-
1 coalesco
co-alēsco, aluī, alitum, ere1) срастаться (interdum inter se palpebrae coalescunt CC)2) соединяться, сливаться3) заживать, рубцеваться ( vulnus coalescit PM)4) пускать корни, приниматься5) укореняться, утверждаться, укрепляться ( auctoritas alicujus coaluit T) -
2 coalesco
cŏalesco, ĕre, coalŭi, coalitum - intr. - [st2]1 [-] croître dans toutes ses parties, prendre un développement général, se fortifier. [st2]2 [-] croître avec, s'unir en grandissant, se rapprocher, prendre racine avec, faire corps; au fig. se réunir, se fondre, se coaliser, se réconcilier. - coalescit vulnus, Plin. 9, 51, 76, § 166: la plaie se referme. - incredibile est quam facile coaluerint, Sall. C. 6, 2: il est incroyable de voir avec quelle facilité ils ont formé un seul peuple.* * *cŏalesco, ĕre, coalŭi, coalitum - intr. - [st2]1 [-] croître dans toutes ses parties, prendre un développement général, se fortifier. [st2]2 [-] croître avec, s'unir en grandissant, se rapprocher, prendre racine avec, faire corps; au fig. se réunir, se fondre, se coaliser, se réconcilier. - coalescit vulnus, Plin. 9, 51, 76, § 166: la plaie se referme. - incredibile est quam facile coaluerint, Sall. C. 6, 2: il est incroyable de voir avec quelle facilité ils ont formé un seul peuple.* * *Coalesco, coalescis, coalui, coalitum, coalescere, Idem. Columel. Croistre, S'augmenter.\Coalescere diuersi populi in vnum corpus dicuntur. Liu. S'entr'allier tellement que ce ne soit plus qu'un peuple.\Coalescit vulnus. Plin. La playe se reprend, et se rejoinct, Se consolide.\Authoritas coalescit. Tacit. Prend accroissement, Croist. -
3 coalesco
co-alēsco, coaluī, coalitum, ere (com u. alesco), zusammenwachsen, I) verwachsen, a) v. Körperteilen usw., interdum inter se palpebrae coalescunt, Cels. 7, 7, 6 in. – u. v. Steinen, saxa vides solā colescere (= coalescere) calce, durch K. allein sich verbinden, Lucr. 6, 1068: simul autem aes et ea arena ab ignis vehementia confervescendo coaluerint, sich verbinden (sich amalgamieren), Vitr. 7, 11, 1. – u. im Bilde, octingentorum annorum fortunā disciplināque haec compages coaluit, hat sich dieses Fugwerk zu einem Ganzen ineinander gefügt, Tac.: coalescentes conditiones pacis discussit ac rupit, die sich einigenden, Vell. – bes. v. Parteien, noch getrennten Gemütern u. dgl., verschmelzen, sich einigen, hi (Troiani et Aborigines) incredibile memoratu est quam facile coaluerint, Sall.: sic brevi spatio novi veteresque (milites) coaluere, Sall. – m. Ang. womit? durch cum m. Abl., ut cum patribus coalescant plebis animi, Liv. – m. Ang. in od. zu was? durch in od. (selten) ad m. Akk., multitudo coalescit in populi unius corpus, Liv.: nec exercitus linguis moribusque dissonos in hunc consensum potuisse coalescere, Tac.: disiectos ne animo quidem satis ad obsequium coaluisse, Tac. – m. Ang. wodurch? durch Abl., brevi tantā concordiā coaluerant omnium animi, ut etc., Liv. – v. Worten, Lauten, compositae (voces) e duobus quasi corporibus coalescunt, ut maleficus, Quint. 1, 5, 65. – m. Ang. in od. zu was? durch in m. Akk., quia subiecta sibi vocalis in unum sonum coalescere et confundi nequiret, Quint. 1, 7, 26. – b) v. Gewächsen (Bäumen, Pfropfreisern, Stecklingen), sowohl mit dem Stamme verwachsen, ne prius exarescat surculus quam coalescat, Varr.: id sarmentum sic depressum citius coalescit, Col.: m. Ang. womit? durch Dat., ficus coalescit olivae, Col.: m. Ang. woran? durch in m. Abl., dum novus in viridi coalescit cortice ramus, Ov. – als mit dem Boden bekleiben, Wurzel fassen, einwurzeln, palma (translata) coalescit, Suet.: m. Ang. womit? durch cum m. Abl., arbor coalescit cum terra, ICt.: m. Ang. wo? durch bl. Abl. od. durch in m. Abl., inter m. Akk., triticum sicco loco melius