-
1 vacuēfaciō
vacuēfaciō fēcī, factus, ere [vacuus+facio], to make empty, empty, clear, free: adventu tuo ista subsellia vacuefacta sunt: Scyrum, N.* * *vacuefacere, vacuefeci, vacuefactus V TRANSmake empty; empty -
2 vacuefacio
I.Lit. (rare but class.):II.quid quod adventu tuo ista subsellia vacuefacta sunt,
Cic. Cat. 1, 7, 16:domum novis nuptiis,
id. ib. 1, 6, 14:Scyrum vacuefecit,
Nep. Cim. 2, 5; id. Timol. 3, 2:fasces securibus,
Val. Max. 4, 1, 1:turpi sentinā exercitus vacuefactus,
id. 2, 7, 1:venas inedia,
Macr. S. 7, 12:locum alicui in cenā,
to clear a place, make room, id. ib. 1, 2.—Trop.:circumcisiones,
i. e. to abolish, Lact. 4, 17, 1.