-
1 vorplaudern
vorplaudern, jmdm. etwas, narrare alci alqd od. de alqa re (jmdm. etwas erzählen). – imponere alci. alci verba dare (jmdm. etwas aufheften).
-
2 vorplaudern
vorplaudern vt (j-m) наболта́ть, наговори́ть (что-л. кому́-л.) -
3 vorplaudern
наболтать, наговорить (что-л. кому-л.) -
4 vorplaudern
гл.общ. наговорить (что-л. кому-л.), наболтать -
5 vorplaudern
vórplaudern vt ( j-m)наболта́ть, наговори́ть (что-л. кому-л.) -
6 vorplaudern
vt ağzına gələni danışmaq, qatıb-qarışdırmaq -
7 vorplappern
, vorplaudern v brbljati kome -
8 argutor
argūtor, ātus sum, āri (argutus), sich deutlich vernehmen lassen, I) im allg.: arg. pedibus, mit den Füßen stampfen, vom Walker, Titin. com. 28. – II) mit Geschwätzigkeit plaudern, vorplaudern, schwatzen, vorschwatzen, herschwatzen, totum diem argutatur quasi cicada, Nov. fr.: exerce linguam, ut argutarier possis, Enn. fr.: pergin argutarier? Nov. fr. u. Plaut.: superare alqm argutando, Plaut. – m. Acc., argutari mendacia, Lucil. fr.: u. in akt. Form, quid iste argutat molestus? Petr. 46, 1: illa mihi argutat ignes, Prop. 1, 6, 7. – / Parag. Infin. Praes. Pass. argutarier, Enn. tr. 263 (369). Titin. com. 28. Plaut. Amph. 349.
-
9 vorschwatzen
vorschwatzen, s. vorplaudern.
-
10 κατα-σχεδιάζω
κατα-σχεδιάζω, schwatzen, vorplaudern, Ios. u. a. Sp.; nach Suid. καταφλυαρέω, ψεύδομαι.
-
11 наболтать
v1) gener. vorquasseln (что-л. кому-л.), vorplaudern2) colloq. (j-m) anschwatzen, vorschwatzen (вздор кому-л.) -
12 наговорить
v1) gener. aufreden (j-m), vorplaudern (что-л. кому-л.) -
13 argutor
argūtor, ātus sum, āri (argutus), sich deutlich vernehmen lassen, I) im allg.: arg. pedibus, mit den Füßen stampfen, vom Walker, Titin. com. 28. – II) mit Geschwätzigkeit plaudern, vorplaudern, schwatzen, vorschwatzen, herschwatzen, totum diem argutatur quasi cicada, Nov. fr.: exerce linguam, ut argutarier possis, Enn. fr.: pergin argutarier? Nov. fr. u. Plaut.: superare alqm argutando, Plaut. – m. Acc., argutari mendacia, Lucil. fr.: u. in akt. Form, quid iste argutat molestus? Petr. 46, 1: illa mihi argutat ignes, Prop. 1, 6, 7. – ⇒ Parag. Infin. Praes. Pass. argutarier, Enn. tr. 263 (369). Titin. com. 28. Plaut. Amph. 349. -
14 κατασχεδιάζω
κατα-σχεδιάζω, schwatzen, vorplaudern
См. также в других словарях:
Vorplaudern — Vorplaudern, verb. regul. act. Einem etwas vorplaudern, es in seiner Gegenwart plaudern, damit er es höre … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Vorsagen — Vorsagen, verb. regul. act. Einem etwas vorsagen, es in dessen Gegenwart sagen. 1. Damit er es nachsagen lerne, vorsprechen, im gemeinen Leben auch vorbethen, und in der niedrigen Sprechart vorkäuen. Einem Kinde das Abc, das Vater unser vorsagen … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Vorschießen — Vorschießen, verb. irregul. S. Schießen, welches in doppelter Gestalt üblich ist. 1. Als ein Neutrum, und zwar: (1) Von schießen, sich schnell fortbewegen, mit dem Hülfsworte seyn. a. Vorwärts schießen. Der Strom schießt vor. Wo es zuweilen… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Vorwaschen — Vorwáschen, verb. regul. act. Einem vorwaschen, in dessen Gegenwart waschen, damit er es sehe, oder waschen lerne. Figürlich ist einem vorwaschen, ihm vorplaudern, im verächtlichen Verstande. Was für ein Gemisch von Heucheley und Unsinn waschen… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart