-
1 vagire
* * *[va'dʒire]* * *vagire/va'dʒire/ [102] -
2 vagire
vagirevagire [va'dlucida sans unicodeʒfonti:re] < vagisco>verbo intransitivowimmernDizionario italiano-tedesco > vagire
3 vagire
vagire (-isco) vi (a) 1) кричать( о новорожденном) 2) fig находиться в зачаточном состоянии; только начинаться, брезжить la civiltà vagiva -- появились первые проблески цивилизации, наступал рассвет цивилизации4 vagire
vagire (-isco) vi (a) 1) кричать ( о новорождённом) 2) fig находиться в зачаточном состоянии; только начинаться, брезжить la civiltà vagiva — появились первые проблески цивилизации, наступал рассвет цивилизации5 vagire
6 vagire
(- isco) vi (a)1) кричать ( о новорождённом)2) перен. находиться в зачаточном состоянии; только начинаться, брезжитьla civiltà appena appena vagiva — только что начинали пробиваться первые проблески цивилизации, наступал рассвет цивилизации•Syn:Ant:7 vagire
8 vagire vi
9 vagire
v. qan (fëmija e gjirit)10 vagire
11 vagire
i viyaklamak isc+12 vagio
vāgio, īvī od. iī, ītum, īre, quäken, I) eig., von kleinen Kindern, vox pueri vagientis, Ter.: infantulus vagiens, Hieron.: vagire in eunabulis od. in cunis, Cic.: vagire velut infantes (Ggstz. conviciari), Sen. rhet.: von Tieren schreien, wie vom Hasen, Suet. fr. 161. p. 250, 2 Reiff. Anthol. Lat. 762, 60 (233, 60): von jungen Ziegen, meckern, nach Varro LL. 7, 104: von Schweinen, grunzen, Mart. 3, 58, 37. – II) übtr.: clamor per aethera vagit, Enn. ann. 531.
13 vagio
vāgio, īvī od. iī, ītum, īre, quäken, I) eig., von kleinen Kindern, vox pueri vagientis, Ter.: infantulus vagiens, Hieron.: vagire in eunabulis od. in cunis, Cic.: vagire velut infantes (Ggstz. conviciari), Sen. rhet.: von Tieren schreien, wie vom Hasen, Suet. fr. 161. p. 250, 2 Reiff. Anthol. Lat. 762, 60 (233, 60): von jungen Ziegen, meckern, nach Varro LL. 7, 104: von Schweinen, grunzen, Mart. 3, 58, 37. – II) übtr.: clamor per aethera vagit, Enn. ann. 531.14 wail
I [weɪl] II 1. [weɪl]2."oh no!" he wailed — "oh no!" gemette
verbo intransitivo [ person] lamentarsi, gemere; [ wind] ululare; [ siren] urlare; [ musical instrument] emettere suoni lamentosi* * *[weil] 1. verb(to utter sorrowful or complaining cries: The child is wailing over its broken toy.) lamentarsi2. noun(a long cry: wails of grief; I heard the wail of a police siren.) lamento* * *[weɪl]1. n2. vi(see n), gemere; vagire; urlare; ululare* * *wail /weɪl/n.1 gemito; lamento; pianto(to) wail /weɪl/A v. i.1 gemere; lamentarsi; emettere alti lamenti; dolersi: The wind was wailing among the trees, il vento gemeva fra gli alberi; The little girl wailed for her mother, la bambina si lamentava perché voleva la mammaB v. t.piangere; lamentare: They wailed their son's death, piangevano la morte del figlio● ( a Gerusalemme) the Wailing Wall, il Muro del Pianto.* * *I [weɪl] II 1. [weɪl]2."oh no!" he wailed — "oh no!" gemette
verbo intransitivo [ person] lamentarsi, gemere; [ wind] ululare; [ siren] urlare; [ musical instrument] emettere suoni lamentosi15 vagio
vāgĭo, īvi or ĭi, 4, v. n. [root vāk-, vāg-; cf. Ved. vacati, roars; Lat. vacca, 2. vagor: idcirco vagire dicitur, exprimente verbo sonum vocis recentis, Varr. ap. Gell. 16, 17, 2]; of young children, to cry, squall.I.Lit.:* II.audivisse vocem pueri visu'st vagientis,
Ter. Hec. 4, 1, 2:repuerascere et in cunis vagire,
Cic. Sen. 23, 83:videtis... populum non ut in cunabulis vagientem, sed adultum,
id. Rep. 2, 11, 21; Ov. F. 2, 405; 4, 208; 6, 146; Stat. S. 4, 8, 35 al.—Of young goats, acc. to Varr. L. L. 7, § 104 Müll.; cf.vagitus.—Of young hares, Auct. Carm. Philom. 60.—Of swine,
Mart. 3, 58, 37.—Transf., to sound: clamor ad caelum volvendu' per aethera vagit, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 104 Müll. (Ann. v. 520 Vahl.).16 cunae
cūnae, ārum, f. (vgl. κοίτη, κεισθαι), die Lagerstätte kleiner Kinder u. Tiere, a) der kleinen Kinder, die Wiege, fasciis opus est, pulvinis, cunis, incunabulis, Plaut.: regem adhuc infantem in cunis locare post aciem, Amm.: in cunis dormire, vagire, Cic.: cunarum fueras motor mearum, Mart.: cunarum labor est angues superare mearum, war schon in der W. meine Arbeit (v. Herkules), Ov. – primis cunis, in der ersten W., bildl. = in der frühesten Kindheit, noch als Wiegenkind, Ov. – b) die Lagerstätte, junger Vögel, das Nest, sub trabibus cunas facere, nisten, Ov. trist. 3, 12, 10. – eines Toten unter der Erde, der Schoß,hic conquiescit cunis terrae mollibus, Anthol. Lat. 1536, 4 M.- / Sing. cuna, ae, f., Varro sat. Men. 222. Prud. dipt. 112.
