-
1 varii-
-vari-… prf Lvarié, divers -
2 varii
варьировать; изменяться -
3 varii
vn варьировать; меняться, изменяться; разниться, расходиться'la vetero varias погода меняется; la opinioj varias мнения расходятся'
Словарь корней и производных форм языка Эсперанто с переводом на русский язык > varii
-
4 varii
вар'іраваць, вар'іравацца, мяняцца, зьменьвацца, пераменьвацца, перайначвацца, відазьменьвацца -
5 varii
1. différer2. varier -
6 varii
vary -
7 varii
дигаргун шудан; фарқ доштан -
8 варьировать
variíeren -
9 варьировать
variíeren [va-] vt, ábwechseln vt -
10 variieren
variíeren [va-]I vt варьи́ровать (тж. муз.); изменя́ть; разнообра́зитьII vi варьи́роваться, (из)меня́ться -
11 casus
cāsus, ūs, m. (cado), das Fallen, der Fall, I) im allg.: A) eig.: a) im Raume, sowohl das Herabfallen, stillicidi, Lucr.: nivis, Liv.: fulminum, Plin.: lapidum, Plin. ep. – als das Einfallen, Einstürzen, camerae, Dict.: celsae graviore casu decidunt turres, Hor. – u. das Umfallen, Umstürzen, der Umsturz, Sturz, vehiculi, Plin.: equi, Spart.: gravi casu concĭdere, Phaedr.: ad casum dare, umwerfen, Acc. fr.: casus, quo (infantes) in terram toties deferuntur, Quint. – im Bilde, v. polit. Fall, Sturz, Cic. Sest. 140; u. v. moral. Fall, Cic. Cael. 41. – b) das Sich-Neigen, Sinken einer Jahreszeit, extremae sub casum hiemis, Verg. georg. 1, 340. – c) als gramm. t. t. der Kasus, Beugefall, c. rectus, der Nominativ, Varr. LL., Cic. u.a. (Ggstz. casus obliqui, Varr. LL., Sen. u.a., od. conversi, Cic.): ders. c. patricus, Varr. LL., u. c. nominativus, Quint.: c. genetivus, Quint.: ders. c. interrogandi, Nigid. fr.: c. dativus, Quint.: ders. c. dandi, Varr. LL. u. Nigid. fr.: c. accusativus, Quint.: ders. c. accusandi, Varr. LL.: c. vocativus, Gell.: ders. c. vocandi, Varr. LL.: c. ablativus, Quint.: ders. c. sextus, Varr. LL. u. Varr. fr., u. c. Latinus, Varr. fr.: casuum series, Varr. LL.: casum mutare, Quint.: verbum per casus ducere, Quint.: non omne nomen casus sex recipit, Sen. – B) übtr.: a) das Fallen, Stürzen in einen (niedern) Zustand, derFall, Sturz, quam gravis casus in servitium ex regno foret, Sall. Iug. 62, 9; vgl. (im Bilde) no. A, a. – b) der Fall, Eintritt nach seinem Verlaufe od. Erfolge, durae mortis casus, Verg.: aetas illa multo plures quam nostra mortis casus habet, Eintritt des Todes, d.i. Fälle, wo der Tod eintreten kann od. eintritt, tödliche Zufälle, Cic. – dah. die (sich darbietende) Gelegenheit zu etw. (s. Kritz Sall. Iug. 25, 9), aut vi aut dolis se casum victoriae inventurum, Sall.: casum pugnae praebere, Tac.: casum invadendae Armeniae obvenisse, Tac. – Meton., der Fall, der eintreten kann od. eintritt od. eingetreten ist, das Ereignis, das Vorkommnis, der Vorfall, der Zufall (s. Cic. de nat. deor. 1, 90; de div. 2, 15), α) übh.: casus communis et incertus, Cic.: casus mirabilis, Nep., admirabilis, Quint., mirificus, Cic.: casus quidam fatalis (Ggstz. casus voluntarius), Cic.: casus rariores, Cic.: casus secundi (Ggstz. casus adversi), Nep.: casus subiti repentinique, Suet.: casus varii, Wechselfälle, Liv. u. Vell. – novi casus temporum, neue Vorkommnisse, die die Zeitverhältnisse mit sich führen, Cic. – nihil consilia a casu differre, Tac. – oft Abl. casu, durch Zufall, zufällig, bald im Ggstz., zB. casu fieri aut forte fortunā, Cic.: evenire non temere nec casu, Cic.: sive casu sive consilio deorum, Caes.: seu sponte seu quolibet casu, Col.: necessitate an casu, Quint.: casu an huius persuasu et inductu, Cic. fr. – bald allein, zB. ego eo die casu apud Ptolemaeum cenavi, Cic.: ibi casu rex erat Ptolemaeus, Caes.: casu accĭdit, ut etc., Nep. – β) prägn., der ungünstige Zufall, der Unfall, meus ille casus tam horribilis, tam gravis etc., Cic.: varii nostri casus, Cic.: propter casus navigandi, der Zufälle halber, denen man zur See ausgesetzt ist, Cic.: casus (Plur.) loci, Ov.: Asiatica legatio filii casu deformata, Liv.: forte tulit casus (wollte ein unglücklicher Zufall), ut etc., Liv.: cum sui quemque casus per quinquennium absumpsissent, Liv.: multi fortuitis casibus intercĭderunt, Tac. – bei den Ärzten, Krankheitsfall, casus gravissimi, Cels.: propter huiusmodi casus, Scrib.: in hoc casu, Cels. – c) das Sinken, der Verfall, civitatis, Sall.: rei publicae, Sall. – II) prägn., das Fallen = das Hinsinken, der Untergang, a) lebl. Ggstde.: urbis Troianae, Verg.: civitatium, Iustin.: virium, Cael. Aur. – b) leb. Wesen, der Untergang, der Tod, bes. der gewaltsame, Bomilcaris, Sall.: Gaii Luciique, Suet.: Saturnini atque Gracchorum casus (Plur.), Caes.: casum mariti quiritans, Apul. – / zu Ciceros Zeit cāssus geschr., s. Quint. 1, 7, 20.
-
12 eventus
ēventus, ūs, m. (evenio), I) der Ausgang, die Folge, der Erfolg, die Entscheidung, 1) im allg.: ev. rei, Caes. u. Curt., rerum, Curt.: eventus rerum qui accĭderunt, Cic.: belli, Caes. u.a.: eius diei, Caes.: duorum militum ev., der Ausgang, den der Kampf der beiden Soldaten genommen hatte, Liv.: in eventu eius urbis (seines Angriffs gegen die St.) positum esse, Liv. – ev. felix, Vell., laetus, Plin. ep.: prosper, Curt.: belli ev. prosper, Liv.: eventus varii, Caes., varii orationis, Cic.: sine successu et bono eventu, Varro: pugnare dubio eventu od. cum dubio eventu, Liv. epit.: totius facti iudicium non tam ex consilio tuo quam ex eventu homines esse facturos, Cic.: ubi haud quaquam ad spem eventus respondit, Liv.: precibus eventum vestris senatus, quem videbitur, dabit, Liv. – 2) insbes.: a) der Ausgang, das Ende, die Katastrophe, α) eines Theaterstückes, semper ad eventum festinat, Hor. de art. poët. 148. – β) einer Person, impiorum fratrum, Liv. 45, 19, 16: horum, Ov. met. 10, 600: eventus illos meruisse, Ov. met. 13, 575. – b) der (günstige) Erfolg, das Gelingen, casus eventusque rerum, Cic. u. Tac.: per eventus suos iurat, Ov.: utendum eventu, Tac.: nec eventus defuit, Tac.: nec audaciae eius eventus defuit, Iustin. – II) der Zufall, die Begebenheit, das Ereignis, Cic. u.a. – dah. das Begegnis = das Schicksal, Geschick einer Person od. Sache (vgl. Held Caes. b. G. 4, 31, auditur Decii eventus, Liv.: ex eventu navium suarum, Caes.: qui quosque eventus exciperent, welches Geschick jeden treffen würde, Caes. – III) personifiziert, Bonus Eventus, eine Gottheit des römischen Landmanns, das gute-, fruchtbare Gedeihen der Feldfrüchte, Varro r. r. 1, 1, 6. Plin. 34, 77. Corp. inscr. Lat. 7, 77: im Dat. auch Bono Evento, Corp. inscr. Lat. 5, 3218; vgl. deo sancto Evento, ibid. 2, 2413.
-
13 varius [1]
1. varius, a, um (vario), mannigfaltig, mannigfach, wechselnd, I) eig.: a) der Farbe nach (= ποικίλος, βαλιός), mannigfarbig, nuanciert, buntfarbig, bunt, buntgefleckt, scheckig, getigert, uvae, Catull.: columnae, von buntem Marmor, Hor.: v. autumnus purpureo colore, der die Früchte purpurn färbt, Hor.: flores, Tibull.: caelum, von Sternen bunt, Ov.: vomitus aut varius aut niger, Cels. (vgl. no. b): thorax varius ex unionibus beryllisque, Iul. Val. – vom tierischen Körper u. dessen Teilen, sues unicolores potius quam variae, Varro: lynces, Verg.: serpens, Ov.: lingua nigra aut varia, Varro. – vestra latera loris faciam ut valide varia sint, braun u. blau, Plaut. Pseud. 145; vgl. Plaut. mil. 216. – b) dem Stoffe-, den Bestandteilen nach mannigfaltig, -verschiedenartig, aus verschiedenen Stoffen zusammengesetzt, cibus, Cels.: vomitus varius et multorum colorum, Cels.: v. alvus, Cels. – als t.t. der Landwirtsch., terra, oben naß und unten trocken, Colum. 2, 4, 5: so auch sulcus, Cato r.r. 61.
II) übtr., der inneren Beschaffenheit nach mannigfaltig, mannigfach, verschiedenartig, abwechselnd, nuanciert, A) v. Lebl.: a) übh.: varium poëma, varia oratio, varii mores, varia fortuna, voluptas etiam varia dici solet, Cic.: facies totius negotii varia, Sall.: varia genera morborum, Cels.: variae et quasi multiformes (qualitates), Cic.: multiplices variique sermones, Cic.: varia et diversa studia, Cic.: varium ius et dispar condicio, Cic. – caelum Neapolitanum plane commodum (gut), sed vehementer varium, Fronto. – b) v. Meinungen, verschiedenartig, voneinander abweichend, in reliquis variae sententiae sunt, Cels. – quales sint (di), varium est, herrschen verschiedene Meinungen, Cic. de nat. deor. 2, 13. – c) von Begebenheiten usw., abwechselnd, von wechselndem Erfolge (begleitet), sich bald auf diese, bald auf jene Seite neigend (s. Dietsch Sall. Iug. 43, 3. p. 316), fortunae varii eventus, Caes.: victoria, Sall. u.a.: bellum, mit wechselndem Erfolge geführt, Sall.: so auch anceps variumque bellum, Flor.
B) v. Pers.: a) geistig mannigfach begabt, nach verschiedenen Seiten hin gebildet, in verschiedenen Zweigen des Wissens bewandert, varius et multiplex et copiosus fuit, Cic.: laudabam eius ingenium, quam varium, quam flexibile, quam multiplex esset, Plin. ep. – b) dem Charakter nach = ποικίλος, oft die Farbe wechselnd, unbeständig, wankelmütig, launenhaft (Ggstz. constans), animus, Sall.: Antonius ingenio varius, Flor.: varium et mutabile semper femina, ein launenhaftes Wesen, Verg. – im Wortspiel mit no. I, a: pater tuus, homo constantissimus, te nobis varium reliquit (von wechselnder Farbe = braun unb blau geschlagen und = unbeständig), Cic. bei Quint. 6, 3, 48.
-
14 mano
māno, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] couler, ruisseler, dégoutter. - tepidae manant ex arbore guttae, Ov. M. 10.500: des gouttes tièdes coulent de l'arbre. - manat ex omni corpore sudor, Enn.: la sueur coule sur tout son corps. - Herculis simulacrum multo sudore manavit, Cic. Div. 1: la statue d'Hercule fut toute ruisselante de sueur. [st1]2 [-] se répandre, se propager, circuler, émaner. - manat tota urbe rumor, Liv. 2.49: la nouvelle se répand dans toute la ville. - aër, qui per maria manat, Cic.: l'air qui circule sur la mer. - nec varii cessant sonitus manare per auras, Lucr. 6: et des bruits variés ne cessent de se répandre dans les airs. - manavit non solum per Italiam, verum etiam transcendit Alpes, Cic. Cat. 4: (ce mal) se propagea en Italie et franchit même les Alpes. - fidei nomen manat longius, Cic.: le mot fides a un sens plus étendu. [st1]3 [-] naître de, sortir de, provenir de; s'échapper de, être oublié. - multa a luna manant, Cic.: la lune a beaucoup d'influence (sur les corps). - manantia, n. plur. (= τὰ ῥεύματα), Plin.: suintement (des plaies). - peccata ex vitiis manant, Cic.: les fautes naissent des vices. - a quo haec omnis, quae est de vita et de moribus, philosophia manavit, Cic. Tusc. 3: (Socrate) de qui provient toute cette philosophie relative à la conduite et aux moeurs. - omne supervacuum pleno de pectore manat, Hor. A. P. 337: tout le superflu s'échappe entièrement de l'esprit. - tr. - [st1]4 [-] faire couler, distiller, verser. - manare poetica mella, Hor. Ep. 1, 19, 44: distiller le miel de la poésie (être poète). - lacrimas marmora manant, Ov. M. 6.312: le marbre verse des larmes.* * *māno, āre, āvi, ātum - intr. - [st1]1 [-] couler, ruisseler, dégoutter. - tepidae manant ex arbore guttae, Ov. M. 10.500: des gouttes tièdes coulent de l'arbre. - manat ex omni corpore sudor, Enn.: la sueur coule sur tout son corps. - Herculis simulacrum multo sudore manavit, Cic. Div. 1: la statue d'Hercule fut toute ruisselante de sueur. [st1]2 [-] se répandre, se propager, circuler, émaner. - manat tota urbe rumor, Liv. 2.49: la nouvelle se répand dans toute la ville. - aër, qui per maria manat, Cic.: l'air qui circule sur la mer. - nec varii cessant sonitus manare per auras, Lucr. 6: et des bruits variés ne cessent de se répandre dans les airs. - manavit non solum per Italiam, verum etiam transcendit Alpes, Cic. Cat. 4: (ce mal) se propagea en Italie et franchit même les Alpes. - fidei nomen manat longius, Cic.: le mot fides a un sens plus étendu. [st1]3 [-] naître de, sortir de, provenir de; s'échapper de, être oublié. - multa a luna manant, Cic.: la lune a beaucoup d'influence (sur les corps). - manantia, n. plur. (= τὰ ῥεύματα), Plin.: suintement (des plaies). - peccata ex vitiis manant, Cic.: les fautes naissent des vices. - a quo haec omnis, quae est de vita et de moribus, philosophia manavit, Cic. Tusc. 3: (Socrate) de qui provient toute cette philosophie relative à la conduite et aux moeurs. - omne supervacuum pleno de pectore manat, Hor. A. P. 337: tout le superflu s'échappe entièrement de l'esprit. - tr. - [st1]4 [-] faire couler, distiller, verser. - manare poetica mella, Hor. Ep. 1, 19, 44: distiller le miel de la poésie (être poète). - lacrimas marmora manant, Ov. M. 6.312: le marbre verse des larmes.* * *Mano, manas, manare. Sortir.\Manare, Couler, Fluer.\Sudor ad imos manabat talos. Horat. Sortoit, Couloit.\Manat e fontibus. Cic. Sort et coule.\Manabant omnibus gaudio lachrymae. Liu. Les larmes sortoyent à touts de joye.\Gelidus toto manabat corpore sudor. Virg. Sortoit, Couloit.\Manat cruore culter. Liuius. Le sang decoule et distille du cousteau.\Manat sudore. Liu. Il jecte hors une sueur, Il sue.\Manat picem haec arbor. Plin. Jecte hors et degoutte de la poix.\Latius manabit haec ratio. Cic. S'espandera et servira à plusieurs autres choses.\Tristis a Mutina fama manauit. Cic. Mauvaises nouvelles sont venues de, etc.\Manat tota vrbe rumor. Liu. Le bruit s'espand, et se seme, ou va par toute la ville.\Quum serperet in vrbe infinitum malum, idque manaret in dies latius, etc. Cic. Croissoit de plus en plus.\Manantia vlcera. Plin. Qui croissent et gaignent tousjours. -
15 casus
cāsus, ūs, m. (cado), das Fallen, der Fall, I) im allg.: A) eig.: a) im Raume, sowohl das Herabfallen, stillicidi, Lucr.: nivis, Liv.: fulminum, Plin.: lapidum, Plin. ep. – als das Einfallen, Einstürzen, camerae, Dict.: celsae graviore casu decidunt turres, Hor. – u. das Umfallen, Umstürzen, der Umsturz, Sturz, vehiculi, Plin.: equi, Spart.: gravi casu concĭdere, Phaedr.: ad casum dare, umwerfen, Acc. fr.: casus, quo (infantes) in terram toties deferuntur, Quint. – im Bilde, v. polit. Fall, Sturz, Cic. Sest. 140; u. v. moral. Fall, Cic. Cael. 41. – b) das Sich- Neigen, Sinken einer Jahreszeit, extremae sub casum hiemis, Verg. georg. 1, 340. – c) als gramm. t. t. der Kasus, Beugefall, c. rectus, der Nominativ, Varr. LL., Cic. u.a. (Ggstz. casus obliqui, Varr. LL., Sen. u.a., od. conversi, Cic.): ders. c. patricus, Varr. LL., u. c. nominativus, Quint.: c. genetivus, Quint.: ders. c. interrogandi, Nigid. fr.: c. dativus, Quint.: ders. c. dandi, Varr. LL. u. Nigid. fr.: c. accusativus, Quint.: ders. c. accusandi, Varr. LL.: c. vocativus, Gell.: ders. c. vocandi, Varr. LL.: c. ablativus, Quint.: ders. c. sextus, Varr. LL. u. Varr. fr., u. c. Latinus, Varr. fr.: casuum series, Varr. LL.: casum mutare, Quint.: verbum per casus ducere, Quint.: non omne nomen casus sex recipit, Sen. – B) übtr.: a) das Fallen, Stürzen in einen (niedern) Zustand, der————Fall, Sturz, quam gravis casus in servitium ex regno foret, Sall. Iug. 62, 9; vgl. (im Bilde) no. A, a. – b) der Fall, Eintritt nach seinem Verlaufe od. Erfolge, durae mortis casus, Verg.: aetas illa multo plures quam nostra mortis casus habet, Eintritt des Todes, d.i. Fälle, wo der Tod eintreten kann od. eintritt, tödliche Zufälle, Cic. – dah. die (sich darbietende) Gelegenheit zu etw. (s. Kritz Sall. Iug. 25, 9), aut vi aut dolis se casum victoriae inventurum, Sall.: casum pugnae praebere, Tac.: casum invadendae Armeniae obvenisse, Tac. – Meton., der Fall, der eintreten kann od. eintritt od. eingetreten ist, das Ereignis, das Vorkommnis, der Vorfall, der Zufall (s. Cic. de nat. deor. 1, 90; de div. 2, 15), α) übh.: casus communis et incertus, Cic.: casus mirabilis, Nep., admirabilis, Quint., mirificus, Cic.: casus quidam fatalis (Ggstz. casus voluntarius), Cic.: casus rariores, Cic.: casus secundi (Ggstz. casus adversi), Nep.: casus subiti repentinique, Suet.: casus varii, Wechselfälle, Liv. u. Vell. – novi casus temporum, neue Vorkommnisse, die die Zeitverhältnisse mit sich führen, Cic. – nihil consilia a casu differre, Tac. – oft Abl. casu, durch Zufall, zufällig, bald im Ggstz., zB. casu fieri aut forte fortunā, Cic.: evenire non temere nec casu, Cic.: sive casu sive consilio deorum, Caes.: seu sponte seu quolibet casu, Col.: necessitate an casu, Quint.: casu an huius persuasu et inductu, Cic. fr. – bald al-————lein, zB. ego eo die casu apud Ptolemaeum cenavi, Cic.: ibi casu rex erat Ptolemaeus, Caes.: casu accĭdit, ut etc., Nep. – β) prägn., der ungünstige Zufall, der Unfall, meus ille casus tam horribilis, tam gravis etc., Cic.: varii nostri casus, Cic.: propter casus navigandi, der Zufälle halber, denen man zur See ausgesetzt ist, Cic.: casus (Plur.) loci, Ov.: Asiatica legatio filii casu deformata, Liv.: forte tulit casus (wollte ein unglücklicher Zufall), ut etc., Liv.: cum sui quemque casus per quinquennium absumpsissent, Liv.: multi fortuitis casibus intercĭderunt, Tac. – bei den Ärzten, Krankheitsfall, casus gravissimi, Cels.: propter huiusmodi casus, Scrib.: in hoc casu, Cels. – c) das Sinken, der Verfall, civitatis, Sall.: rei publicae, Sall. – II) prägn., das Fallen = das Hinsinken, der Untergang, a) lebl. Ggstde.: urbis Troianae, Verg.: civitatium, Iustin.: virium, Cael. Aur. – b) leb. Wesen, der Untergang, der Tod, bes. der gewaltsame, Bomilcaris, Sall.: Gaii Luciique, Suet.: Saturnini atque Gracchorum casus (Plur.), Caes.: casum mariti quiritans, Apul. – ⇒ zu Ciceros Zeit cāssus geschr., s. Quint. 1, 7, 20. -
16 eventus
ēventus, ūs, m. (evenio), I) der Ausgang, die Folge, der Erfolg, die Entscheidung, 1) im allg.: ev. rei, Caes. u. Curt., rerum, Curt.: eventus rerum qui accĭderunt, Cic.: belli, Caes. u.a.: eius diei, Caes.: duorum militum ev., der Ausgang, den der Kampf der beiden Soldaten genommen hatte, Liv.: in eventu eius urbis (seines Angriffs gegen die St.) positum esse, Liv. – ev. felix, Vell., laetus, Plin. ep.: prosper, Curt.: belli ev. prosper, Liv.: eventus varii, Caes., varii orationis, Cic.: sine successu et bono eventu, Varro: pugnare dubio eventu od. cum dubio eventu, Liv. epit.: totius facti iudicium non tam ex consilio tuo quam ex eventu homines esse facturos, Cic.: ubi haud quaquam ad spem eventus respondit, Liv.: precibus eventum vestris senatus, quem videbitur, dabit, Liv. – 2) insbes.: a) der Ausgang, das Ende, die Katastrophe, α) eines Theaterstückes, semper ad eventum festinat, Hor. de art. poët. 148. – β) einer Person, impiorum fratrum, Liv. 45, 19, 16: horum, Ov. met. 10, 600: eventus illos meruisse, Ov. met. 13, 575. – b) der (günstige) Erfolg, das Gelingen, casus eventusque rerum, Cic. u. Tac.: per eventus suos iurat, Ov.: utendum eventu, Tac.: nec eventus defuit, Tac.: nec audaciae eius eventus defuit, Iustin. – II) der Zufall, die Begebenheit, das Ereignis, Cic. u.a. – dah. das Begegnis = das Schicksal, Geschick einer Person————od. Sache (vgl. Held Caes. b. G. 4, 31, auditur Decii eventus, Liv.: ex eventu navium suarum, Caes.: qui quosque eventus exciperent, welches Geschick jeden treffen würde, Caes. – III) personifiziert, Bonus Eventus, eine Gottheit des römischen Landmanns, das gute-, fruchtbare Gedeihen der Feldfrüchte, Varro r. r. 1, 1, 6. Plin. 34, 77. Corp. inscr. Lat. 7, 77: im Dat. auch Bono Evento, Corp. inscr. Lat. 5, 3218; vgl. deo sancto Evento, ibid. 2, 2413. -
17 varius
1. varius, a, um (vario), mannigfaltig, mannigfach, wechselnd, I) eig.: a) der Farbe nach (= ποικίλος, βαλιός), mannigfarbig, nuanciert, buntfarbig, bunt, buntgefleckt, scheckig, getigert, uvae, Catull.: columnae, von buntem Marmor, Hor.: v. autumnus purpureo colore, der die Früchte purpurn färbt, Hor.: flores, Tibull.: caelum, von Sternen bunt, Ov.: vomitus aut varius aut niger, Cels. (vgl. no. b): thorax varius ex unionibus beryllisque, Iul. Val. – vom tierischen Körper u. dessen Teilen, sues unicolores potius quam variae, Varro: lynces, Verg.: serpens, Ov.: lingua nigra aut varia, Varro. – vestra latera loris faciam ut valide varia sint, braun u. blau, Plaut. Pseud. 145; vgl. Plaut. mil. 216. – b) dem Stoffe-, den Bestandteilen nach mannigfaltig, -verschiedenartig, aus verschiedenen Stoffen zusammengesetzt, cibus, Cels.: vomitus varius et multorum colorum, Cels.: v. alvus, Cels. – als t.t. der Landwirtsch., terra, oben naß und unten trocken, Colum. 2, 4, 5: so auch sulcus, Cato r.r. 61.II) übtr., der inneren Beschaffenheit nach mannigfaltig, mannigfach, verschiedenartig, abwechselnd, nuanciert, A) v. Lebl.: a) übh.: varium poëma, varia oratio, varii mores, varia fortuna, voluptas etiam varia dici solet, Cic.: facies totius negotii varia, Sall.: varia genera morborum, Cels.: variae et quasi multi-————formes (qualitates), Cic.: multiplices variique sermones, Cic.: varia et diversa studia, Cic.: varium ius et dispar condicio, Cic. – caelum Neapolitanum plane commodum (gut), sed vehementer varium, Fronto. – b) v. Meinungen, verschiedenartig, voneinander abweichend, in reliquis variae sententiae sunt, Cels. – quales sint (di), varium est, herrschen verschiedene Meinungen, Cic. de nat. deor. 2, 13. – c) von Begebenheiten usw., abwechselnd, von wechselndem Erfolge (begleitet), sich bald auf diese, bald auf jene Seite neigend (s. Dietsch Sall. Iug. 43, 3. p. 316), fortunae varii eventus, Caes.: victoria, Sall. u.a.: bellum, mit wechselndem Erfolge geführt, Sall.: so auch anceps variumque bellum, Flor.B) v. Pers.: a) geistig mannigfach begabt, nach verschiedenen Seiten hin gebildet, in verschiedenen Zweigen des Wissens bewandert, varius et multiplex et copiosus fuit, Cic.: laudabam eius ingenium, quam varium, quam flexibile, quam multiplex esset, Plin. ep. – b) dem Charakter nach = ποικίλος, oft die Farbe wechselnd, unbeständig, wankelmütig, launenhaft (Ggstz. constans), animus, Sall.: Antonius ingenio varius, Flor.: varium et mutabile semper femina, ein launenhaftes Wesen, Verg. – im Wortspiel mit no. I, a: pater tuus, homo constantissimus, te nobis varium reliquit (von wechselnder Farbe = braun unb blau geschlagen und = unbeständig),————Cic. bei Quint. 6, 3, 48. -
18 Varius
1.vărĭus, a, um, adj., diverse, different, manifold, changing, varying, various (cf.: diversus, distinctus).I.Lit.A.Of color, etc., variegated, party-colored, mottled, etc.:2.arietis lingua nigra aut varia, vestis,
Varr. R. R. 2, 2, 4:variā veste exornatus fuit,
Ter. Eun. 4, 4, 16;so of color: uvae,
Cato, R. R. 33, 4; 33, 73:lynces,
Verg. G. 3, 264:serpens,
Ov. M. 6, 114:anguis,
id. ib. 4, 619:pica,
Petr. 28 fin.:flores,
Tib. 1, 7, 45; Ov. M. 10, 123:plumae,
Hor. A. P. 2:lapides,
id. S. 2, 4, 83:columnae,
of variegated marble, id. Ep. 1, 10, 22:auctumnus purpureo colore,
id. C. 2, 5, 12:colores,
Ov. M. 1, 270; cf.:vestra latera loris faciam ut valide varia sint,
i. e. black and blue, Plaut. Ps. 1, 2, 12; id. Mil. 2, 2, 61: tergum varium, Pomp. ap. Non. 19, 31 (Com. Rel. v. 139 Rib.): sparsa quoque in vario passim miracula caelo videt, diversified, i. e. with constellations of various forms, Ov. M. 2, 193.—Subst.: vărĭa, ae, f. (i. e. bestia, a mottled animal).a.A panther, Plin. 8, 17, 23, § 63 sq.—b.A kind of magpie, Plin. [p. 1959] 10, 29, 41, § 78.—B.In rural lang.:II.terra,
wet above and dry beneath, Col. 2, 4, 5:sulcus,
Cato, R. R. 61, 2; Plin. 18, 19, 49, § 174.—Trop., diverse, different, manifold, changing, varying, changeable, various, etc.: varium poëma, varia oratio, varii mores, varia fortuna;2.voluptas etiam varia dici solet,
Cic. Fin. 2, 3, 10:(qualitates) variae et quasi multiformes,
id. Ac. 1, 7, 26:et ea, quae videntur acerba, quae multa et varia in hominum vitā fortunāque versantur,
id. Off. 1, 20, 67:curricula multiplicium variorumque sermonum,
id. Or. 3, 12:res varia et multiplex,
id. Fl. 3, 6:multae, copiosae variaeque rationes,
id. de Or. 1, 51, 222; cf.:varia et diversa genera et bellorum et hostium,
id. Imp. Pomp. 10, 28; cf. id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61, 262:varium jus et dispar condicio,
id. Verr. 2, 5, 19, § 49:eventus varii fortunae,
Caes. B. G. 2, 22: victoria, wavering, = anceps, Sall. J. 5, 1; Liv. 2, 6, 10; so,bellum,
Flor. 4, 12, 26. —Of opinions: varias esse opiniones intellego: sunt qui putant, etc., i. e. divergent opinions, differences where there is yet substantial agreement (while diversae opiniones are opposite views), Cic. Fam. 1, 9, 25. —Varium est, with a rel.-clause:B.quales sint (dii), varium est,
various opinions prevail, Cic. N. D. 2, 5, 13.—Esp., of persons, etc.1.Of abilities, versatile:2.Plato et varius et multiplex et copiosus fuit,
Cic. Ac. 1, 4, 17; cf.:antequam scirem quam varium, quam flexibile quam multiplex (ejus ingenium) esset,
Plin. Ep. 1, 16, 1:Antonius ingenio varius,
Flor. 4, 3, 4.—Of character, fickle, inconstant, changeable, untrustworthy: miror quid sit, quod pater tuus, homo constantissimus, te nobis varium reliquit ( beaten black and blue, and fickle-minded,) Cic. Fragm. ap. Quint. 6, 3, 48:A.animus audax, subdolus, varius,
Sall. C. 5, 4:varius incertusque agitabat,
id. J. 74, 1:voltu et oculis pariter atque animo varius,
agitated, irresolute, id. ib. 113, 3:Pausanias magnus homo, sed varius in omni genere vitae fuit,
Nep. Paus. 1, 1; cf.:varium et mutabile semper Femina,
a fickle thing, Verg. A. 4, 569.—Hence, adv.: vărĭē.Lit., with diverse colors, in a variegated manner:B.mithrax gemma multicolor, contra solem varie refulgens,
Plin. 37, 10, 63, § 173:smaragdi Cyprii varie glauci,
id. 37, 5, 18, § 67. —Trop., variously, changeably, diversely, differently, in various ways:2.varie moveri,
Cic. Div. 2, 42, 89:qui (sermones) ab his, qui illum audierunt, perscripti varie et copiose sunt,
id. Ac. 1, 4, 16:numerus hujus generis late et varie diffusus est,
id. Sest. 45, 97:varie sum affectus tuis litteris,
id. Fam. 16, 4, 1:postea decernitur, ac non varie, sed prope cunctis sententiis,
id. Verr. 2, 4, 65, § 145:ita varie per omnem exercitum laetitia, maeror, luctus atque gaudia agitabantur,
Sall. C. 61, 9:in Aequis varie bellatum,
Liv. 5, 28, 5:agere varie, rogando alternis suadendoque coepit,
id. 2, 2, 9:hiemem aut negotia varie causari,
Tac. A. 1, 47:sagittarios varie passimque collocare, Auct. B. Afr. 60: disserere,
Tac. A. 1, 11.—With a punning allusion to 1. Varia: Ep. Perpetuon' valuisti? Th. Varie. Ep. Qui varie valent, caprigenum hominum non placet mihi neque pantherinum genus, Plaut. Ep. 1, 1, 15.Vărĭus, a, the name of a Roman gens; esp.,I.Q. Varius of Sucro, in Spain, called Hybrida, a tribune of the people A.U.C. 663, Cic. de Or. 1, 25, 117; id. Brut. 49, 182; 62, 221; Val. Max. 4, 3, 7.—II.L. Varius, a tragic poet, contemporary with Virgil and Horace, Verg. E. 9, 35; Hor. S. 1, 10, 44; Quint. 10, 1, 98; Mart. 8, 18, 7. -
19 varius
1.vărĭus, a, um, adj., diverse, different, manifold, changing, varying, various (cf.: diversus, distinctus).I.Lit.A.Of color, etc., variegated, party-colored, mottled, etc.:2.arietis lingua nigra aut varia, vestis,
Varr. R. R. 2, 2, 4:variā veste exornatus fuit,
Ter. Eun. 4, 4, 16;so of color: uvae,
Cato, R. R. 33, 4; 33, 73:lynces,
Verg. G. 3, 264:serpens,
Ov. M. 6, 114:anguis,
id. ib. 4, 619:pica,
Petr. 28 fin.:flores,
Tib. 1, 7, 45; Ov. M. 10, 123:plumae,
Hor. A. P. 2:lapides,
id. S. 2, 4, 83:columnae,
of variegated marble, id. Ep. 1, 10, 22:auctumnus purpureo colore,
id. C. 2, 5, 12:colores,
Ov. M. 1, 270; cf.:vestra latera loris faciam ut valide varia sint,
i. e. black and blue, Plaut. Ps. 1, 2, 12; id. Mil. 2, 2, 61: tergum varium, Pomp. ap. Non. 19, 31 (Com. Rel. v. 139 Rib.): sparsa quoque in vario passim miracula caelo videt, diversified, i. e. with constellations of various forms, Ov. M. 2, 193.—Subst.: vărĭa, ae, f. (i. e. bestia, a mottled animal).a.A panther, Plin. 8, 17, 23, § 63 sq.—b.A kind of magpie, Plin. [p. 1959] 10, 29, 41, § 78.—B.In rural lang.:II.terra,
wet above and dry beneath, Col. 2, 4, 5:sulcus,
Cato, R. R. 61, 2; Plin. 18, 19, 49, § 174.—Trop., diverse, different, manifold, changing, varying, changeable, various, etc.: varium poëma, varia oratio, varii mores, varia fortuna;2.voluptas etiam varia dici solet,
Cic. Fin. 2, 3, 10:(qualitates) variae et quasi multiformes,
id. Ac. 1, 7, 26:et ea, quae videntur acerba, quae multa et varia in hominum vitā fortunāque versantur,
id. Off. 1, 20, 67:curricula multiplicium variorumque sermonum,
id. Or. 3, 12:res varia et multiplex,
id. Fl. 3, 6:multae, copiosae variaeque rationes,
id. de Or. 1, 51, 222; cf.:varia et diversa genera et bellorum et hostium,
id. Imp. Pomp. 10, 28; cf. id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61, 262:varium jus et dispar condicio,
id. Verr. 2, 5, 19, § 49:eventus varii fortunae,
Caes. B. G. 2, 22: victoria, wavering, = anceps, Sall. J. 5, 1; Liv. 2, 6, 10; so,bellum,
Flor. 4, 12, 26. —Of opinions: varias esse opiniones intellego: sunt qui putant, etc., i. e. divergent opinions, differences where there is yet substantial agreement (while diversae opiniones are opposite views), Cic. Fam. 1, 9, 25. —Varium est, with a rel.-clause:B.quales sint (dii), varium est,
various opinions prevail, Cic. N. D. 2, 5, 13.—Esp., of persons, etc.1.Of abilities, versatile:2.Plato et varius et multiplex et copiosus fuit,
Cic. Ac. 1, 4, 17; cf.:antequam scirem quam varium, quam flexibile quam multiplex (ejus ingenium) esset,
Plin. Ep. 1, 16, 1:Antonius ingenio varius,
Flor. 4, 3, 4.—Of character, fickle, inconstant, changeable, untrustworthy: miror quid sit, quod pater tuus, homo constantissimus, te nobis varium reliquit ( beaten black and blue, and fickle-minded,) Cic. Fragm. ap. Quint. 6, 3, 48:A.animus audax, subdolus, varius,
Sall. C. 5, 4:varius incertusque agitabat,
id. J. 74, 1:voltu et oculis pariter atque animo varius,
agitated, irresolute, id. ib. 113, 3:Pausanias magnus homo, sed varius in omni genere vitae fuit,
Nep. Paus. 1, 1; cf.:varium et mutabile semper Femina,
a fickle thing, Verg. A. 4, 569.—Hence, adv.: vărĭē.Lit., with diverse colors, in a variegated manner:B.mithrax gemma multicolor, contra solem varie refulgens,
Plin. 37, 10, 63, § 173:smaragdi Cyprii varie glauci,
id. 37, 5, 18, § 67. —Trop., variously, changeably, diversely, differently, in various ways:2.varie moveri,
Cic. Div. 2, 42, 89:qui (sermones) ab his, qui illum audierunt, perscripti varie et copiose sunt,
id. Ac. 1, 4, 16:numerus hujus generis late et varie diffusus est,
id. Sest. 45, 97:varie sum affectus tuis litteris,
id. Fam. 16, 4, 1:postea decernitur, ac non varie, sed prope cunctis sententiis,
id. Verr. 2, 4, 65, § 145:ita varie per omnem exercitum laetitia, maeror, luctus atque gaudia agitabantur,
Sall. C. 61, 9:in Aequis varie bellatum,
Liv. 5, 28, 5:agere varie, rogando alternis suadendoque coepit,
id. 2, 2, 9:hiemem aut negotia varie causari,
Tac. A. 1, 47:sagittarios varie passimque collocare, Auct. B. Afr. 60: disserere,
Tac. A. 1, 11.—With a punning allusion to 1. Varia: Ep. Perpetuon' valuisti? Th. Varie. Ep. Qui varie valent, caprigenum hominum non placet mihi neque pantherinum genus, Plaut. Ep. 1, 1, 15.Vărĭus, a, the name of a Roman gens; esp.,I.Q. Varius of Sucro, in Spain, called Hybrida, a tribune of the people A.U.C. 663, Cic. de Or. 1, 25, 117; id. Brut. 49, 182; 62, 221; Val. Max. 4, 3, 7.—II.L. Varius, a tragic poet, contemporary with Virgil and Horace, Verg. E. 9, 35; Hor. S. 1, 10, 44; Quint. 10, 1, 98; Mart. 8, 18, 7. -
20 casus
cāsus, ūs m. [ cado ]1) падение (lapidum PJ; nivis L)gravi casu decidere H — рухнуть тяжёлым падением (т. е. грузно, тяжело)2) крушение, крах, падение ( rei publicae Sl); гибель, смерть (urbis V; Gracchorum Cs)3) ошибка, погрешность, проступок ( sine aliquo casu aut prolapsione C)4) склон, исход, конец5) грам. падежc. rectus (nominativus) Vr, C — именительный падежc. genetivus( interrogandi, patricus) Q etc. — родительный падежc. dativus( dandi) Q, Vr etc. — дательный падежc. accusativus( accusandi) Q, Vr — винительный падежc. vocativus( vocandi) AG, Vr — звательный падежc. ablativus( sextus, Latinus) Q, Vr — отложительный (творительный или инструментальный) падежcasuum series Vr — склонениеcasus obliqui (conversi) Vr, Sen, C — косвенные падежи6) приход, наступление ( mortis C)7) случай, повод, возможность (victoriae Sl; navigandi C)fortuna illi casum praeclari facinoris dedit Sl — судьба дала ему возможность совершить блестящий подвиг8) обстоятельства, положениеquae in nostro simili casu dicturi essemus Q — то, что мы сказали бы, оказавшись в подобном положении9) случайность, превратность ( varii casūs bellorum L)aliquid in casum dare T — подвергать что-л. опасности10) происшествие, событие (преим. случайное, неожиданное)11) несчастное происшествие, несчастьеsi quis c. puerum egerit Orco H — если какой-л. несчастный случай увлечёт ребёнка в преисподнюю (т. е. пресечёт его жизнь)
См. также в других словарях:
Varii — Principales gentes romaines Gens Aemilia Gens Claudia Gens Cornelia Gens Fabia Gens Iulia Gens Manlia … Wikipédia en Français
Varii son del uomini i capricci… — См. Одному нравится арбуз, другому свиной хрящик … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Semaprochilodus varii — Semaprochilodus varii Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Steindachnerina varii — Steindachnerina varii Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
INAMBULANDI varii apud Vett — modi: quorum unus indigitatur Suet. in Aug. c. 83. Deambulabat: ita ut in extremis spatiis subsultim decurreret, sestertio vel lodicula involutus; idque ex praescripto Medicorum. Vetr. namque Asclepiadarum divinâ sollertiâ, quae ambulatio cuique… … Hofmann J. Lexicon universale
ВАРИИ — • Varĭi, 1. Q. Varius Sucronensis, будучи народным трибуном в 91 г., насильно провел закон, осуждавший тех, которые поддерживали италийских союзников, и несколько лет спустя сам нарушил этот закон и был убит в изгнании. Cic. de n. d. 3 … Реальный словарь классических древностей
Fuentes musicales renacentistas de España — Anexo:Fuentes musicales renacentistas de España Saltar a navegación, búsqueda Periodo de transición (1400 1468) Barcelona, Biblioteca de Catalunya, Ms 251 Montecassino, Biblioteca dell Abbazia, 871 (Cancionero de Montecassino) Sevilla, Catedral… … Wikipedia Español
Anexo:Fuentes musicales del Renacimiento de España — Barcelona, Biblioteca de Catalunya, Ms 251 El Escorial, Real Monasterio de San Lorenzo del Escorial, Biblioteca y archivo de musica, MS IV.a.24 Montecassino, Biblioteca dell Abbazia, 871 (Cancionero de Montecassino) Sevilla, Catedral… … Wikipedia Español
Francesco Corbetta — ou Francisque Corbett (nom francisé lors de sa carrière en France), né vers 1615 à Pavie en Lombardie et mort en 1681 à Paris, est un guitariste et compositeur italien pour la guitare … Wikipédia en Français
Francisco Corbetta — Francesco Corbetta Francesco Corbetta ou Francisque Corbett (nom francisé lors de sa carrière en France) (né v. 1615 à Pavie, Lombardie mort en 1681 à Paris) était un guitariste et compositeur italien du … Wikipédia en Français
Giovanni Battista Abbatessa — (? – after 1651), also spelled Abbatesa, was an Italian composer and guitarist of the baroque period. He was likely born in Batonto (near Bari) in the Kingdom of Naples. [Tyler, James and Paul Sparks. The Guitar and its Music: From the… … Wikipedia