-
1 venaticus
vēnātĭcus, a, um [st2]1 [-] relatif à la chasse, de chasse. [st2]2 [-] en chasse = en quête. --- Plaut. Cap. 85. - canes venatici, Cic. Verr. 4, 31: chiens de chasse.* * *vēnātĭcus, a, um [st2]1 [-] relatif à la chasse, de chasse. [st2]2 [-] en chasse = en quête. --- Plaut. Cap. 85. - canes venatici, Cic. Verr. 4, 31: chiens de chasse.* * *Venaticus, pen. corr. Adiectiuum: vt Venaticus canis. Cic. Chien de chasse. -
2 venaticus
vēnāticus, a, um [ venor ]1) охотничий (catulus H; canis Pl, C) -
3 venaticus
-
4 venaticus
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > venaticus
-
5 vēnāticus
-
6 venaticus
I.Lit.:* II.canis,
a hunting-dog, hound, Plaut. Mil. 2, 2, 113; Cic. Verr. 2, 4, 13, § 31; cf.:genus canum,
Varr. R. R. 2, 9, 2:catulus,
Hor. Ep. 1, 2, 65.—Transf.: prolatis rebus parasiti venatici sumus, i. e. lean or gaunt like hounds, Plaut. Capt. 1, 1, 17. -
7 venaticus
, venatica, venaticum (m,f,n)охотничий -
8 Speothos venaticus
1. LAT Speothos venaticus Lund2. RUS кустарниковая собака f3. ENG bush dog, vinegar fox4. DEU Waldhund m5. FRA chien m des buissonsVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Speothos venaticus
-
9 Acinonyx jubatus venaticus
NLD Aziatische jachtluipaard -
10 Speothos venaticus
ENG bush dogNLD boshondGER WaldhundFRA chien des buissons -
11 Охотничий
- venaticus; venatorius;• охотничий нож - machaera;
• охотничье копьё - venabulum;
• охотничий костюм - habitus venatorius;
• охотничьи тенёта - plaga;
-
12 кустарниковая собака
1) Biology: bush dog (Speothos venaticus), bush fox (Speothos venaticus), savannah dog (Speothos venaticus), short-tailed dog (Speothos venaticus), vinegar fox (Speothos venaticus), whistling dog (Speothos venaticus)2) Agriculture: bush dog (Icticyon venaticus)Универсальный русско-английский словарь > кустарниковая собака
-
13 bush dog
1) Биология: кустарниковая собака (Speothos venaticus)2) Сельское хозяйство: кустарниковая собака (Icticyon venaticus), лесная собака (Icticyon venaticus) -
14 dog
African hunting dog гиеновая собака, Lycaon pictusbush dog кустарниковая собака, Speothos venaticusMalay wild dog красный волк, Cyon alpinusmaned dog гривистый волк, Canis jubatusprairie dog луговая собачка (Cynomys) (грызун)raccoon dog енотовидная собака, Nyctereutes procyonoidesshort-tailed dog кустарниковая собака, Speothos venaticussmall-eared dog южноамериканский короткоухий шакал, Atelocynus microtiswhistling dog кустарниковая собака, Speothos venaticusEnglish-Russian dictionary of biology and biotechnology > dog
-
15 HUNTER
[N]VENATOR (-ORIS) (M)INDAGATOR (-ORIS) (M)LATRO (-ONIS) (M)PRAEDATOR (-ORIS) (M)PRESSOR (-ORIS) (M)EQUUS VENATICUS (M)EQUOS VENATICUS (M)CAPTOR (-ORIS) (M) -
16 canis
