-
1 vinarius
vīnārius, a, um (vinum), zum Weine gehörig, Wein-, I) adi.: cella, Weinkammer, Plaut., Vitr. u.a.: taberna, Varro LL. 8, 55: mensa, ibid. 5, 121: mercatus, Corp. inscr. Lat. 10, 6493: cupa, Varro fr.: vas, Weingeschirr, Weingefäß, Cic. u. Verg.: uter, Plin.: crimen, wegen des Weinzolles, Cic.: arca, kaiserl. Einkünfte aus den Weinbergen, Symm. – II) subst.: A) vīnārius, iī, m., 1) der Weinhändler, Weinschenk, Plaut. asin. 436. Sall. hist. fr. 1, 43 (46). Suet. Claud. 40, 1. – 2) der Weinsäufer, Ulp. dig. 21, 1, 4. § 2. u. 25. § 6. – B) vīnārium, iī, n., das Weingefäß, der Weinkrug, vesculum, Plaut. trin. 888 Sch.3: hinc ex eodem unguento in vinarium atque lucernam aliquantum est infusum, Petron. 70, 4: vinum in vinarium iussit infundi, Petron. 78, 4. – Plur., Plaut. Poen. 838. Hor. sat. 2, 8, 39.
-
2 vinarius
vīnārius, a, um (vinum), zum Weine gehörig, Wein-, I) adi.: cella, Weinkammer, Plaut., Vitr. u.a.: taberna, Varro LL. 8, 55: mensa, ibid. 5, 121: mercatus, Corp. inscr. Lat. 10, 6493: cupa, Varro fr.: vas, Weingeschirr, Weingefäß, Cic. u. Verg.: uter, Plin.: crimen, wegen des Weinzolles, Cic.: arca, kaiserl. Einkünfte aus den Weinbergen, Symm. – II) subst.: A) vīnārius, iī, m., 1) der Weinhändler, Weinschenk, Plaut. asin. 436. Sall. hist. fr. 1, 43 (46). Suet. Claud. 40, 1. – 2) der Weinsäufer, Ulp. dig. 21, 1, 4. § 2. u. 25. § 6. – B) vīnārium, iī, n., das Weingefäß, der Weinkrug, vesculum, Plaut. trin. 888 Sch.3: hinc ex eodem unguento in vinarium atque lucernam aliquantum est infusum, Petron. 70, 4: vinum in vinarium iussit infundi, Petron. 78, 4. – Plur., Plaut. Poen. 838. Hor. sat. 2, 8, 39.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vinarius
-
3 hircinus
hircīnus (hirquīnus), a, um (hircus), I) vom Bocke, von Böcken, Bocks-, hirc. sanguis, Plin. u. Solin., hirqu. sanguis, Plin.: hirc. sidus, Steinbock, Prud.: hirqu. u. hirc. folles, von Bockshaut, Hor. u. Plin.: u. so hirc. uter vinarius, Plin.: barba hirqu. od. hirc., Bocksbart (eines Menschen), Plaut. u. Amm.: u. so hirc. barbitium, Apul. – subst., hircīnum, ī, n. = κρέας τράγειον, Bockfleisch, Gloss. II, 458, 7. – II) einen Bocksgestank habend, alae, Plaut. Poen. 873 Schöll.
-
4 mercator
mercātor, ōris, m. (mercor), I) der Handelsmann, Kaufmann, bes. der Kaufherr, Großhändler, im Ggstz. zu caupo (Krämer), Plaut., Caes., Cic. u.a.: m. vinarius, Corp. inscr. Lat. 10, 545 u. 10, 6493: Rhodo m., ein K. von Rh., Plaut. asin. 499. – übtr., mercatores potestatum, Verhandler, Lampr. Alex. Sev. 49, 1. – II) der Käufer, Aufkäufer, signorum tabularumque pictarum, Cic. II. Verr. 1, 60: übtr., provinciarum, Cic. post red. in sen. 10.
-
5 saccus
saccus, ī, m. (σάκκος), der Sack, I) eig.: cilicia, sacci, viell. Getreidesäcke, Cic.: Geldsack, Hor. u. Hieron.: auf einen kranken Teil des Leibes zu legen, wie unsere Kräuterkissen, Kräutersäckchen, Plin. – bes. der geflochtene Sack, um etw. durchzuseihen u. zu läutern, der Filter, Durchschlag, zum Durchseihen des Fettes, des Honigs, Plin., bes. des Weins, vinarius, Plin., u. des Schneewassers, nivarius, Mart. – Sprichw., ire ad saccum, den Bettelsack (Bettelstab) ergreifen, betteln gehen, Plaut. capt. 90. – II) meton., Sack = grobes härenes Gewand, Eccl.
-
6 vinariarius
vīnāriārius, iī, m. (vinum) = vinarius, der Weinhändler, Corp. inscr. Lat. 6, 9676: vin. in castris praetoriis, Corp. inscr. Lat. 6, 9992.
