-
1 vexatio
vexātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] agitation violente, secousse, ébranlement. [st2]2 [-] mauvais traitements, persécution, vexation, outrag. [st2]3 [-] tourment, souffrance, mal, douleur.* * *vexātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] agitation violente, secousse, ébranlement. [st2]2 [-] mauvais traitements, persécution, vexation, outrag. [st2]3 [-] tourment, souffrance, mal, douleur.* * *Vexatio, vexationis. Cic. Grief torment, Vexation, Persecution. -
2 offensio
I.Lit.:B.pedis offensio,
Cic. Div. 2, 40, 84; in plur.:offensiones pedum,
Plin. 2, 7, 5, § 24: dentium, Lact. Opif. Dei, 10, 13. — Absol.:offensione sonitūs,
Vitr. 9, 8, 3.—Transf., that against which one stumbles, a stumbling-block:II.ut nihil offensionis haberet,
Cic. Univ. 6, 15.—Trop.A.An offence given to any one;B.hence,
disfavor, aversion, disgust, dislike, hatred, discredit, bad reputation, Cic. Div. in Caecil. 3, 9; id. Verr. 2, 5, 69, § 178 (for which:existimatio offensa nostri ordinis,
id. ib. 2, 2, 47, §117): sapiens praetor offensionem vitat aequalitate decernendi,
id. Mur. 20, 41:suscipere invidiam atque offensionem apud aliquem,
id. Verr. 2, 2, 55, § 137:in odium offensionemque populi Romani inruere,
id. ib. 1, 12, 35:cadere,
id. N. D. 1, 30, 85:offensionem excipere,
id. Inv. 1, 21, 30:subire,
Plin. 35, 4, 7, § 23:adferre,
Cic. Att. 1, 17, 1:offensiones accendere,
Tac. A. 2, 57:hoc apud alios offensionem habet,
displeases them, Plin. 19, 1, 2, § 9. —An offence which one receives; displeasure, vexation:2.habere ad res certas vitiosam offensionem atque fastidium,
Cic. Tusc. 4, 10, 23: mihi majori offensioni sunt quam delectationi possessiunculae meae, give me more vexation than pleasure, id. Att. 13, 23, 3.—A complaint, indisposition; an accident, misfortune, mishap, failure:C.corporum offensiones,
Cic. Tusc. 4, 14, 31:graves solent offensiones esse ex gravibus morbis, si qua culpa commissa est,
id. Fam. 16, 10, 1:habet enim nihil quod in offensione deperdat,
i.e. if he loses his cause, id. Div. in Caecil. 22, 71:offensiones belli,
misfortunes, defeats, id. Imp. Pomp. 10, 28:offensionum et repulsarum ignominia,
i.e. refusals, id. Off. 1, 21, 71.—That which causes one to offend or sin, a stumbling-block (eccl. Lat.):unusquisque offensiones oculorum suorum abiciat,
Vulg. Ezech. 20, 7:nemini dantes ullam offensionem,
id. 2 Cor. 6, 3:lapis offensionis,
id. 1 Pet. 2, 8 al. -
3 afflictio
Afflictio, Verbale. Cic. Affliction, Travail, Torment, Vexation, Persecution. -
4 conflictatio
conflictātĭo, ōnis, f. choc, heurt, querelle, dispute.* * *conflictātĭo, ōnis, f. choc, heurt, querelle, dispute.* * *Conflictatio, Verbale. Attouchement, ou frottement et froyement de deux choses l'une contre l'autre qui se froissent, Vexation. -
5 angor
angor ōris, m [ANG-], a strangling, suffocation: gens aestu et angore vexata (i. e. by dust and ashes), L. — Fig., anguish, torment, trouble: ut differt anxietas ab angore: pro amico capiendus: confici angoribus, by melancholy.* * *suffocation, choking, strangulation; mental distress, anxiety, anguish, vexation -
6 dolor
dolor ōris, m [DAL-], pain, smart, ache, suffering, anguish: Laborat e dolore, T.: differor doloribus, T.: corporis: cum dolore emori: de corpore fugit, V. — Distress, grief, tribulation, affliction, sorrow, pain, woe, anguish, trouble, vexation, mortification, chagrin: (est) aegritudo crucians: animi: dolorem ferre moderate: dolore prohibeor pronuntiare, Cs.: magnis doloribus liberatus: premit altum corde dolorem, V.: finire dolores, the torments of love, H.: speciem doloris voltu ferre, Ta.: Est iactura dolori Omnibus, O.: magno esse Germanis dolori Ariovisti mortem, Cs.— Indignation, wrath, animosity, anger, resentment: suum dolorem condonare, Cs.: veniam iusto dolori date: ingenuus: dolor quod suaserit, H.: repulsae, on account of, Cs.: iniuriae, L.: coniugis amissae, O. —Fig., a grief, object of grief: Tu dolor es facinusque meum, O.—In rhet., feeling, pathos.* * *pain, anguish, grief, sorrow, suffering; resentment, indignation -
7 molestē
molestē adv. with comp. and sup. [molestus], with trouble, with difficulty, with vexation: incedere, with a forced gait, Ct.: pati: non moleste fero, si, etc., I am not annoyed: exercitum hiemare in Galliā moleste ferebant, vexed them, Cs.: molestia sime fero, quod, etc.: molestius ferre.* * *molestius, molestissime ADVannoyingly; in a vexing/annoying/distressing/tiresome manner -
8 molestia
molestia ae, f [molestus], trouble, irksomeness, uneasiness, annoyance, molestation, vexation, distress: sine molestiā tuā, without trouble to yourself: molestiam exhibere, cause: fasces habent molestiam, cause: ex pernicie rei p. molestiam trahere, feel troubled: capere, be vexed: mihi epistula hoc adspersit molestiae, gave occasion: mihi demere molestiam, T.—Of speech, stiffness, affectation: diligens elegantia sine molestiā: si nihil habere molestiarum Atticorum est.* * *trouble, annoyance -
9 morsus
morsus ūs, m [mordeo], a biting, bite: avium minorum morsūs: saxum Morsibus insequi, O.: Nec tu mensarum morsūs horresce, the eating, V.: vertere morsūs Exiguam in Cererem, their teeth, V.: zonam morsu tenere, by the teeth, Iu.: discludere morsūs Roboris, i. e. open the cleft trunk (which held the javelin), V.—Fig., a bite, sting, pain, vexation: (carmina) morsu venerare, malicious attack, H.: perpetui curarum morsūs, gnawing pains, O.: doloris.* * *bite, sting; anguish, pain; jaws; teeth -
10 offēnsiō
offēnsiō ōnis, f [offendo], a striking against, tripping, stumbling: pedes.— A projection: nihil offensionis habere, no roughness.—Fig., disfavor, aversion, disgust, dislike, hatred, discredit, bad reputation: offensionem vitat aequabilitate decernendi: in odium offensionemque populi R. inruere: offensionem aurium merere, i. e. deserve to be heard with displeasure, L.: habere ad res certas vitiosam offensionem: mihi maiori offensioni esse quam delectationi, give me more vexation than pleasure. —A complaint, indisposition, accident, misfortune, mishap, failure: corporum offensiones: habet enim nihil quod in offensione deperdat, i. e. if he loses his cause: non offensiones belli, sed victoriae, defeats: offensionum et repulsarum ignominia, i. e. rude refusals.* * *displeasure; accident -
