-
1 vitulor
vītŭlor, āri, v. dep. n., to celebrate a festival, keep holiday, be joyful (ante-class. for exulto, gestio): is habet coronam vitulans victoriā, Enn. ap. Fest. p. 369 Müll. (Trag. v. 75 Vahl.): in venatu vitulantes, Naev. ap. Non. p. 14, 18 (Trag. Rel. p. 9 Rib.): pontifex in sacris quibusdam vitulari solet, Varr. ap. Macr. S. 3, 2; cf.:Jovi opulento, incluto... lubens vitulor,
i. e. bring a thank-offering, Plaut. Pers 2, 3, 2. -
2 vitulor
vītulor, —, ārī depon. [Vitula\]ликовать, торжествовать Enn, Vr, Macrv. Jovi Pl — с ликованием благодарить Юпитера -
3 vitulor
vītulor, ārī (v. *voi = ευοι u. tulo), fröhlich sein, bes. mit der Stimme = παιανίζω, einen Sieges- od. Lobgesang anstimmen, frohlocken, jubeln (s. Macr. sat. 3, 2, 12. Paul. ex Fest. 369, 14. Schol. Bern. Verg. ecl. 3, 77), is habet coronam vitulans victoriā, Enn. fr. scen. 52: in venatu vitulantes, Naev. tr. 34: in sacrificiis quibusdam (v. Priester), Varro b. Macr. sat. 3, 2, 11: Iovi, Plaut. Pers. 254.
-
4 vitulor
vītulor, ārī (v. *voi = ευοι u. tulo), fröhlich sein, bes. mit der Stimme = παιανίζω, einen Sieges- od. Lobgesang anstimmen, frohlocken, jubeln (s. Macr. sat. 3, 2, 12. Paul. ex Fest. 369, 14. Schol. Bern. Verg. ecl. 3, 77), is habet coronam vitulans victoriā, Enn. fr. scen. 52: in venatu vitulantes, Naev. tr. 34: in sacrificiis quibusdam (v. Priester), Varro b. Macr. sat. 3, 2, 11: Iovi, Plaut. Pers. 254. -
5 vitulatio
-
6 Vitula [2]
2. Vītula, ae, f. (vitulor), die Göttin des Sieges u. des Jubels über den Sieg, Varro LL. 7, 107. Hyllus u. Piso b. Macr. sat. 3, 2, 13: dies. Vitellia, Suet. Vit. 1, 2. Vgl. Preller Röm. Mythol.3 1, 407.
-
7 vitulatio
-
8 Vitula
2. Vītula, ae, f. (vitulor), die Göttin des Sieges u. des Jubels über den Sieg, Varro LL. 7, 107. Hyllus u. Piso b. Macr. sat. 3, 2, 13: dies. Vitellia, Suet. Vit. 1, 2. Vgl. Preller Röm. Mythol.3 1, 407. -
9 vitulatio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vitulatio
-
10 libet
lĭbet or lŭbet, libuit (lub-) and libitum (lub-) est (in Cic. perh. only in the latter form), 2, v. n. and impers. (libeo, es, etc., as a personal verb acc. to Caper ap. Prisc. p. 922 P.) [Sanscr. root lubh, cupere, desiderare; Gr. root liph- in liptô, lips; cf. Goth. liub-s; Germ. lieb, dear; Lat. līber], it pleases, is pleasing, is agreeable: mihi, I am disposed, I like, I please, I will.— Constr. with nom. of a demonstr. or rel. pronoun, with inf. or a subject-clause as subject, or impers. without a subject, and with or without a dat.(α).Id (quod) libet (mihi):(β).quod tibi lubet, idem mihi lubet,
Plaut. Most. 1, 3, 138:facite, quod vobis lubet,
Ter. Ad. 5, 9, 34:cui facile persuasi, mihi id, quod rogaret, ne licere quidem, non modo non libere,
Cic. Att. 14, 19, 4; cf.:sin et poterit Naevius id quod libet et ei libebit quod non licet, quid agendum est?
