-
1 uznawać
uznał, że … er fand, dass …, lit er befand, dass …;uznawać swoją winę sich schuldig bekennen; seine Schuld einsehen;uznawać swój błąd seinen Fehler einsehen;uznawać za słuszne gutheißen, billigen;uznawać za konieczne als notwendig ansehen;uznawać za zmarłego für tot erklären;uznawać winnym schuldig sprechen;uznawać dziecko JUR die Vaterschaft anerkennen;uznawać się winnym sich schuldig bekennen;uznawać się za pokonanego sich geschlagen geben
См. также в других словарях:
uznać — dk I, uznam, uznasz, uznają, uznaj, uznał, uznany uznawać ndk IX, uznaję, uznajesz, uznaćwaj, uznaćwał, uznaćwany 1. «dojść do wniosku, że coś jest słuszne, właściwe, konieczne, obowiązujące; orzec» Uznać czyjeś prawa do spadku. Nie uznawać… … Słownik języka polskiego
przyjąć — dk Xc, przyjąćjmę, przyjąćjmiesz, przyjąćjmij (przyjm), przyjąćjął, przyjąćjęła, przyjąćjęli, przyjąćjęty, przyjąćjąwszy przyjmować ndk IV, przyjąćmuję, przyjąćmujesz, przyjąćmuj, przyjąćował, przyjąćowany 1. «stać się odbiorcą czegoś, wziąć to,… … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… … Słownik języka polskiego
usynawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, usynawiaćam, usynawiaća, usynawiaćają, usynawiaćany {{/stl 8}}– usynowić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, usynawiaćwię, usynawiaćwi, usynawiaćnów, usynawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} uznać prawnie czyjegoś syna za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
machnąć — 1. pot. Machnąć kielicha, kieliszek; machnąć jednego «wypić kieliszek wódki jednym haustem, do dna»: Myśmy też machnęli kielicha zacnej owocówki (...). TSt 10/1996. 2. Machnąć na kogoś, na coś ręką a) «zrezygnować z kogoś, z czegoś, uznać coś za… … Słownik frazeologiczny
między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… … Słownik języka polskiego
niewinny — niewinnynni 1. «taki, który nie zawinił, nie popełnił nic złego; taki, na którym nie ciąży żadna wina» Oskarżony okazał się niewinny. Uznać kogoś za niewinnego. 2. «nieświadomy zła, bezgrzeszny, czysty, nieskalany; świadczący o takich cechach»… … Słownik języka polskiego
wynieść — dk XI, wynieśćniosę, wynieśćniesiesz, wynieśćnieś, wynieśćniósł, wynieśćniosła, wynieśćnieśli, wynieśćniesiony wynosić ndk VIa, wynieśćnoszę, wynieśćsisz, wynieśćnoś, wynieśćsił, wynieśćnoszony 1. «niosąc usunąć coś skądś, wziąć coś skądś i… … Słownik języka polskiego
wyprowadzić — dk VIa, wyprowadzićdzę, wyprowadzićdzisz, wyprowadzićwadź, wyprowadzićdził, wyprowadzićdzony wyprowadzać ndk I, wyprowadzićam, wyprowadzićasz, wyprowadzićają, wyprowadzićaj, wyprowadzićał, wyprowadzićany 1. «prowadząc usunąć kogoś skądś, pomóc… … Słownik języka polskiego
zapisać — dk IX, zapisaćpiszę, zapisaćpiszesz, zapisaćpisz, zapisaćał, zapisaćany zapisywać ndk VIIIa, zapisaćsuję, zapisaćsujesz, zapisaćsuj, zapisaćywał, zapisaćywany 1. «zapełnić pismem» Zapisać cały zeszyt. 2. «utrwalić coś pisząc; zanotować» Zapisać… … Słownik języka polskiego