-
1 venatio
vēnātio, ōnis, f. (venor), I) das Jagen, die Jagd, 1) eig.: aucupium atque venatio, Cic.: venationum (Jagdausflüge) voluptates, Iustin.: illud silentium, quod venationi datur, Plin. ep.: Suebi multum sunt in venationibus, Caes.: ad venationem proficisci, Fronto: venationem semper cum amicis participavit, Spartian. – 2) meton., das Wild, Wildbret, a) das lebende, saeptum venationis, das Gehege worin Wild gehalten wird, Varro r.r. 3, 12, 2: conspectu suo clausa venatio, Colum. 9. praef. 1: frequens ibi (in montibus) et varia venatio, Plin. ep. 5, 6, 8. – b) das erlegte, das Wildfleisch, Wilbbret (caro ferina), omnis avis, omnis venatio, Cels.: ven. capta, Liv.: unde illi eo tempore tam varia et multa venatio, Liv.: leporem cotidie habuit, venationem frequentem, Lampr. – II) die Tierhetze im Zirkus od. Amphitheater (vollst. ludiaria venatio, Treb. Poll. Gallien. 3, 7), ludorum venationumque apparatus, Cic.: curator munerum ac venationum, Suet.: reliquae sunt venationes binae per dies quinque, magnificae, sed quae etc., Cic.: venationes ludosque et cum collega et separatim edidit, Suet.: in circo maximo venationis amplissimae pugna populo dabatur, Gell. – meton., Tiere zur Hetze, Sen. de ben. 1, 12, 3.
-
2 venatio
vēnātio, ōnis, f. (venor), I) das Jagen, die Jagd, 1) eig.: aucupium atque venatio, Cic.: venationum (Jagdausflüge) voluptates, Iustin.: illud silentium, quod venationi datur, Plin. ep.: Suebi multum sunt in venationibus, Caes.: ad venationem proficisci, Fronto: venationem semper cum amicis participavit, Spartian. – 2) meton., das Wild, Wildbret, a) das lebende, saeptum venationis, das Gehege worin Wild gehalten wird, Varro r.r. 3, 12, 2: conspectu suo clausa venatio, Colum. 9. praef. 1: frequens ibi (in montibus) et varia venatio, Plin. ep. 5, 6, 8. – b) das erlegte, das Wildfleisch, Wilbbret (caro ferina), omnis avis, omnis venatio, Cels.: ven. capta, Liv.: unde illi eo tempore tam varia et multa venatio, Liv.: leporem cotidie habuit, venationem frequentem, Lampr. – II) die Tierhetze im Zirkus od. Amphitheater (vollst. ludiaria venatio, Treb. Poll. Gallien. 3, 7), ludorum venationumque apparatus, Cic.: curator munerum ac venationum, Suet.: reliquae sunt venationes binae per dies quinque, magnificae, sed quae etc., Cic.: venationes ludosque et cum collega et separatim edidit, Suet.: in circo maximo venationis amplissimae pugna populo dabatur, Gell. – meton., Tiere zur Hetze, Sen. de ben. 1, 12, 3. -
3 venatio
I.Lit.A.In gen.:B.conditiora facit haec supervacanei operis aucupium atque venatio,
Cic. Sen. 16, 56:(Suevi) multum sunt in venationibus,
Caes. B. G. 4, 1.—In partic., a hunting spectacle, hunt, battue; also, a combat of wild beasts, exhibited to the people:II.ludorum venationumque apparatu pecunias profundunt,
Cic. Off. 2, 16, 55; id. Fam. 7, 1, 3; id. Att. 16, 4, 1; id. Fin. 2, 8, 23; Suet. Caes. 10; 39; id. Aug. 43; id. Calig. 18; 27; Inscr. Orell. 2556; 2559; v. Smith, Antiq.—Transf., that which is or has been hunted, game:cum miraremur, unde illi eo tempore anni tam multa et varia venatio,
Liv. 35, 49, 6:capta venatio,
id. 25, 9, 8:frequens ibi et varia,
Plin. Ep. 5, 6, 8; Cels. 5, 26, 30; 5, 2, 20; 5, 2, 24; 5, 2, 26; Col. 9, praef. 1: septum venationis, a preserve or corer for game, a hunting-park, Varr. R. R. 3, 12, 2. -