I is m., f.1) собака, пёсc. femina Vr — сукаc. venaticus Pl, C — охотничья собака, гончаяc. catenarius Sen — цепная собакаc. tergeminus и vipereus O, Tartareus M или Stygius SenT — Cerberuscave canem Vr, Pt — берегись собаки ( надпись на воротах или дверях)venatum ducere invītas canes погов. Pl — насильно вести собак на охоту (т. е. поступать с кем-л. по своему произволу)3)4) созвездие Пса (см. Canis II)5) самый неудачный бросок при игре в кости (когда каждая из четырех костей показывает по одному очку) Prp, O, Su6) шейная колодка Pl (v. l.)II Canis, is m.Ex:C. major Vtr, V etc. — созвездие Большого Пса, к вост. от Ориона (самая крупная звезда в нём — Canicula или Sirius); ранний восход этого созвездия, в середине июля, возвещал наступление самой знойной поры1) созвездие Малого Пса (к югу от экватора) Vtr, O2) в мифологии — пёс Эригоны, дочери Икария O -
17 venaticius
-
18 canis
canis, is, c., (κύων, Genet. κυνός), der Hund, I) eig.: c. femina, Hündin, Varr.: c. feta, Enn. fr.: c. praegnans, Varr.: partu gravida, Iustin. 43, 4, 4: c. alba, Sen.: c. villaticus, Col.: c. venaticus, Plaut. u. Cic.: c. extrarius, Suet.: c. catenarius, Sen.: c. pastoricius, Apul.: c. gregarius, Porph. Hor.: c. acer, c. sagax, Enn. fr. u. Cic.: c. obscoena, schamloser, Verg.: canes nocturni, Cic.: c. moestos edens eiulatus, kläglich heulender, Plin.: canis rabiosus, Cels.: rabiosa femina c., Plaut.: c. mordax, Plaut.: c. gravis, Ggstz. c. pernix, Col.: c. Laconicus, spartan. Jagdhund, Petr.: c. Molossus, molossischer Jagdhund, Lucr. u. Hor.: c. Echidnaea, Ov., od. c. tergeminus, Ov., od. vipereus, Ov., od. c. Tartareus, Mart., od. c. Stygius, Sen. poët., Zerberus: canes semidei, Anubis, Lucan.: alere canes ad venandum, Ter.: alere canes in Capitolio, Cic.: canem alligare ad ostium, Sen. rhet.: od. religare pro foribus, Suet.: circumdare canibus saltus, Verg.: immissis canibus agitare feras, Verg.: cave canem (als Inschrift an der Haustür), Varr. sat. Men. 143. Petr. 29, 1. Corp. inscr. Lat. 10, 877; Titel einer Satura, Varr. sat. Men. 75. – Sprichw., α) cane peius et angue vitare, ärger fliehen als usw., Hor. ep. 1, 17, 30. – β) venatum ducere invitas canes (= jmd. trotz seines Sträubens zu etwas zwingen), Plaut. Stich. 139. – γ) canis a corio numquam absterrebitur uncto, an kleinen Riemen lernt der Hund Leder fressen, Hor. sat. 2, 5, 83. – δ) a cane non magno saepe tenetur aper (= auch ein Schwächerer wird oft eines Stärkeren Herr), Ov. rem. 422. – ε) canis timidus vehementius latrat quam mordet (= ein Furchtsamer schimpft wohl, aber er greift nicht an), Curt. 7, 4 (16), 13. – II) übtr.: A) v. Menschen: a) als Schimpfwort, Hund, zum Ausdruck der Unverschämtheit, Schmutzigkeit, des zynischen Wesens, Plaut. most. 41. Ter. eun. 803. Hor. epod. 6, 1 (vgl. sat. 2, 2, 56). Petr. 74, 9. Suet. Vesp. 13: dah. canes v. den zynischen Philosophen, Diogenes cum choro canum suorum, Lact. epit. 39, 4. – od. der Wut, Raserei, Plaut. Men. 714 u. 718. – b) von bissigen Menschen, besonders Anklägern, Cic. Rosc. Am. 57. Sen. ad Marc. 22, 5. – c) v. unterwürfigen Anhänger einer Person, Schmarrotzer, Kreatur, Clodianus canis, Cic. Pis. 23. – B) der Hund als Sternbild, a) canis maior, κύων, der große Hund, ein Sternbild auf der südlichen Halbkugel, nahe der Milchstraße, Vitr., Verg. u.a. – b) canis minor, auch Antecanem (s. d.), griech. προκύων, der kleine Hund, ein Sternbild am Äquator u. südl. von ihm, Ov.: dem Mythus zufolge der Hund der Erigone, der Tochter des Ikarus, dah. canis Erigoneïus u. Icarius, Ov. – v. beiden Hunden, Plur. canes, Varr. r. r. 2, 1, 8. – C) canis marinus, der Seehund, Sen. de ben. 2, 34, 2. Plin. 9, 110; u. canes mythisch von den Hunden der Scylla, Lucr. 5, 889 (892). Verg. Aen. 3, 432. Tibull. 3, 4, 89. Cic. Verr. 5, 146. – D) im Würfelspiele (lusus talorum), der unglücklichste Wurf, wenn jeder der vier Würfel die Zahl I zeigt (also der Wurf IIII), der Hundswurf, Pasch (Ggstz. Venus), canes damnosi, Prop. 4, 8, 46. Ov. trist. 2, 474: canem mittere, Aug. bei Suet. Aug. 71, 2. – dah. sprichw., tam facile homines occīdebat quam canis excidit, Sen. apoc. 10, 2. – E) eine Art Fessel, ut canem et furcam feras, Plaut. Cas. 389. – / arch. Nbf. canēs, is, c. (s. Varr. LL. 7, 32), Plaut. Men. 718; most. 41; trin. 170 u. 172. Enn. ann. 518. Lucil. sat. 1, 32 u. 6, 12.
-
19 deses
dēses, sidis, (desideo) aus Mangel an Rührigkeit müßig, träge, untätig, lungernd, der Lungerer, desidem domi sedere, zu Hause lungern, Liv.: desidem regem inter sacella vitam acturum, Liv.: ut eum splendidum atque hilarem potius quam luxuriosum aut desidem diceres, Vell.: canis venaticus agricolam desidem ab opere suo reddit, Cato: nec rem Romanam tam desidem umquam fuisse atque imbellem, Liv.: poet., des. passus, des. vita, des. anni, Stat. – / Nomin. deses (vgl. Prob. app. 198, 15), Ter. Maur. 1285 u. Gloss. (wo deses, ἄγνωστος, ῥάθυμος).
-
20 incommodesticus
incommodesticus, a, um, ein scherzh. nach venaticus gebildetes Wort = incommodus, Plaut. capt. 87.
См. также в других словарях:
Speothos venaticus — Perro venadero … Wikipedia Español
Speothos venaticus — Chien des buissons Chien des buissons … Wikipédia en Français
Speothos venaticus — Waldhund Waldhund (Speothos venaticus) Systematik Ordnung: Raubtiere (Carnivora) Überfamilie … Deutsch Wikipedia
Acinonyx jubatus venaticus — Guepardo asiático Acinony … Wikipedia Español
Speothos venaticus — ? Кустарниковая собака Научная классификация Царство: Животные Тип: Хордовые Кла … Википедия
CANIS Venaticus — ex agro potius, quam ex urbe sumendus, ut docet Lycurgi exemplum, apud Plut. in Apophth. Lacon. Nempe canes plerique in agris venationi assuescunt, quae absque canibus mutila est et im perfecta. Hinc venatio Graecis, κυνηγεσία, venari, κυνηγετεῖν … Hofmann J. Lexicon universale
Lycaon venaticus — Hyena Hy*e na, n.; pl. {Hyenas}. [L. hyaena, Gr. ?, orig., a sow, but usually, a Libyan wild beast, prob., the hyena, fr. ? hog: cf. F. hy[ e]ne. See {Sow} female hog.] (Zo[ o]l.) Any carnivorous mammal of the family {Hy[ae]nid[ae]}, doglike… … The Collaborative International Dictionary of English
Speothos venaticus — miškinis šuo statusas T sritis zoologija | vardynas taksono rangas rūšis atitikmenys: lot. Speothos venaticus angl. bush dog; vinegar fox vok. Waldhund rus. кустарниковая собака pranc. chien des buissons ryšiai: platesnis terminas – miškiniai… … Žinduolių pavadinimų žodynas
Chien des buissons — Speothos venaticus … Wikipédia en Français
Chien Des Buissons — Chien des buissons … Wikipédia en Français
Chien bois — Chien des buissons Chien des buissons … Wikipédia en Français