włączenie

См. также в других словарях:

• aneksja — ż I, DCMs. aneksjasji; lm D. aneksjasji (aneksjasyj) «wcielenie, włączenie siłą przez państwo całości lub części terytorium innego państwa» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• anszlus — m IV, D. u, Ms. anszlussie, blm hist. «zagarnięcie Austrii przez Niemcy hitlerowskie i włączenie jej terytorium do III Rzeszy, dokonane siłą w 1938 r. i trwające do 1945 r.» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• asymilacja — ż I, DCMs. asymilacjacji, blm 1. «upodobnienie się, przyswojenie, wchłonięcie, szczególnie upodobnienie się pod względem narodowym, przyswojenie kultury innego narodu» Ulegać asymilacji. 2. biol. «przemiana substancji pobranych z zewnątrz na… …   Słownik języka polskiego

• destrukt — m IV, D. u, Ms. destruktkcie; lm M. y 1. «pieniądz papierowy zniszczony, wycofywany z obiegu» 2. bibl. «egzemplarz książki lub czasopisma uszkodzony w stopniu uniemożliwiającym włączenie go do zbioru» 3. zwykle w lm, druk. «arkusze uszkodzone… …   Słownik języka polskiego

• do — I przyimek łączący się z dopełniaczem 1. «w połączeniu z rzeczownikami, zwykle nieżywotnymi, tworzy przydawki o znaczeniu przeznaczenia» Beczka do wina. Filiżanka do kawy. Klucz do drzwi. Kocioł do gotowania. Przybory do pisania. Skrzynka do… …   Słownik języka polskiego

• dogmatyzacja — ż I, DCMs. dogmatyzacjacji, blm «nadawanie czemuś charakteru dogmatu; uznanie czegoś za dogmat, włączenie do dogmatów» …   Słownik języka polskiego

• inkluzja — ż I, DCMs. inkluzjazji 1. lm D. inkluzjazji (inkluzjazyj) «włączenie czegoś; to, co jest włączone» 2. blm log. mat. «stosunek między dwoma zbiorami przedmiotów polegający na tym, że jeden z tych zbiorów zawiera się w drugim» 3. lm D. inkluzjazji… …   Słownik języka polskiego

• inkorporacja — ż I, DCMs. inkorporacjacji; lm D. inkorporacjacji (inkorporacjacyj) 1. «wcielenie, włączenie; szczególnie: przyłączenie jakiegoś terytorium do innego» Inkorporacja terytorium. 2. «w prawodawstwie: zebranie przepisów prawnych znajdujących się w… …   Słownik języka polskiego

• interioryzacja — ż I, DCMs. interioryzacjacji, blm 1. psych. «włączenie czegoś do kręgu własnych przeżyć, rozważań, uczynienie czegoś częścią swego ja wewnętrznego» 2. socjol. «przyswajanie przez jednostkę wartości, wzorów i norm społecznych obowiązujących w… …   Słownik języka polskiego

• interwencja — ż I, DCMs. interwencjacji; lm D. interwencjacji (interwencjacyj) 1. «włączenie się, wtrącenie się w jakąś sprawę; wywieranie na kogoś wpływu w celu uzyskania określonego efektu (np. zmiany jakiejś decyzji); starania, zabiegi z tym związane;… …   Słownik języka polskiego

• obok — 1. «przyimek łączący się z dopełniaczem, oznaczający» a) «znajdowanie się czegoś lub dzianie się w bezpośredniej bliskości, po prawej lub lewej stronie tego, co oznacza rzeczownik» Położyć łyżkę obok talerza. Siedzieć obok żony. Lampa stała obok… …   Słownik języka polskiego