-
1 дотошный
прил.• ciekawski• ciekawy• dokładny• drobiazgowy• osobliwy• skrupulatny• wścibski* * *ciekawski, wścibski -
2 въедливый
-
3 любознательный
прил.• ciekawski• ciekawy• osobliwy• wścibski* * *ciekawy, dociekliwy -
4 странный
прил.• ciekawski• ciekawy• cudaczny• cudzoziemski• dziwaczny• dziwny• ekscentryczny• ekstrawagancki• fantastyczny• kapryśny• mimośrodowy• nadzwyczajny• nieobliczalny• niepospolity• niezwykły• obcy• osobliwy• pojedynczy• przedziwny• szczególny• ucieszny• wścibski• zabawny• śmieszny* * *bzikowaty разг., cudacki, cudaczny, dziwaczny, dziwny, przedziwny -
5 юркий
прил.• bystry• lekki• przebiegły• prędki• rączy• skory• sprytny• szybki• wścibski• zdolny• zgrabny• zręczny• zwinny• żwawy
См. также в других словарях:
wścibski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, wścibskiscy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który wtrąca się do cudzych spraw, nadmiernie i nieżyczliwie interesuje się innymi; ciekawski, niedyskretny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miała wścibską współlokatorkę. Czuł wścibskie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wścibski — wścibskiscy «taki, który interesuje się tym, co nie powinno go obchodzić, wtrąca się do cudzych spraw, ciekawy w sposób natrętny; właściwy takiej osobie» Wścibska sąsiadka. Wścibskie pytania. wścibski, wścibska w użyciu rzecz. «osoba wścibska;… … Słownik języka polskiego
ciekawski — ciekawskiscy pot. «niezmiernie, czasem zbytnio ciekawy; nadmiernie interesujący się cudzymi sprawami; wyrażający czyjąś wielką lub zbytnią ciekawość; wścibski» Ciekawska staruszka. Obrzucano ich ciekawskimi spojrzeniami. ciekawski w użyciu rzecz … Słownik języka polskiego
ciekawski — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, ciekawskiscy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazujący wielką ciekawość, zainteresowanie otaczającą rzeczywistością; nieumiejący być obojętnym wobec otoczenia; dociekliwy, ciekawy … Langenscheidt Polski wyjaśnień