Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

verticōsus

  • 1 verticosus

    vertĭcōsus (vortĭcōsus), a, um plein de tourbillons.
    * * *
    vertĭcōsus (vortĭcōsus), a, um plein de tourbillons.
    * * *
        Verticosus, pe. prod. Adiectiuum: vt Verticosus amnis. Liu. Qui ha force creux et gouffres.

    Dictionarium latinogallicum > verticosus

  • 2 verticosus

    verticōsus (vorticōsus), a, um (vertex od. vortex), voll Wasserwirbel, -Strudel, mare, Sall. hist. fr. 4, 22 (37): amnis, Liv. 21, 5, 15: Athesis ille gurgitibus verticosus, Auct. inc. pan. Constant. Aug. 8, 2.

    lateinisch-deutsches > verticosus

  • 3 verticosus

    verticōsus (vorticōsus), a, um (vertex od. vortex), voll Wasserwirbel, -Strudel, mare, Sall. hist. fr. 4, 22 (37): amnis, Liv. 21, 5, 15: Athesis ille gurgitibus verticosus, Auct. inc. pan. Constant. Aug. 8, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > verticosus

  • 4 verticosus

    verticōsus, a, um [ vertex ]
    полный водоворотов, изобилующий водоворотами (mare Sl; amnis L)

    Латинско-русский словарь > verticosus

  • 5 verticosus

    vertĭcōsus ( vort-), a, um, adj. [vertex, I.], full of whirlpools or eddies, eddying: mare, Sall. Fragm. ap. Serv. ad Verg. A. 1, 121 (Sall. H. 4, 22 Dietsch); cf. Sen. Q. N. 7, 8, 2:

    amnis,

    Liv. 21, 5, 15:

    fluvius,

    Amm. 14, 2, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > verticosus

  • 6 verticosus

    verticosa, verticosum ADJ

    Latin-English dictionary > verticosus

  • 7 verticōsus (vort-)

        verticōsus (vort-) adj.    [vertex], full of whirlpools, eddying: amnis, L.

    Latin-English dictionary > verticōsus (vort-)

  • 8 vorticosus

    vertĭcōsus ( vort-), a, um, adj. [vertex, I.], full of whirlpools or eddies, eddying: mare, Sall. Fragm. ap. Serv. ad Verg. A. 1, 121 (Sall. H. 4, 22 Dietsch); cf. Sen. Q. N. 7, 8, 2:

    amnis,

    Liv. 21, 5, 15:

    fluvius,

    Amm. 14, 2, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > vorticosus

  • 9 amnis

    amnis, is, m. (vgl. altind. abann »Fluß«, cymr. afon), eig. jedes Gewässer, insbes. ein größeres, der Strom, schiffbar u. unmittelbar ins Meer fließend (hingegen fluvius u. flumen = ein gewöhnl. Fluß), Oxus amnis, Lycus amnis, Curt.: ostium amnis, Liv.: ripa amnis, Vulg.: iusti cursus amnis, Liv.: amnis navium patiens, Liv.: oblivionis amnis (= Lethe), Lact.: amnis Alpinus, Liv.: amnis piscosus, Ov.: amnis perennis, Cic. u. Liv.: amnis inflatus aquis u. bl. inflatus, Liv.: amnis rapidus, Hor. u. Sen. rhet.: amnis placidus, Plin. ep.: violentus, Liv.: vastus, Sen.: verticosus, Liv.: non tenuis rivulus, sed abundantissimus amnis, Cic.: ut flumina in contrarias partes fluxerint atque in amnes mare influxerit, Cic. – poet., v. Sternbild des Eridanus als Stromgott, Caes. Germ. Arat. 648; vgl. Cic. Arat. 145 sq. – poet. wie flumen (abstr.) = die Strömung, der Strom, prono amni, Verg.: secundo amne, stromabwärts, Verg.: adverso amne, stromaufwärts, Curt. – poet. von den Strömungen des Ozeans, mit u. ohne Oceani ( wie Ὠκεανος ποταμός, Hom.), Verg. u. Tibull. (vgl. Broukh. Tibull. 3, 5, 62). – poet. vom Waldstrom, Gießbach, Wildbach, ruunt de montibus amnes, Verg.: sowie v. kleinern Flüssen, Nebenflüssen, Bächen, quietos irritat amnes, Hor.: Liris taciturnus amnis. Hor. – poet. »Wasserstrom« für »Wasser«, Verg. Aen. 7, 465 u. 12, 417: spätlat. für »Flüssigkeit« übh., amnis musti, Pallad. 11, 14, 18. – / a) Abl. Sing. gew. amne; doch auch (selbst bei Cic. u. Liv.) amni, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 335 u. 336. – b) vorklass. als fem., Plaut. merc. 859. (u.a. Altlateiner b. Non. 191 sq.). Varr. sat. Men. 415. Varr. r.r. 3, 5, 9. Vgl. Serv. Verg. Aen. 9, 124 u. 469. Paul. ex Fest. 61, 7.

    lateinisch-deutsches > amnis

  • 10 Athesis

    Athesis (Atesis), Akk. im, Abl. ī, m. (Ἄθεσις), ein Fluß in Rhätien, j. Adiga, Etsch, Liv. epit. 68. Flor. 3, 3, 12. Sil. 8, 596: Ath. amoenus, Verg. Aen. 9, 680: Ath. velox, Claud. VI. cons. Hon. 197. Sidon. epist. 1, 5: saxis asper et gurgitibus verticosus, Auct. pan. Constant. Aug. 8, 2.

    lateinisch-deutsches > Athesis

  • 11 vortex

    vortex, vorticōsus, s. vertex, verticosus.

    lateinisch-deutsches > vortex

  • 12 amnis

    amnis, is, m. (vgl. altind. abann »Fluß«, cymr. afon), eig. jedes Gewässer, insbes. ein größeres, der Strom, schiffbar u. unmittelbar ins Meer fließend (hingegen fluvius u. flumen = ein gewöhnl. Fluß), Oxus amnis, Lycus amnis, Curt.: ostium amnis, Liv.: ripa amnis, Vulg.: iusti cursus amnis, Liv.: amnis navium patiens, Liv.: oblivionis amnis (= Lethe), Lact.: amnis Alpinus, Liv.: amnis piscosus, Ov.: amnis perennis, Cic. u. Liv.: amnis inflatus aquis u. bl. inflatus, Liv.: amnis rapidus, Hor. u. Sen. rhet.: amnis placidus, Plin. ep.: violentus, Liv.: vastus, Sen.: verticosus, Liv.: non tenuis rivulus, sed abundantissimus amnis, Cic.: ut flumina in contrarias partes fluxerint atque in amnes mare influxerit, Cic. – poet., v. Sternbild des Eridanus als Stromgott, Caes. Germ. Arat. 648; vgl. Cic. Arat. 145 sq. – poet. wie flumen (abstr.) = die Strömung, der Strom, prono amni, Verg.: secundo amne, stromabwärts, Verg.: adverso amne, stromaufwärts, Curt. – poet. von den Strömungen des Ozeans, mit u. ohne Oceani ( wie Ὠκεανος ποταμός, Hom.), Verg. u. Tibull. (vgl. Broukh. Tibull. 3, 5, 62). – poet. vom Waldstrom, Gießbach, Wildbach, ruunt de montibus amnes, Verg.: sowie v. kleinern Flüssen, Nebenflüssen, Bächen, quietos irritat amnes, Hor.: Liris taciturnus amnis. Hor. – poet. »Wasserstrom« für »Wasser«, Verg. Aen. 7, 465 u.
    ————
    12, 417: spätlat. für »Flüssigkeit« übh., amnis musti, Pallad. 11, 14, 18. – a) Abl. Sing. gew. amne; doch auch (selbst bei Cic. u. Liv.) amni, s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 335 u. 336. – b) vorklass. als fem., Plaut. merc. 859. (u.a. Altlateiner b. Non. 191 sq.). Varr. sat. Men. 415. Varr. r.r. 3, 5, 9. Vgl. Serv. Verg. Aen. 9, 124 u. 469. Paul. ex Fest. 61, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > amnis

  • 13 Athesis

    Athesis (Atesis), Akk. im, Abl. ī, m. (Ἄθεσις), ein Fluß in Rhätien, j. Adiga, Etsch, Liv. epit. 68. Flor. 3, 3, 12. Sil. 8, 596: Ath. amoenus, Verg. Aen. 9, 680: Ath. velox, Claud. VI. cons. Hon. 197. Sidon. epist. 1, 5: saxis asper et gurgitibus verticosus, Auct. pan. Constant. Aug. 8, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Athesis

  • 14 vortex

    vortex, vorticōsus, s. vertex, verticosus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vortex

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»