17 imitatio
imitātio, ōnis, f. (imitor), I) die Nachahmung, im üblen Sinne = die Nachäffung, A) im allg. (Ggstz. veritas, verum), Cic. u.a. – B) als rhetor. t. t.: 1) die Nachahmung eines Redners, Cornif. rhet. 1, 3. – 2) die Nachahmung als die den Naturlaut nachahmende Bezeichnung eines Tons, die Onomatopöie, wie mugire, vagire etc., Cornif. rhet. 4, 42. – C) der Nachahmungstrieb, Quint. 1, 3, 1. – II) konkr., die Nachahmung, Kopie (als Bild einer Person usw.), cum est arduum similitudinem effingere ex vero, tum longe difficillima est imitationis imitatio, Plin. ep. 4, 28, 3.
18 klagen
klagen, I) traurige Empfindungen äußern: queri. – lamentari. cum fletu et luctu queri (jammern, laut wehklagen). – vagire (wimmernd k., von kleinen Kindern). – klagend, flebilis (weinerlich, weinend, z.B. vox:- und numeri [Weisen]). – miserabilis (zum Mitleid bewegend, jammernd, z.B. vox). – lugubris (trau. rig klagend, kläglich, z.B. vox). – II) sich beschweren: queri, conqueri, über etwas, alqd od. de alqa re, bei od. gegen jmd., cum alqo. – Folgt im Deutschen »daß«, so steht entweder der Akk. mit Infin., wenn der Ausdruck oder die Äußerung der Klage folgt, od. quod, wenn der Grund der Klage angegeben wird. – vor Gericht k., s. »Klage anstellen« unter »Klage«. – jmdm. sein Unglück, gegen jmd. über sein Unglück k., adversam fortunam conqueri cum alqo: immer etw. zu k. haben, queri semper aliquid. – der klagende Teil (vor Gericht), s. Kläger.
19 quieken
20 quäken
Страницы- 1
- 2
См. также в других словарях:
vagire — v. intr. [dal lat. vagīre ] (io vagisco, tu vagisci, ecc.; aus. avere ). 1. [di neonato e lattante, emettere voci di pianto: il bambino continuava a v. nella culla ] ▶◀ (fam.) frignare, (lett.) gnaulare, piagnucolare. ‖ gemere, lagnarsi,… … Enciclopedia Italiana
vagire — va·gì·re v.intr. (avere) AD di neonato, piangere: il bambino non smetteva di vagire | CO fig., di una civiltà, di un arte e sim., essere ai primordi, agli inizi {{line}} {{/line}} DATA: 1598. ETIMO: dal lat. vagīre … Dizionario italiano
vagire — {{hw}}{{vagire}}{{/hw}}v. intr. (io vagisco , tu vagisci ; aus. avere ) Emettere vagiti, detto di bambini lattanti | Vagire nella culla, (fig.) essere appena agli inizi, ai primordi, detto di un arte, una civiltà e sim … Enciclopedia di italiano
vagire — v. intr. (di neonato) piangere, frignare, piagnucolare, lamentarsi … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
vagir — [ vaʒir ] v. intr. <conjug. : 2> • 1555, repris XIXe; lat. vagire 1 ♦ Pousser un cri, des cris, en parlant du nouveau né. 2 ♦ Pousser un cri faible, semblable à celui des nouveau nés (lièvre, crocodile). « Les crocodiles vagissaient entre… … Encyclopédie Universelle
rivagire — ri·va·gì·re v.intr. (avere) CO vagire di nuovo {{line}} {{/line}} DATA: sec. XX. ETIMO: der. di vagire con ri … Dizionario italiano
Vagient — Va gi*ent, a. [L. vagiens, p. pr. of vagire to cry like a young child.] Crying like a child. [Obs.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
echo — I. noun (plural echoes; also echos) Etymology: Middle English ecco, from Middle French & Latin; Middle French echo, from Latin, from Greek ēchō; akin to Latin vagire to wail, Greek ēchē sound Date: 14th century 1. a. the repetition of a sound… … New Collegiate Dictionary
raire — ou réer 1. (rê r ou ré é) je rais, tu rais, il rait, nous rayons, vous rayez, ils raient ; je rayais ; je rairai ; que je raie ; rayant ; rait ; ou je rée, je réais, je rérai ; que je rée ; que je réasse ; réant ; réé, v. n. Terme de vénerie. Il… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
réer — (ré é) v. n. Le même que RAIRE. raire ou réer 1. (rê r ou ré é) je rais, tu rais, il rait, nous rayons, vous rayez, ils raient ; je rayais ; je rairai ; que je raie ; rayant ; rait ; ou je rée, je réais, je rérai ; que je rée ; que je réasse ;… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
vagir — (va jir) v. n. Crier comme un enfant qui vient de naître. Se dit aussi d une certaine façon de crier qui est particulière au lièvre. Il se conjugue avec l auxiliaire avoir. HISTORIQUE XVIe s. • Je retournasse en enfance, et… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Албанский
- Английский
- Болгарский
- Итальянский
- Латинский
- Немецкий
- Русский
- Турецкий
- Французский