Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

vehemently

  • 1 ÓÐR

    I)
    (óð, ótt), a.
    1) mad, frantic; óðr maðr, madman;
    2) furious, vehement, eager (váru þeir synir Ósvífrs óðastir á þetta mál); e-m er ótt, one is eager, impatient (hann kallaði sér þó ótt um ferðina); ótt, as adv. vehemently (þeir reiddu ótt sverðin ok hjuggu títt); Flosi fór at engu óðara en hann væri heima, Flosi behaved as calmly as if he were at home.
    m.
    1) mind, feeling;
    2) song, poetry; óðar smiðr, poet.
    * * *
    1.
    adj., óð, ótt, [Ulf. wôds = δαιμονιζόμενος; A. S. wod; Engl. wood, Chaucer, Spenser; Scot. wud; Germ. wüthend]:—mad, frantic; nú verðr maðr svá óðr, at hann brýzt ór böndum, N. G. L. ii. 54 (band-óðr, mad so as to be kept in bonds); hestrinn var óðr ok kornfeitr, Fms. xi. 280; óðr maðr, a madman, Grág. i. 155; óðs manns víg, óðs manns verk, N. G. L. i. 64; óðr hundr, a mad dog, Pr. 473.
    2. frantic, furious, vehement, eager; ólmr ok óðr, Fms. iv. 111; hann görðisk svá óðr at hann kastaði skildinum, Eg. 289; görði hann sik óðan um, Fs. 6l; göra sik óðan ok reidan, Fb. i. 559; svá vórn þeir óðir, Fms. vii. 270: hvárt þeir leggja því betr fram en ek, sem þeir eru óðari, 259; vóru þeir óðastir á þetta mál, Ld. 210; hann var óðr at verki sínu, Nj. 58; hann lét sem hann væri óðr ok ærr at íshögginu, Fms. vi. 337: of a thing, violent, óðr útsynningr, a violent gale, Bs. ii. 50; orrosta óð ok mannskæð, Fms. i. 44; bardagi sem óðastr, vii. 265, Nj. 247; óðr byrr, Hm. 89; ótt veðr, Am. 18.
    II. neut., ótt e-m er ótt um e-t, to be impatient; var þeim Þorgilsi ótt til at flytja líkit í brott, Fms. v. 98; hann kallaði sér þó ótt um ferðina, vi. 375; Flosi fór at engu óðara en hann væri heima, not more rashly than if, as calmly as if, he were at home, Nj. 220; vér skulum fara at engu ótt, not hastily, Háv. 48; fékk konungr sótt ok fór ekki mjök ótt í fyrstu, Fms. ix. 249.
    2. adverb, phrase, ótt ok títt, vehemently and rapidly; þeir reiddu ótt sverðin ok hjuggu títt, Fms. ii. 322; drjúpa mjök ótt, vi. 351: acc. óðan, as adv., bera óðan á, to talk fast and vehemently.
    2.
    m., gen. óðs and óðar, [totally different from the preceding word, but akin to Ulf. wods in weit-’wods’ = μαρτύς, weit-wodan = μαρτυρειν, weit-wodiþa, weit-wodei = μαρτύριον; cp. also Icel. æði = sense, wit, manner, answering to the Goth. weit-wodei]:—mind, wit, soul, sense, Lat. mens, Gr. νους; the old Vsp. distinguishes between three parts of the human soul,—önd, óðr, and læ, spirit, mind, and craft (?); the önd was breathed into man by Odin, the óðr by Hænir, the læ by Löðurr; the faculty of speech seems also to be included in the óðr. The tale in Plato’s Protagoras is an interesting illustration of the Northern legend as briefly told (and only there) in Vsp. 17, 18: tryggva óð, hafa góðan óð, to be of good cheer, Nj. (in a verse).
    2. song, poetry; bragr, hróðr, óðr, mærð, lof, Edda 95:—metre, sá er óðinn skal vandan velja, Lil. 98; óðar-smiðr, a ‘song-smith’ = poet, Eg. (in a verse); óðar-ár, ‘speech-oar,’ Geisli 37; and óðar-lokarr, ‘speech-plane,’ i. e. the tongue, Edda (in a verse); óðar-rann, mind’s abode, Likn. 1. óð-borg, f, ‘mind’s-borough’ = the breast, Harms, 1. óð-gerð, f. versification, Geisli.
    II. Óðr, the husband of Freyja, Vsp. 29; in the tale in Edda of Freyja, she wanders over the earth seeking for her lost husband and weeping for him golden tears, (answering to the Gr. tales of Demeter as told in the Homeric hymn.)

    Íslensk-ensk orðabók > ÓÐR

  • 2 á-kafi

    a, m. [ákafr], eagerness, vehemence; þá görðist svá mikill á. á, at …, it went to such an excess, that…, Nj. 62, Fms. i. 35, xi. 389; með á. miklum, vehemently, Eg. 457; í ákafa, adverbially, eagerly, impetuously, Nj. 70, Fms. xi. 117.
    2. the gen. ákafa is prefixed,
    α. to a great many adjectives, in the sense of a high degree, very, e. g. á. reiðr, furious, Fms. vii. 32, x. 173; á. fjölmennr, very numerous, Ísl. ii. 171; á. fögr, beautiful (of Helena), Ver. 25.
    β. to some substantives; á. Drífa, a heavy snow drift, Sturl. iii. 20; á. maðr, an eager, hot, pushing man, Eg. 3, Fms. i. 19, vii. 257, Grett. 100 A: in this case the ákafa may nearly be regarded as an indecl. adjective.

    Íslensk-ensk orðabók > á-kafi

  • 3 á-kafliga

    adv. vehemently, impetuously; of motion, such as riding, sailing; fara á., to rush on, Fms. ix. 366; sem ákafligast, in great speed, at a great rate, Eg. 160, 602; also, biðja á., to pray fervently.
    2. very, Fær. 238, Fms. x. 308, Ld. 222.

    Íslensk-ensk orðabók > á-kafliga

  • 4 for-liga

    adv. vehemently; f. reiðr, Thom. 204; vide forr.

    Íslensk-ensk orðabók > for-liga

  • 5 þjóð-sýniliga

    adv. in the sight of all people, openly; róa undan eyjunni þ., Glúm. 394; reið maðr at þeim þ., Ld. 376: openly, vehemently, blása þ., Sks. 52 new Ed., v. l.

    Íslensk-ensk orðabók > þjóð-sýniliga

  • 6 ágjarnliga

    adv.
    1) eagerly, vehemently;

    Íslensk-ensk orðabók > ágjarnliga

  • 7 ákafi

    * * *
    m. eagerness, vehemence; með ákafa miklum, vehemently; í ákafa, eagerly, impetuously; the gen. ‘ákafa’ is prefixed to a great many adjectives and to some substantives, in the sense of in a high degree, very; ákafa fagr, very beautiful; ákafa reiðr, very angry, furious; ákafa drífa, a heavy snow-drift.

    Íslensk-ensk orðabók > ákafi

  • 8 ákafliga

    adv.
    1) vehemently, impetuously; fara ákafliga, to rush on; biðja ákafliga, to pray ferevently;
    2) very, exceedingly (ákafliga reiðr).

    Íslensk-ensk orðabók > ákafliga

  • 9 harðfarliga

    adv. harshly, vehemently.

    Íslensk-ensk orðabók > harðfarliga

  • 10 hækiliga

    Íslensk-ensk orðabók > hækiliga

  • 11 óðliga

    a. vehemently, impatiently.

    Íslensk-ensk orðabók > óðliga

  • 12 skeleggliga

    adv. briskly, vehemently.

    Íslensk-ensk orðabók > skeleggliga

См. также в других словарях:

  • Vehemently — Ve he*ment*ly, adv. In a vehement manner. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • vehemently — adv. Vehemently is used with these adjectives: ↑opposed Vehemently is used with these verbs: ↑argue, ↑condemn, ↑defend, ↑deny, ↑disagree, ↑insist, ↑object, ↑oppose, ↑protest, ↑ …   Collocations dictionary

  • vehemently — vehement ► ADJECTIVE ▪ showing strong feeling; forceful, passionate, or intense. DERIVATIVES vehemence noun vehemently adverb. ORIGIN Latin, impetuous, violent …   English terms dictionary

  • vehemently — adverb in a vehement manner he vehemently denied the accusations against him • Derived from adjective: ↑vehement …   Useful english dictionary

  • vehemently — adverb see vehement …   New Collegiate Dictionary

  • vehemently — See vehemence. * * * …   Universalium

  • vehemently — adverb In a vehement manner; expressing with a strong or forceful attitude …   Wiktionary

  • vehemently — (Roget s 3 Superthesaurus) a. intensely, passionately, fervently, ardently, forcefully, violently, fiercely, emotionally, zealously, furiously, enthusiastically, powerfully. ANT.: indifferently, passively, mildly …   English dictionary for students

  • vehemently — adv. fervently, passionately, intensely, with strong conviction …   English contemporary dictionary

  • vehemently — ve·he·ment·ly …   English syllables

  • vehemently — See: vehement …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»