-
1 veru
vĕrŭ, ūs, n. [st2]1 [-] Virg. broche (à rôtir). [st2]2 [-] Virg. Tibul. dard, petite pique. [st2]3 [-] Hier. (c. obelus) marque dont on note dans un livre un passage douteux. [st2]4 [-] au plur. Inscr. piques formant clôture. - au plur. verua, veruum, verubus ou veribus. - voir hors site veru.* * *vĕrŭ, ūs, n. [st2]1 [-] Virg. broche (à rôtir). [st2]2 [-] Virg. Tibul. dard, petite pique. [st2]3 [-] Hier. (c. obelus) marque dont on note dans un livre un passage douteux. [st2]4 [-] au plur. Inscr. piques formant clôture. - au plur. verua, veruum, verubus ou veribus. - voir hors site veru.* * *Veru, Indeclinabile in singulari, in plurali haec verua. Virg. Broche, ou Haste.\Salignis verubus transfixa exta. Ouid. Embrochez, Enhastez.\Pars in frusta secant, verubusque trementia figunt. Virgil. Ils embrochent ou enhastent les pieces de chair qui tressailloyent encores et se remouvoyent comme demi vives, tant fraischement estoit la beste tuee.\Veru. Virgil. Une sorte de dard de quoy on se servoit en guerre. -
2 veru
verū, ūs n.1) вертел, рожон Vr, V, O, Pt2) метательное копьё, дротик V, Tib3) пометка на полях, «галочка» Hier -
3 veru
veru, ūs, n. (zu griech. βαρύες δένδρα), der Spieß, I) eig.: a) der Bratspieß, Verg. u. Plin. – b) der Wurfspieß, Verg. u.a. – II) übtr.: a) der kritische Spieß ( sonst obelus), als Zeichen am Rande einer Schrift, daß ein Wort unecht sei, Hieron. epist. 135, 10. – b) Plur., Spieße als Umzäunung von Altären, Corp. inscr. Lat. 6, 826. – / Dat. u. Abl. Plur. veribus u. verubus, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 554 u. 555. – Nbf. verum, ī, n., Plaut. rud. 1302 u. 1304, s. Georges Lexik. der lat. Wortformen 725.
-
4 veru
veru, ūs, n. (zu griech. βαρύες δένδρα), der Spieß, I) eig.: a) der Bratspieß, Verg. u. Plin. – b) der Wurfspieß, Verg. u.a. – II) übtr.: a) der kritische Spieß ( sonst obelus), als Zeichen am Rande einer Schrift, daß ein Wort unecht sei, Hieron. epist. 135, 10. – b) Plur., Spieße als Umzäunung von Altären, Corp. inscr. Lat. 6, 826. – ⇒ Dat. u. Abl. Plur. veribus u. verubus, s. Neue-Wagener Formenl.3 1, 554 u. 555. – Nbf. verum, ī, n., Plaut. rud. 1302 u. 1304, s. Georges Lexik. der lat. Wortformen 725. -
5 verū
verū ūs, n a spit, broach: Subiciunt veribus prunas, V., O.—A dart, javelin (poet.), V.* * *spit, point of javelin -
6 veru
vĕru, ūs (collat. form of the nom. sing. vĕrum, Plaut. Rud. 5, 2, 15 and 17; masc. collat. form of the plur. vĕrōnes plumbei, Aur. Vict. Caes. 17; abl. verubus, Ov. M. 6, 646; Juv. 15, 82 al.: veribus, Charis. pp. 50 and 112; Prisc. p. 672; Verg. G. 2, 396; id. A. 1, 212; Plin. 30, 10, 27, § 88 al.), n. [perh. for sveru; Sanscr. svarn, a stake].1.A spit, broach, esp. for roasting upon, Varr. L. L. 5, § 127 Müll.; Verg. A. 1, 212; 5, 103; id. G. 2, 396; Ov. M. 6, 646; id. F. 2, 363; Plin. 30, 10, 27, § 88.—2. 3. 4.A critical sign on the margin of a book, = obelus, Hier. Ep. 106, 7. -
7 verones
vĕru, ūs (collat. form of the nom. sing. vĕrum, Plaut. Rud. 5, 2, 15 and 17; masc. collat. form of the plur. vĕrōnes plumbei, Aur. Vict. Caes. 17; abl. verubus, Ov. M. 6, 646; Juv. 15, 82 al.: veribus, Charis. pp. 50 and 112; Prisc. p. 672; Verg. G. 2, 396; id. A. 1, 212; Plin. 30, 10, 27, § 88 al.), n. [perh. for sveru; Sanscr. svarn, a stake].1.A spit, broach, esp. for roasting upon, Varr. L. L. 5, § 127 Müll.; Verg. A. 1, 212; 5, 103; id. G. 2, 396; Ov. M. 6, 646; id. F. 2, 363; Plin. 30, 10, 27, § 88.—2. 3. 4.A critical sign on the margin of a book, = obelus, Hier. Ep. 106, 7. -
8 praefigo
praefigo, ĕre, fixi, fixum - tr. - [st2]1 [-] planter, ficher, attacher au bout ou en avant. [st2]2 [-] boucher, obstruer, fermer. [st2]3 [-] percer, transpercer. - praefixus, a, um: muni à l’extrémité. - cuspidibus (asseres) praefixi, Caes. BC. 2, 2, 2: (pieux) munis de pointes de lance à l’extrémité. - statque latus praefixa veru et canit eventus quos dea magna monet, Tib. 1, 6, 49: (la prêtresse) se tient debout, [transpercée quant au flanc par un trait] = le flanc transpercé d'un trait, et annonce les événements que la grande déesse lui révèle.* * *praefigo, ĕre, fixi, fixum - tr. - [st2]1 [-] planter, ficher, attacher au bout ou en avant. [st2]2 [-] boucher, obstruer, fermer. [st2]3 [-] percer, transpercer. - praefixus, a, um: muni à l’extrémité. - cuspidibus (asseres) praefixi, Caes. BC. 2, 2, 2: (pieux) munis de pointes de lance à l’extrémité. - statque latus praefixa veru et canit eventus quos dea magna monet, Tib. 1, 6, 49: (la prêtresse) se tient debout, [transpercée quant au flanc par un trait] = le flanc transpercé d'un trait, et annonce les événements que la grande déesse lui révèle.* * *Praefigo, praefigis, pen. prod. praefixi, praefixum, praefigere. Plin. Ficher au devant.\Capita in hastis praefigere. Virgil. Ficher au bout. -
9 vero
[st1]1 [-] vērō, adv.: a - vraiment, à coup sûr, en vérité. - c'est bien celui qui; veron serio? Plaut. Truc. 302: vraiment, sérieusement ? cf. Plaut. Cas. 711. - adulescentulus, quem tu videre vero velles, Ter. 687: un jeune homme que tu voudrais voir à coup sûr. - hercle vero serio, Ter. Ad. 975: par Hercule, vraiment sérieusement, cf. Ter. Eun. 393. - magnifica vero vox, Cic. Off. 3, 1: mot admirable vraiment, cf. Cic. Off. 1, 89 ; 3, 1; 3, 34 ; 3, 99. - nec vero est quicquam... Cic. Off. 1, 150: et il n'y a vraiment rien... - haec ubi convenerunt, tune vero, Liv. 25, 8, 9: ces conventions faites, alors vraiment, alors décidément. - quasi vero, Cic. Div. 2, 27: comme si vraiment. - ironiquement multum vero haec eis jura profuerunt, Cic. Verr. 2, 5, 47, 124: vraiment, ces droits lui ont été d'une grande utilité. - nisi vero: à moins que par hasard. - nisi vero existimatis dementem P. Africanum fuisse, Cic.: à moins que vous pensiez que Scipion l'Africain avait perdu la raison. - an vero? Cic. de Or. 1, 37: est-ce que vraiment? b - après forte ponctuation au vrai, de fait; la vérité c'est que. - Cic. Mil. 12 ; 15; Br. 269; Mur. 46 II et vero, Cic. Br. 165: et au vrai, et de fait, cf. Cic. Or. 136. - en tête d'une lettre ego vero, Cic. Att. 9, 9, 1: il est vrai que, cf. Cic. Fam. 7, 30, 1 c - dans l'intérieur d'une phrase, pour enchérir voire, voire même, et même. - et per se et per suos et vero etiam per alienos, Cic. Mur. 45: et par lui et par les siens et même vraiment par des étrangers, voire même par, cf. Cic. Off. 1, 147. - si quis esset aut si etiam umquam fuisset aut vero si esse posset, Cic de Or. 1, 76: cet homme, s'il existait, ou si même il avait jamais existé, voire, s'il pouvait exister [= allons même plus loin]. d - dans le dialogue oui. - dixi hercle vero, Plaut. Mil. 367: oui, parfaitement, je l'ai dit, cf. Plaut. Stich. 597; Cic. Br. 300; Off. 2, 71; 3, 55; 3, 97. - "in sententia permaneto" - "vero, nisi..." Cic. Mur. 65: "persiste dans ton sentiment" - "oui, vraiment, à moins que..." - minime vero (non vero): non, pas du tout. - num sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus? --- 'minime vero', Africanus, Cic. Rep. 3, 44: est-ce que notre brusque arrivée aurait mis fin à votre conversation? — non, pas du tout, répondit Scipion. - domi pluresne praesunt negotiis tuis? --- immo vero unus, Cic.: à Rome, tes biens sont-ils entre les mains de plusieurs intendants? - non certes, je n'en ai qu'un seul. e - après un impératif donc, eh bien! - cape vero, Plaut. Bac. 1061: prends donc, prends seulement; prends, allons, voyons, cf. Plaut. Ep. 3 ; 723; Ter. Phorm. 435. [st1]2 [-] vērō, conj. de coord.: mais en vérité, mais; quant à. - souvent c. le gr. δέ. - ego vero sum paratus: quant à moi, je suis prêt. - tres jam copiarum partes Helvetios id flumen traduxisse, quartam vero partem citra flumen Ararim reliquam esse, Caes. BG. 1, 12, 2: [informé] que les Helvètes avaient fait traverser le fleuve aux trois quarts de leurs troupes, mais que (ou et que) un quart restait en deçà de l'Arar, cf. Cic. Div. 2, 22; 2, 145; Nat. 1, 52, etc. II mais en vérité, mais: Cic. Fin. 4, 7; Sest. 143; Tusc. I, 82; Caec. 3; Off. 2, 27. - Smyrnaei vero, Cic. Arch. 19: quant aux habitants de Smyrne, cf. Cic. Planc. 86; Rep. 1, 12, etc. [st1]3 [-] vēro, āre: - tr. - Enn. dire la vérité. [st1]4 [-] vĕro, ōnis, m. (c. veru]: A.-Vict. épée en plomb, fleuret.* * *[st1]1 [-] vērō, adv.: a - vraiment, à coup sûr, en vérité. - c'est bien celui qui; veron serio? Plaut. Truc. 302: vraiment, sérieusement ? cf. Plaut. Cas. 711. - adulescentulus, quem tu videre vero velles, Ter. 687: un jeune homme que tu voudrais voir à coup sûr. - hercle vero serio, Ter. Ad. 975: par Hercule, vraiment sérieusement, cf. Ter. Eun. 393. - magnifica vero vox, Cic. Off. 3, 1: mot admirable vraiment, cf. Cic. Off. 1, 89 ; 3, 1; 3, 34 ; 3, 99. - nec vero est quicquam... Cic. Off. 1, 150: et il n'y a vraiment rien... - haec ubi convenerunt, tune vero, Liv. 25, 8, 9: ces conventions faites, alors vraiment, alors décidément. - quasi vero, Cic. Div. 2, 27: comme si vraiment. - ironiquement multum vero haec eis jura profuerunt, Cic. Verr. 2, 5, 47, 124: vraiment, ces droits lui ont été d'une grande utilité. - nisi vero: à moins que par hasard. - nisi vero existimatis dementem P. Africanum fuisse, Cic.: à moins que vous pensiez que Scipion l'Africain avait perdu la raison. - an vero? Cic. de Or. 1, 37: est-ce que vraiment? b - après forte ponctuation au vrai, de fait; la vérité c'est que. - Cic. Mil. 12 ; 15; Br. 269; Mur. 46 II et vero, Cic. Br. 165: et au vrai, et de fait, cf. Cic. Or. 136. - en tête d'une lettre ego vero, Cic. Att. 9, 9, 1: il est vrai que, cf. Cic. Fam. 7, 30, 1 c - dans l'intérieur d'une phrase, pour enchérir voire, voire même, et même. - et per se et per suos et vero etiam per alienos, Cic. Mur. 45: et par lui et par les siens et même vraiment par des étrangers, voire même par, cf. Cic. Off. 1, 147. - si quis esset aut si etiam umquam fuisset aut vero si esse posset, Cic de Or. 1, 76: cet homme, s'il existait, ou si même il avait jamais existé, voire, s'il pouvait exister [= allons même plus loin]. d - dans le dialogue oui. - dixi hercle vero, Plaut. Mil. 367: oui, parfaitement, je l'ai dit, cf. Plaut. Stich. 597; Cic. Br. 300; Off. 2, 71; 3, 55; 3, 97. - "in sententia permaneto" - "vero, nisi..." Cic. Mur. 65: "persiste dans ton sentiment" - "oui, vraiment, à moins que..." - minime vero (non vero): non, pas du tout. - num sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus? --- 'minime vero', Africanus, Cic. Rep. 3, 44: est-ce que notre brusque arrivée aurait mis fin à votre conversation? — non, pas du tout, répondit Scipion. - domi pluresne praesunt negotiis tuis? --- immo vero unus, Cic.: à Rome, tes biens sont-ils entre les mains de plusieurs intendants? - non certes, je n'en ai qu'un seul. e - après un impératif donc, eh bien! - cape vero, Plaut. Bac. 1061: prends donc, prends seulement; prends, allons, voyons, cf. Plaut. Ep. 3 ; 723; Ter. Phorm. 435. [st1]2 [-] vērō, conj. de coord.: mais en vérité, mais; quant à. - souvent c. le gr. δέ. - ego vero sum paratus: quant à moi, je suis prêt. - tres jam copiarum partes Helvetios id flumen traduxisse, quartam vero partem citra flumen Ararim reliquam esse, Caes. BG. 1, 12, 2: [informé] que les Helvètes avaient fait traverser le fleuve aux trois quarts de leurs troupes, mais que (ou et que) un quart restait en deçà de l'Arar, cf. Cic. Div. 2, 22; 2, 145; Nat. 1, 52, etc. II mais en vérité, mais: Cic. Fin. 4, 7; Sest. 143; Tusc. I, 82; Caec. 3; Off. 2, 27. - Smyrnaei vero, Cic. Arch. 19: quant aux habitants de Smyrne, cf. Cic. Planc. 86; Rep. 1, 12, etc. [st1]3 [-] vēro, āre: - tr. - Enn. dire la vérité. [st1]4 [-] vĕro, ōnis, m. (c. veru]: A.-Vict. épée en plomb, fleuret.* * *Vero, Discretiua coniunctio: vt, Achilles quidem fortis suit, Vlysses vero astutus. Mais Ulysses estoit fin.\Ain'vero? Plaut. Une maniere de parler qu'on dit par courroux, Dis tu?\At vero nos. Cic. Mais nous aussi.\Aut vero. Cic. Ou aussi.\Ego vero. Une maniere de response. Cic. Quod scribis te audire me etiam mentis errore et dolore affici, mihi vero mens integra est. Certainement.\Quod laudas quia obliuisci me scripsi ante facta et dicta nostri amici, ego vero ita facio. Cic. Certainement je le fay ainsi.\Herus tuus vbi amabo est? TR. eia vero quasi non sit intus. Plaut. Voire vrayement comme s'il n'estoit point ceans.\Et vero. Cic. Tibi et fuit hoc semper facillimum, et vero esse debuit. Et certes.\Et vero etiam. Cic. Et illi ostendisti, et vero etiam mihi. Et certes à moy aussi.\Iam vero. Plin. Latifundia perdidere Italiam, iam vero et prouincias. Voire et desja.\Id vero. Terent. - sed eas fabulas factas prius Latinas scisse se se, id vero pernegat. Jehan cela il vous nie, ou C'est ce qu'il vous nie.\Ille vero, pro Imo vero, vel Ille etiam. Cic. Quid, inquies, remex ille de classe Coponii, non ne ea praedixit quae facta sunt? Ille vero et ea quidem quae eo tempore ne acciderent, timebamus. Mais qui plus est, cela aussi que, etc.\De Lepido vero, et Tullio, quod quaeris, illi vero non dubitant quin Caesari praesto futuri, in Senatumque venturi sint. Cic. Iceuls certainement ne, etc.\Ipse vero aer, qui natura maxime frigidus, minime est expers caloris: ille vero et multo quidem calore admistus. Cic. Mais.\Ita vero, Sane vero. Plautus. Terent. Parolles de mocquerie, Ouy vrayement, Ouy dea, Dieu scait que voire.