Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

ventilātor

  • 1 ventilator

    ventilātor, ōris, m. (ventilo), I) der Schwinger, A) der Umstecher, Worfler des Getreides, Colum. 2, 10, 14: bildl. = Scheider des Guten u. Bösen, Augustin. epist. 92, 5 u. c. litt. Petil. 1. § 20. Augustin. in psalm. 42. serm. 1. § 3. Vulg. Ierem. 51, 2. – B) der Taschenspieler, Quint. 10, 7, 11. – II) übtr.: a) der Beunruhiger, urbis, Prud. perist. 10, 78. – b) der Antreiber, aurigarum ventilatores, Aethic. cosmogr. 82.

    lateinisch-deutsches > ventilator

  • 2 ventilator

    ventilātor, ōris, m. (ventilo), I) der Schwinger, A) der Umstecher, Worfler des Getreides, Colum. 2, 10, 14: bildl. = Scheider des Guten u. Bösen, Augustin. epist. 92, 5 u. c. litt. Petil. 1. § 20. Augustin. in psalm. 42. serm. 1. § 3. Vulg. Ierem. 51, 2. – B) der Taschenspieler, Quint. 10, 7, 11. – II) übtr.: a) der Beunruhiger, urbis, Prud. perist. 10, 78. – b) der Antreiber, aurigarum ventilatores, Aethic. cosmogr. 82.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ventilator

  • 3 iaculor

    iaculor, ātus sum, ārī (iaculum), I) intr. den Wurfspieß schleudern, 1) eig.: totum diem i., Cic.: magnam laudem consequi equitando, iaculando, Cic.: iaculantium ictus deerraturos negant, Plin. – 2) übtr., mit Worten losziehen, probris procacibus in alqm, Liv. 42, 54, 1: sententiis obliquis in uxorem, Quint. 9, 2, 73. – II) tr.: A) werfen, schleudern, 1) eig.: ignes, Verg.: gravem medios silicem in hostes, Ov.: urceolum fictilem in caput alcis, Petron.: fulmina, Plin. u. Apul.: lucem, umbram, Plin.: duros imbres, v. Jupiter, Colum. poët.: pura (palea) eo veniet, quo ventilator eam iaculabitur, Colum. – refl., i. se, sich stürzen, se in confertissima hostium tela, Flor. 1, 14, 3: se in profunda praecipitem, Solin. 7, 17: se praecipiti iaculatus pondere, Lucan. 2, 155. – emporspringen, sich emporschwingen, absol., v. einer Schlange, Plin. 8, 100: ex ea parte se iac. atque emicare, v. Flammen, Apul. de mund. 3: avium more se in altum (v. Seiltänzer), Claud. Mall. Theod. cons. 319. – sich fortbewegen, in eas partes sese, Plin. 2, 92. – 2) übtr.: verbum, Lucr. 4, 1129 (1137): sententias vibrantes digitis, Quint. 11, 3, 120: dicta in calvos stigmososque, Petron. 109, 8: convicia in alqm, Augustin. de civ. dei 2, 5. – B) nach etwas werfen, schießen, 1) eig.: cervos, Hor.: arces sacras, Donnerkeile schwingen auf usw. (v. Jupiter), Hor.: pedes elephantorum, Plin.: aëra misso vacuum disco, Ov. – 2) übtr., etwas zu erjagen suchen, nach etwas jagen = nach etwas streben, ringen, multa, Hor. carm. 2, 16, 17. – / Parag. Infin. iacularier, Arnob. 6, 16. – Aktive Nbf. iaculat, Corp. inscr. Lat. 8, 2581: iaculabat, Ven. Fort. vit. S. Martin. 2, 139: iaculasse, Isid. orig. 18, 7, 8: iaculatur passiv, Isid. orig. 18, 7, 9: iaculari passiv, Apul. de mund. 16: iaculātus, a, um, passiv, Lucan. 3, 568. Tert. de spect. 30. Arnob. 5, 10. Augustin. de civ. dei 2, 5. Ven. Fort. vita S. Mart. 3, 285.