id. Quint. 30, 94:quodcumque homini accidit libere, posse retur,
Plaut. Am. 1, 1, 17:ubi peregre, tibi quod libitum fuit, feceris,
Ter. Phorm. 5, 7, 77.—Once in plur.:cetera item, quae cuique libuissent, dilargitus est,
Suet. Caes. 20.—Without a dat.:rogita quod lubet,
Plaut. Ep. 5, 2, 31:faciat quod lubet,
Ter. Heaut. 3, 1, 55:nihil vident, nisi quod lubet,
id. ib. 4, 1, 30:si quid lubet,
id. Phorm. 5, 7, 88:quae (senectus) efficeret, ut id non liberet quod non oporteret,
Cic. de Sen. 12, 42:illa priorum scribendi, quodcumque animo flagrante liberet, simplicitas,
Juv. 1, 152.—With inf. or a subject-clause, with or without a dat.:(γ).concedere aliquantisper hinc mihi intro lubet,
Plaut. Ps. 1, 5, 158:mihi lubet nunc venire Pseudolum,
id. ib. 4, 5, 3; Ter. And. 5, 5, 2: Qui lubitumst illi condormiscere? Lu. Oculis, opinor, Plaut. Mil. 3, 2, 13:non libet mihi deplorare vitam,
Cic. de Sen. 23, 84:quarum (orationum) alteram non libebat mihi scribere,
id. Att. 2, 7, 1:de quo genere libitum est mihi paulo plura dicere,
id. de Or. 2, 85, 348; id. Leg. 2, 27, 69; Ter. And. 1, 5, 28.—Without a dat.: cum illuc ventum est, ire illinc lubet, Enn. ap. Gell. 19, 10, 12 (Trag. v. 258 Vahl.); Ter. And. 4, 5, 21:de C. Gracchi tribunatu quid exspectem non libet augurari,
Cic. Lael. 12, 41:qui in foro, quicum colloqui libeat, non habeant,
id. Rep. 1, 17, 28:incoharo haec studia, vel non vacabit, vel non libebit,
Quint. 1, 12, 12; 10, 1, 13; Ter. Ad. 5, 1, 4:ultra Sauromatas fugere hinc libet,
Juv. 2, 1: libet expectare quis impendat, etc., I should like to see who, etc., id. 12, 95.—Absol., with or without a dat.:1.ego ibo pro te, si tibi non libet,
Plaut. Most. 5, 2, 10:ubiquomque libitum erit animo meo,
id. As. 1, 1, 97:adi, si libet,
id. Pers. 5, 2, 13; Cic. Tusc. 5, 15, 45; Ter. And. 1, 3, 8:age, age, ut libet,
id. ib. 2, 1, 10:ut libet, as an expression of assent,
id. Heaut. 4, 4, 16; 4, 5, 32; 5, 1, 61; id. Ad. 2, 2, 38: Ch. Quid in urbe reptas villice? Ol. Lubet, Plaut. Cas. 1, 11; id. Bacch. 5, 2, 79: Pe. Qua fiducia ausus... dicere? Ep. Libuit, Plaut. Ep. 5, 2, 33; cf. id. Ps. 1, 3, 114.—Hence,lĭbens ( lŭbens; LIBES, Inscr. R. N. 2598 Mommsen), entis, P. a., that does a thing willingly or with readiness, willing, with good will, with pleasure (class.).A.Lit.1.In gen.:2.studen hercle audire, nam ted ausculto lubens,
Plaut. Ps. 1, 5, 108: Ph. Complectere. An Facio lubens, id. As. 3, 3, 25:ego illud vero illud feci, ac lubens,
Ter. Eun. 3, 5, 43; id. Heaut. 4, 5, 15; id. And. 2, 1, 37: cum totius Italiae concursus facti illius gloriam [p. 1060] libens agnovisset, Cic. Mil. 14, 38.—Freq. (esp. in Cic.; Cæs. and Quint. do not use libens as an adj. at all) in the abl. absol.: me, te, etc., and animo libente or libenti, with pleasure, gladly, very willingly:edepol me lubente facies,
Plaut. Am. 2, 2, 218:me libente eripies mihi hunc errorem,
