-
1 detestable
adjective* * ** * *de·test·able[dɪˈtestəbl̩]1. (causing dislike) abscheulich2. (meriting dislike) verabscheuungswürdig, verabscheuenswert* * *[dɪ'testəbl]adjwiderwärtig, abscheulich; character also verabscheuungswürdig* * *detestable adj (adv detestably) abscheulich, verabscheuenswert* * *adjective* * *adj.abscheulich adj.verabscheuenswert adj. -
2 abominabilis
abōminābilis, e (abominor), verabscheuenswert, abscheulich, Spät.
-
3 abominor
ab-ōminor, ātus sum, ārī, I) etwas Ungünstiges, ein unheildrohendes Wahrzeichen u. dgl. von sich hinwegwünschen, von sich abgewendet wünschen, dah. auch verabscheuen (Ggstz. optare), alqd, Liv.: quod abominor, was Gott verhüten wolle! Ov. u. Curt.: m. folg. Infinit., haec universa habere, Sen. de ben. 7, 8, 1: absol., abominamur manibus, Quint.: bene facitis, quod (daß) abominamini, Liv. – dah. abominandus, verabscheuenswert, nomen, Liv.: infelicitas, Quint.: procul abominanda negotiatio, Quint. – II) etw. Böses anwünschen, crurum eius fragium, Apul. met. 9, 23.
-
4 detestabilis
dētēstābilis, e, Adi. m. Compar. (detestor), verwünschens-, verabscheuenswert, abscheulich, verabscheut, Cic. u.a.: improbus ac det. senatus, Liv.: nihil est detestabilius dedecore, Cic. Phil. 3, 36. – Superl., Augustin. c. Iul. op. imperf. 6, 9.
-
5 detestor
dē-tēstor, ātus sum, ārī, I) als t. t. der Religionsspr.: 1) unter Anrufung der Götter etwas Böses auf jmds. Haupt herabwünschen, minas periculaque in alcis caput, Liv. 39, 10, 2: deorum iram in caput infelicis pueri, Plin. ep. 2, 20, 6. – 2) unter Anrufung der Götter jmd. od. etwas verwünschen, verfluchen, verabscheuen, Ambiorigem, Caes.: exitum belli civilis, Cic.: dah. dētēstandus, a, um, verwünschenswert, verfluchenswert, verabscheuenswert, civilium bellorum detestanda memoria, Val. Max.: det. fraus, Tac.: fama det., Capit. – Passiv, im Infin., in isto splendidissimo coetu detestari, Apul. de mag. 52: ab omnibus detestari, Augustin. epist. 108, 4: im Partiz. Perf., bella matribus detestata, Hor. carm. 1, 1, 24 (nicht mehr Cic. de legg. 2, 28). – 3) übtr., etwas von sich od. andern feierlich abweisen, abwehren, feierlich gegen etwas sich verwahren (protestieren), a se quandam prope iustam patriae querimoniam d. ac deprecari, Cic.: omnes memoriam consulatus tui, facta, mores etc. a re publica detestantur, Cic.: o di immortales, avertite et detestamini hoc omen! Cic.: invidiae detestandae gratiā, Cic. – II) als t. t. der Gerichtsspr., a) sich feierlich lossagen von etw., sacra (s. 1. detestatio no. II), Gell. 6, 12, 1. – b) vor Zeugen (mit Anrufung von Zeugen) ankündigen, passiv, detestatum est testatione denuntiatum, Gaius dig. 50, 16, 238. § 1.
-
6 invisus [2]
2. invīsus, a, um (invideo), I) passiv = verhaßt (Ggstz. gratus, gratiosus, carus, commendatus, amabilis, auch miserabilis), a) v. Pers.: α) absol.: persona illa (lenonis) invisa, Cic.: accusator ac reus iuxta invisi, Tac.: alqm invisum habere (Ggstz. alci favere), Cic. fr. u. Curt. 7, 2 (10), 36: alqm invisum, invisiorem facere, Quint. u. Val. Max.: quo enim quis versutior et callidior est, hoc, invisior et suspectior, Cic.: invisissimus homo, Sen. rhet.: duces invisissimi, Amm. – β) m. Dat.: invisus deo, Cic.: omnibus invisus, Sall.: adeo est invisus mihi, ut etc., Asin. Poll. in Cic. ep.: Verginius privatim Sergio invisus infestusque, dem S. persönlich verhaßt u. ihm gleichfalls gram, Liv.: u. so invisus avunculo infensusque, Tac.: quo (tyranno) neque foedius nec dis hominibusque invisius animal ullum cogitari potest, Cic. de rep. 2, 48: cuius marito inimicissimus, ipsi invissisimus fuerat, Plin. ep.: homo Labieno invisissimus, Sen. rhet. – per haec terribilis cunctis et invisus, Suet.: innocens Bolanus et nullis delictis invisus, Tac.: magis invisus (zus. = invisior) plebi accusatione Sp. Cassi, Liv. 2, 42, 7. – L. Flacco fratri germano cognatisque aliis ob eadem vitia invisus, Liv. 27, 8, 5. – γ) m. ad od. apud u. Akk.: ad (in bezug auf) militare genus omne partemque magnam plebis invisum esse nomen Romanum, Liv. 24, 32, 2: ne eādem causā invisi apud incolas forent, caverunt, Iustin. 36, 2, 15. – b) v. Lebl.: α) absol.: inv. aurum, Prop.: inv. cupressi, Hor.: invisa primo desidia postremo amatur, Tac.: ira infesta pariter invisaque, Sen.: inv. negotia, Hor.: inv. tyranni nomen, Iustin.: res antea tam invisa quam falsa nunc ut vera ita amabilis facta est, Plin. ep.: nullos homines esse credebam, ubi vita esset invisa mea, Liv. – iniquitatem eius suspectam et nequitiam invisam habere, Val. Max.: liberalitatem suam invisam facere, Curt.: decora invisa reddere, Liv. – si qua his invisior vox est, Sen.: urticā quid esse invisius potest, Plin.: voluptates praecipue exturba et invisissimas habe, Sen. – β) m. Dat.: domus (Heimat) sibi invisa, Val. Max.: facies alci invisa, Quint.: iudicium invisum etiam iudicibus, Liv.: munera mihi invisa, Phaedr.: res mihi invisae visae sunt, Cic. fr. – invisum Macedonum nomen avaritia eorum ac libido barbaris fecerat, Curt. – γ) mit in u. Abl.: quae perfidia tamen minus in eo (an ihm) invisa (verabscheuenswert) esse poterat, Curt. 7, 5 (22), 20. – II) aktiv = hassend, feindlich gesinnt, inv. gentes, Lucan. 1, 9: decreta, Lucan. 1, 488: invisum quem tu tibi fingis (et esse nil moror), Verg. Aen. 11, 364. – / In den Stellen, in denen verbunden invisus atque infestus, invisus infestusque, infestus invisusque, steht überall invisus passiv, infestus aktiv, s. M. Müller Liv. 2, 56, 5. Vogel Curt. 10, 7 (22), 7 (gegen Weißenb. Liv. 5, 8, 6).
-
7 sputatilicus
spūtātilicus, a, um (sputo) = κατάπτυστος zum Ausspucken, ausspuckenswert = verabscheuenswert, crimina, Sisenn. bei Cic. Brut. 260.
-
8 гнусный
(42; сен, а) niederträchtig, gemein, schändlich* * *гну́сность f Niedertracht; → гну́сный (-сен, -а́) niederträchtig, gemein, schändlich* * *гну́с| ный<-ная, -ное; -ен, -на́, -но>прил schändlich, niederträchtigгну́сный посту́пок Schandtat f* * *adj1) gener. abscheulich, affrös, garstig, halunkenhaft, häßlich, infam, leidig, lästerlich, meschant, niederträchtig, satanisch, schimpflich, schmutzig, schändlich2) colloq. schmierig3) obs. bübisch, ruchlos4) liter. hündisch5) book. schnöde, verabscheuenswert, verrucht6) law. gemein7) rude.expr. hundsgemein8) avunc. mistig9) low.germ. eisch -
9 мерзкий
adj1) gener. abscheulich, ekelhaft, garstig, greulich, halunkenhaft, häßlich, madig, meschant, nichtswürdig, niederträchtig, scheußlich, schimpflich, schmutzig, schmählich, schändlich, widerwärtig2) colloq. grauslich, miserabel, schmierig3) obs. widrig4) book. verabscheuenswert5) Austrian. schirch6) avunc. mistig, schofel, schofelig7) low.germ. eisch -
10 отвратительный
adj1) gener. abominabel, abstoßend, affrös, anwidernd, detestabel, ekelerregend, entleidet, greuelhaft, gräßlich, leidig, madig, stinkend, widerlich, widerwärtig, häßlich, infam, schrecklich, abscheulich, belemmert, ekelhaft, garstig, greulich, scheußlich2) colloq. grauslich, lüdermäßig, mies, saumäßig, schauderhaft, fies3) fr. degoutant4) obs. widrig, ekel5) book. verabscheuenswert6) psych. widerstrebend7) Austrian. schirch8) swiss. umlig9) avunc. mistig, hundserbärmlich, hundsmiserabel -
11 malnacido
-
12 abominabilis
abōminābilis, e (abominor), verabscheuenswert, abscheulich, Spät.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abominabilis
-
13 abominor
ab-ōminor, ātus sum, ārī, I) etwas Ungünstiges, ein unheildrohendes Wahrzeichen u. dgl. von sich hinwegwünschen, von sich abgewendet wünschen, dah. auch verabscheuen (Ggstz. optare), alqd, Liv.: quod abominor, was Gott verhüten wolle! Ov. u. Curt.: m. folg. Infinit., haec universa habere, Sen. de ben. 7, 8, 1: absol., abominamur manibus, Quint.: bene facitis, quod (daß) abominamini, Liv. – dah. abominandus, verabscheuenswert, nomen, Liv.: infelicitas, Quint.: procul abominanda negotiatio, Quint. – II) etw. Böses anwünschen, crurum eius fragium, Apul. met. 9, 23.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abominor
-
14 detestabilis
dētēstābilis, e, Adi. m. Compar. (detestor), verwünschens-, verabscheuenswert, abscheulich, verabscheut, Cic. u.a.: improbus ac det. senatus, Liv.: nihil est detestabilius dedecore, Cic. Phil. 3, 36. – Superl., Augustin. c. Iul. op. imperf. 6, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > detestabilis
-
15 detestor
dē-tēstor, ātus sum, ārī, I) als t. t. der Religionsspr.: 1) unter Anrufung der Götter etwas Böses auf jmds. Haupt herabwünschen, minas periculaque in alcis caput, Liv. 39, 10, 2: deorum iram in caput infelicis pueri, Plin. ep. 2, 20, 6. – 2) unter Anrufung der Götter jmd. od. etwas verwünschen, verfluchen, verabscheuen, Ambiorigem, Caes.: exitum belli civilis, Cic.: dah. dētēstandus, a, um, verwünschenswert, verfluchenswert, verabscheuenswert, civilium bellorum detestanda memoria, Val. Max.: det. fraus, Tac.: fama det., Capit. – Passiv, im Infin., in isto splendidissimo coetu detestari, Apul. de mag. 52: ab omnibus detestari, Augustin. epist. 108, 4: im Partiz. Perf., bella matribus detestata, Hor. carm. 1, 1, 24 (nicht mehr Cic. de legg. 2, 28). – 3) übtr., etwas von sich od. andern feierlich abweisen, abwehren, feierlich gegen etwas sich verwahren (protestieren), a se quandam prope iustam patriae querimoniam d. ac deprecari, Cic.: omnes memoriam consulatus tui, facta, mores etc. a re publica detestantur, Cic.: o di immortales, avertite et detestamini hoc omen! Cic.: invidiae detestandae gratiā, Cic. – II) als t. t. der Gerichtsspr., a) sich feierlich lossagen von etw., sacra (s. 1. detestatio no. II), Gell. 6, 12, 1. – b) vor Zeugen (mit Anrufung von Zeugen) ankündigen, passiv, detestatum est testatione denuntiatum, Gaius dig. 50, 16,————238. § 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > detestor
