Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

vulgate

  • 101 общепринятый вариант

    General subject: vulgate (текста)

    Универсальный русско-английский словарь > общепринятый вариант

  • 102 относящийся к вульгате

    General subject: vulgate

    Универсальный русско-английский словарь > относящийся к вульгате

  • 103 помилуй мя

    Универсальный русско-английский словарь > помилуй мя

  • 104 разговорный язык

    1) General subject: vernacular (в противоп. письменному), vulgate
    2) Economy: usual language
    4) Advertising: spoken language
    5) Automation: plain language

    Универсальный русско-английский словарь > разговорный язык

  • 105 History of Susanna

    Религия: (Apocryphal addition to the Old Testament Book of Daniel; it appears in both the Septuagint and Vulgate versions) "История Сусанны" (13-я и 14-я главы "Книги Пророка Даниила")

    Универсальный англо-русский словарь > History of Susanna

  • 106 Knox Version

    Религия: (A new Roman Catholic translation of the Vulgate by Monsignor R.A. Knox) Библия в переводе Р. Нокса

    Универсальный англо-русский словарь > Knox Version

  • 107 Prayer of Azariah

    Религия: (Apocryphal insertion into The Book of Daniel in the Septuagint and subsequently included in the Vulgate and the Roman Catholic biblical canon) молитва Азарии

    Универсальный англо-русский словарь > Prayer of Azariah

  • 108 Vulg.

    forkortelse for Vulgate

    English-Norwegian dictionary > Vulg.

  • 109 vulgata

    nome feminino
    RELIGIÃO vulgate

    Dicionário Português-Francês > vulgata

  • 110 вульгата

    ж, іст.
    (латинський переклад біблії IV ст.) Vulgate

    Українсько-англійський словник > вульгата

  • 111 قابل قبول نقل

    n.
    vulgate

    Urdu-English dictionary > قابل قبول نقل

  • 112 Vul(g).

    abbreviation

    English-Slovenian dictionary > Vul(g).

  • 113 вульгата

    Dictionnaire russe-français universel > вульгата

  • 114 guðvefjar-taug

    f. a cord of g., funiculus coccineus of the Vulgate, Stj. 377.

    Íslensk-ensk orðabók > guðvefjar-taug

  • 115 hai

    interj. alas! Stj. 649, the rendering of heu heu! in the Vulgate, cp. ai, Sæm. 118.

    Íslensk-ensk orðabók > hai

  • 116 her-ligr

    adj. [from herra; Germ. herrlich; Dan. herlig], lordly; herlegra mann undir vápnum né tíguligra, Fms. vii. 69; h. höfðingi, 603 (non habent isti dominum, of the Vulgate); h. kerrur ( currus), Stj. 573. 1 Kings x. 26; herligt kaprún ( stuff), Sturl. iii. 306, v. l.: unclass. and not much used, except in poetry, háðir eitt herligt stríð, Pass. 19, 13; herligt er æ hermanns stand, Bjarni.

    Íslensk-ensk orðabók > her-ligr

  • 117 HVAR

    * * *
    adv.
    1) where, in or at what place (h. vartu í nótt, eða h. er þitt heimili?); h. skulu vit á leita? where shall we search?;
    2) where, to what place, whither (sé ek nú, h. sök horfir);
    3) anywhere; hér framarr en h. annars staðar, here more than anywhere else;
    4) in each place (urðu þrjú þing í hverjum fjórðungi ok skyldu þingnautar eiga hvar saksóknir saman); hér ok h., here and there, now here now there; víðast h., in most places, in most instances; h. sem, wherever (h. sem hann fór);
    5) ever so, very; h. fjarri, ever so far, very far Off (ek ligg einn í húsi ok kerling mín, en h. fjarri öðrum mönnum); víðara h., ever so much farther (um allt Hálogaland ok þó víðara h.); h. meiri, ever more, much more (ek skal þó h. meiri stund á leggja).
    * * *
    adv. interrog. and indef., [Ulf. hwar = που; A. S. hwær; Old Scot. qubar; Engl. where; Germ. wo; Dan. hvor]:
    I. interrog. where? direct and indirect; in endless instances indirect after the verbs vita, sjá, heyra spyrja…, hvar, to know, see, hear, ask…, Vsp. 5, 22, Hm. i, Ýt., Höfuðl. 3; kveða á, hvar koma skal, Grág. i. 46; hvar við skyldi auka, Ib. 5; þeir fundu hvar upp var rekin kista Kveldúlfs, Eg. 129 and prose passim.
    β. followed by a subj., hvar viti? hvar hafi? hvar muni? Lex. Poët.
    γ. with a prep.; hvar skulum vit á leita, where shall we go and seek? Nj. 3; greina hvar þetta heyrir til, whereto, Fms. ii. 260.
    2. with the notion of whither; eigi vitum ver hvar hann for, N. G. L. i. 218; hvar hann skyldi stefna, Fas. iii. 543; sé ek nú hvar sök horfir, Hrafn. 11.
    3. with particles; hvar fyrir? wherefore? why? Fms. iv. 47; þeir spyrja, hvar til þessi svör skulu koma, i. 3, passim; hvar kvómu feðr okkrir þess (staðar understood) at…, hvar nema alls hvergi, Ísl. ii. 236; hvar landa ertu þess faeddr, where in the world art thou born? Lat. ubi terrarum? Fas. ii. 534.
    II. indef. anywhere; allir hlutir verða bjartari á glerinu í sólskini en hvar annarstaðar, Hom. 128; hér eru vötn verri en hvar annarstadar, Stj. 609; hér framar enn hvar annarstaðar, Fb. i. 236.
    2. in each place; urðu þrjú þing í hverjum fjórðungi ok skyldu þingu-nautar eiga hvar ( in each) saksóknir saman, Íb. 9; Duná ( Danube) kemr í sjau stöðum mikil hvar (IB seven arms, each of which is great) saman í sjó, Rb.; turturar eru fair hvar saman, Hom. 65.
    3. hvar sem, hvar es, and in old MSS. and poems contracted hvars, wheresoever; hvar sem hann for, hvar sem þeir kvámu, Fms. i. 62, vii. 21: with a local genitive, hvar lands er kom, wherever he came, Ód. 8; hvar þess er ( wheresoever that) maðr hefir þann eið unninn, Grág. i. 56; hvar landa sem þú ert, Fs. 23; hvar þess er aðrir taka fyrst arf, 191; hvar helzt, id., Hom. 155.
    4. hér ok hvar, here and there, now here now there, Nj. 142, Fms. i. 136, vii. 294, 301, 324, viii. 61, ix. 362, Sks. 566; víða hvar, far and wide, in many places; víðast hvar, in most places, in most instances, Skald. H. 3. 42, freq. in mod. usage.
    5. ever so, very; hvar fjarri, ever so far, very far off; en þegar er Arnljótr laust við geislinum þá var hann hvarr fjarri þeim, Ó. H. 153; honum kastaði mjök upp or húsunum svá hátt at hvar fjarri kom niðr, Sturl. i. 161 C, Orkn. 114; hann laust hann svá mikit högg at hann kom hvar fjarri niðr, El. 100; hugr þinn er mér h. fjarri, Stj. 417, Hom. (St.) 43: with a compar., um allt Hálogaland ok þó víðara hvar, in all H. and ever so much farther, Fas. ii. 504; hvar meiri, evermore; ek skal þó hvar meiri stund ( with ever more zeal) á leggja hennar mál en ek ætlaða, Fms. x. 106.
    III. relat. only in later writers, Dipl. v. 3, Mar. passim; hvar til (whereunto, to which) Bjarni bauð ekki fremr en áðr, Dipl. iii. 11.
    B. In COMPDS, intens. = ever, mostly in poetry: hvar-brigðr, adj. ever shifty, fickle, Fms. x. (in a verse). hvar-dyggr, adj. ever true, faithful, Lex. Poët. hvar-gegn, adj. ‘ever-gain,’ straightforward, upright, Fms. xi. 314 (in a verse). hvar-góðr, adj. ever good, Lb. 13. hvar-grimmr, adj. savage, Lex. Poët. hvar-kunnr, adj. ‘ever-known,’ famous, Hallfred. hvar-kvæntr, part. polygamous, having ‘a wife in every port;’ a rendering of ‘gentern procacissimam,’ of the Vulgate, Deut. xxviii. 50, Stj. 345. hvar-leiðr, adj. ‘ever-loathed,’ detested, Hkv. i. hvar-lofaðr, adj. ever praised, Geisli 16. hvar-mikill, adj. ever great, Clem. 47.

    Íslensk-ensk orðabók > HVAR

  • 118 HYRJA

    pres. hyrr, [hurr], to knock at; hann hyrr hurðir = impingebat in ostia portae of the Vulgate, Stj. 475 (v. l.), 1 Sam. xxi. 13.

