-
1 vestio
vestio, īvī u. iī, ītum, īre (vestis), kleiden, bekleiden, I) eig. u. übtr.: A) alqm, Plaut.: alqm διβάφῳ, Cic.: sandyx vestiat agnos, Verg.: Indos arbores suae vestiunt, Plin.: crura fasciis, Quint.: animantes villis vestitae, Cic.: homines quindecim male vestiti, Cic.: nisi quā vident, etiam ora vestiti, auch das Gesicht verhüllt, Mela: purpurā vestiri vult, Sen. – Passiv vestīrī medial = sich kleiden, honeste in foro, Cato bei Gell. 11, 2, 5: lino alii vestiuntur aut lanis, alii avium ferarumque pellibus, Mela 3, 7, 3 (3. § 63). – u. Aktiv vestire refl. = sich kleiden, Apul. apol. 21. Tert. de pall. 1. – B) übtr., bekleiden, gleichs. mit einem Kleide bedecken, ausschmücken, codices gemmis, Hieron.: oculos membranis, Cic.: trabes aggere, Caes.: Taburnum oleā, bepflanzen, besetzen, Verg.: se gramine (von der Erde), Verg.: campos lumine purpureo, Verg.: ripae fraxino multā, multā populo vestiuntur, Plin. ep.: sepulcrum saeptum undique et vestitum vepribus et dumetis, Cic. (und so quia ager non modo silvestre quicquam, sed ne vepribus quidem vestitum habebat, Liv.): montes vestiti frequentibus silvis sunt, Liv.: u. so bl. montes vestiti, bewachsene, Cic. – II) bildl.: inventa vestire oratione, einkleiden in usw., Cic.: res, quae illo verborum habitu vestiuntur, Quint. – / Synk. Imperf. vestibat, Verg. Aen. 8, 160: synk. Fut. vestibit, Ven. Fort. carm. 9, 2, 124: parag. Infin. vestirier, Prud. psych. 39. – Partic. Perf. Pass. im Compar. u. Superl., neque unā pelli vestitior fuit, Apul. apol. 22: id pecus (oves) ex omnibus animalibus vestitissimum, Colum. 7, 3, 8.
-
2 vestio
vestio, īvī u. iī, ītum, īre (vestis), kleiden, bekleiden, I) eig. u. übtr.: A) alqm, Plaut.: alqm διβάφῳ, Cic.: sandyx vestiat agnos, Verg.: Indos arbores suae vestiunt, Plin.: crura fasciis, Quint.: animantes villis vestitae, Cic.: homines quindecim male vestiti, Cic.: nisi quā vident, etiam ora vestiti, auch das Gesicht verhüllt, Mela: purpurā vestiri vult, Sen. – Passiv vestīrī medial = sich kleiden, honeste in foro, Cato bei Gell. 11, 2, 5: lino alii vestiuntur aut lanis, alii avium ferarumque pellibus, Mela 3, 7, 3 (3. § 63). – u. Aktiv vestire refl. = sich kleiden, Apul. apol. 21. Tert. de pall. 1. – B) übtr., bekleiden, gleichs. mit einem Kleide bedecken, ausschmücken, codices gemmis, Hieron.: oculos membranis, Cic.: trabes aggere, Caes.: Taburnum oleā, bepflanzen, besetzen, Verg.: se gramine (von der Erde), Verg.: campos lumine purpureo, Verg.: ripae fraxino multā, multā populo vestiuntur, Plin. ep.: sepulcrum saeptum undique et vestitum vepribus et dumetis, Cic. (und so quia ager non modo silvestre quicquam, sed ne vepribus quidem vestitum habebat, Liv.): montes vestiti frequentibus silvis sunt, Liv.: u. so bl. montes vestiti, bewachsene, Cic. – II) bildl.: inventa vestire oratione, einkleiden in usw., Cic.: res, quae illo verborum habitu vestiuntur, Quint. – ⇒ Synk. Imperf. vestibat, Verg. Aen. 8, 160: synk. Fut. vestibit, Ven. Fort. carm. 9, 2,————124: parag. Infin. vestirier, Prud. psych. 39. – Partic. Perf. Pass. im Compar. u. Superl., neque unā pelli vestitior fuit, Apul. apol. 22: id pecus (oves) ex omnibus animalibus vestitissimum, Colum. 7, 3, 8. -
