utrzymywany

См. также в других словарях:

• alfons — m IV, DB. a, Ms. alfonssie; lm M. ci alfonssi, te y, DB. ów posp. «mężczyzna utrzymywany przez prostytutkę; sutener» ‹od imienia bohatera komedii› …   Słownik języka polskiego

• elegia — ż I, DCMs. elegiagii; lm D. elegiagii (elegiagij) 1. lit. «w nowożytnej poetyce: utwór liryczny bez określonej miary wierszowej zwykle o tematyce żałobnej, refleksyjnym, smutnym nastroju, utrzymywany w tonie skargi; w poezji antycznej ujęty w… …   Słownik języka polskiego

• nadworny — nadwornyni «należący do dworu monarszego lub wielkopańskiego, zatrudniony na tym dworze, utrzymywany przez dwór; dworski» Nadworny dostawca, lekarz, poeta, wesołek. Nadworne wojsko. Nadworni urzędnicy …   Słownik języka polskiego

• napierśnik — m III, D. a, N. napierśnikkiem; lm M. i 1. «górna część fartucha zakrywająca piersi» Fartuch z haftowanym napierśnikiem. 2. «szeroki pas stanowiący część uprzęży, otaczający pierś konia (lub innego zwierzęcia pociągowego) nieco powyżej stawów… …   Słownik języka polskiego

• ochronka — ż III, CMs. ochronkance; lm D. ochronkanek przestarz. «zakład dla biednych lub osieroconych dzieci, dawniej utrzymywany przez zakony lub instytucje dobroczynne; później: rodzaj przedszkola» …   Słownik języka polskiego

• ochronny — «taki, który ochrania, zabezpiecza przed uszkodzeniem, zniszczeniem; taki, który przeciwdziała, zapobiega czemuś» Farba, powłoka ochronna. Kombinezon, fartuch ochronny. Okulary ochronne. Ubranie ochronne. Straż ochronna. Wały ochronne. ∆ Znak… …   Słownik języka polskiego

• ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… …   Słownik języka polskiego

• pas — I m IV, D. a, Ms. passie; lm M. y 1. «długi, wąski kawałek skóry, tkaniny itp. noszony na ubraniu (zwykle w talii)» Pas skórzany, plastikowy. Ściskać się pasem. Pas do spodni, do płaszcza (od spodni, od płaszcza). Zapiąć, poprawić pas. Spiąć… …   Słownik języka polskiego

• pływakowy — przym. od pływak w zn. 2 ∆ Wodnosamolot pływakowy «wodnosamolot utrzymujący się na wodzie za pomocą pływaków» ∆ Komora pływakowa «część gaźnika mająca postać małego zbiornika, w którym za pomocą pływaka i zaworu iglicowego jest utrzymywany stały… …   Słownik języka polskiego

• przyczółek — m III, D. przyczółekłka a. przyczółekłku, N. przyczółekłkiem; lm M. przyczółekłki 1. archit. «w architekturze klasycznej lub opierającej się na wzorach klasycznych: szczyt, najczęściej trójkątny, stanowiący zwieńczenie fasady budynku, otworów… …   Słownik języka polskiego

• ramota — ż IV, CMs. ramotaocie; lm D. ramotaot 1. «lichy, pozbawiony wartości utwór literacki» Nudna, nieudolna ramota. Pisać ramoty. 2. lit. «krótki utwór narracyjny o luźnej kompozycji, utrzymywany w tonie żartobliwej gawędy, zawierający elementy… …   Słownik języka polskiego