-
16 invisus
1. invīsus, a, um (in u. video), ungesehen, I) = noch nicht (nie) gesehen, noch ungesehen, morbus, Cato: cum aliquid aut invisum aut inauditum aut novum dicas, Cic.: sacra occulta et maribus non solum invisa, sed etiam inaudita, Cic.: invisus atque inaccessus in id tempus Hercynia saltus, Flor. – II) = unsichtbar, cantavit invisus, Apul. met. 5, 3 u. Eccl. (s. Muncker Fulg. myth. 3, 6. p. 114): m. Dat., invisa oculis astra, Lact.————————2. invīsus, a, um (invideo), I) passiv = verhaßt (Ggstz. gratus, gratiosus, carus, commendatus, amabilis, auch miserabilis), a) v. Pers.: α) absol.: persona illa (lenonis) invisa, Cic.: accusator ac reus iuxta invisi, Tac.: alqm invisum habere (Ggstz. alci favere), Cic. fr. u. Curt. 7, 2 (10), 36: alqm invisum, invisiorem facere, Quint. u. Val. Max.: quo enim quis versutior et callidior est, hoc, invisior et suspectior, Cic.: invisissimus homo, Sen. rhet.: duces invisissimi, Amm. – β) m. Dat.: invisus deo, Cic.: omnibus invisus, Sall.: adeo est invisus mihi, ut etc., Asin. Poll. in Cic. ep.: Verginius privatim Sergio invisus infestusque, dem S. persönlich verhaßt u. ihm gleichfalls gram, Liv.: u. so invisus avunculo infensusque, Tac.: quo (tyranno) neque foedius nec dis hominibusque invisius animal ullum cogitari potest, Cic. de rep. 2, 48: cuius marito inimicissimus, ipsi invissisimus fuerat, Plin. ep.: homo Labieno invisissimus, Sen. rhet. – per haec terribilis cunctis et invisus, Suet.: innocens Bolanus et nullis delictis invisus, Tac.: magis invisus (zus. = invisior) plebi accusatione Sp. Cassi, Liv. 2, 42, 7. – L. Flacco fratri germano cognatisque aliis ob eadem vitia invisus, Liv. 27, 8, 5. – γ) m. ad od. apud u. Akk.: ad (in bezug auf) militare genus omne partemque magnam plebis invisum esse nomen Romanum, Liv. 24, 32, 2: ne eādem causā invisi apud inco-————las forent, caverunt, Iustin. 36, 2, 15. – b) v. Lebl.: α) absol.: inv. aurum, Prop.: inv. cupressi, Hor.: invisa primo desidia postremo amatur, Tac.: ira infesta pariter invisaque, Sen.: inv. negotia, Hor.: inv. tyranni nomen, Iustin.: res antea tam invisa quam falsa nunc ut vera ita amabilis facta est, Plin. ep.: nullos homines esse credebam, ubi vita esset invisa mea, Liv. – iniquitatem eius suspectam et nequitiam invisam habere, Val. Max.: liberalitatem suam invisam facere, Curt.: decora invisa reddere, Liv. – si qua his invisior vox est, Sen.: urticā quid esse invisius potest, Plin.: voluptates praecipue exturba et invisissimas habe, Sen. – β) m. Dat.: domus (Heimat) sibi invisa, Val. Max.: facies alci invisa, Quint.: iudicium invisum etiam iudicibus, Liv.: munera mihi invisa, Phaedr.: res mihi invisae visae sunt, Cic. fr. – invisum Macedonum nomen avaritia eorum ac libido barbaris fecerat, Curt. – γ) mit in u. Abl.: quae perfidia tamen minus in eo (an ihm) invisa (verabscheuenswert) esse poterat, Curt. 7, 5 (22), 20. – II) aktiv = hassend, feindlich gesinnt, inv. gentes, Lucan. 1, 9: decreta, Lucan. 1, 488: invisum quem tu tibi fingis (et esse nil moror), Verg. Aen. 11, 364. – ⇒ In den Stellen, in denen verbunden invisus atque infestus, invisus infestusque, infestus invisusque, steht überall invisus passiv, infestus aktiv, s. M. Müller Liv. 2, 56, 5. Vogel Curt. 10, 7 (22), 7 (gegen Weißenb. Liv. 5,————8, 6). -
17 sputatilicus
spūtātilicus, a, um (sputo) = κατάπτυστος zum Ausspucken, ausspuckenswert = verabscheuenswert, crimina, Sisenn. bei Cic. Brut. 260.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sputatilicus
-
18 detestable
1) ( causing dislike) abscheulich2) ( meriting dislike) verabscheuungswürdig, verabscheuenswert -
19 utálatos
(DE) abscheuliche; garstig; verabscheuenswert; widerwärtig; abominabel; detestabel; popelig; poplig; (EN) abominable; beastly; detestable; distasteful; execrable; fulsome; groaty; grotty; hateful; hideous; loathly; loathsome; monstrous; nauseating; nauseous; odious; poisonous; rank -
20 ἄπευκτος
ἄπ-ευκτος, u. ἀπευκτός, ἀπ-ευκταῖος, verwünscht, verabscheuenswert
- 1
- 2
См. также в других словарях:
verabscheuenswert — verabscheuenswert:⇨verwerflich,ehrlos … Das Wörterbuch der Synonyme
verabscheuenswert — verabscheuungswürdig; verabscheuungswert * * * ver|ạb|scheu|ens|wert 〈Adj.〉 = verabscheuungswürdig * * * ver|ạb|scheu|ens|wert, ver|ạb|scheu|ens|wür|dig <Adj.>: Verabscheuung verdienend: eine e Tat; ein es Verbrechen. * * *… … Universal-Lexikon
verabscheuenswert — ver|ạb|scheu|ens|wert … Die deutsche Rechtschreibung
verabscheuungswürdig — verabscheuungswert; verabscheuenswert * * * ver|ạb|scheu|ungs|wür|dig 〈Adj.〉 so beschaffen, dass man es verabscheuen muss; Sy verabscheuenswert * * * ver|ạb|scheu|ungs|wert, ver|ạb|scheu|ungs|wür|dig <Adj.>: verabscheuenswert, würdig:… … Universal-Lexikon
verabscheuungswert — verabscheuungswürdig; verabscheuenswert * * * ver|ạb|scheu|ungs|wert, ver|ạb|scheu|ungs|wür|dig <Adj.>: verabscheuenswert, würdig: ein es Verbrechen. * * * ver|ạb|scheu|ungs|wert, ver|ạb|scheu|ungs|wür|dig <Adj.>:… … Universal-Lexikon
gottverdammt — gọtt|ver|dammt <Adj.> (salopp): jmdm. höchst zuwider od. hinderlich, von ihm als schlimm, übel, verabscheuenswert empfunden: diese en Spitzbuben! * * * gọtt|ver|dammt <Adj.> (salopp): jmdm. höchst zuwider od. hinderlich, von ihm als … Universal-Lexikon
abscheulich — a) abscheuerregend, abstoßend, ekelerregend, ekelhaft, eklig, entsetzlich, furchtbar, grässlich, gräulich, hässlich, schaurig, schrecklich, unappetitlich, unerträglich, widerwärtig, wüst, zuwider; (geh.): degoutant; (bildungsspr.): infernalisch;… … Das Wörterbuch der Synonyme
elend — 1. a) arm, ärmlich, armselig, bedauernswert, bedürftig, beklagenswert, bettelarm, dürftig, erbärmlich, herzzerreißend, hilfsbedürftig, jämmerlich, kärglich, kläglich, kümmerlich, mittellos, spärlich, unbemittelt, verarmt, verelendet, von… … Das Wörterbuch der Synonyme
gräulich — 1. abscheuerregend, abscheulich, ekelerregend, entsetzlich, furchtbar, furchterregend, grauenerregend, grauenhaft, grauenvoll, grausig, haarsträubend, katastrophal, schauererregend, schauerlich, schaurig, schreckenerregend, schrecklich,… … Das Wörterbuch der Synonyme
schändlich — 1. abscheuerregend, abscheulich, abstoßend, beschämend, bösartig, böse, empörend, entehrend, entwürdigend, garstig, gemein, hässlich, heimtückisch, hinterhältig, lumpig, niederträchtig, schandbar, schlimm, verabscheuenswert, verabscheuungswürdig … Das Wörterbuch der Synonyme
verabscheuen — Abscheu/Ekel empfinden, abscheulich finden, hassen, nicht ausstehen können, unausstehlich/unerträglich finden, verabscheuenswert/verabscheuungswürdig finden, Widerwillen empfinden, zuwider sein; (bildungsspr.): abhorreszieren, abhorrieren,… … Das Wörterbuch der Synonyme