. atitikmenys: angl. jitter; wow flutter vok. Wackeln, n; Zittern, n rus. дрожание, n pranc. erratisme, m;… … Penkiakalbis aiškinamasis metrologijos terminų žodynas
wackeln — wackelnintr 1.völligerschöpftsein.VorMüdigkeitistmanunsicheraufdenBeinen.Sold1939ff. 1a.schwankenderGesinnungsein.1920ff. 2.gewackelthater:schadenfroheTrostrede,wenneineinzigerKegelstehengebliebenist.Keglerspr.seitdem19.Jh.… … Wörterbuch der deutschen Umgangssprache
wackeln — waggele … Kölsch Dialekt Lexikon