-
1 vindemiator
vindēmĭātŏr, ōris, m. vendangeur.* * *vindēmĭātŏr, ōris, m. vendangeur.* * *Vindemiator, penul. prod. vindemiatoris. Columel. Vendengeur. -
2 vindemiator
-
3 vindemiator
vīndēmiātor, ōris, m. (vindemio), der Winzer, I) eig., Varro LL. 5, 84. Colum. 3, 21, 6. Hor. sat. 1, 7, 30 (wo es viersilbig zu lesen). – Nbf. vīndēmitor, Naev. tr. 2 ( bei Serv. Verg. Aen. 1, 266). Anthol. Lat. 665, 19 R. Sen. poët. apoc. 2 in. Plin. 18, 310. – II) übtr., ein Stern im Sternbilde der Jungfrau, jetzt vindemiatrix gen., Colum. 11, 2, 24: Nbf. vīndēmitor, Ov. fast. 3, 407. Plin. 18, 310.
-
4 vindemiator
vīndēmiātor, ōris, m. (vindemio), der Winzer, I) eig., Varro LL. 5, 84. Colum. 3, 21, 6. Hor. sat. 1, 7, 30 (wo es viersilbig zu lesen). – Nbf. vīndēmitor, Naev. tr. 2 ( bei Serv. Verg. Aen. 1, 266). Anthol. Lat. 665, 19 R. Sen. poët. apoc. 2 in. Plin. 18, 310. – II) übtr., ein Stern im Sternbilde der Jungfrau, jetzt vindemiatrix gen., Colum. 11, 2, 24: Nbf. vīndēmitor, Ov. fast. 3, 407. Plin. 18, 310.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vindemiator
-
5 vīndēmiātor
-
6 vindemiator
I.Lit., Varr. L. L. 5, § 94 Müll.; Col. 3, 21, 6; Hor. S. 1, 7, 30 (scanned vin-dem-ja-tor); form vindemitor, Sen. Apocol. init. —II.Transf., a star in the constellation Virgo, Col. 11, 2, 24;form Vindemitor,
Ov. F. 3, 407; Plin. 18, 31, 74, § 309. -
7 provindemiator
prō-vīndēmiātor, ōris, m., der Vorwinzer, ein Stern über der rechten Schulter des Sternbildes der Jungfrau, sonst vindemiator gen., qriech. προτρυγητής, Vitr. 9, 4, 1.
-
8 provindemiator
prō-vīndēmiātor, ōris, m., der Vorwinzer, ein Stern über der rechten Schulter des Sternbildes der Jungfrau, sonst vindemiator gen., qriech. προτρυγητής, Vitr. 9, 4, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > provindemiator
-
9 provindemiator
prō-vindēmĭātor, ōris, m., a star over the right shoulder of Virgo, which rises just before the vintage; called also Vindemiatrix, Vindemiator, Vindemitor, the Gr. protrugêtês, Vitr. 9, 4, 1 Schneid. N. cr. (al. provindemia). -
10 auctoro
auctōro, āvī, ātum, āre(чаще в pass. auctorari или se a.)1) обязывать, нанимать ( vindemiator auctoratus PM)uri virgis ferroque necari auctorari H — обязаться ( по гладиаторскому договору) переносить розги и умереть от меча2) подготовлять, доставлять (Romanis victoriam, sibi mortem aliquā re VP) -
11 provindemiator
prō-vindēmiātor, oris m.предуборочная звезда (справа от созвездия Девы; ее восход предшествовал сбору винограда) Vtr -
12 vindemitor
vīndēmitor, ōris m. Naev, Sen, PM, O = vindemiator -
13 invictus
in-victus, a, um (in u. vinco), unbesiegt, unüberwunden, unbesiegbar, unüberwindlich, unbezwinglich, unverwüstlich, unerschütterlich, von Pers.u. übtr. v. Lebl., konstr.: α) m. ab u. Abl. (vgl. Fabri Liv. 22, 15, 1), invictus ab hostibus, Sall.: invictus ab hostibus animus, Liv.: corpus invictum a vulnere, Ov.: invictus ab ea cupiditate animus, Liv.: invictum se a labore praestare, Cic. – β) mit ad u. Akk.: corpus invictum ad laborem, Liv. 9, 16, 14: ut ad devincenda regna invictus habebatur, ita etc., Iustin. 25, 4, 3. – γ) mit in u. Akk.: in hostem et in mortem invictus animus, Iustin. 12, 15, 4. – δ) m. adversus od. adversum u. Akk.: lapis invictae adversus dura naturae, Sen.: invictus adversus libidinem animi, den Lüsten gegenüber, Curt.: inv. adversum gratiam animus, Tac.: adversus utrumque statum invictum animum tenet, Sen. – ε) m. contra u. Akk.: contra omnes ictus cute invictā, Plin. 8, 89. – ζ) m. bl. Abl.: Hannibal armis inv., Liv.: invictus ferro, hieb- u. stichfest, Iustin.: vir humanā ope invictus, Vell.: labore, vigiliā, periculo invictus, Vell.: cursu invictus Echion, Ov.: luctando pugnandoque invictus, Quint.: animus asperis blandisque pariter invictus, Sen.: virtute et formā et factis invictissimus, Plaut. – η) m. in u. Abl.: spartum in aquis marique inv., unverderblich, Plin. 19, 29: in equestribus proeliis et in pedestri pugna immobiles atque invictissimi milites, Arnob. 2, 38. – θ) (poet.) m. Genet. u. m. Infin., Sil. 3, 326. – ι) absol.: inv. imperator, Cic.: vindemiator invictus, der sich nicht werfen läßt, das letzte Wort behalten muß, Hor. sat. 1, 7, 30: u. so invictus Stimicon, Calp. ecl. 7, 13: invictissimus princeps, Symm. epist. 10, 78: haec urbs invictissima, Cornif. rhet. 4, 66: thesauri sui fidelissimus invictissimusque custos, Augustin. de civ. dei 1, 10, 2. p. 19, 7 D.2: invictus adamas, Ov.: necessitas, Sen.: pietas, Plaut. u. Curt.: armorum felicitas, Iustin.: fides (unverbrüchliche Treue), Curt.: defensio, unwiderlegbare, Cic.: u. so ratio invicta et eo invictior, quod etc., Augustin. de mor. Manich. 2, 11. § 20: invictissima veritas, Augustin. serm. 150, 10. – Partiz. subst., invicta quaedam fecerat, hatte sich gewisse unübersteigbare Schranken gesetzt, Liv. 6, 16, 3.
-
14 vindemiatorius
vīndēmiātōrius, a, um (vindemiator), zum Winzer gehörig, vasa, Varro r.r. 3, 2, 8: quali, Ulp. dig. 33, 7, 8.