    Íslensk-ensk orðabók > HYRJA

  • 119 JÖRFI

    m. gravel, gravel bank.
    * * *
    a, m. gravel; hann jós á þá jörfa ok moldu, Stj. 529. 2 Sam. xvi. 13, ‘lapides terramque spargens’ of the Vulgate:—gravel, gravelly soil; þar var þá víða blásit ok jörvi, er þá vóru hlíðir fagrar, Fas. ii. 558; Þorsteinn gékk frá at jörva nökkurum, Þorst. Síðu H. 183: in local names, Jörfi (Eb.) in the west, and in the south Klifs-jörfi, also called Klifs-sandr, Bjarn. (in a verse). Jörva-sund, n., Hkv. 1. 24 (Bugge), Vídal., Skýr. 302.

    Íslensk-ensk orðabók > JÖRFI

  • 120 KINGA

    f. brooch (kinga var á bringu).
    * * *
    u, f., also spelt qinga, [kengr; Shetl. keengs, a pewter brooch]:— a brooch worn on the breast by ladies, so called from the clasp (kengr) by which it was fastened; kinga var á bringu, Rm. 26; kross skal dóttir hafa eða kingu, hvárt sem hón vill, eða brjóst-búnað inn bezta, ef eigi er ór gulli görr, N. G. L. i. 211 (Js. 78); þar fannsk k. ok seiðstaðr mikill, Ld. 328. As foreign coins, or copies of them, were used as brooches (Worsaae, Nos. 398–409), δραχμή (Luke xv. 8), drachma of the Vulgate is rendered in an old version of the 12th century by kinga, ef kona nequer á tio qingor, … fagnið ér með mér, þvíat ek fann kingo mína; leita kingo, … en líkneski es merkð á kingo, … kinga fanzk es umb var snúit, Greg. Frump. 82, 83.

    Íslensk-ensk orðabók > KINGA

См. также в других словарях:

  • vulgate — [ vylgat ] n. f. • version vulgate déb. XVIIe; lat. vulgata (versio), proprt « (version) répandue », de vulgare « répandre dans le public » ♦ Relig. Version latine de la Bible, due à saint Jérôme et adoptée par le concile de Trente. ● vulgate nom …   Encyclopédie Universelle

  • Vulgate — Vul gate, n. [NL. vulgata, from L. vulgatus usual, common, p. p. of vulgare to make general, or common, fr. vulgus the multitude: cf. F. vulgate. See {Vulgar}, a.] An ancient Latin version of the Scripture, and the only version which the Roman… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • vulgate — Vulgate. s. f. Version latine de l Escriture sainte, receuë communément dans l Eglise Catholique. Ce passage est traduit selon la vulgate. la vulgate a esté declarée authentique par le Concile de Trente …   Dictionnaire de l'Académie française

  • VULGATE — (Latin Vulgata (versio); common version ), jerome s translation into Latin of the Bible, Apocrypha, and New Testament. Jerome s translation enjoyed general appreciation and acceptance in Western Christendom during the Middle Ages, thus becoming… …   Encyclopedia of Judaism

  • Vulgate — Vul gate, a. Of or pertaining to the Vulgate, or the old Latin version of the Scriptures. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Vulgate — [vul′gāt΄, vul′git] n. [ML vulgata (editio), popular (edition) < L vulgatus, common, usual, orig. pp. of vulgare, to make common < vulgus: see VULGAR] 1. a Latin version of the Bible prepared by St. Jerome in the 4th cent., authorized as… …   English World dictionary

  • Vulgate — c.1600, Latin translation of the Bible, especially that completed in 405 by St. Jerome (c.340 420), from M.L. Vulgata, from L.L. vulgata common, general, ordinary, popular (in vulgata editio popular edition ), from L. vulgata, fem. pp. of vulgare …   Etymology dictionary

  • Vulgate — ► NOUN ▪ the principal Latin version of the Bible, prepared in the 4th century and later revised and adopted as the official text for the Roman Catholic Church. ORIGIN from Latin vulgata editio edition prepared for the public …   English terms dictionary

  • Vulgate — This article is about the 4th century translation of the Bible. For the Arthurian Vulgate Cycle, see Lancelot Grail Cycle. Part of a series on The Bible …   Wikipedia

  • Vulgate — Pour les articles homonymes, voir Vulgate (homonymie). Vulgata Sixtina …   Wikipédia en Français

  • Vulgate — /vul gayt, git/, n. 1. the Latin version of the Bible, prepared chiefly by Saint Jerome at the end of the 4th century A.D., and used as the authorized version of the Roman Catholic Church. 2. (l.c.) any commonly recognized text or version of a… …   Universalium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»