vefjast

см. vefja

* * *

(vef; vafða; vafiðr, vafðr, vafinn), v.

1) to wrap, fold; v. e-u um höfuð sér, at höfði e-m, to wrap it round one’s head; hann tók vaðmál ok vafði at sér, and wrapped it round himself; v. e-t saman, to fold or wrap it together (vóru þar margir tötrar saman vafðir); v. e-t e-u (í e-u, með e-u), to wrap it up in a thing (barnit var vafit í dúki); meðal-kafli gulli vafiðr, a sword-haft wound with gold;

2) to entangle, embroil (þú lætr Egil v. öll mál fyrir þér);

3) refl., vefjast, to be wrapped (v. um fœtr e-m) to straggle (hrossin höfðu vafizt í einu lœkjarfari); to be entangled (vefjast í áhyggjum).

* * *

pres. vef; pret. vafði; subj. vefði; part. vafíðr, vafðr, and vafinn; [Ulf. bi-waibjan = περιβάλλειν, περικυκλουν]:—to wrap, fold; vefja dúki at höfði e-m, Nj. 200; vafðr, Bs. i. 367; þá var vafiðr fótrinn, Ísl. ii. 247; of vafit spjörrum í skúa niðr, and the legs bound with ribbons down to the shoes, Ld. 136; barnið var vafit í dúki, Fms. i. 112; barn vaft í reifum, Hom. 36; og vafði hann í reifum, … þér munuð finna barnið reifum vafið, Luke ii. 7, 12; vefja saman, Barl. 37; vápnin vafði hann í yfirhöfn sinni, Eg.; hann tók váðmál ok vafði at sér, Dropl. 20; margir tötrar saman vafðir, in a bundle, Fær. 187; tók geitskinn ok vafði um höfuð sér, Nj. 20.

II. to wind, i. e. to entangle, embroil; þú lætr Egil vefja öll mál fyrir þer, Eg. 349; vefjum svá lið þeirra í flokki várum, Fms. vii. 131; vafðr af þungum glæpum, Mar.; vafiðr í villu Aríus, Ann. 492; hafa vafit sik miklu vandræði, embroiled himself, Sturl. i. 65 C; brátt ætla ek at þú fáir vafit fyrir mér, Fms. ii. 156; vefja mál, to embroil a case, Nj. 150.

III. reflex. to be wrapped; at eigi vefðisk hár um höfuð honum, Landn. 146; vefjask um fætr e-m, Fs. 33; e-m vefsk tunga um tönn, see tunga.

2. to saunter, straggle; þau (the horses) höfðu vafizk í einu lækjar-fari, Korm. 182; margr er vafizk hafði í flokkinum, Fms. ix. 36, v. l.; þeir fóru á Harrastaði ok vöfðusk þar, and sauntered there, Sturl. ii. 120 C.

3. to be entangled; vefjask í áhyggjum, 625. 80; ek tek þat til er hánum skyldi svá mjök vefjask, Fms. vii. 277; þrályndi er hann hafði lengi í vafzk, Barl. 125; hann hafði langa stund vafzk í þessum vesaldar-veg, 197.

[vεvja]

I. f vefju, vefjur

1) обмотка, вид гамаши

2) изоляция, обмотка (на кабеле и т. п.)

II. vef, vafði, vöfðum, vafið

1. vt (D, A)

1) ( e-u um e-ð) оборачивать, обёртывать, обматывать (чем-л. что-л.)

2) перен. запутывать

vefja e-u [e-ð] saman

vefja sig utan

3. vefjast

1) ( um e-ð) обвиваться (вокруг чего-л.)

2) ( fyrir e-m) мешать (кому-л.), быть (у кого-л.) на пути; быть трудно преодолимым

pp masc vafinn: