w+działaniu

См. также в других словарях:

• spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… …   Słownik języka polskiego

• opalać — ndk I, opalaćam, opalaćasz, opalaćają, opalaćaj, opalaćał, opalaćany opalić dk VIa, opalaćlę, opalaćlisz, opal, opalaćlił, opalaćlony 1. «ogrzewać wnętrze, np. mieszkalne, za pomocą spalania odpowiednich materiałów, jak drzewo, węgiel itp.»… …   Słownik języka polskiego

• środek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. środekdka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce usytuowane centralnie względem otaczających je obiektów, które tworzą koło lub przypominają koło; punkt centralny, centrum :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• napromienić — dk VIa, napromienićnię, napromienićnisz, napromienićmień, napromienićnił, napromienićniony napromieniać ndk I, napromienićam, napromienićasz, napromienićają, napromienićaj, napromienićał, napromienićany, fiz. med. «poddać kogoś działaniu promieni …   Słownik języka polskiego

• nastawić — dk VIa, nastawićwię, nastawićwisz, nastawićstaw, nastawićwił, nastawićwiony nastawiać ndk I, nastawićam, nastawićasz, nastawićają, nastawićaj, nastawićał, nastawićany 1. «wysunąć, zwrócić coś w jakimś kierunku; poddać działaniu czegoś» Nastawić… …   Słownik języka polskiego

• naświetlać — ndk I, naświetlaćam, naświetlaćasz, naświetlaćają, naświetlaćaj, naświetlaćał, naświetlaćany naświetlić dk VIa, naświetlaćlę, naświetlaćlisz, naświetlaćświetl, naświetlaćlił, naświetlaćlony 1. «poddawać działaniu promieni słonecznych lub… …   Słownik języka polskiego

• poprzeć — dk XI, poprzećprę, poprzećprzesz, poprzećprzyj, poprzećparł, poprzećparty, poprzećparłszy popierać ndk I, poprzećam, poprzećasz, poprzećają, poprzećaj, poprzećał, poprzećany 1. «pomóc komuś w działaniu; przyczynić się do rozwoju, realizacji… …   Słownik języka polskiego

• potęga — ż III, CMs. potęgaędze; lm D. potęgaęg 1. zwykle blm «siła w działaniu, w oddziaływaniu na coś; skuteczność, moc» Potęga przyrody. Potęga pieniędzy, złota. Potęga oświaty, słowa. Potęga miłości, woli, rozumu. W słowach tylko chęć widzim, w… …   Słownik języka polskiego

• prażyć — ndk VIb, prażyćżę, prażyćżysz, praż, prażyćżył, prażyćżony 1. «poddawać produkty żywnościowe działaniu wysokiej temperatury; przypiekać» Prażyć mąkę, kaszę, kukurydzę. Prażyć coś na patelni, w garnku. Prażone kartofle. 2. «oddziaływać na kogoś… …   Słownik języka polskiego

• przeciwdziałać — ndk I, przeciwdziałaćam, przeciwdziałaćasz, przeciwdziałaćają, przeciwdziałaćaj, przeciwdziałaćał «przeciwstawiać jakiemuś działaniu inne działanie, zapobiegać jakiemuś działaniu» Przeciwdziałać zanieczyszczeniu rzek. Przeciwdziałać intrygom …   Słownik języka polskiego

• przetrawić — dk VIa, przetrawićwię, przetrawićwisz, przetrawićtraw, przetrawićwił, przetrawićwiony przetrawiać ndk I, przetrawićam, przetrawićasz, przetrawićają, przetrawićaj, przetrawićał, przetrawićany 1. «rozłożyć substancje pokarmowe na związki prostsze;… …   Słownik języka polskiego