-
15 invictus
in-victus, a, um (in u. vinco), unbesiegt, unüberwunden, unbesiegbar, unüberwindlich, unbezwinglich, unverwüstlich, unerschütterlich, von Pers.u. übtr. v. Lebl., konstr.: α) m. ab u. Abl. (vgl. Fabri Liv. 22, 15, 1), invictus ab hostibus, Sall.: invictus ab hostibus animus, Liv.: corpus invictum a vulnere, Ov.: invictus ab ea cupiditate animus, Liv.: invictum se a labore praestare, Cic. – β) mit ad u. Akk.: corpus invictum ad laborem, Liv. 9, 16, 14: ut ad devincenda regna invictus habebatur, ita etc., Iustin. 25, 4, 3. – γ) mit in u. Akk.: in hostem et in mortem invictus animus, Iustin. 12, 15, 4. – δ) m. adversus od. adversum u. Akk.: lapis invictae adversus dura naturae, Sen.: invictus adversus libidinem animi, den Lüsten gegenüber, Curt.: inv. adversum gratiam animus, Tac.: adversus utrumque statum invictum animum tenet, Sen. – ε) m. contra u. Akk.: contra omnes ictus cute invictā, Plin. 8, 89. – ζ) m. bl. Abl.: Hannibal armis inv., Liv.: invictus ferro, hieb- u. stichfest, Iustin.: vir humanā ope invictus, Vell.: labore, vigiliā, periculo invictus, Vell.: cursu invictus Echion, Ov.: luctando pugnandoque invictus, Quint.: animus asperis blandisque pariter invictus, Sen.: virtute et formā et factis invictissimus, Plaut. – η) m. in u. Abl.: spartum in aquis marique inv., unverderblich, Plin. 19, 29: in equestribus proeliis et in pedestri pugna immobiles————atque invictissimi milites, Arnob. 2, 38. – θ) (poet.) m. Genet. u. m. Infin., Sil. 3, 326. – ι) absol.: inv. imperator, Cic.: vindemiator invictus, der sich nicht werfen läßt, das letzte Wort behalten muß, Hor. sat. 1, 7, 30: u. so invictus Stimicon, Calp. ecl. 7, 13: invictissimus princeps, Symm. epist. 10, 78: haec urbs invictissima, Cornif. rhet. 4, 66: thesauri sui fidelissimus invictissimusque custos, Augustin. de civ. dei 1, 10, 2. p. 19, 7 D.2: invictus adamas, Ov.: necessitas, Sen.: pietas, Plaut. u. Curt.: armorum felicitas, Iustin.: fides (unverbrüchliche Treue), Curt.: defensio, unwiderlegbare, Cic.: u. so ratio invicta et eo invictior, quod etc., Augustin. de mor. Manich. 2, 11. § 20: invictissima veritas, Augustin. serm. 150, 10. – Partiz. subst., invicta quaedam fecerat, hatte sich gewisse unübersteigbare Schranken gesetzt, Liv. 6, 16, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > invictus
-
16 vindemiatorius
vīndēmiātōrius, a, um (vindemiator), zum Winzer gehörig, vasa, Varro r.r. 3, 2, 8: quali, Ulp. dig. 33, 7, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vindemiatorius
-
17 vindemitor
vīndēmitor, ōris, m., s. vindemiator no. I. u. II.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vindemitor
-
18 dūrus
dūrus adj. with comp. and sup, hard (to the touch): silex, V.: ferrum, H.: bipennes, H.: cutis, O.: corpus, impenetrable, O.: dumeta, i. e. rough, O.: gallina, tough, H.—As subst n.: nil extra est in nuce duri, no shell, H.—Hard, harsh, of a taste: sapor Bacchi, V. — Of a sound, C. — Fig., rough, rude, uncultivated: oratione et moribus: poëta durissimus: durior ad haec studia: virtus, Ta.: gens duro robore nata, V.: componere versūs, H. — Hardy, vigorous, rough: Spartiatae: in armis genus, L.: vindemiator, H.: ilia messorum, H.: iuvenci, O. — Harsh, rough, stern, unyielding, unfeeling, pitiless, insensible, obstinate: pater, T.: se durum agrestemque praebere: durior Diogenes: iudex durior: duri hominis vel potius vix hominis videtur: nos dura aetas, H.: ōs, shameless, impudent, T.: ore durissimo esse: ferrum, cruel, V.: aures, V.: flectere (me) Mollibus Iam durum imperiis, H.