-
7 hircinus
hircīnus (hirquīnus), a, um (hircus), I) vom Bocke, von Böcken, Bocks-, hirc. sanguis, Plin. u. Solin., hirqu. sanguis, Plin.: hirc. sidus, Steinbock, Prud.: hirqu. u. hirc. folles, von Bockshaut, Hor. u. Plin.: u. so hirc. uter vinarius, Plin.: barba hirqu. od. hirc., Bocksbart (eines Menschen), Plaut. u. Amm.: u. so hirc. barbitium, Apul. – subst., hircīnum, ī, n. = κρέας τράγειον, Bockfleisch, Gloss. II, 458, 7. – II) einen Bocksgestank habend, alae, Plaut. Poen. 873 Schöll.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > hircinus
-
8 mercator
mercātor, ōris, m. (mercor), I) der Handelsmann, Kaufmann, bes. der Kaufherr, Großhändler, im Ggstz. zu caupo (Krämer), Plaut., Caes., Cic. u.a.: m. vinarius, Corp. inscr. Lat. 10, 545 u. 10, 6493: Rhodo m., ein K. von Rh., Plaut. asin. 499. – übtr., mercatores potestatum, Verhandler, Lampr. Alex. Sev. 49, 1. – II) der Käufer, Aufkäufer, signorum tabularumque pictarum, Cic. II. Verr. 1, 60: übtr., provinciarum, Cic. post red. in sen. 10.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mercator
-
9 saccus
saccus, ī, m. (σάκκος), der Sack, I) eig.: cilicia, sacci, viell. Getreidesäcke, Cic.: Geldsack, Hor. u. Hieron.: auf einen kranken Teil des Leibes zu legen, wie unsere Kräuterkissen, Kräutersäckchen, Plin. – bes. der geflochtene Sack, um etw. durchzuseihen u. zu läutern, der Filter, Durchschlag, zum Durchseihen des Fettes, des Honigs, Plin., bes. des Weins, vinarius, Plin., u. des Schneewassers, nivarius, Mart. – Sprichw., ire ad saccum, den Bettelsack (Bettelstab) ergreifen, betteln gehen, Plaut. capt. 90. – II) meton., Sack = grobes härenes Gewand, Eccl. -
10 vinariarius
vīnāriārius, iī, m. (vinum) = vinarius, der Weinhändler, Corp. inscr. Lat. 6, 9676: vin. in castris praetoriis, Corp. inscr. Lat. 6, 9992.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vinariarius
См. также в других словарях:
vinaire — ● vinaire adjectif (latin vinarius) Relatif au vin. ⇒VINAIRE, adj. A. [En parlant d un ustensile, surtout d un récipient] Qui est utilisé dans la fabrication du vin, destiné à contenir du vin. Synon. rare vineux. Appareil, matériel, récipient,… … Encyclopédie Universelle
VINARII — apud Lamprid. in Alexandro Seu. c. 33. Corpora omnium constituit, Vinariorum, Lupinariorum, Caligariorum hisque ex sese defensores dedit: Negotiatores Vini sunt, quorum corporis meminit etiam vetus Inscr. Romae, C. SEN O. REGULIANO. EQ. R. DIFFUS … Hofmann J. Lexicon universale
vinario — ► adjetivo Del vino. * * * vinario, a (del lat. «vinarĭus») adj. De [o del] vino. ≃ Vinar, vinático. * * * vinario, ria. (Del lat. vinarĭus). adj. Perteneciente o relativo al vino … Enciclopedia Universal
Echinus (Wein) — Echinus ist die lateinische Bezeichnung für eine Gerätschaft zum Filtrieren von Wein. In römischer Zeit waren unterschiedliche siebartige, feindurchborte Metallgefässe zum Filtrieren von Wein in Gebrauch (colum vinarium). Einige von ihnen wurden… … Deutsch Wikipedia
Kloster Lorch — Gesamtansicht, 2008 Das Kloster Lorch ist ein ehemaliges Benediktinerkloster in Lorch, Baden Württemberg (Deutschland). Es war das Hauskloster der Staufer … Deutsch Wikipedia
САККОС — • Saccus, называется вообще полотняный мешок для хлеба или муки, а в частности обозначает большой денежный котел, и этим словом обозначают часто огромное богатство (Horat. Sat. 2, 3, 149. 1, 1, 70), между тем как слово sacculus… … Реальный словарь классических древностей
vinery — /vuy neuh ree/, n., pl. vineries. 1. a place or enclosure in which vines, esp. grapevines, are grown. 2. vines collectively. [1375 1425; VINE + ERY, r. late ME vinary < ML vinarium, n. use of neut. of L vinarius of WINE; see ARY] * * * … Universalium
vinariego — ► sustantivo AGRICULTURA Persona que tiene hacienda de viñas y la cultiva. * * * vinariego. (Del lat. vinarĭus, de vinum, vino). m. Dueño de una hacienda de viñas y que es práctico en su cultivo. * * * ► masculino femenino Vinícola … Enciclopedia Universal
vinaire — (vi nê r ) adj. 1° Qui appartient au vin, au commerce des vins. 2° Destiné à contenir du vin. Vaisseaux vinaires, les cuves, les tonneaux, etc. ÉTYMOLOGIE Lat. vinarius, de vinum, vin … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
TORCULAR — machina est uvis premendis apta, in qua trabes, quibus uva calcata premitur, prela appellantur: a torqueo Becmannus in Origin. L. L. Graece Λληνὸς, unde Bacchus Ληναῖς, Lenaeus. Virg. Georg.l. 2. v. 7. Huc pater ô Lenaee veni, nudataque mustô… … Hofmann J. Lexicon universale
vinaio — /vi najo/ s.m.[lat. vinarius, der. di vinum vino ] (f. a ). 1. (mest.) [chi vende vino] ▶◀ (non com.) vinattiere. 2. (non com.) [titolare di un osteria] ▶◀ (non com.) bettoliere, (region.) canovaio, oste, (non com.) vinattiere … Enciclopedia Italiana