\Mirum vero impudenter mulier si facit meretrix. Terent. Mais je vous prie que c'est une grande merveille si, etc. Par mocquerie.\Nisi vero existimatis, etc. Cic. Si d'adventure vous n'estimez, etc. Comme qui diroit, Je ne croy pas que vous estimiez, etc.\Sed ea vero sic agit, vt prorsus reticere nullo modo possit. Cic. Mais vrayement il fait, etc.\Tu vero. Terent. Quem tu vero videre velles Phaedria. Lequel certainement tu, etc.\Vero, in principio epistolae. Cic. Ego vero et tuum in discessu vidi animum, et meo sum ipse testis. J'ay certainement, etc.\Est vero probandum qui et summa voluntate cesserit, et egregia animi alacritate abfuerit. Cic. Mais que c'est bien chose à louer, de dire que celuy, etc. Dict par mocquerie.\Vero ironicôs, cum accusatiuo aliquando. Cic. Turpem vero actionem qua defenditur amplissimi authoritas ordinis contra crudelissimi gladiatoris amentiam. Mais que c'est une chose meschante de, etc.\Vero, Permittentis est, et concedentis. Cic. Orationes nobis veteres explicabis? Ego vero, inquam, Brute, sed in Cumano, etc. J'en suis content, je le vueil bien.\Quid igitur contra Brutum me dicturum putas? A. Tu vero, vt videtur: nam praefinire non est meum. Cic. Quant à toy, comme il te plaira.\Nec vero. Cic. Nihil porro igni vacuum videri potest, nec vero tangi quod careat solido. Ne aussi. -
10 veruculum
-
11 verum
[st1]1 [-] vērum: - [abcl][b]a - adv. (= vero): vraiment. - [abcl]b - conj. mais, mais en vérité.[/b] - Ter. Ad. 543 ; Eun. 347; Haut. 1013. - verum enimvero (verum enim vero ou verum vero): mais vraiment, oui vraiment, mais pour le coup. - non modo... verum etiam: non seulement... mais encore. - non solum... verum etiam: non seulement... mais encore. - non tantum... verum etiam: non seulement... mais encore. - verum quidem haec hactenus, Cic.: mais en voilà suffisamment sur ce sujet. - dans les transitions verum ad Crassum revertamur, Cic. Br. 147: mais revenons à Crassus. - verum praeterita omittamus, Cic. Phil. 5, 31: mais laissons le passé. [st1]2 [-] vērum, i, n. [verus, subst.]: la vérité, la réalité, le fait. - controversia aut de vero aut de recto, Cic.: questions de fait ou de droit. - in vero esse, Lact. 1: être vrai. - vis dicam tibi veriora veris? Mart. 6, 30, 6: veux-tu que je te dise une chose plus vraie que la vérité même? - veri inquisitio atque investigatio, Cic. Off. 1, 13: le désir de chercher et de découvrir le vrai. - verum et falsum, Cic. Ac. 2, 33: le vrai et le faux. - vera dico, Plaut.: je dis la vérité. - vicit in senatu pars illa, quae vero pretium aut gratiam anteferebat, Sall. J. 16: l'emporta au sénat le parti qui préférait à la vérité l'argent ou l'influence. - verum est, quod pro salute fit mendacium, Syr.: quand il s’agit du salut, le mensonge devient vérité. [st1]3 [-] vĕrum, i, n.: c. veru (Plaut. Rud. 1302; 1304).* * *[st1]1 [-] vērum: - [abcl][b]a - adv. (= vero): vraiment. - [abcl]b - conj. mais, mais en vérité.