verum

    respōnsum ī, n    [P. n. of respondeo], an answer, reply, response: exspectabat suis postulatis responsa, Cs.: haec ex illius ad nostra responsa responsis intellegentur: sine responso legatos dimisit, L.: tantis de rebus responsum dedisti: quo minus responsum equitibus redderetur: eadem ferunt responsa, Cs.: scire quae responsa referat a Pompeio, brings: petere, H.— A professional answer, opinion, advice, response, oracle: cum responsumque ab eo (Crasso) verum abstulisset: haruspicum responsa: In dubiis responsa petunt, V.: responsa vatis aguntur, O.: legatus a Delphis rediit, responsumque ex scripto recitavit, L.: Apollinis, T.

    rīdeō sī, sus, ēre,     to laugh: quid rides? T.: hic iudices ridere: semel in vitā: ridentem dicere verum Quid vetat, i. e. jestingly, H.: ridetur ab omni Conventu, there is laughter, H.—Prov.: quandoque potentior Largi muneribus riserit aemuli, i. e. in triumph over a lavish rival's gifts, H.: ridere ge/lwta sarda/nion, i. e. laugh on the wrong side of the mouth.—To laugh pleasantly, smile, look cheerful, be favorable: voltu Fortuna sereno, O.: cui non risere parentes, V.: Ille terrarum mihi praeter omnīs Angulus ridet, i. e. pleases, H.; cf. Mixtaque ridenti colocasia acantho, smiling, V.—To laugh at, laugh over: hunc, T.: Acrisium, H.: nivem atram: haec ego non rideo, quamvis tu rideas, say in jest: vitia, Ta.: periuria amantūm, O.: non sal, sed natura ridetur: Ridear, O.—To laugh at, ridicule, deride, mock: nostram amentiam: versūs Enni, make light of, H.: Ridentur mala qui componunt carmina, H.: Peccet ad extremum ridendus, H.

    rogō āvī    (rogāssint, for rogāverint, C.), ātus, āre, to ask, question, interrogate: My. quid vis? Da. At etiam rogas? can you ask? T.: de istac rogas Virgine, T.: de te ipso: Dictura es quod rogo? T.: omnia rogabat: quem igitur rogem? T.: cum eos nemo rogaret: quae te de te ipso rogaro: Hanc (colubram) alia cum rogaret causam facinoris, Ph.: ad ea, quae rogati erunt, respondere: Quodsi me populus R. roget, cur Non, etc., H.: quae sit, rogo, T.: rogavi pervenissentne Agrigentum?: Quid verum atque decens, curo et rogo, H.—In public life, to ask an opinion, call upon to vote: de re p. sententiam rogo: qui ordo in sententiis rogandis servari solet, in calling the roll (of senators): quos priores sententiam rogabat: omnes ante me rogati: primus sententiam rogatus, S.—Of a bill or resolution, to question concerning, bring forward for approval, propose, move, introduce: consules populum iure rogaverunt: ego hanc legem, uti rogas, iubendam censeo, L.: nunc rogari, ut populus consules creet, L.—To propose for election, offer as a candidate, nominate: populus regem, interrege rogante, creavit, on the nomination of: ut consules roget praetor: praetores, cum ita rogentur, ut collegae consulibus sint, etc.: comitia rogando conlegae, L.: ad magistratūs rogandos proficiscitur, S.: ut duo viros aedilīs ex patribus dictator populum rogaret, L. —Of soldiers, with sacramento, to require answer under oath, bind by oath: (milites) consulis sacramento, Cs.: sacramento rogatos arma capere cogebat, swore them into the service and forced them, etc., L.—To ask, beg, request, solicit, implore: neque enim ego sic rogabam, ut, etc., did not solicit in such a way.—Prov.: malo emere quam rogare, i. e. it is absurdly cheap.—With acc: hoc te vehementer: res turpīs: Otium divos rogat, H.: ab Metello missionem, S.: ambiuntur, rogantur, are asked for their votes: etiamsi precario essent rogandi: non suā sponte sed rogatus a Gallis, Cs.: cum consulatus petebatur, non rogabatur, etc., was not begged for: legatos ad Caesarem mittunt rogatum auxilium, Cs.: etiam atque etiam te rogo atque oro, ut eum iuves: ut temptes dissimulare rogat, O.: Caesar consolatus rogat, finem orandi faciat, Cs.: rogat frater, ne abeas longius, T.: ne quid invitus meā causā facias: euntem (eum) morari, Ct.—To invite, ask a visit from: Tertia aderit, modo ne Publius rogatus sit: Pomponiam.

    saepe adv. with comp. and sup.    [1 SAC-], often, oft, oftentimes, many times, frequently: nam saepe est, Cum, etc., it often happens, etc., T.: ex te audivi: mecum agere, ut, etc.: minime saepe, least frequently, Cs.: multa facimus mala saepe poetae, H.: saepe et diu: illos saepe verum dicere, hos numquam: saepe antea, S.—Repeated: saepe... saepe, H.: saepe, five times in succession, C.: saepe... persaepe... saepe... saepe... modo... modo, H.: quod, etsi saepe dictum est, dicendum est tamen saepius, etc.: semel et saepius: iterum et saepius: quo magis novi, tanto saepius, T.: si saepius decertandum sit: optare ut quam saepissime peccet amicus: quod a Milonis inimicis saepissime dicitur.

    satis adj. (for comp. see satius), n indecl.    [2 SA-].—Only nom. and acc, enough, sufficient, satisfactory, ample, adequate: cui satis una Farris libra foret, H.: Duo talenta pro re nostrā ego esse decrevi satis, T.: si ad arcendum Italiā Poenum consul satis esset, L.: animo istuc satis est, auribus non satis: qui non sentirent, quid esset satis: avidior, quam satis est, gloriae: poenas dedit usque superque Quam satis est, H.: ut ea modo exercitui satis superque foret, S.: satis una excidia, V.: satis erat respondere ‘magnas’; ‘ingentīs,’ inquit: nunc libertatem repeti satis est, L.: Fabio satis visum, ut ovans urbem iniret, L.: vos satis habebitis animam retinere, will be content, S.: si non satis habet avaritiam explere, is not satisfied: non satis habitum est quaeri quid... verum etiam, etc., it was not thought sufficient: ut Lacedaemonii satis haberent, si salvi esse possent, were content, N.: senatus censuit satis habendum, quod praetor ius iurandum polliceretur, must be accepted as satisfactory, L.—As subst n., enough, a sufficiency: satis superque dictum est: Satis mihi id habeam supplici, T.: ea amicitia non satis habet firmitatis: satis est tibi in te praesidi: Iam satis terris nivis misit pater, H.: satis superque esse sibi suarum cuique rerum.—In law, satisfaction, security, guaranty, in phrases with do (less correctly as one word, satisdo) and accipio: quibus a me verbis satis accipiet, isdem ipse satis det, in the same form in which he takes security from me, let him give it: iudicatum solvi satis daturos esse dicebant, for the payment of the judgment: de satis dando vero te rogo... tu ut satis des, give bonds. —As adv., enough, sufficiently, adequately, amply, fully: ego istuc satis scio, T.: satis esse arbitror demonstratum: Satis superque me benignitas tua ditavit, H.: pugnatur acriter, agitur tamen satis, i. e. it goes on satisfactorily: existimasti satis cautum tibi ad defensionem fore, si, etc., that you would have secured your defence well enough: mulier satis locuples: satis superque humilis est, qui, etc., L.: Satis scite, T.: satis opportune accidisse, Cs.— Enough, just, tolerably, moderately, somewhat: Sy. (mulier) formā luculentā. Ch. sic satis, T.: satis litteratus: satis bene pascere, pretty well ; see also satisdato, satis facio. I II

    sciō (scībam, old for sciēbam, T.; scībō, old for sciam, T.; scīn', colloq. for scīsne, T.), īvī (sciit, sciēre, L.; scīstī, T., O.; scieram, scierō, scierim, C.; scīsse, scīssem, T., C., L., O.), ītus    [2 SAC-], to know, understand, perceive, have knowledge of, be skilled in: qui sciam? T.: quaero qui scias: fecerunt id servi, nec sciente nec praesente domino: certo: nihil facilius scitu est, L.: ars earum rerum est, quae sciuntur: unam litteram Graecam: litteras: verum si scire voltis: Nec scire fas est omnia, H.: quod sciam, for aught I know: id de Marcello sciri potest, can be learned, etc.: qui uti sciat: si sciret regibus uti, H.: vincere scis, L.: Parmenonis scio esse hanc technicam, T.: quas (leges) scitis exstare: scire licet hunc lumen rebus nostris futurum, it is plain that, etc., L.: scito hoc nos in eo iudicio consecutos esse, ut, etc., be assured: qui nisi exeunt, scitote hoc futurum, etc.: quod quicquid cogitant Me scire sentiunt: ego scibo ex hoc quid siet, T.: Sestium quanti faciam: ex quo genere iste sit: scimus, ut Titanas sustulerit, H.: Qui scis, an, quae iubeam, sine vi faciat? T.: scito... nec, quando futura sint comitia, sciri: plus, quam opus est scito, sciet, T.: scire Latine: fidibus, to be skilled in music, T.: de omnibus: quis enim erat qui non sciret studiosiorem Mithridatem fuisse, etc. (i. e. qui nesciret): tam imperitus, ut non sciret, etc., Cs.—Of the people, to ordain, decree: ut tribunus plebis rogationem ferret sciretque plebs, uti, etc., L. I II

    silva (not sylva; poet. silua, trisyl., H.), ae, f    [2 SER-], a wood, forest, woodland: silvae publicae: genus hominum in silvis dissipatum: ex silvā in nostros impetum facere, Cs.: silvarum potens Diana, H.: dea silvarum, O.: nemorosis abdita silvis, O.: salubres, H.: in silvis natus, L.— A plantation of trees, orchard, grove, crop, bush, foliage: signa in silvā disposita: domūs amoenitas silvā constabat, N.: inter silvas Academi quaerere verum, H.: sonans, V.: (aras) silvā incinxit agresti, foliage, O.: Congeries silvae, of wood, O.— Trees (poet.): Silvarum aliae pressos propaginis arcūs Exspectant, V.: nudata cacumina silvae Ostendunt, i. e. above the water, O.—Fig., a crowd, mass, abundance, quantity, supply, material: ubertas et quasi silva dicendi: rerum ac sententiarum. —Poet.: Immanis, a vast forest (of darts), V.: horrida siccae comae, a bristling forest, Iu.

    stō stetī (steterunt for stetērunt, V., O., Pr.), status, āre    [STA-], to stand, stand still, remain standing, be upright, be erect: cum virgo staret et Caecilia sederet: quid stas, lapis? T.: ad undam, V.: procul hinc, T.: propter in occulto: qui proximi steterant, Cs.: propius, H.: in gradibus concordiae: stans pede in uno, H.: signa ad impluvium, ante valvas Iunonis: Stabat acuta silex, V.: columna, H.: aeneus ut stes, in a bronze statue, H.: Gn. Quid agitur? Pa. Statur, T.— To stand firm, remain in place, be immovable, last, remain, continue, abide: cui nec arae patriae domi stant, Enn. ap. C.: nec domus ulla nec urbs stare poterit: stantibus Hierosolymis: classem in portu stare, is moored, L.: stant litore puppes, V.: hasta, Quae radice novā, non ferro stabat adacto, stuck fast, O.: stare nobis videtur, at iis qui in navi sunt moveri haec villa, to be motionless: Stantibus aquis, when the sea is at rest, O.: stantes oculi (of owls), staring, O.: stant lumina flammā, are fixed orbs of fire, V.— To remain, tarry, linger, delay, wait: in illo nidore: aut stantem comprendere, aut fugientem consequi, while he lingered: Sto exspectans, si quid mihi inperent, I wait, T.— To stand in battle, fight, hold one's ground, stand firm: ut ignavus miles fugiat... cum ei, qui steterit, etc.: hostis non stetit solum, sed Romanum pepulit, L.: comminus, Cs.: Inque gradu stetimus, certi non cedere, O.—Of a battle, to stand, continue: i<*>i aliquamdiu atrox pugna stetit, L.: ita anceps dicitur certamen stetisse, to have been indecisive, L.— Of buildings or cities, to stand complete, be built, be finished: intra annum nova urbs stetit, L.: Moenia iam stabant, O.: stet Capitolium Fulgens, H.— To stand out, stand upright, stand on end, bristle up, stiffen, be rigid: steterunt comae, V.: in vertice cristae, O.: stat glacies iners, H.: Vides ut altā stet nive candidum Soracte, i. e. stands out, H.: pulvere caelum Stare vident, i. e. like a mass of dust, V.—Fig., to stand, be erect, be undisturbed: mentes, rectae quae stare solebant: utinam res p. stetisset.—Impers., with per and acc. of person, to depend on, be chargeable to, lie at the door of, be due to, be the fault of: ut per me stetisse credat, Quo minus haec fierent nuptiae, that it was my doing, T.: ubi cognovit per Afranium stare, quo minus proelio dimicaretur, Cs.: nec, quo minus perpetua cum eis amicitia esset, per populum R. stetisse, L.: quoniam per eum non stetisset, quin praestaretur (fides), it was not his fault, L.: ne praestaremus per vos stetit, qui, etc., L.—Ellipt.: Id faciam, per me stetisse ut credat (sc. quo minus haec fierent nuptiae), T.: per quos si non stetisset, non Dolabella parentasset, etc., but for whose opposition.—To stand firm, be unshaken, endure, persist, abide, remain, continue: res p. staret: qui illam (rem p.) cadere posse stante me non putarant: regnum puero stetit, L.: Dum stetimus, O.: Stas animo, H.: Gabinium sine provinciā stare non posse, subsist: cum in senatu pulcherrime staremus, held our ground: si in fide non stetit: si in eo non stat: in sententiā, L.: suis stare iudiciis, to stand by: si qui eorum decreto non stetit, Cs.: stare condicionibus: qui his rebus iudicatis standum putet: famā rerum standum est, L.— To be fixed, be determined: Pa. vide quid agas. Ph. Stat sententia, I am resolved, T.: Hannibal, postquam ipsa sententia stetit, pergere ire, L.: neque adhuc stabat, quo, etc., was it decided: mihi stat alere morbum, N.: Stat casūs renovare omnīs, V.— To rest, depend, be upheld, lie: disciplinā stetit Romana res, L.: spes Danaum Palladis auxiliis stetit, V.: famā bella stare, Cu.: Omnis in Ascanio stat cura parentis, V.—Of plays and actors, to stand, be approved, please, take, succeed: partim vix steti, T.: Securus, cadat an stet fabula, H.— To take part, take sides, stand: contra civium perditorum dementiam a bonorum causā: a mendacio contra verum: cum Hannibale, L.: pro meā patriā, L.: vobiscum adversus barbaros, N.: pro signis, O.: pro meliore causā, Cu.: Iuppiter hac stat, stands at your side, stands by you, V.: unde ius stabat, ei (populo) victoriam dedit, on whose side, L.; cf. in Darei partibus, Cu.—Of price, with abl. of price, to stand in, come to, cost: haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit, L.: Polybius scribit, centum talentis eam rem Achaeis stetisse, cost the Achaeans, L.: sit argumento tibi gratis stare navem: magno stat magna potentia nobis, O.