—Of things, hard, severe, toilsome, oppressive, distressing, burdensome, adverse: provincia, T.: fortuna: hiemps: venatus, O.: durissimo tempore anni, inclement, Cs.: valetudo, H.: dolores, V.: iter, V.: proelia, V.: Durum: sed levius fit patientiā, etc., H.: hi, si quid erat durius, concurrebant, a difficulty, Cs.: si nihil esset durius, Cs.— Plur n. as subst, hardships, difficulties: Siccis omnia dura deus proposuit, H.: multa, V.: ego dura tuli, O.* * *dura -um, durior -or -us, durissimus -a -um ADJhard, stern; harsh, rough, vigorous; cruel, unfeeling, inflexible; durable -
19 vīndēmitor
vīndēmitor ōris, m [for vindemiator], the harbinger of vintage (a star in the constellation Virgo), O. -
20 vindemiatorius
vindemiatoria, vindemiatorium ADJ
- 1
- 2
См. также в других словарях:
VINDEMIATOR — sidus quod tertiô Nonas Martii apparet, Plin. l. 18. c. 31. Caesari et Assyriae stella, quae Vindemiator appellatur XI. Cal. Sept. mane exoriri incipit, vindemiae maturitatem promittens. Dicitur et Vindemitor. Ovid. l. 3. Fastor. v. 407. Sive est … Hofmann J. Lexicon universale
Vindemiator — (lat.), Winzer … Pierer's Universal-Lexikon
Vindemiator — Epsilon Virginis Epsilon Virginis (ε Virginis) Données d observation (Époque J2000.0) Ascension droite 13h 02m 10.6s Déclinaison +10° 57′ 33″ Constellation Vierge Magnitude apparente … Wikipédia en Français
vendangeur — vendangeur, euse [ vɑ̃dɑ̃ʒɶr, øz ] n. • XIIIe; fém. 1508 (a remplacé vendangeresse); lat. vindemiator 1 ♦ Personne qui récolte les raisins, fait la vendange. Engager des vendangeurs, des ouvriers agricoles pour les vendanges. 2 ♦ N. f. (1876)… … Encyclopédie Universelle
Epsilon Virginis — Starbox short name = ε Virginis epoch = J2000.0 constell = Virgo ra = 13h 02m 10.6s dec = +10° 57 33 spectral = G8IIIab appmag v = +2.85 dist ly = 102 ± 3 dist pc = 31 ± 1 names = Vindemiatrix, Vindemiator, Almuredin, Provindemiator, Protrigetrix … Wikipedia
Epsilon Virginis — Vindemiatrix ist der Name des Sterns ε Virginis im Sternbild Jungfrau. Vindemiatrix besitzt eine scheinbare Helligkeit von +2,83m und gehört der Spektralklasse G8IIIab an. Der Name (lat.) bedeutet Weinleserin . Andere Namen: Vindemiator,… … Deutsch Wikipedia
Jungfrau (Sternbild) — Sternbild Jungfrau Karte des Stern … Deutsch Wikipedia
Vindemiatrix — ist der Name des Sterns ε Virginis im Sternbild Jungfrau. Vindemiatrix besitzt eine scheinbare Helligkeit von +2,83m und gehört der Spektralklasse G8IIIab an. Der Name (lat.) bedeutet Weinleserin . Andere Namen: Vindemiator, Almuredin, Alaraph,… … Deutsch Wikipedia
♍ — Daten des Sternbildes Jungfrau Deutscher Name Jungfrau Lateinischer Name Virgo Lateinischer Genitiv Virginis Lateinische Abkürzung Vir Rektaszension 11h 37m bis 15h 11m Deklination … Deutsch Wikipedia
47 Vir — Epsilon Virginis Epsilon Virginis (ε Virginis) Données d observation (Époque J2000.0) Ascension droite 13h 02m 10.6s Déclinaison +10° 57′ 33″ Constellation Vierge Magnitude apparente … Wikipédia en Français
47 Virginis — Epsilon Virginis Epsilon Virginis (ε Virginis) Données d observation (Époque J2000.0) Ascension droite 13h 02m 10.6s Déclinaison +10° 57′ 33″ Constellation Vierge Magnitude apparente … Wikipédia en Français