    lateinisch-deutsches > iaculor

  • 4 iaculor

    iaculor, ātus sum, ārī (iaculum), I) intr. den Wurfspieß schleudern, 1) eig.: totum diem i., Cic.: magnam laudem consequi equitando, iaculando, Cic.: iaculantium ictus deerraturos negant, Plin. – 2) übtr., mit Worten losziehen, probris procacibus in alqm, Liv. 42, 54, 1: sententiis obliquis in uxorem, Quint. 9, 2, 73. – II) tr.: A) werfen, schleudern, 1) eig.: ignes, Verg.: gravem medios silicem in hostes, Ov.: urceolum fictilem in caput alcis, Petron.: fulmina, Plin. u. Apul.: lucem, umbram, Plin.: duros imbres, v. Jupiter, Colum. poët.: pura (palea) eo veniet, quo ventilator eam iaculabitur, Colum. – refl., i. se, sich stürzen, se in confertissima hostium tela, Flor. 1, 14, 3: se in profunda praecipitem, Solin. 7, 17: se praecipiti iaculatus pondere, Lucan. 2, 155. – emporspringen, sich emporschwingen, absol., v. einer Schlange, Plin. 8, 100: ex ea parte se iac. atque emicare, v. Flammen, Apul. de mund. 3: avium more se in altum (v. Seiltänzer), Claud. Mall. Theod. cons. 319. – sich fortbewegen, in eas partes sese, Plin. 2, 92. – 2) übtr.: verbum, Lucr. 4, 1129 (1137): sententias vibrantes digitis, Quint. 11, 3, 120: dicta in calvos stigmososque, Petron. 109, 8: convicia in alqm, Augustin. de civ. dei 2, 5. – B) nach etwas werfen, schießen, 1) eig.: cervos, Hor.: arces sacras, Donnerkeile schwingen auf usw. (v. Jupiter), Hor.: pedes elephan-
    ————
    torum, Plin.: aëra misso vacuum disco, Ov. – 2) übtr., etwas zu erjagen suchen, nach etwas jagen = nach etwas streben, ringen, multa, Hor. carm. 2, 16, 17. – Parag. Infin. iacularier, Arnob. 6, 16. – Aktive Nbf. iaculat, Corp. inscr. Lat. 8, 2581: iaculabat, Ven. Fort. vit. S. Martin. 2, 139: iaculasse, Isid. orig. 18, 7, 8: iaculatur passiv, Isid. orig. 18, 7, 9: iaculari passiv, Apul. de mund. 16: iaculātus, a, um, passiv, Lucan. 3, 568. Tert. de spect. 30. Arnob. 5, 10. Augustin. de civ. dei 2, 5. Ven. Fort. vita S. Mart. 3, 285.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iaculor

См. также в других словарях:

  • Ventilātor — (lat.), Arbeitsmaschine zum Bewegen (Fördern) von Luft (auch mit Staub, Spänen, Dämpfen etc. vermischter), Rauchgasen etc. ohne wesentliche Erhöhung oder. Erniedrigung des Druckes. Fig. 1. Schraubenventilator (mit elektrischem Antrieb). Bei den… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Ventilator — Sm std. (18. Jh.) Neoklassische Bildung. Entlehnt aus ne. ventilator. Das ursprünglich so benannte Gerät, ein Flügelrad, wurde von seinem englischen Erfinder so benannt. Zu ne. ventilate belüften (zu l. ventilāre belüften , letztlich zu l. ventum …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • ventilator — VENTILATÓR, ventilatoare, s.n. Aparat sau organ al unei maşini cu care se împrospătează aerul (viciat) într un spaţiu închis (prin deplasarea şi înlocuirea lui), cu care se produc curenţi de aer în uscătorii etc. – Din fr. ventilateur. Trimis de… …   Dicționar Român

  • ventilator — ventìlātor (ventilȃtor) m DEFINICIJA tehn. sprava za stvaranje zračne struje radi provjetravanja, usisavanja i pokretanja zraka ili plinova uopće [uključiti ventilator; isključiti ventilator] ETIMOLOGIJA vidi ventilirati …   Hrvatski jezični portal

  • Ventilator — Ven ti*la tor, n. [Cf. F. ventilateur, L. ventilator a winnower.] A contrivance for effecting ventilation; especially, a contrivance or machine for drawing off or expelling foul or stagnant air from any place or apartment, or for introducing that …   The Collaborative International Dictionary of English

  • ventìlātor — (ventilȃtor) m tehn. sprava za stvaranje zračne struje radi provjetravanja, usisavanja i pokretanja zraka ili plinova uopće [uključiti ∼; isključiti ∼] …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • ventilator — 1743, agent noun from VENTILATE (Cf. ventilate). Latin ventilator meant “a winnower.” …   Etymology dictionary

  • Ventilator [1] — Ventilator, Maschine zur Fortbewegung der Luft in Folge einer Druckänderung, welche durch eine Veränderung des Bewegungszustandes der Luft erzeugt wird. Die V en werben theils benutzt, um Luft in einen Raum hineinzubefördern, z.B. ein[438]… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ventilator [2] — Ventilator des Castelli (Hydraulischer V.), eine Wasserhebmaschine, besteht aus einem hohlen, an seinem Ende mit Klappen versehenen Cylinder, in welchem ein Flügelrad angebracht ist, mittelst einer Kurbel schnell um seine Achse gedreht wird u.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ventilator — Ventilātor, zur Ventilation (s.d.) dienender Apparat; am gebräuchlichsten der Schrauben V. der mittels schräg gestellter Schaufeln die Luft parallel zur Achse fortschiebt [Abb. 1909]. Beim Flügel oder Zentrifugal. V. wird die Luft an der Achse… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Ventilator — Ventilator, heißt eine Vorrichtung zur Erneuerung der Luft in Räumen durch Abführen der verdorbenen u. Zuführen von frischer, was besonders in stark bewohnten Räumen u. namentlich in solchen von Wichtigkeit ist, in denen sich schädliche Dünste… …   Herders Conversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»