Cic. Att. 10, 4, 6; id. de Or. 2, 73, 295:libente me vero,
id. Rep. 1, 9 fin. Mos. N. cr.:quae (res nostrae) tam libenti senatu laudarentur,
id. Att. 1, 14, 3:cum Musis nos delectabimus animo aequo, immo vero etiam gaudenti ac libenti,
id. ib. 2, 4, 2.— Sup.:cunctae praefecturae libentissimis animis eum recipiunt,
Caes. B. C. 1, 15, 1:illam porticum redemptores statim sunt demoliti libentissimis omnibus,
Cic. Att. 4, 2, 5:libentissimis Graecis,
id. Fam. 13, 65, 1:lubentissimo corde atque animo,
Plaut. Ps. 5, 2, 22:fecit animo libentissimo populus Romanus,
Cic. Verr. 1, 9, 25.—In partic.:B.libens or libens merito (abbreviated L. M.), a formula used in paying a vow: Jovi lubens meritoque vitulor,
Plaut. Pers. 2, 3, 1:EX VOTO L. M.,
Inscr. Orell. 1412: V. S. L. M., i. e. votum solvit libens merito, or V. L. S., i. e. votum libens solvit, very freq. in inscriptions. —Transf., glad, happy, joyful, cheerful, merry (ante-class.):2.uti ego illos lubentiores faciam, quam Lubentia'st,
Plaut. As. 2, 2, 2:ego omnes hilaros, lubentes, laetificantes faciam ut fiant,
id. Pers. 5, 1, 8:hilarum ac lubentem fac te in gnati nuptiis,
Ter. Ad. 4, 7, 38.—Hence, adv.: lĭbenter or lŭbenter, willingly, cheerfully, gladly, with pleasure, Enn. ap. Gell. 12, 4, 4 (Ann. v. 239 Vahl.); id. ap. Non. 15, 12 (Trag. v. 379 ib.):cenare lubenter,
Cato, R. R. 156:ecastor frigida non lavi magis lubenter,
Plaut. Most. 1, 2, 1:ut homines te libenter studioseque audiant,
Cic. Div. in Caecil. 12, 39; id. Rep. 1, 18, 30:libenter verbo utor Catonis,
id. ib. 2, 1, 3; id. Lael. 24, 89; id. Rep. 2, 38, 64:ego tuas litteras legi libenter,
id. Fam. 3, 5, 1; id. Att. 2, 1, 1:libenter homines id, quod volunt, credunt,
Caes. B. G. 3, 18.— Comp.:ille adjurans, nusquam se umquam libentius (cenavisse),
with a better appetite, Cic. Fam. 9, 19, 1; id. Lael. 19, 68:nihil libentius audiunt,
Quint. 7, 1, 63; 8, 2, 11:nil umquam hac carne libentius edit,
Juv. 15, 88.— Sup.: cui ego quibuscumque rebus potero libentissime commodabo, Cic. Fragm. ap. Non. 275, 18: cum lubentissime edis, Favorin. ap. Gell. 15, 8, 2:libentissime dare,
Cic. Verr. 2, 4, 27, § 63; id. Leg. 2, 1, 1; Sen. Ep. 30, 9.— Hence also, -
11 vitulamen
-
12 vitulatio
vītŭlātĭo, ōnis, f. [vitulor], a public thanksgiving or other festival, Macr. S. 3, 2.
См. также в других словарях:
ВИТУЛА — • Vitŭla, Victula, Vitellia (от vitulor), y римлян олицетворение резвости, радости и веселья. Она считалась родственной Виктории и олицетворяла также торжество победы. Другие признавали ее богиней, поддерживающей жизнь человека,… … Реальный словарь классических древностей
u̯ī̆-2, u̯oi- (*su̯ī̆-) — u̯ī̆ 2, u̯oi (*su̯ī̆ ) English meaning: expr. root Deutsche Übersetzung: in Schallworten Material: Gk. ἰά̄, Ion. ἰή f. ‘shout, call, scream” (Fιά:), ἰαῖ, ἰ̄ή “Ausruf the Freude or of Schmerzes”, Hom. (F)ἰόμωροι epithet the Argiver … Proto-Indo-European etymological dictionary