4 venatio
vēnātĭo, ōnis, f. [venor] [st1]1 [-] chasse. - Cic. CM 56 ; Caes. BG. 4, 1. [st1]2 [-] chasse donnée en spectacle dans le cirque. - Cic. Off. 2, 55 ; Fam. 7, 1, 3 ; Att. 16, 4, 1; Suet. Cas. 10 ; Aug. 43, etc. [st1]3 [-] chasse, gibier. - Varr. R. 3, 12, 2 ; Plin. p. 5, 6, 8. [st1]4 [-] venaison, produit de la chasse. - Liv. 25, 9, 8 ; 35, 49, 6.* * *vēnātĭo, ōnis, f. [venor] [st1]1 [-] chasse. - Cic. CM 56 ; Caes. BG. 4, 1. [st1]2 [-] chasse donnée en spectacle dans le cirque. - Cic. Off. 2, 55 ; Fam. 7, 1, 3 ; Att. 16, 4, 1; Suet. Cas. 10 ; Aug. 43, etc. [st1]3 [-] chasse, gibier. - Varr. R. 3, 12, 2 ; Plin. p. 5, 6, 8. [st1]4 [-] venaison, produit de la chasse. - Liv. 25, 9, 8 ; 35, 49, 6.* * *Venatio, venationis, Verbale, Idem. Cic. Liu. Venaison. -
5 venatio
venatio venatio, onis f охота -
6 vēnātiō
vēnātiō ōnis, f [venor], hunting, the chase, venery: aucupium atque venatio: (Suevi) multum sunt in venationibus, Cs.—A hunting spectacle, hunt, battue, combat of wild beasts: ludorum venationumque apparatu pecunias profundunt.—That which is hunted, game: tam varia et multa, L.* * *hunting; the chase -
7 venatio
vēnātio, ōnis f. [ venor ]1) охота, звероловство2) облава на зверей, травля зверей Sen4) охотничья добыча, дичьmulta et varia v. L — множество разнообразной дичи -
8 venatio
- onis s f 3o1nervation, veination -
9 venatio
hunting, game, the chase -
10 venatio
, onis fохота; травля животных -
11 venatus
-
12 aucupium
aucupium, ī, n. (auceps), der Vogelfang, die Vogelstellerei, I) eig. u. meton.: 1) eig.: piscatus, aucupium, venatio, Cic.: venatione atque aucupio capere feram vel avem, Vulg.: vitam propagare aucupio, Cic.: omnes, quos venatus, aucupia piscatusque alebant, Plin.: v. Bienenfang, quae (examina apium) dono vel aucupio contingunt, die man geschenkt bekommt oder selbst einfängt, Col. 9, 8, 5. – 2) meton., der Fang an Vögeln, gefangene Vögel, aucupium, omne genus piscis, prata, Catull.: peregrina aucupia, Sen.: minima inflatio fit ex venatione, aucupio etc., Cels.: venatu et aucupio vesci, Plin. – II) übtr., das Haschen nach etw., das Lauern, die Jagd auf etw., facere aucupium auribus, horchen, was einer sagt, Plaut.: hoc novum est aucupium, eine neue Art des Nahrungserwerbs, Ter.: delectationis auc., die Sucht, andere (die Zuhörer) zu ergötzen, die Gefallsucht, Cic.: aucupia verborum, Wortklaubereien, Silbenstechereien (vgl. auceps [syllabarum] no. II), zB. aucupia verborum et litterarum tendiculae in invidiam vocant, Cic.: sed quid aucupia verborum splendoremque sermonis peti ab hoc dicam, Arnob. – / Nbf. aucipium, Caes. nach Vel. Long. (VII) 67, 3.
-
13 conditus [4]
4. condītus, a, um, PAdi. m. Compar. (condio), gewürzt, würzhaft, I) eig.: sapor vini, Col.: u. im Bilde, sermo bene coctus et c., Lucil. fr.: conditiora haec facit venatio, Cic. – subst., condītum, ī, n., mit Honig u. Pfeffer gewürzter Wein, Plin. 14, 108. Lampr. Heliog. 21, 6. Edict. Diocl. 2, 17. Apic. 4, 149 (dazu Schuch). – II) übtr., gewürzt, ansprechend, oratio nimium c., Quint.: oratio lepore et festivitate conditior, Cic. – u. v. Redner, nemo urbanitate, nemo lepore, nemo suavitate conditior, Cic.
-
14 ludiarius
lūdiārius, a, um (ludius), zu den Schauspielen gehörig, venatio, Tierhetze im Zirkus, Treb. Poll. Gallien. 3, 7.
-
15 aucupium
aucupium, ī, n. (auceps), der Vogelfang, die Vogelstellerei, I) eig. u. meton.: 1) eig.: piscatus, aucupium, venatio, Cic.: venatione atque aucupio capere feram vel avem, Vulg.: vitam propagare aucupio, Cic.: omnes, quos venatus, aucupia piscatusque alebant, Plin.: v. Bienenfang, quae (examina apium) dono vel aucupio contingunt, die man geschenkt bekommt oder selbst einfängt, Col. 9, 8, 5. – 2) meton., der Fang an Vögeln, gefangene Vögel, aucupium, omne genus piscis, prata, Catull.: peregrina aucupia, Sen.: minima inflatio fit ex venatione, aucupio etc., Cels.: venatu et aucupio vesci, Plin. – II) übtr., das Haschen nach etw., das Lauern, die Jagd auf etw., facere aucupium auribus, horchen, was einer sagt, Plaut.: hoc novum est aucupium, eine neue Art des Nahrungserwerbs, Ter.: delectationis auc., die Sucht, andere (die Zuhörer) zu ergötzen, die Gefallsucht, Cic.: aucupia verborum, Wortklaubereien, Silbenstechereien (vgl. auceps [syllabarum] no. II), zB. aucupia verborum et litterarum tendiculae in invidiam vocant, Cic.: sed quid aucupia verborum splendoremque sermonis peti ab hoc dicam, Arnob. – ⇒ Nbf. aucipium, Caes. nach Vel. Long. (VII) 67, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aucupium
-
16 conditus
1. conditus, Abl. ū, m. (condo), I) die Verfertigung, Stiftung, Gründung, Apul. apol. 24. Censor. 4, 12. Iul. Val. 1, 23 (30) u. 3, 57 (33). Auct. itin. Alex. 22 (54). – II) die Verbergung, Verheimlichung, consilia altiore conditu texit, verbarg sie besser, Auson. prof. 16, 17. p. 66, 10 Schenkl.————————2. condītus, ūs, m. (condio), das Einlegen, Einmachen, uvas conditui legere, Col. 2, 22, 4.————————3. conditus, a, um, s. condo.————————4. condītus, a, um, PAdi. m. Compar. (condio), gewürzt, würzhaft, I) eig.: sapor vini, Col.: u. im Bilde, sermo bene coctus et c., Lucil. fr.: conditiora haec facit venatio, Cic. – subst., condītum, ī, n., mit Honig u. Pfeffer gewürzter Wein, Plin. 14, 108. Lampr. Heliog. 21, 6. Edict. Diocl. 2, 17. Apic. 4, 149 (dazu Schuch). – II) übtr., gewürzt, ansprechend, oratio nimium c., Quint.: oratio lepore et festivitate conditior, Cic. – u. v. Redner, nemo urbanitate, nemo lepore, nemo suavitate conditior, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conditus
-
17 ludiarius
lūdiārius, a, um (ludius), zu den Schauspielen gehörig, venatio, Tierhetze im Zirkus, Treb. Poll. Gallien. 3, 7.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ludiarius
-
18 venari
охотиться (1. 3 § 1 D. 41, 1. 1. 22 § 3 D. 43, 24);venatio, охота (Paul. III. 6 § 22. 41. 45); также бой со зверями (1. 122 pr. D. 30);
venator, охотник (1. 12 § 12 D. 33, 7); сражающийся со зверями (1. 8 D. 48, 19);
venatorius, охотничий, ludus venat. (§ 11. 12 cit.).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > venari
-
19 postrīdiē
postrīdiē adv. [i. e. posteri die], on the day after, the next day: postridie constituunt proficisci, Cs.: mane descendit: quid causae fuerit, postridie intellexi, quam discessi: postridie eius diei mane, Cs.—With acc, the day after: venatio, quae postridie ludos Apollinarīs futura est: postridie Idūs: Nonas, L.* * * -
20 sollemnis
sollemnis (-ennis, -empnis, not sōle-), e, adj. [sollus (3 SAL-)+annus], annual, stated, established, appointed: sacrificium: dies: Idūs Maiae sollemnes ineundis magistratibus erant, L.: Sollemnīs dapes Libare, V.— Religiously fixed, sacred, consecrated, religious, festive, solemn: religiones: ludi: comitiorum precatio: officium: sollemnia vota Reddere, V.: Sollemnīs mactare ad aras, V.: dies Iure sollemnis mihi, H.: ignis, O.: festum sollemne parare, O.— Regular, wonted, common, usual, customary, habitual, ordinary: militum lascivia, L.: imperium, V.: Romanis viris opus (venatio), H.: sollemnis mihi debetur gloria, Ph.* * *sollemne, sollemnior -or -us, sollemnissimus -a -um ADJsolemn, ceremonial, sacred, in accordance w/religion/law; traditional/customary
- 1
- 2
См. также в других словарях:
VENATIO — Polluci, l. 5. ἐπιτήδευμα ἡρωικὸν καὶ βασιλικὸν καὶ πρὸς εὐσωματίαν ἅμα καὶ εὐψυχίαν ἀοκεῖ, καί ἐςτιν εἰρηνικῆς τε καρτερίας ἅμα καὶ πολεμικῆς τόλμης μελέτημα πρὸς ἀνδρείαν φέρον: Xenophonti, Cyrop. l. 1. Α᾿ληθεςτάτη τῶ πρὸς τὸν πόλεμον μελέτη,… … Hofmann J. Lexicon universale
Venatio — (lat.), das Jagen, die Jagd, der Tierkampf (s. Tierkämpfe); venatorisch, Jagd oder Jäger betreffend … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Venatio — over 9,000 animals were killed.Not all the animals were ferocious, though most were. Animals that appeared in the venatio included lions, elephants, bears, deer, wild goats, dogs, and camels. Some of these animals were trained and, instead of… … Wikipedia
Venatio — Medallón de bronce con la figura de un hombre luchando contra un animal salvaje (venatio). Venatio, en la Antigua Roma, es el nombre que recibían los espectáculos que se celebraban en el circo o en el anfiteatro y en el que intervenían animales… … Wikipedia Español
VENATIO Direptionis — apud Flav. Vopiscum in Probo, c. 19. Venationem in Circo amplissimam dedit, ita ut populus cuncta diriperet: quale spectaculi genus fuerit, idem mox hisce exponit: Arbores validae per milites radicitus vulsae connexis late longeque trabibus… … Hofmann J. Lexicon universale
Venatio — Im Römischen Reich waren Tierhetzen (venationes) neben den Gladiatorenkämpfen die große Attraktion der Unterhaltungskultur. Von den ersten überlieferten Hetzen im Jahre 186 v. Chr. wurden vor allem in der Hauptstadt selbst, nämlich im Kolosseum… … Deutsch Wikipedia
venatio — /vaneysh(iy)ow/ Hunting … Black's law dictionary
venatio — Hunting … Ballentine's law dictionary
APRORUM Venatio — inprimis Principibus aestimata, ut in qua venatoriae artis palmam posuerunt: ut de fatali Diocletini Apro legimus, et multa in numismatis rei memoria. Imo nec satis ex aere nummos, marmore statuas talium facinorum principibus fecisse, sed ad… … Hofmann J. Lexicon universale
XIPHIANA Venatio — apri videl. ingentis, setis, rostrô, dente (quem non male ξίφος dicas) metuendi, qui, cum Cappadociam aliquandiu vastâsset, a Constantio Aug. fuperatus oecisusque est, exhibetur in huius Imperatoris Sapphiro eximia, quam Marquardus Freherus… … Hofmann J. Lexicon universale
ОХОТА — • Venatĭo. О. была любимой забавой древних народов и перешла в виде травли в римский цирк и амфитеатр. Для травли также выписывали редких диких зверей из Азии и Африки, напр., слонов, носорогов, львов, а также медведей, кабанов, быков … Реальный словарь классических древностей