[/b] - Ter. Ad. 543 ; Eun. 347; Haut. 1013. - verum enimvero (verum enim vero ou verum vero): mais vraiment, oui vraiment, mais pour le coup. - non modo... verum etiam: non seulement... mais encore. - non solum... verum etiam: non seulement... mais encore. - non tantum... verum etiam: non seulement... mais encore. - verum quidem haec hactenus, Cic.: mais en voilà suffisamment sur ce sujet. - dans les transitions verum ad Crassum revertamur, Cic. Br. 147: mais revenons à Crassus. - verum praeterita omittamus, Cic. Phil. 5, 31: mais laissons le passé. [st1]2 [-] vērum, i, n. [verus, subst.]: la vérité, la réalité, le fait. - controversia aut de vero aut de recto, Cic.: questions de fait ou de droit. - in vero esse, Lact. 1: être vrai. - vis dicam tibi veriora veris? Mart. 6, 30, 6: veux-tu que je te dise une chose plus vraie que la vérité même? - veri inquisitio atque investigatio, Cic. Off. 1, 13: le désir de chercher et de découvrir le vrai. - verum et falsum, Cic. Ac. 2, 33: le vrai et le faux. - vera dico, Plaut.: je dis la vérité. - vicit in senatu pars illa, quae vero pretium aut gratiam anteferebat, Sall. J. 16: l'emporta au sénat le parti qui préférait à la vérité l'argent ou l'influence. - verum est, quod pro salute fit mendacium, Syr.: quand il s’agit du salut, le mensonge devient vérité. [st1]3 [-] vĕrum, i, n.: c. veru (Plaut. Rud. 1302; 1304).* * *Verum, Coniunctio. Terent. Mais.\Verum vidi cantharam suffarcinatam. Terent. Si vis je toutesfois.\Verum vtvt es facturus, hoc quidem hercle haud reticebo tamen. Plaut. Toutesfois.\Verum etiam. Cic. Non modo agendo, verum etiam cogitando. Mais aussi.\Verum enim quando bene promeruit, fiat: suum ius postulat. Terent. Toutesfois.\Verum enimuero. Cic. Toutesfois certainement, Mais certes, Pour certain.\Veruntamen. Cic. Toutesfois. -
12 verutum
-
13 colurnus
a, um [вм. *. corulnus от corulus\]ореховый, из орехового дерева ( veru V) -
14 praefigo
prae-fīgo, fīxī, fīxum, ere1) спереди прибивать, надевать, прикреплять (aliquid alicui rei: p. ora capistris V); втыкать, накалывать ( capita in hastis V или hastae — dat. Su)nigrum thēta p. vitio Pers — отметить порок чёрной тэтой (начальной буквой греч. слова thánatos смерть), т. е. осудить на смерть3) спереди обивать, оковывать (aliquid ferro V, O, L)4) пронзать, прокалывать ( latus verū Tib)6) загораживать (prospectūs PM; fenestras praefixas habere Dig) -
15 vero
I vērō adv. [ verus ]1) в самом деле, действительно, подлинно, право (же)ego v. cupio te ad me venire C — я очень хочу, чтобы ты приехал ко мнеmultam v. operam frustra consumpsi C — поистине, немало труда я потратил зряmagnifica v. vox C — слово действительно замечательноеnec v. non C etc. — и (уж) во всяком случае, и бесспорноenim v. Ter, C etc. — да, действительноimmo v. — напротив, как раз наоборотpluresne praesunt negotiis tuis? — Immo v. unus C — и многие ведают твоими делами? — Да нет же, всего один (человек)minime v. C — да нет же, совсем нет, нисколько2) ну да, конечно, безусловноdixi hercle v. Pl — да, конечно, я (это) сказалhaec ubi convenerunt, tune v... L — когда об этом договорились, тогда, разумеется...3) (при imper.) же, всё жеcape v. Pl — да возьми жеminue v. iram Ter — да ну же, поубавь ты (свой) гнев4) (на втором месте) даже, прямо-такиmusica (Romanis) moribus abest..., saltare v. etiam in vitiis ponitur Nep — музыка чужда римским нравам... ну, а что касается пляски, то она просто считается порокомis, si quis esset, aut si etiam unquam fuisset, aut v. si esse posset C — если бы такой человек был, или если бы он хотя бы когда-л. существовал, или, скажем даже, если бы мог он (вообще) существовать5) (при противопоставлениях, на втором месте) же, однако, всё же, что касается (frons, oculi persaepe mentiuntur, oratio v. saepissime C)tres jam copiarum partes Helvetios id flumen traduxisse, quartam v. partem citra flumen Ararim reliquam esse Cs — (Цезарь узнал, что) гельветы уже переправили через эту реку три четверти (своих) войск, четвёртая же часть осталась по эту сторону реки АрарII vēro, —, —, āre арх.satin' vates verant aetate in agunda? Enn ap. AG — что же, правду говорят прорицатели в своих предсказаниях будущего?III vero, ōnis m. AV = veru 2. -
