Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

vĕrēcundor

  • 1 verecundor

    vĕrēcundor, āri, ātus sum [st1]1 [-] avoir de la honte, de la timidité, se gêner.    - Plaut. Trin. 478 ; Cic. de Or. 3, 36.    - verecundari + inf. Cic. de Or. 2, 249: craindre de, ne pas oser. [st1]2 [-] exprimer le respect.    - manus verecundantur, Quint. 2, 3, 87: les mains expriment du respect.
    * * *
    vĕrēcundor, āri, ātus sum [st1]1 [-] avoir de la honte, de la timidité, se gêner.    - Plaut. Trin. 478 ; Cic. de Or. 3, 36.    - verecundari + inf. Cic. de Or. 2, 249: craindre de, ne pas oser. [st1]2 [-] exprimer le respect.    - manus verecundantur, Quint. 2, 3, 87: les mains expriment du respect.
    * * *
        Verecundor, verecundaris, verecundari, pe. prod. Cic. Avoir honte, Estre honteux, Estre vergongneux.

    Dictionarium latinogallicum > verecundor

  • 2 verecundor

    verēcundor, —, ārī depon. [ verecundus ]
    1) робеть, стесняться (in publicum prodire C)

    Латинско-русский словарь > verecundor

  • 3 verecundor

    verēcundor, ātus sum, ārī (verecundus) = εντρέπομαι (Dosith. 61, 9), Scheu haben od. tragen, sich scheuen, schüchtern-, blöde sein, verecundari neminem apud mensam decet, blöde zu sein, zimperlich zu tun, Plaut. trin. 478: hi nostri amici verecundantur capti splendore virtutis, Cic. Hortens. fr. 67 Kays. (aus Non. 480, 17): cunctantem et quasi verecundantem incitabat, den blöden Zauderer trieb er an, Cic. de or. 3, 36. – m. folg. Infin., in publicum prodire, Cic. de or. 2, 249: qui publice egere verecundantur, verschämte Arme, Ambros. de off. 2, 15, 69: u. so qui publicare paupertatem suam verecundantur, Ambros. de Tobia 5, 21. – übtr., manus verecundantur, drücken Scheu aus, Quint. 11, 3, 87.

    lateinisch-deutsches > verecundor

  • 4 verecundor

    verēcundor, ātus sum, ārī (verecundus) = εντρέπομαι (Dosith. 61, 9), Scheu haben od. tragen, sich scheuen, schüchtern-, blöde sein, verecundari neminem apud mensam decet, blöde zu sein, zimperlich zu tun, Plaut. trin. 478: hi nostri amici verecundantur capti splendore virtutis, Cic. Hortens. fr. 67 Kays. (aus Non. 480, 17): cunctantem et quasi verecundantem incitabat, den blöden Zauderer trieb er an, Cic. de or. 3, 36. – m. folg. Infin., in publicum prodire, Cic. de or. 2, 249: qui publice egere verecundantur, verschämte Arme, Ambros. de off. 2, 15, 69: u. so qui publicare paupertatem suam verecundantur, Ambros. de Tobia 5, 21. – übtr., manus verecundantur, drücken Scheu aus, Quint. 11, 3, 87.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > verecundor

  • 5 verēcundor

        verēcundor —, ārī, dep.    [verecundus], to feel bashful, be ashamed, be shy, shrink: alterum quasi verecundantem incitare: verecundans in publicum prodire.
    * * *
    verecundari, verecundus sum V DEP
    be bashful/ashamed/shy

    Latin-English dictionary > verēcundor

  • 6 verecundor

    vĕrēcundor, āri, v. dep. n. [verecundus], to feel bashful or ashamed, to be shy or diffident (rare but class.):

    verecundari neminem apud mensam decet,

    Plaut. Trin. 2, 4, 77: hi nostri amici verecundantur, capti splendore virtutis, Cic. Fragm. ap. Non. 480, 17:

    aliquem cunctantem et quasi verecundantem incitare,

    id. de Or. 3, 9, 36.— With inf.:

    Sp. Carvilio graviter claudicanti ex vulnere... et ob eam causam verecundanti in publicum prodire,

    Cic. de Or. 2, 61, 249.—
    II.
    Transf., of things:

    (manus) probant, admirantur, verecundantur,

    express shame, Quint. 11, 3, 87.

    Lewis & Short latin dictionary > verecundor

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»