11 senium
senium ī, n [senex], old age, senility, decline: quod (opus) omni senio careret: senio confectus. — Waste, decay: se ipse (mundus) consumptione et senio alebat sui, by its own waste and decay.— Vexation, grief, trouble, affliction: tota civitas confecta senio est: senio consumptus, L.— Gloom, moroseness: inhumanae senium depone Camenae, H.— An old man (poet. for senex, with pron masc.): Ut illum di deaeque senium perdant, T.* * *condition of old age; melancholy, gloom -
12 sollicitātiō
sollicitātiō ōnis, f [sollicito], a vexing, vexation, anxiety: nuptiarum, i. e. on account of, T.— An inciting, instigating, instigation: Allobrogum: servorum promissis.* * * -
13 stomachus
stomachus ī, m, στόμαχοσ, the gullet, alimentary canal, oesophagus: linguam excipit stomachus.— The stomach: stomachi calor: latrans, H.—Fig., taste, liking: ludi non tui stomachi: stomachi mei fastidium.—Temper, bile, displeasure, irritation, vexation, chagrin, anger: stomachum suum damno Tulli explere: consuetudo callum iam obduxit stomacho meo: homo exarsit stomacho: ne in me stomachum erumpant, cum sint tibi irati: mihi stomachum movere: intelleges eam (fortitudinem) stomacho non egere.* * *gullet; stomach; annoyance; ill-temper -
14 submolestē (summ-)
submolestē (summ-) adv. [submolestus], with some vexation: te non esse Romae submoleste fero, troubles me somewhat. -
15 vexātiō
vexātiō ōnis, f [vexo], a harrying, troubling, harassing: Macedoniae: virginum Vestalium.— Annoyance, hardship, distress, trouble, vexation: corporis: volneris, L.: per vexationem et contumelias, L.: multā cum vexatione processit, Cu.* * *shaking, jolting; shock; disturbance, upheaval -
16 trica
trifles (pl.), nonsense; vexation, troubles -
17 angor
angor, ōris, m. [ango], = angina.I.A compression of the neck, a strangling:II.occupat fauces earum angor,
the quinsy, Plin. 8, 27, 41, § 100:aestu et angore vexata, i.e. aestu angorem ac prope suffocationem efficiente,
Liv. 5, 48.—Far oftener,Trop., anguish, torment, trouble, vexation (as a momentary feeling; while anxietas denotes a permanent state): est aliud iracundum esse, aliud iratum, ut differt anxietas ab angore; neque enim omnes anxii, qui anguntur aliquando;nec qui anxii, semper anguntur, etc.,
Cic. Tusc. 4, 12, 27:angor est aegritudo premens,
id. ib. 4, 8, 18; Lucr. 3, 853:anxius angor,
id. 3, 993; so id. 6, 1158:animus omni liber curā et angore,
Cic. Fin. 1, 15, 49:angor pro amico saepe capiendus,
id. Am. 13, 48; Tac. A. 2, 42:angor animi,
Suet. Tib. 7; so id. ib. 49 al.—In plur.:confici angoribus,
Cic. Phil. 2, 15; id. Off. 2, 1, 2. -
18 dividia
dīvĭdĭa, ae, f. [dividus] (ante-class.; most freq. in Plaut.; not found in Ter.), division; hence trop.,I.Dissension, discord: ne horum dividiae et discordiae dissipent divitias, Att. ap. Non. 101, 20 (Rib. Trag. Fragm. p. 212; cf.: dissensiones, Non.); cf.: dividiam discordiam, Paul. ex Fest. p. 70, 15.—II.(Like the Gr. merimna, from meris, merizô, to divide, qs.: affectus animum dividens diverseque trahens; cf. Ter. [p. 602] And. 1, 5, 25; Verg. A. 4, 285.) Care, trouble, disquiet, vexation:dividia ab dividendo dicta, quod divisio distractio est doloris,
Varr. L. L. 7, 60 M.: dividias mentis conficit omnis amor, Poëta ap. Fulg. 564, 28:nam quod tibi est Aegre, idem mihi est dividiae,
Plaut. Cas. 2, 2, 11; id. Bacch. 4, 6, 1; id. Stich. 1, 1, 19 (with senio, Turp. ap. Non. 96, 23; Rib. Com. Fragm. p. 92); cf. Plaut. Truc. 4, 4, 3: hujus me dividia cogit plus quam est par loqui, Att. ap. Non. 96, 21 (Rib. Trag. Fragm. p. 155): dividia est taedium, Non. ib. -
19 dolor
dŏlor, ōris, m. [doleo], pain, smart, ache (freq. and class.; for syn. cf.: aegrimonia, maeror, maestitia, luctus, plangor, tristitia, angor, anxietas, cura, sollicitudo).I.Corporeal:II.dolor est motus asper in corpore, alienus a sensibus,
Cic. Tusc. 2, 15: dolores atque carnificinas facere, Cato ap. Gell. 10, 3, 17:corporis,
Lucr. 4, 1075:capitis,
id. 6, 785:dentium, oculorum,
id. 6, 660:pedum,
Cic. Brut. 34, 130:articulorum,
id. Att. 1, 5 fin.:laterum,
Hor. S. 1, 9, 32 et saep.—Of the pangs of childbirth, Plaut. Truc. 4, 3, 33; id. Cist. 1, 2, 22:utero exorti dolores,
id. Am. 5, 1, 40; cf. id. ib. 48; 3, 1, 19; id. Truc. 4, 3, 33 (with labor); Ter. And. 1, 5, 33 (with laborare); id. Ad. 3, 1, 2 al.—Comic., of the gripings in the stomach of a hungry person, Plaut. Stich. 1, 3, 11.—Mental, as a general designation of every painful, oppressive feeling, pain, distress, grief, tribulation, affliction, sorrow, anguish, trouble, vexation, mortification, chagrin, etc. (syn. luctus):2.dolor (est) aegritudo crucians,
Cic. Tusc. 4, 8, 18:si cadit in sapientem animi dolor,
id. Lael. 13, 48:quanta est cura in animo, quantum corde capio dolorem,
Plaut. Truc. 2, 5, 5;so with cura,
Cic. Fam. 4, 6, 2:in labore atque in dolore,
Plaut. Ps. 2, 3, 20:majorem laetitiam ex desiderio bonorum percepimus, quam ex laetitia improborum dolorem,
Cic. Rep. 1, 4; cf.opp. laetatio,
Caes. B. G. 5, 52 fin.:te dolorem, quem acceperis cum summi viri tum amicissimi morte, ferre moderate,
Cic. Lael. 2, 8; cf. id. de Or. 2, 48 fin.; and:magno esse Germanis dolori Ariovisti mortem,
Caes. B. G. 5, 29, 3; cf. also id. ib. 7, 38, 3:magnum et acerbum dolorem commovere,
Cic. Verr. 2, 4, 21 fin.:dolore angi,
id. Fam. 4, 3; cf. id. Phil. 8, 6, 18. —Esp., indignation, wrath, animosity, anger, resentment:3.sed ego in hac sententia dicenda non parebo dolori meo, non iracundiae serviam,
Cic. Prov. Cons. 1, 2; cf. id. ib. 18, 44:et rei publicae injuriam et suum dolorem condonare,
Caes. B. G. 1, 20, 5:qui accipit injuriam, et meminit et prae se fert dolorem suum,
Cic. Off. 2, 22 fin.:magno dolore affici,
Caes. B. G. 1, 2, 4; cf. id. ib. 5, 4 fin.; id. B. C. 2, 33, 1; cf.also: in eas (naves) indiligentiae suae ac doloris iracundia erupit,
id. ib. 3, 8, 3:quis indomitas tantus dolor excitat iras?
Verg. A. 2, 594; Hor. Ep. 1, 2, 60; id. Epod. 15, 15:amator agit ubi secum, Accedam? an potius mediter finire dolores,
the torments of love, id. S. 2, 3, 263; cf. Ov. A. A. 2, 519; Prop. 1, 13, 9; 3, 20, 27 (4, 20, 17 M.) et saep.:Catonem veteres inimicitiae Caesaris incitant et dolor repulsae,
Caes. B. C. 1, 4, 2; so,repulsae,
Ov. M. 3, 395:injuriae,
Liv. 1, 40:ignominiae,
Suet. Vesp, 8:conjugis amissae,
Ov. M. 7, 688 et saep.:justus mihi dolor etiam adversus deos esset, quod, etc.,
Tac. A. 2, 71.—Prov.:dolorem longa consumit dies,
Sen. ad Marc. 8; cf.:dolor decrescit, ubi quo crescat non habet,
Pub. Syr. 129 (Rib.).—Terror, Amm. 14, 2, 15.—B.Meton.1.A grief, i. e. an object or cause of grief:2.illa (potest) etiam duris mentibus esse dolor,
Prop. 1, 14, 18; Ov. P. 3, 3, 73.—In rhet. lang. for the Gr. pathos, passionate, warm expression; pathos, Cic. de Or. 3, 25; id. Brut. 24, 93; id. Or. 37, 130; id. de Or. 2, 17 fin.; Quint. 6, 2, 36. -
20 fermentum
fermentum, i, n. [contr. for fervimentum, from fervo, ferveo], that which causes fermentation, leaven, yeast, ferment.I.Lit., Plin. 18, 11, 26, § 102; 18, 7, 12, § 68:B.panis sine fermento,
unleavened bread, Cels. 2, 24; 30; Vulg. Levit. 2, 4.—Transf.1.That which loosens the soil, Plin. 17, 21, 35, § 159; cf. Col. 4, 1, 7.—2. II.Trop., anger, passion ( poet. and very rare):(uxor) nunc in fermento tota est, ita turget mihi,
Plaut. Cas. 2, 5, 17; id. Merc. 5, 3, 3.— Poet. transf., of the cause of anger or vexation:accipe et istud Fermentum tibi habe,
Juv. 3, 188.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
vexation — [ vɛksasjɔ̃ ] n. f. • 1643; « tourment, peine » 1261; lat. vexatio, de vexare « tourmenter » 1 ♦ Vieilli Action de vexer (1o), de maltraiter; son résultat. ⇒ abus (de pouvoir), brimade, exaction, oppression, persécution. « les vexations qu… … Encyclopédie Universelle
Vexation — Vex*a tion, n. [L. vexatio: cf. F. vexation.] 1. The act of vexing, or the state of being vexed; agitation; disquiet; trouble; irritation. [1913 Webster] Passions too violent . . . afford us nothing but vexation and pain. Sir W. Temple. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
vexation — Vexation. s. f. Action de vexer. Le procez qu il fait est une vexation manifeste. c est une pure vexation. on a puni ses vexations … Dictionnaire de l'Académie française
vexation — (n.) c.1400, from O.Fr. vexation or directly from L. vexationem (nom. vexatio) agitation, noun of action from from vexus, from vexare (see VEX (Cf. vex)) … Etymology dictionary
Vexation — (v. lat.), 1) Vexiren; 2) Quetschung … Pierer's Universal-Lexikon
Vexation — (lat), Plackerei, Neckerei … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Vexation — (lat.), Belästigung; Neckerei; vexatōrisch, drückend, lästig; vexieren, plagen, foppen, necken … Kleines Konversations-Lexikon
vexation — index burden, damage, dissatisfaction, distress (anguish), grievance, molestation, nuisance, provocation … Law dictionary
vexation — Vexation, Vexatio … Thresor de la langue françoyse
vexation — [vek sā′shən] n. [ME vexacion < MFr < L vexatio] 1. a vexing or being vexed 2. something that vexes; cause of annoyance or distress … English World dictionary
vexation — (vè ksa sion ; en vers, de quatre syllabes) s. f. Action de vexer, de tourmenter. • Et pour la seconde table [du Décalogue] qui regarde le prochain, nous attaquons tous les jours son honneur par nos médisances, son repos par nos vexations, son… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré