Перевод: с латинского на английский

vŏcāmen

1 vocamen

vŏcāmen, ĭnis, n. [voco], an appellation, designation, name (ante- and postclass. for the class. vocabulum), Lucr. 2, 657; Arn. 4, 128; 7, 251; Sol. 5 med.

Lewis & Short latin dictionary > vocamen
2 vocamen

vocaminis N N

designation, name

Latin-English dictionary > vocamen

CUTHBERTUS — Monachus Anglus, sub Egberto, Notthumbriae Rege Bedae praeceptoris vitam scripsit. Hic non a barba tonsa, sed a scientia clara nomen accepit; unde versus: Quique gerit certum Cuthbert de luce vocamen. Cuth est scientia: ut uncuth ignotus. Cuthwin … Hofmann J. Lexicon universale
PUELLATORIAE Tibiae — apud Solin. c. 5. Thermitanis locis Insula est arundinum ferax, quae accommodatismae sunt in omnem sonum tibiarum: seu praecentorias facias seu vascas seu puellatorias, quibus a sone clariore vocamen datur: sive gingrinas etc. inSchedis Palatinis … Hofmann J. Lexicon universale
TELLUS-LURIS — terrae Dea, rerum omnium mater et alumna: quamquam frequenter pro ipsa terra accipitur. Prima ex elementis in Deos relata est: idque laxe acceptâ voce, ut signat hunc globum terrae et aquae, qui opponitur caelesti, h. e. aethereo et aereo corpori … Hofmann J. Lexicon universale