-
1 schwimmen
schwimmen ( schwamm, geschwommen; h und sn) vi Lebewesen pływać (in D w L; auf dem Rücken na wznak); auf der Oberfläche płynąć, pływać ( auf D na, po L);schwimmen bis … dopływać <- płynąć> do (G); przepływać <- płynąć> ( über A [przez] A); fam. ( unsicher sein) pływać;einen Rekord schwimmen osiągnąć rekordowy wynik (w pływaniu)
См. также в других словарях:
Бохня — Город Бохня Bochnia Герб … Википедия
delfin — I m IV, DB. a, Ms. delfininie; lm M. y, D. ów 1. «zwierzę z rodziny o tej samej nazwie» Delfin pospolity a. zwyczajny. Delfiny towarzyszą statkom na morzu. 2. zool. delfiny «Delphinidae, rodzina morskich ssaków drapieżnych z rzędu waleni… … Słownik języka polskiego
koziołkowy — przym. od koziołek Koziołkowe figle. Parostki koziołkowe. Nawroty koziołkowe w pływaniu … Słownik języka polskiego
pławny — «ułatwiający pływanie, służący do pływania» ∆ Błona pławna «błona łącząca palce kończyn pływających ptaków, płazów, gadów i niektórych ssaków, pomagająca im przy pływaniu; błona pływna» ∆ Pęcherz pławny a) bot. «pęcherzykowata, wypełniona… … Słownik języka polskiego
pływny — «ułatwiający pływanie, umożliwiający utrzymywanie się na wodzie; taki, który pływa, utrzymuje się na powierzchni wody» Osobniki pływne kolonii rurkopławów. ∆ bot. Nasiona pływne «nasiona roślin wodnych, unoszące się na powierzchni wody dzięki… … Słownik języka polskiego
popływać — dk I, popływaćam, popływaćasz, popływaćają, popływaćaj, popływaćał «spędzić pewien czas na pływaniu» Popływać godzinę w basenie. Popływać przy brzegu. Popływał parę lat na kutrze … Słownik języka polskiego
przepływać — I, przepływaćam, przepływaćasz, przepływaćają, przepływaćaj, przepływaćał, przepływaćany 1. ndk → przepłynąć 2. dk «spędzić jakiś czas na pływaniu» Całe wakacje przepływał na żaglówce … Słownik języka polskiego
skifista — m odm. jak ż IV, CMs. skifistaiście; lm M. skifistaiści, DB. skifistatów sport. «wioślarz specjalizujący się w pływaniu skifem, biorący udział w wyścigach skifów» … Słownik języka polskiego
skok — m III, D. u, N. skokkiem; lm M. i 1. «oderwanie się na chwilę od jakiejś powierzchni poprzez odbicie się nogami; zeskoczenie z wyższego miejsca na niższe» Skoki kangura, żaby. Skok z okna. Biec, pędzić itp. wielkimi skokami. ◊ Jednym skokiem, w… … Słownik języka polskiego
sprint — m IV, D. u, Ms. sprintncie; lm M. y sport. «bieg, wyścig (w biegu, pływaniu, kolarstwie torowym) na krótkich dystansach» Trenować sprinty. Pobiec sprintem. ‹ang.› … Słownik języka polskiego
stumetrówka — ż III, CMs. stumetrówkawce; lm D. stumetrówkawek środ. «w lekkiej atletyce lub w pływaniu: bieg, wyścig na dystansie stu metrów» … Słownik języka polskiego