16 veruculum
verūculum (vericulum), ī n. [demin. к veru ]1) небольшой вертел PM2) копьецо Veg3) гравировальная игла или резец PM -
17 veruina
veruīna, ae f. Pl = veru -
18 verum
I ī n. Pl = veru II vērum, ī n. [ verus ]1) правда, истина (v. dicere Pl, Ter etc.; v. non libenter audire M)veri simĭlis C — правдоподобный, вероятныйveriora veris M — то, что вернее верного, сущая правдаsi v. quaerĭmus C — если говорить правду2) справедливость, правильностьv. est C, Cs, H etc. — справедливо, правильно, разумноIII vērum частица1) но, однакоnon modo agendo, v. etiam cogitando C — не только действиями, но и мыслямиv. praeterĭta omittamus C — впрочем не будем говорить о прошломv. ad Crassum revertamur C — но вернёмся к Крассуv. enimvero victoria in manu nobis est Sl — впрочем ведь победа в наших руках2) арх. именно так, вот именно, верноmen' quaerit? — V Ter — он меня ищет? — Вот именно -
19 verutum
verūtum, ī n. [ veru ]короткое копьё, дротик Cs, Sl, L -
20 verutus
verūtus, a, um [ veru ]вооружённый дротиком, копьеносный ( Volsci V)
См. также в других словарях:
Veru — (lat.), 1) Bratspieß; 2) kurzer Spieß od. ähnliche Waffe; 3) das spießähnliche Zeichen, womit unechte Stellen in Büchern bezeichnet wurden … Pierer's Universal-Lexikon
Veru — Sp Vèru nkt. Ap Võru L Estija … Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė
VERU, a VERSUM — quia toties in gyrum vertitut, quod eriam Germani in suo vocabulo Bratenwender notant, Christ. Becmannus, Orig. L. L. p. 1128. Instrumentum coquinarium e ferro est, ὀβελὸς Graecis, cuius crebra apud Homerum mentio, ubi de Heroum Tactificiis… … Hofmann J. Lexicon universale
veru montanum — ● veru montanum nom masculin (latin veru, broche, et mons, montis, montagne) Saillie médiane située à la face postérieure de l urètre prostatique. ⇒VERUMONTANUM, VERU MONTANUM, subst. masc. ANAT. Saillie médiane allongée de la face postérieure de … Encyclopédie Universelle
veru montanum — anat. Pequeña zona sobreelevada en el suelo de la uretra prostática donde se abren los conductos eyaculadores. Medical Dictionary. 2011. veru montanum … Diccionario médico
Veru montanum — Le veru montanum (venant du latin : veru « dard » et de montanum « élevé ») est un petit monticule situé dans l urètre, sous la partie inférieure de la prostate et au dessus du sphincter urétral où sont déversés les… … Wikipédia en Français
VERU — ICAO Airportcode f. Rupsi (India) … Acronyms
VERU — ICAO Airportcode f. Rupsi ( India) … Acronyms von A bis Z
VERU — Veruclae, verum, Verus … Abbreviations in Latin Inscriptions
veru — significado: lugar de cobijo en la oquedad de una peña al lado del camino o de la campera; covacha grande . etimología: tal vez prerr. *bar (agua), *barea (orilla del agua) … Etimologías léxico asturiano
Apartment Veru Street — (Рига,Латвия) Категория отеля: Адрес: Veru iela 3, Рига, LV 1010, Латвия … Каталог отелей