coalescit, Col.: plantae, quae terrā coalescunt, ICt.: in eo loco grandis ilex coaluerat inter saxa, Sall. – im Bilde, wie Wurzel fassen, einwurzeln = Festigkeit gewinnen, sich befestigen, gedeihen, erstarken, in insula tum primum novā pace coalescente, Liv.: dum Galbae auctoritas fluxa, Pisonis nondum coaluisset, Tac.: m. Ang. wodurch? durch Abl., ita rem concordiā coalescere posse, Liv.: eloquentia coalescere nequit nisi sociatā tradentis et accipientis concordiā, Quint.: coalitam libertate irreverentiam eo prorupisse, Tac. – c) v. zerrissenen Gliedern u. Wunden, sich wieder zusammenziehen, -zusammenschließen, ver wachsen, cilium vulnere aliquo diductum non coalescit, Plin.: a partu coalescit vulnus, Plin. – im Bilde, coalescentibus reipublicae membris, Vell. 2, 90, 1: vixdum coalescens foventis regnum, dessen Wunden sich kaum zu schließen anfangen, Liv. 29, 31, 3. – II) zusammenwachsen, sich gestalten, tenerum, modo coalescens corpusculum (v. Embryo), Sen. ep. 124, 10: nihil interesse putat, cuius in corpore cuiusque ex sanguine concretus homo et coalitus sit, Gell. 12, 1, 11: sphaerarum vero ingenium ex igni coalitum et fabricatum, Apul. de dogm. Plat. 1, 11. – / Partiz. coalitus zuerst bei Tac., s. Nipperd. Tac. ann. 14, 1. – zsgz. colescere, wovon colescat, Varr. r. r. 1, 41, 2: coluerunt, Lucr. 2, 1061: Infin. colescere, Lucr. 6, 1068.
-
4 coalesco
co-alēsco, coaluī, coalitum, ere (com u. alesco), zusammenwachsen, I) verwachsen, a) v. Körperteilen usw., interdum inter se palpebrae coalescunt, Cels. 7, 7, 6 in. – u. v. Steinen, saxa vides solā colescere (= coalescere) calce, durch K. allein sich verbinden, Lucr. 6, 1068: simul autem aes et ea arena ab ignis vehementia confervescendo coaluerint, sich verbinden (sich amalgamieren), Vitr. 7, 11, 1. – u. im Bilde, octingentorum annorum fortunā disciplināque haec compages coaluit, hat sich dieses Fugwerk zu einem Ganzen ineinander gefügt, Tac.: coalescentes conditiones pacis discussit ac rupit, die sich einigenden, Vell. – bes. v. Parteien, noch getrennten Gemütern u. dgl., verschmelzen, sich einigen, hi (Troiani et Aborigines) incredibile memoratu est quam facile coaluerint, Sall.: sic brevi spatio novi veteresque (milites) coaluere, Sall. – m. Ang. womit? durch cum m. Abl., ut cum patribus coalescant plebis animi, Liv. – m. Ang. in od. zu was? durch in od. (selten) ad m. Akk., multitudo coalescit in populi unius corpus, Liv.: nec exercitus linguis moribusque dissonos in hunc consensum potuisse coalescere, Tac.: disiectos ne animo quidem satis ad obsequium coaluisse, Tac. – m. Ang. wodurch? durch Abl., brevi tantā concordiā coaluerant omnium animi, ut etc., Liv. – v. Worten, Lauten, compositae (voces) e duobus quasi corpori-————bus coalescunt, ut maleficus, Quint. 1, 5, 65. – m. Ang. in od. zu was? durch in m. Akk., quia subiecta sibi vocalis in unum sonum coalescere et confundi nequiret, Quint. 1, 7, 26. – b) v. Gewächsen (Bäumen, Pfropfreisern, Stecklingen), sowohl mit dem Stamme verwachsen, ne prius exarescat surculus quam coalescat, Varr.: id sarmentum sic depressum citius coalescit, Col.: m. Ang. womit? durch Dat., ficus coalescit olivae, Col.: m. Ang. woran? durch in m. Abl., dum novus in viridi coalescit cortice ramus, Ov. – als mit dem Boden bekleiben, Wurzel fassen, einwurzeln, palma (translata) coalescit, Suet.: m. Ang. womit? durch cum m. Abl., arbor coalescit cum terra, ICt.: m. Ang. wo? durch bl. Abl. od. durch in m. Abl., inter m. Akk., triticum sicco loco melius coalescit, Col.: plantae, quae terrā coalescunt, ICt.: in eo loco grandis ilex coaluerat inter saxa, Sall. – im Bilde, wie Wurzel fassen, einwurzeln = Festigkeit gewinnen, sich befestigen, gedeihen, erstarken, in insula tum primum novā pace coalescente, Liv.: dum Galbae auctoritas fluxa, Pisonis nondum coaluisset, Tac.: m. Ang. wodurch? durch Abl., ita rem concordiā coalescere posse, Liv.: eloquentia coalescere nequit nisi sociatā tradentis et accipientis concordiā, Quint.: coalitam libertate irreverentiam eo prorupisse, Tac. – c) v. zerrissenen Gliedern u. Wunden, sich wieder zusammenziehen, -zusammenschließen, ver-————wachsen, cilium vulnere aliquo diductum non coalescit, Plin.: a partu coalescit vulnus, Plin. – im Bilde, coalescentibus reipublicae membris, Vell. 2, 90, 1: vixdum coalescens foventis regnum, dessen Wunden sich kaum zu schließen anfangen, Liv. 29, 31, 3. – II) zusammenwachsen, sich gestalten, tenerum, modo coalescens corpusculum (v. Embryo), Sen. ep. 124, 10: nihil interesse putat, cuius in corpore cuiusque ex sanguine concretus homo et coalitus sit, Gell. 12, 1, 11: sphaerarum vero ingenium ex igni coalitum et fabricatum, Apul. de dogm. Plat. 1, 11. – ⇒ Partiz. coalitus zuerst bei Tac., s. Nipperd. Tac. ann. 14, 1. – zsgz. colescere, wovon colescat, Varr. r. r. 1, 41, 2: coluerunt, Lucr. 2, 1061: Infin. colescere, Lucr. 6, 1068.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > coalesco
-
5 coalesco
cŏ-ălesco, ălŭi, ălĭtum ( part. perf. only in Tac. and subseq. writers;I.contr. form colescat,
Varr. R. R. 1, 41, 2:colescere,
Lucr. 6, 1068:coluerunt,
id. 2, 1061 Lachm. N. cr.), v. inch. n. (most freq. since the Aug. per.; never in Cic.).To grow together with something, to unite.A.Prop., Lucr. 2, 1061:B.saxa vides solā colescere calce,
id. 6, 1068: ne prius exarescat surculus quam colescat, is united, sc. with the tree into which it is inserted, Varr. R. R. 1, 41, 2:gramen,
Col. 2, 18, 5:semen,
id. 3, 5, 2:triticum,
id. 2, 6 fin.:sarmentum,
id. 3, 18, 5 and 6; Dig. 41, 1, 9:arbor cum terra mea coaluit,
ib. 39, 2, 9, § 2:cilium vulnere aliquo diductum non coalescit,
Plin. 11, 37, 57, § 157; cf.vulnus,
id. 9, 51, 76, § 166, and v. II. A. infra.—In part. perf.: cujus ex sanguine concretus homo et coalitus sit, is formed or composed, Gell. 12, 1, 11; App. Dogm. Plat. 1, p. 171, 38.—Trop., to unite, agree together, coalesce (so in the histt., esp. Liv. and Tac., very freq.); absol.:II. A.Trojani et Aborigines facile coaluerunt,
Sall. C. 6, 2; id. J. 87, 3:solidā fide,
Tac. H. 2, 7:ut cum Patribus coalescerent animi plebis,
Liv. 2, 48, 1: animi coalescentium in dies magis duorum populorum, id, 1, 2, 5.—With in and acc.:multitudo coalescere in populi unius corpus poterat,
Liv. 1, 8, 1:in unum sonum,
Quint. 1, 7, 26:in bellum atrox,
Tac. A. 3, 38:in nomen nostrum,
id. ib. 11, 24:in hunc consensum,
id. H. 2, 37; cf.:coalesce-re ad obsequium,
id. A. 6, 44:brevi tantā concordiā coaluerant omnium animi, ut, etc.,
Liv. 23, 35, 9; cf. id. 1, 11, 2; 26, 40, 18:vixdum coalescens foventis regnum (the figure taken from the growing together of a wound),
id. 29, 31, 4; cf.:bellis civilibus sepultis coalescentibusque reipublicae membris,
Vell. 2, 90, 1; 4, 8, 5:(voces) e duobus quasi corporibus coalescunt, ut maleficus,
Quint. 1, 5, 65; id. 2, 9, 3 (v. the passage in connection):quieti coaliti homines,
i. e. united in a peaceful manner, Amm. 14, 5, 7.—Prop.. forte in eo loco grandis ilex coaluerat inter saxa, had sprung up, Sall. J. 93, 4; * Suet. Aug. 92:B.dum novus in viridi coalescit cortice ramus,
Ov. A. A. 2, 649.—Trop., to grow firm, take root, be consolidated:dum Galbae auctoritas fluxa, Pisonis nondum coaluisset,
Tac. H. 1, 21.—In part. perf.: [p. 357] coalitam libertate irreverentiam eo prorupisse, strengthened, Tac. A. 13, 26; so id. 14, 1:libertas,
confirmed, id. H. 4, 55:coalito more asper,
i. e. by inveterate habit, Amm. 14, 10, 4:pravitas,
id. 15, 3, 8.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский