Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

vindemiator

  • 1 vindemiator

    vindēmĭātŏr, ōris, m. vendangeur.
    * * *
    vindēmĭātŏr, ōris, m. vendangeur.
    * * *
        Vindemiator, penul. prod. vindemiatoris. Columel. Vendengeur.

    Dictionarium latinogallicum > vindemiator

  • 2 vindemiator

    vīndēmiātor, ōris m.
    1) собирающий виноград, виноградарь Vr, Col, H

    Латинско-русский словарь > vindemiator

  • 3 vindemiator

    vīndēmiātor, ōris, m. (vindemio), der Winzer, I) eig., Varro LL. 5, 84. Colum. 3, 21, 6. Hor. sat. 1, 7, 30 (wo es viersilbig zu lesen). – Nbf. vīndēmitor, Naev. tr. 2 ( bei Serv. Verg. Aen. 1, 266). Anthol. Lat. 665, 19 R. Sen. poët. apoc. 2 in. Plin. 18, 310. – II) übtr., ein Stern im Sternbilde der Jungfrau, jetzt vindemiatrix gen., Colum. 11, 2, 24: Nbf. vīndēmitor, Ov. fast. 3, 407. Plin. 18, 310.

    lateinisch-deutsches > vindemiator

  • 4 vindemiator

    vīndēmiātor, ōris, m. (vindemio), der Winzer, I) eig., Varro LL. 5, 84. Colum. 3, 21, 6. Hor. sat. 1, 7, 30 (wo es viersilbig zu lesen). – Nbf. vīndēmitor, Naev. tr. 2 ( bei Serv. Verg. Aen. 1, 266). Anthol. Lat. 665, 19 R. Sen. poët. apoc. 2 in. Plin. 18, 310. – II) übtr., ein Stern im Sternbilde der Jungfrau, jetzt vindemiatrix gen., Colum. 11, 2, 24: Nbf. vīndēmitor, Ov. fast. 3, 407. Plin. 18, 310.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vindemiator

  • 5 vīndēmiātor

        vīndēmiātor (poet. quadrisyl., H.), ōris, m    [vindemia], a grape-gatherer, H.
    * * *

    Latin-English dictionary > vīndēmiātor

  • 6 vindemiator

    vindēmĭātor or vindēmĭtor, ōris, m. [vindemio], a grape-gatherer, vintager.
    I.
    Lit., Varr. L. L. 5, § 94 Müll.; Col. 3, 21, 6; Hor. S. 1, 7, 30 (scanned vin-dem-ja-tor); form vindemitor, Sen. Apocol. init.
    II.
    Transf., a star in the constellation Virgo, Col. 11, 2, 24;

    form Vindemitor,

    Ov. F. 3, 407; Plin. 18, 31, 74, § 309.

    Lewis & Short latin dictionary > vindemiator

  • 7 provindemiator

    prō-vīndēmiātor, ōris, m., der Vorwinzer, ein Stern über der rechten Schulter des Sternbildes der Jungfrau, sonst vindemiator gen., qriech. προτρυγητής, Vitr. 9, 4, 1.

    lateinisch-deutsches > provindemiator

  • 8 provindemiator

    prō-vīndēmiātor, ōris, m., der Vorwinzer, ein Stern über der rechten Schulter des Sternbildes der Jungfrau, sonst vindemiator gen., qriech. προτρυγητής, Vitr. 9, 4, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > provindemiator

  • 9 provindemiator

    prō-vindēmĭātor, ōris, m., a star over the right shoulder of Virgo, which rises just before the vintage; called also Vindemiatrix, Vindemiator, Vindemitor, the Gr. protrugêtês, Vitr. 9, 4, 1 Schneid. N. cr. (al. provindemia).

    Lewis & Short latin dictionary > provindemiator

  • 10 auctoro

    auctōro, āvī, ātum, āre
    (чаще в pass. auctorari или se a.)
    1) обязывать, нанимать ( vindemiator auctoratus PM)
    uri virgis ferroque necari auctorari Hобязаться ( по гладиаторскому договору) переносить розги и умереть от меча
    2) подготовлять, доставлять (Romanis victoriam, sibi mortem aliquā re VP)

    Латинско-русский словарь > auctoro

  • 11 provindemiator

    prō-vindēmiātor, oris m.
    предуборочная звезда (справа от созвездия Девы; ее восход предшествовал сбору винограда) Vtr

    Латинско-русский словарь > provindemiator

  • 12 vindemitor

    vīndēmitor, ōris m. Naev, Sen, PM, O = vindemiator

    Латинско-русский словарь > vindemitor

  • 13 invictus

    in-victus, a, um (in u. vinco), unbesiegt, unüberwunden, unbesiegbar, unüberwindlich, unbezwinglich, unverwüstlich, unerschütterlich, von Pers.u. übtr. v. Lebl., konstr.: α) m. ab u. Abl. (vgl. Fabri Liv. 22, 15, 1), invictus ab hostibus, Sall.: invictus ab hostibus animus, Liv.: corpus invictum a vulnere, Ov.: invictus ab ea cupiditate animus, Liv.: invictum se a labore praestare, Cic. – β) mit ad u. Akk.: corpus invictum ad laborem, Liv. 9, 16, 14: ut ad devincenda regna invictus habebatur, ita etc., Iustin. 25, 4, 3. – γ) mit in u. Akk.: in hostem et in mortem invictus animus, Iustin. 12, 15, 4. – δ) m. adversus od. adversum u. Akk.: lapis invictae adversus dura naturae, Sen.: invictus adversus libidinem animi, den Lüsten gegenüber, Curt.: inv. adversum gratiam animus, Tac.: adversus utrumque statum invictum animum tenet, Sen. – ε) m. contra u. Akk.: contra omnes ictus cute invictā, Plin. 8, 89. – ζ) m. bl. Abl.: Hannibal armis inv., Liv.: invictus ferro, hieb- u. stichfest, Iustin.: vir humanā ope invictus, Vell.: labore, vigiliā, periculo invictus, Vell.: cursu invictus Echion, Ov.: luctando pugnandoque invictus, Quint.: animus asperis blandisque pariter invictus, Sen.: virtute et formā et factis invictissimus, Plaut. – η) m. in u. Abl.: spartum in aquis marique inv., unverderblich, Plin. 19, 29: in equestribus proeliis et in pedestri pugna immobiles atque invictissimi milites, Arnob. 2, 38. – θ) (poet.) m. Genet. u. m. Infin., Sil. 3, 326. – ι) absol.: inv. imperator, Cic.: vindemiator invictus, der sich nicht werfen läßt, das letzte Wort behalten muß, Hor. sat. 1, 7, 30: u. so invictus Stimicon, Calp. ecl. 7, 13: invictissimus princeps, Symm. epist. 10, 78: haec urbs invictissima, Cornif. rhet. 4, 66: thesauri sui fidelissimus invictissimusque custos, Augustin. de civ. dei 1, 10, 2. p. 19, 7 D.2: invictus adamas, Ov.: necessitas, Sen.: pietas, Plaut. u. Curt.: armorum felicitas, Iustin.: fides (unverbrüchliche Treue), Curt.: defensio, unwiderlegbare, Cic.: u. so ratio invicta et eo invictior, quod etc., Augustin. de mor. Manich. 2, 11. § 20: invictissima veritas, Augustin. serm. 150, 10. – Partiz. subst., invicta quaedam fecerat, hatte sich gewisse unübersteigbare Schranken gesetzt, Liv. 6, 16, 3.

    lateinisch-deutsches > invictus

  • 14 vindemiatorius

    vīndēmiātōrius, a, um (vindemiator), zum Winzer gehörig, vasa, Varro r.r. 3, 2, 8: quali, Ulp. dig. 33, 7, 8.

    lateinisch-deutsches > vindemiatorius

  • 15 invictus

    in-victus, a, um (in u. vinco), unbesiegt, unüberwunden, unbesiegbar, unüberwindlich, unbezwinglich, unverwüstlich, unerschütterlich, von Pers.u. übtr. v. Lebl., konstr.: α) m. ab u. Abl. (vgl. Fabri Liv. 22, 15, 1), invictus ab hostibus, Sall.: invictus ab hostibus animus, Liv.: corpus invictum a vulnere, Ov.: invictus ab ea cupiditate animus, Liv.: invictum se a labore praestare, Cic. – β) mit ad u. Akk.: corpus invictum ad laborem, Liv. 9, 16, 14: ut ad devincenda regna invictus habebatur, ita etc., Iustin. 25, 4, 3. – γ) mit in u. Akk.: in hostem et in mortem invictus animus, Iustin. 12, 15, 4. – δ) m. adversus od. adversum u. Akk.: lapis invictae adversus dura naturae, Sen.: invictus adversus libidinem animi, den Lüsten gegenüber, Curt.: inv. adversum gratiam animus, Tac.: adversus utrumque statum invictum animum tenet, Sen. – ε) m. contra u. Akk.: contra omnes ictus cute invictā, Plin. 8, 89. – ζ) m. bl. Abl.: Hannibal armis inv., Liv.: invictus ferro, hieb- u. stichfest, Iustin.: vir humanā ope invictus, Vell.: labore, vigiliā, periculo invictus, Vell.: cursu invictus Echion, Ov.: luctando pugnandoque invictus, Quint.: animus asperis blandisque pariter invictus, Sen.: virtute et formā et factis invictissimus, Plaut. – η) m. in u. Abl.: spartum in aquis marique inv., unverderblich, Plin. 19, 29: in equestribus proeliis et in pedestri pugna immobiles
    ————
    atque invictissimi milites, Arnob. 2, 38. – θ) (poet.) m. Genet. u. m. Infin., Sil. 3, 326. – ι) absol.: inv. imperator, Cic.: vindemiator invictus, der sich nicht werfen läßt, das letzte Wort behalten muß, Hor. sat. 1, 7, 30: u. so invictus Stimicon, Calp. ecl. 7, 13: invictissimus princeps, Symm. epist. 10, 78: haec urbs invictissima, Cornif. rhet. 4, 66: thesauri sui fidelissimus invictissimusque custos, Augustin. de civ. dei 1, 10, 2. p. 19, 7 D.2: invictus adamas, Ov.: necessitas, Sen.: pietas, Plaut. u. Curt.: armorum felicitas, Iustin.: fides (unverbrüchliche Treue), Curt.: defensio, unwiderlegbare, Cic.: u. so ratio invicta et eo invictior, quod etc., Augustin. de mor. Manich. 2, 11. § 20: invictissima veritas, Augustin. serm. 150, 10. – Partiz. subst., invicta quaedam fecerat, hatte sich gewisse unübersteigbare Schranken gesetzt, Liv. 6, 16, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > invictus

  • 16 vindemiatorius

    vīndēmiātōrius, a, um (vindemiator), zum Winzer gehörig, vasa, Varro r.r. 3, 2, 8: quali, Ulp. dig. 33, 7, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vindemiatorius

  • 17 vindemitor

    vīndēmitor, ōris, m., s. vindemiator no. I. u. II.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vindemitor

  • 18 dūrus

        dūrus adj.    with comp. and sup, hard (to the touch): silex, V.: ferrum, H.: bipennes, H.: cutis, O.: corpus, impenetrable, O.: dumeta, i. e. rough, O.: gallina, tough, H.—As subst n.: nil extra est in nuce duri, no shell, H.—Hard, harsh, of a taste: sapor Bacchi, V. — Of a sound, C. — Fig., rough, rude, uncultivated: oratione et moribus: poëta durissimus: durior ad haec studia: virtus, Ta.: gens duro robore nata, V.: componere versūs, H. — Hardy, vigorous, rough: Spartiatae: in armis genus, L.: vindemiator, H.: ilia messorum, H.: iuvenci, O. — Harsh, rough, stern, unyielding, unfeeling, pitiless, insensible, obstinate: pater, T.: se durum agrestemque praebere: durior Diogenes: iudex durior: duri hominis vel potius vix hominis videtur: nos dura aetas, H.: ōs, shameless, impudent, T.: ore durissimo esse: ferrum, cruel, V.: aures, V.: flectere (me) Mollibus Iam durum imperiis, H.—Of things, hard, severe, toilsome, oppressive, distressing, burdensome, adverse: provincia, T.: fortuna: hiemps: venatus, O.: durissimo tempore anni, inclement, Cs.: valetudo, H.: dolores, V.: iter, V.: proelia, V.: Durum: sed levius fit patientiā, etc., H.: hi, si quid erat durius, concurrebant, a difficulty, Cs.: si nihil esset durius, Cs.— Plur n. as subst, hardships, difficulties: Siccis omnia dura deus proposuit, H.: multa, V.: ego dura tuli, O.
    * * *
    dura -um, durior -or -us, durissimus -a -um ADJ
    hard, stern; harsh, rough, vigorous; cruel, unfeeling, inflexible; durable

    Latin-English dictionary > dūrus

  • 19 vīndēmitor

        vīndēmitor ōris, m    [for vindemiator], the harbinger of vintage (a star in the constellation Virgo), O.

    Latin-English dictionary > vīndēmitor

  • 20 vindemiatorius

    vindemiatoria, vindemiatorium ADJ

    Latin-English dictionary > vindemiatorius

См. также в других словарях:

  • VINDEMIATOR — sidus quod tertiô Nonas Martii apparet, Plin. l. 18. c. 31. Caesari et Assyriae stella, quae Vindemiator appellatur XI. Cal. Sept. mane exoriri incipit, vindemiae maturitatem promittens. Dicitur et Vindemitor. Ovid. l. 3. Fastor. v. 407. Sive est …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Vindemiator — (lat.), Winzer …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Vindemiator — Epsilon Virginis Epsilon Virginis (ε Virginis) Données d observation (Époque J2000.0) Ascension droite 13h 02m 10.6s Déclinaison +10° 57′ 33″ Constellation Vierge Magnitude apparente …   Wikipédia en Français

  • vendangeur — vendangeur, euse [ vɑ̃dɑ̃ʒɶr, øz ] n. • XIIIe; fém. 1508 (a remplacé vendangeresse); lat. vindemiator 1 ♦ Personne qui récolte les raisins, fait la vendange. Engager des vendangeurs, des ouvriers agricoles pour les vendanges. 2 ♦ N. f. (1876)… …   Encyclopédie Universelle

  • Epsilon Virginis — Starbox short name = ε Virginis epoch = J2000.0 constell = Virgo ra = 13h 02m 10.6s dec = +10° 57 33 spectral = G8IIIab appmag v = +2.85 dist ly = 102 ± 3 dist pc = 31 ± 1 names = Vindemiatrix, Vindemiator, Almuredin, Provindemiator, Protrigetrix …   Wikipedia

  • Epsilon Virginis — Vindemiatrix ist der Name des Sterns ε Virginis im Sternbild Jungfrau. Vindemiatrix besitzt eine scheinbare Helligkeit von +2,83m und gehört der Spektralklasse G8IIIab an. Der Name (lat.) bedeutet Weinleserin . Andere Namen: Vindemiator,… …   Deutsch Wikipedia

  • Jungfrau (Sternbild) — Sternbild Jungfrau Karte des Stern …   Deutsch Wikipedia

  • Vindemiatrix — ist der Name des Sterns ε Virginis im Sternbild Jungfrau. Vindemiatrix besitzt eine scheinbare Helligkeit von +2,83m und gehört der Spektralklasse G8IIIab an. Der Name (lat.) bedeutet Weinleserin . Andere Namen: Vindemiator, Almuredin, Alaraph,… …   Deutsch Wikipedia

  • — Daten des Sternbildes Jungfrau Deutscher Name Jungfrau Lateinischer Name Virgo Lateinischer Genitiv Virginis Lateinische Abkürzung Vir Rektaszension 11h 37m bis 15h 11m Deklination …   Deutsch Wikipedia

  • 47 Vir — Epsilon Virginis Epsilon Virginis (ε Virginis) Données d observation (Époque J2000.0) Ascension droite 13h 02m 10.6s Déclinaison +10° 57′ 33″ Constellation Vierge Magnitude apparente …   Wikipédia en Français

  • 47 Virginis — Epsilon Virginis Epsilon Virginis (ε Virginis) Données d observation (Époque J2000.0) Ascension droite 13h 02m 10.6s Déclinaison +10° 57′ 33″ Constellation Vierge Magnitude apparente …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»