-
1 fermentować
глаг.• бродить• перебродить• ферментировать* * *fermentowa|ć\fermentowaćny несов. 1. бродить, закисать;2. перен. подниматься; накипать (о złości itp.)* * *fermentowany несов.1) броди́ть, закиса́ть2) перен. поднима́ться; накипа́ть (o złości itp.) -
2 Ärger
Ärger haben (mit) mieć nieprzyjemności f/pl (z I) -
3 geifern
-
4 kochen
kochen v/t <u>gotować, fam. <u>pitrasić, <u-, wy>pichcić; Tee, Kaffee zaparzać <- rzyć>; vi ( Speisen zubereiten) gotować; ( sich als Koch betätigen) gotować, fam. kucharzyć; Speisen, Flüssigkeit gotować się; ( sieden) <za>kipieć ( impf a fam. fig vor Wut ze złości);kochend heißes Wasser wrzątek -
5 Koller
Koller fam. m atak złości;einen Koller kriegen wpaść pf w złość -
6 platzen
platzen lassen Sache zerwać pf (A);vor Neugier platzen umierać z ciekawości;vor Wut platzen pękać ze złości -
7 rasen
rasen vi ( toben) szaleć ( vor Wut ze złości; vor Begeisterung z zachwytu); Puls być przyspieszonym; -
8 schäumen
-
9 wild
wilde Tiere, Pflanzen dzikie zwierzęta, rośliny;wilder Trieb dzik, dziczek;wild wachsend rosnący dziko;fam. halb so wild (to) nic strasznego;wie wild jak szalony;wild werden wpadać < wpaść> w pasję;fam. den wilden Mann spielen wściekać się ze złości;wild entschlossen sein być zdecydowanym na wszystko;wild um sich schlagen tłuc jak szalony pięściami na wszystkie strony;wilder Streik dziki strajk;wilde Ehe konkubinat, życie na kocią łapę -
10 Wut
in Wut geraten rozwścieczyć się pf;seine Wut an jemandem auslassen wyładow(yw)ać złość na (L);vor Wut schäumen pienić się ze złości;jemanden in Wut bringen rozwścieczać <- czyć> k-o -
11 wutentbrannt
wutentbrannt adj rozwścieczony, pełen złości -
12 wutschnaubend
wutschnaubend adv sapiąc ze złości
См. также в других словарях:
pękać ze złości — Bardzo się gniewać i złościć Eng. To become very angry … Słownik Polskiego slangu
skręcać ze złości — Bardzo się gniewać i złościć Eng. To become very angry … Słownik Polskiego slangu
złość — ż V, DCMs. złośćści, blm «stan irytacji, wzburzenia; gniew, pasja, wybuch gniewu; także: uczucie wrogości, urazy do kogoś» Bezsilna, głucha złość. Atak, paroksyzm złości. Napady złości. Błysk złości w czyichś oczach. Mieć, odczuwać złość do kogoś … Słownik języka polskiego
pęknąć — 1. pot. Choćby(m) pękł, żeby(m) miał pęknąć, to... «choćby nie wiadomo co się miało stać, to...»: Nikt, choćby pękł, nie stanie rzeczywistości w poprzek czy na ukos. Tylko głupi myśli, że podzieli sobie naród na kawałki jak tort. B. Madej,… … Słownik frazeologiczny
pękać — 1. pot. Choćby(m) pękł, żeby(m) miał pęknąć, to... «choćby nie wiadomo co się miało stać, to...»: Nikt, choćby pękł, nie stanie rzeczywistości w poprzek czy na ukos. Tylko głupi myśli, że podzieli sobie naród na kawałki jak tort. B. Madej,… … Słownik frazeologiczny
trząść — ndk XI, trzęsę, trzęsiesz, trzęś a. trząś, trzęście a. trząście, trząsł, trzęsła, trzęśli, trzęsiony 1. «poruszać czymś, kimś raz po raz energicznie, gwałtownie, wywołując chwianie się; szamotać» Trząść głową. Koń trzęsie łbem, grzywą. Wichura… … Słownik języka polskiego
wściec — dk Vc, wścieknę, wściekniesz, wścieknij, wściekł wściekać ndk I, wściecam, wściecasz, wściecają, wściecaj, wściecał, rzad. «spowodować, że ktoś się rozgniewa, wpadnie w złość» Wścieka go byle co. wściec się wściekać się 1. tylko dk «zachorować na … Słownik języka polskiego
zapiec — dk XI, zapiecpiekę, zapiecpieczesz, zapiecpiecz, zapiecpiekł, zapiecpieczony, zapiecpiekłszy zapiekać ndk I, zapiecam, zapiecasz, zapiecają, zapiecaj, zapiecał, zapiecany 1. «piekąc doprowadzić do stwardnienia, zrumienienia powierzchni potrawy»… … Słownik języka polskiego
złościć — ndk VIa, złoszczę, złościćcisz, złość, złościćcił, złoszczony «doprowadzać do złości, wywoływać gniew, złość; gniewać, irytować, denerwować» Złościć kogoś swoim postępowaniem. Chamstwo, niechlujstwo złości kogoś. złościć się «wpadać w złość,… … Słownik języka polskiego
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
kląć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Va, klnę, klnie, klnij, klął, klęli {{/stl 8}}{{stl 7}} w zdenerwowaniu, w złości, bądź z przyzwyczajenia używać wyrazów obelżywych, wulgarnych, przekleństw, przeklinać kogoś lub coś, wymyślać, złorzeczyć, obrażać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień