Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

valiant

  • 1 armipotēns

        armipotēns entis, adj.    [arma + potens], powerful in arms, valiant, warlike: Mars, V.
    * * *
    (gen.), armipotentis ADJ
    powerful/strong in arms/war, valiant, warlike

    Latin-English dictionary > armipotēns

  • 2 bellipotēns

        bellipotēns ntis, adj.    [bellum + potens], mighty in battle, Enn. ap. C.—Subst., i. e. Mars, V.
    * * *
    (gen.), bellipotentis ADJ
    powerful/mighty/valiant in war; (often of gods)

    Latin-English dictionary > bellipotēns

  • 3 fortis

        fortis e, adj. with comp. and sup.    [3 FER-], strong, powerful, mighty: equus: latus, youthful vigor, H.: ligna, Cs.: castra: ulmi, V.— Strong, vigorous, firm, steadfast, stout, courageous, brave, manly, valiant, bold, fearless: vir, man of honor, T.: fortis et constantis est, non perturbari: necessitudo timidos fortīs facit, S.: Rebus angustis animosus atque Fortis appare, H.: horum fortissimi sunt Belgae, Cs.: seu quis capit acria fortis Pocula, H.: in dolore: ad sanguinem civilem, L.: contra audaciam fortissimus: Scriberis fortis, a hero, H.: manu, i. e. personally brave, N.: si fortes fueritis in eo, had proceeded with vigor: fugacibus, O.: Tractare serpentes, H.: aurum Spernere fortior, H.—Prov.: fortīs fortuna adiuvat, T.—Of things, strong, spirited, brave, bold, enduring, impetuous: senectus fortior: oculi, bold: animi impetus: ut paulo fortius factum, Cs.: facta, S.: opera, service, L.: fortior contra dolorem disciplina: fortissimae sententiae: oratio (opp. placida).—As subst n.: serae ad fortia vires (sc. facta), V.: fortem ad fortia misi, O.
    * * *
    forte, fortior -or -us, fortissimus -a -um ADJ
    strong, powerful, mighty, vigorous, firm, steadfast, courageous, brave, bold

    Latin-English dictionary > fortis

  • 4 rōbustus

        rōbustus adj. with comp.    [robur], of oak-wood, oaken, oak-: stipites, L.: fores, H.—Fig., of the body, hard, firm, solid, strong, hardy, lusty, robust: satellites: usu atque aetate robustior: acri militiā puer, H.: Transit in aestatem post ver robustior annus, Fitque valens iuvenis, O.—Of nature or character, firm, solid, strong, vigorous: rem p. vobis robustam ostendere: res vetustate robustas calumniando pervertere: inveteratum (malum) fit plerumque robustius.
    * * *
    robusta -um, robustior -or -us, robustissimus -a -um ADJ
    of oak; hard/firm/solid; hardy/robust/durable, able to resist change; valiant; physically mature/grown up; mature in taste/judgement; strong/powerful in arms

    Latin-English dictionary > rōbustus

  • 5 Agesilaus

    Ăgēsĭlāüs, i, m., = Agêsilaos.
    I.
    One of the most valiant of the Spartan kings, who conquered the Persian satrap Tissaphernes, and the Athenians and Bœotians at Coronea. Plutarch and also Nepos wrote his life.—
    * II.
    An epithet of Pluto (from his driving (agô) all people into his kingdom), Lact. 1, 11, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > Agesilaus

  • 6 armipotens

    armĭ-pŏtens, pŏtentis, adj. [arma-potens], powerful in arms, valiant, warlike; a poet. epithet of Mars, Diana, etc.:

    Mavors,

    Lucr. 1, 32 sq.:

    Mars,

    Verg. A. 9, 717:

    diva,

    id. ib. 2, 425:

    Deiphobus,

    id. ib. 6, 500:

    genitor,

    Claud. VI. Cons. Hon. 655:

    Ausonia,

    Stat. S. 3, 2, 20:

    Syria,

    Dig. 50, 15, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > armipotens

  • 7 belliger

    bellĭger, ĕra, ĕrum, adj. [bellum-gero], waging war, warlike, martial, valiant ( poet.;

    esp. freq. in the post-Aug. per.): gentes,

    Ov. Tr. 3, 11, 13:

    viri,

    Sil. 3, 124:

    Augustus, Claud. in Prob. et Olybr Cons. 74: Hannibal,

    Sil. 1, 38:

    numen,

    i.e. Mars, Stat. Achill. 1, 504:

    fera,

    i.e. the elephant used in war, Sil. 8, 261.—
    II.
    Of inanim things:

    manus, Ov A. A. 2, 672 ensis,

    id. M 3, 534:

    hasta,

    Mart. 5, 25:

    acies,

    Stat. Th. 12, 717:

    tropaea,

    id. ib. 10, 28:

    mens, Sil 3, 162: currus,

    id. 1, 434:

    axis,

    id. 17, 491:

    ars,

    id. 8, 261:

    labores,

    Val. Fl. 5, 617:

    lusus,

    Claud. VI. Cons Hon. 621

    Lewis & Short latin dictionary > belliger

  • 8 bellipotens

    bellĭpŏtens, entis, adj. [bellum - potens], mighty or valiant in war ( poet. and rare): bellipotentes sunt magis quam sapientipotentes, Enn. ap. Cic. Div. 2, 56, 116 (Ann. v. 188 Vahl.).— Subst.:

    Bellipotens,

    i. e. Mars, Verg. A. 11, 8:

    diva,

    i. e. Pallas, Stat. Th. 2, 715; so Val. Fl. 1, 529; Claud. III. Cons. Hon. 144; id. Laus Seren. 40; Tert. cont. Jud. 9; Firm. p. 27.

    Lewis & Short latin dictionary > bellipotens

  • 9 decus

    1.
    dĕcus, ŏris, n. [Sanscr. daças, fame; Gr. doxa; cf. decet], any thing that ornaments, embellishes, adorns, honors, etc.; ornament, grace, embellishment, splendor, glory, honor, dignity (class. and freq.; a favorite word with Cicero, in oratorical lang.).
    I.
    In gen.
    (α).
    With gen.:

    hostium spolia, decora atque ornamenta fanorum,

    Cic. Verr. 2, 4, 44; cf.:

    senator populi Romani, splendor ordinis, decus atque ornamentum judiciorum,

    id. Caecin. 10, 28; so,

    too, decus ornamentumque senectutis,

    id. de Or. 1, 45, 199; id. Prov. Cons. 11, 28:

    ut hominis decus ingenium, sic ingenii ipsius lumen est eloquentia,

    id. Brut. 15, 59; cf. id. Phil. 2, 22, 54:

    ad decus et ad laudem civitatis,

    id. N. D. 1, 4; cf. id. Brut. 97; cf. also id. Fin. 1, 10 fin.; id. Ac. 1, 9, 33:

    dignitatem et decus sustinere,

    id. Off. 1, 34, 124 et saep.:

    O decus Phoebi et dapibus supremi Grata testudo Jovis,

    Hor. Od. 1, 32, 13:

    lucidum caeli,

    id. Carm. Sec. 2:

    equitum Maecenas,

    id. Od. 3, 16, 20; cf. id. ib. 1, 1, 2 and id. ib. 2, 17, 4: electos juvenes simul et decus innuptarum, the ornaments, i. e. the most beautiful of the maidens, Catull. 64, 78 al.:

    castique decus servare pudoris,

    Ov. M. 13, 480:

    oris,

    i. e. beauty, id. ib. 3, 422:

    decus Asteriae = Asteria decens or pulchra,

    Verg. Cul. 15.—
    (β).
    Absol.: haec omnia, quae habent speciem gloriae contemne...;

    verum decus in virtute positum est,

    Cic. Fam. 10, 12 fin.:

    divitiae, decus, gloria in oculis sita sunt!