3 vestitus
1. vestītus, a, um, s. vestio.————————2. vestītus, ūs, m. (vestio), die Bekleidung, die Tracht, I) eig. u. übtr.: A) eig.: color vestitus, Caes.: v. muliebris, Cic.: forensis, Liv.: obsoletior, Cic.: sordida vestitu, Varro fr.: vestitu nimio indulgere, Ter.: vestitum mutare, die Kleidung ändern, d.h. Trauerkleider anlegen, Cic. (u. so mutatio vestitus, Cic.): ad suum vestitum redire, die Trauer ablegen, die gewöhnliche Kleidung wieder anlegen, Cic. – B) übtr., die Bekleidung, Bedeckung, riparum, das Grün, Cic.: vestitus densissimi montium, Cic. – II) bildl.: ea vestitu illo orationis, quo consueverat, ornata non erat, mit dem Prachtgewand, Cic. Brut. 327. – ⇒ Dat. vestitu, Ter. adelph. 63.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vestitus
-
4 aurivestrix
aurivestrīx, trīcis, f. (aurum u. vestio), die Goldstickerin, Corp. inscr. Lat. 6, 9214 (Grabschrift einer Sellia Epyre).
-
5 circumvestio
circum-vestio, īre, ringsum bekleiden, -bedecken, arbores crinibus vitium, Plin. 17, 208: im Bilde, alqm amictu prudentiae, Ambros. de virgin. 12, 48. – übtr., se dictis, sich umpanzern = sich schützen, Poët. b. Cic. de or. 3, 158.
-
6 convestio
con-vestio, īvī, ītum, īre, bekleiden, I) eig.: corpora, Enn. scen. 131: cernuus extemplo plantas convestit honestas, Lucil. 129 Marx. – II) übtr., bekleiden = bedecken, umgeben u. dgl., c. omnia hederā, Cic.: faciem, Sen. rhet.: omnia suā luce (v. der Sonne), Lucr.: domus duobus lucis convestita, Cic. – / Parag. Infin. convestirier, Enn. scen. 155 (= Trag. inc. fab. 137 R.) Arnob. 5, 41.
-
7 devestio
dē-vestio, īre, entkleiden, sese, Apul. met. 4, 7: u. m. Abl. omnibus laciniis se, Apul. met. 3, 21.
-
8 investio
-
9 revestio
re-vestio, īvī, ītum, īre, wieder bekleiden, Tert. adv. Marc. 5, 5 extr. u.a. – / Imperf. revestibat, Fulgent. ed. Helm p. 159, 22.
-
10 supervestio
super-vestio, ītus, īre, überkleiden, bekleiden, alqm (Ggstz. spoliare), Augustin. de civ. dei 14, 3 u. 20, 7; epist. 140, 16. Vulg. 2. Corinth. 5, 4: maleficos nomines taedā et papyro et cerā, Schol. Iuven. 1, 156: homo supervestitus (Ggstz. exspoliatus), Arnob. in psalm. 38.
-
11 vestimentum
-
12 vestitor
-
13 vestitura
-
14 vestitus [1]
1. vestītus, a, um, s. vestio.
-
15 vestitus [2]
2. vestītus, ūs, m. (vestio), die Bekleidung, die Tracht, I) eig. u. übtr.: A) eig.: color vestitus, Caes.: v. muliebris, Cic.: forensis, Liv.: obsoletior, Cic.: sordida vestitu, Varro fr.: vestitu nimio indulgere, Ter.: vestitum mutare, die Kleidung ändern, d.h. Trauerkleider anlegen, Cic. (u. so mutatio vestitus, Cic.): ad suum vestitum redire, die Trauer ablegen, die gewöhnliche Kleidung wieder anlegen, Cic. – B) übtr., die Bekleidung, Bedeckung, riparum, das Grün, Cic.: vestitus densissimi montium, Cic. – II) bildl.: ea vestitu illo orationis, quo consueverat, ornata non erat, mit dem Prachtgewand, Cic. Brut. 327. – / Dat. vestitu, Ter. adelph. 63.
-
16 aurivestrix
aurivestrīx, trīcis, f. (aurum u. vestio), die Goldstickerin, Corp. inscr. Lat. 6, 9214 (Grabschrift einer Sellia Epyre).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aurivestrix
-
17 circumvestio
circum-vestio, īre, ringsum bekleiden, -bedecken, arbores crinibus vitium, Plin. 17, 208: im Bilde, alqm amictu prudentiae, Ambros. de virgin. 12, 48. – übtr., se dictis, sich umpanzern = sich schützen, Poët. b. Cic. de or. 3, 158.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumvestio
-
18 convestio
con-vestio, īvī, ītum, īre, bekleiden, I) eig.: corpora, Enn. scen. 131: cernuus extemplo plantas convestit honestas, Lucil. 129 Marx. – II) übtr., bekleiden = bedecken, umgeben u. dgl., c. omnia hederā, Cic.: faciem, Sen. rhet.: omnia suā luce (v. der Sonne), Lucr.: domus duobus lucis convestita, Cic. – ⇒ Parag. Infin. convestirier, Enn. scen. 155 (= Trag. inc. fab. 137 R.) Arnob. 5, 41.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > convestio
-
19 devestio
dē-vestio, īre, entkleiden, sese, Apul. met. 4, 7: u. m. Abl. omnibus laciniis se, Apul. met. 3, 21.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > devestio
-
20 investio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > investio
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Вестита — ы, жен. Стар. редк.Производные: Веста; Тита.Происхождение: (Лат. vestita (прич. от гл. vestio) одетая.) Словарь личных имён. Вестита ы, ж. Стар. редк. Производные: Веста; Тита. [Лат. vestita (прич. от гл. vestio) одетая.] Словарь русских личных… … Словарь личных имен
трансвестизм — (transvestismus; транс + лат. vestio одевать; син.: травестизм, эонизм) половое извращение, при котором половое возбуждение и удовлетворение достигаются при переодевании в одежду противоположного пола … Большой медицинский словарь
Lusitanian mythology — is the mythology of the Lusitanians, the Indo European people of western Iberia, in the territory comprising most of modern Portugal south of the Douro river.Lusitanian deities heavily influenced all of the religious practices in western Iberia,… … Wikipedia
Трансвести́зм — (transvestismus; Транс + лат. vestio одевать; син.: травестизм, эонизм) половое извращение, при котором половое возбуждение и удовлетворение достигаются при переодевании в одежду противоположного пола … Медицинская энциклопедия
Трансвестизм — (транс...+лат. vestio одевать; синоним травестизм), стремление к переодеванию в одежду противоположного пола. Длительное время его связывали исключительно с гомосексуализмом, причём активным у женщин и пассивным у мужчин. По этому в… … Сексологическая энциклопедия
Гомесвестизм — (гомео… +лат. vestio одевать), своеобразное сочетание трансвестизма и фетишизма, когда половое наслаждение достигается надеванием одежды других лиц своего же пола. Нередко это влечение маскируется желанием надеть что то новенькое и вполне … Сексологическая энциклопедия
Цисвестизм — (лат. cis приставка, означающая по эту сторону + vestio одевать), разновидность трансвестизма с выраженным влечением к надеванию одежды своего пола, но иного возраста или социального слоя. Наиболее часто это выражается в стремлении носить … Сексологическая энциклопедия
Cisvestismo — Carátula de uno de los libros de Magnus Hirschfeld. El cisvetismo o cisvetitismo es una parafilia consistente en el uso de vestidos adecuados al sexo de su usuario, pero no adecuados conforme a la edad, ocupación o estatus del individuo que usa… … Wikipedia Español
Club Ferro Carril Oeste — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar … Wikipedia Español
Enrique Victoria Fernández — Saltar a navegación, búsqueda Enrique Victoria Fernández, (*Managua, 18 de agosto de 1925) es un destacado actor peruano. Contenido 1 Biografía 1.1 Filmografía 2 Teat … Wikipedia Español
Eres un santo — Saltar a navegación, búsqueda «Eres un santo» Sencillo de Gloria Trevi del álbum Cómo nace el universo Publicación … Wikipedia Español