    Sall. C. 20, 14; cf. id. ib. 58, 8; id. J. 3 fin.:

    regium,

    id. ib. 72, 2; cf.

    regale,

    Ov. M. 9, 690:

    decus enitet ore,

    Verg. A. 4, 150:

    superimpositum capiti,

    Liv. 1, 34:

    (columnas) scenis decora alta futuris,

    Verg. A. 1, 429:

    muliebre,

    i. e. chastity, Liv. 1, 58:

    immemores decoris liventia pectora tundunt,

    i. e. of their bodily charms, Ov. M. 8, 536:

    imperatori nobilitas, quae antea decori, invidiae esse,

    Sall. J. 73, 4:

    vitis ut arboribus decori est, ut vitibus uvae,

    Verg. E. 5, 32:

    Pilumno quos ipsa decus dedit,

    id. A. 12, 83.—
    II.
    Transf.
    (α).
    A deed of honor:

    tanti decoris testis,

    Tac. A. 15, 50.—Esp., plur., decora, honorable achievements, valiant deeds:

    cum multa referret sua familiaeque decora,

    Liv. 3, 12, 2:

    militiae decora,

    id. 2, 23, 4:

    belli,

    id. 6, 20, 7 (cf.:

    dedecora militiae,

    id. 3, 51, 12):

    Lacedaemonii vetera, Macedones praesentia decora intuebantur,

    Curt. 6, 1, 8.—
    (β).
    Renowned ancestors:

    inter nobiles, et longa decora praeferentes, novitas mea enituit?

    Tac. A. 14, 53; id. Hist. 1, 15.—
    III.
    Esp., moral dignity, virtue, honor:

    cum quod decus antiqui summum bonum esse dixerunt, hic solum bonum dicat, etc.,

    Cic. Leg. 1, 21, 55 (for which, shortly before, solum bonum esse quod honestum esset):

    quos (sc. Epicureos) nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est,

    id. Fin. 2, 14, 44;

    so with honestas,

    id. Fin. 2, 17, 56; cf. ib. 2, 11, 35; id. Off. 1, 5 fin.:

    sed ei (sc. Semproniae) cariora semper omnia quam decus atque pudicitia fuit,

    Sall. C. 25, 3; 54, 5.
    2.
    dĕcus, i, m., v. decussis, init.

    Lewis & Short latin dictionary > decus

  • 10 fortitudo

    fortĭtūdo, ĭnis, f. [fortis], strength.
    I.
    Physically (very rare).
    A.
    In gen.: haec feminalia de bysso retorta ob fortitudinem solent contexi, firmness, durability, Hier. Ep. 64, 10:

    galeae,

    Jul. Val. Rer. Gest. Al. 2, 25; cf.

    vini,

    Macr. S. 7, 6, 17.—
    B.
    Bodily strength in men and animals:

    hircorum,

    Phaedr. 4, 16, 6:

    corporis,

    Macr. S. 7, 9, 5:

    nervorum,

    id. ib. 7, 11, 8.— Absol. (opp. imbecillitas), Lact. 2, 2, 28; 2, 2, 67. —Far more freq. and class.,
    II.
    Mentally, firmness, manliness shown in enduring or undertaking hardship; fortitude, resolution, bravery, courage, intrepidity (cf. virtus):

    fortitudo est considerata periculorum susceptio et laborum perpessio,

    Cic. Inv. 2, 54, 163:

    fortitudo est, inquit (Chrysippus), scientia rerum perferendarum vel affectio animi in patiendo ac perferendo summae legi parens sine timore,

    id. Tusc. 4, 24, 53; cf.:

    fortitudo est animi affectio, cum in adeundo periculo et in labore ac dolore patiens, tum procul ab omni metu,

    id. ib. 5, 14, 41:

    quae (fortitudo) est dolorum laborumque contemptio... Fortitudinem quoque aliquo modo expediunt, cum tradunt rationem neglegendae mortis, perpetiendi doloris,

    id. Off. 3, 33, 117:

    fortitudo est rerum magnarum appetitio et rerum humilium contemptio et laboris cum utilitatis ratione perpessio,

    Auct. Her. 3, 2, 3; cf. ib. 4, 25, 35:

    probe definitur a Stoicis fortitudo, cum eam virtutem esse dicunt propugnantem pro aequitate,

    Cic. Off. 1, 19, 62 sq.:

    magnitudinis animi et fortitudinis est, nihil extimescere, omnia humana despicere, nihil quod homini accidere possit intolerandum putare,

    id. ib. 3, 27, 100:

    unde in laboribus et periculis fortitudo?

    id. Rep. 1, 2:

    illae sunt solae virtutes imperatoriae, labor in negotiis, fortitudo in periculis, industria in agendo, etc.,

    id. de Imp. Pomp. 11, 29:

    hoc sentire prudentiae est: facere fortitudinis,

    id. Sest. 40, 86: pro multitudine hominum et pro gloria belli atque fortitudinis, angustos se fines habere arbitrabantur (Helvetii), * Caes. B. G. 1, 2 fin.:

    fortitudinem Gallorum Germanorumque miramur,

    Quint. 8, 4, 20:

    malarum rerum audacia fortitudo vocatur,

    Sall. C. 52, 11.—In plur.: sunt igitur domesticae fortitudines non inferiores militaribus, proofs of valor, i. e. valiant decds, Cic. Off. 1, 2 fin.; Vitr. 10, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > fortitudo

См. также в других словарях:

  • Valiant — may refer to:In Chrysler:* Plymouth Valiant, automobile manufactured by the Plymouth division of Chrysler Corporation in the United States from 1960 to 1976 * Chrysler Valiant, automobile manufactured by Chrysler Australia from 1962 to 1981 *… …   Wikipedia

  • Valiant — steht für: Valiant Holding, eine Schweizer Bankenholding mit Sitz in Luzern Valiant (Film) Valiant (Panzer), britischer Kampfpanzer aus dem Zweiten Weltkrieg Valiant Comics, US amerikanischer Comicverlag Valiant Shield, Bezeichnung einer… …   Deutsch Wikipedia

  • Valiant — Val iant, a. [OE. valiant, F. vaillant, OF. vaillant, valant, originally p. pr. of OF. & F. valoir to be worth, L. valere to be strong. See {Wield}, and cf. {Avail}, {Convalesce}, {Equivalent}, {Prevail}, {Valid}.] [1913 Webster] 1. Vigorous in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Valiant — puede referirse a: Valiant (película), película de animación 3D. Valiant (automóvil), Vehículo fabricado por Chrysler Fevre Argentina S.A. Valiant (revista), revista juvenil británcia. Esta página de desambiguación cataloga artículos relacionados …   Wikipedia Español

  • valiant — [val′yənt] adj. [ME < OFr vaillant, prp. of valoir < L valere, to be strong: see VALUE] 1. full of or characterized by valor or courage; brave 2. resolute; determined [made a valiant effort] SYN. BRAVE valiance n. valiancy valiantly adv …   English World dictionary

  • valiant — index heroic, indomitable, spartan, undaunted Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • valiant — (adj.) early 14c. (late 12c. in surnames), from Anglo Fr. and O.Fr. valliant stalwart, brave, from prp. of valoir be worthy, originally be strong, from L. valere be strong, be well, be worth, have power, be able, from PIE root *wal be strong (Cf …   Etymology dictionary

  • valiant — *brave, courageous, unafraid, fearless, intrepid, valorous, dauntless, undaunted, doughty, bold, audacious Analogous words: stout, sturdy, tenacious, stalwart (see STRONG): indomitable, unconquerable, *invincible Antonyms: timid: dastardly …   New Dictionary of Synonyms

  • valiant — [adj] brave adventurous, assertive, audacious, bold, chivalrous, courageous, dauntless, fearless, fire eating*, gallant, game, grand, great, gritty*, gutsy*, gutty*, heroic, high spirited, indomitable, intrepid, lion hearted, magnanimous, nervy* …   New thesaurus

  • valiant — ► ADJECTIVE ▪ showing courage or determination. DERIVATIVES valiantly adverb. ORIGIN Old French vailant, from Latin valere be strong …   English terms dictionary

  • Valiant — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Le mot « Valiant » peut désigner : le Vickers Valiant, bombardier britannique en service de 1954 à 1968 ; le Valiant, prototype de… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»