-
1 utracić
глаг.• потерять• утратить* * *utrac|ić\utracićę, \utracićony сов. kogo-co потерять, утратить кого-что; лишиться кого-чего;\utracić wzrok потерять зрение; \utracić wiarę утратить веру; \utracić zdolność do pracy утратить трудоспособность; \utracićił władzę w nodze, w ręce у него отнялась нога, рука
+ stracić* * *utracę, utracony сов. kogo-coпотеря́ть, утра́тить кого-что; лиши́ться кого-чегоutracić wzrok — потеря́ть зре́ние
utracić wiarę — утра́тить ве́ру
utracić zdolność do pracy — утра́тить трудоспосо́бность
utracił władzę w nodze, w ręce — у него́ отняла́сь нога́, рука́
Syn: -
2 utrącić
глаг.• потерять• утратить* * *utrac|ić\utracićę, \utracićony сов. kogo-co потерять, утратить кого-что; лишиться кого-чего;\utracić wzrok потерять зрение; \utracić wiarę утратить веру; \utracić zdolność do pracy утратить трудоспособность; \utracićił władzę w nodze, w ręce у него отнялась нога, рука
+ stracić* * *utrącę, utrącony сов.1) отколо́ть, отби́ть2) разг. отклони́ть, провали́тьutrącić propozycję (wniosek) — провали́ть предложе́ние
utrącić czyjąś kandydaturę — отклони́ть чью́-л. кандидату́ру
-
3 utracić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > utracić
-
4 utracić
-
5 utrącić
utrącić pf (-cę) uszko abschlagen -
6 utracić
-
7 utracić
perdre -
8 utracić
vt pf(ganz) verlieren, einbüßen -
9 utrącić
síothlaigh -
10 utracić
[утграчічь]v.dkвтратити, утратити -
11 utracić
втратити -
12 utrącić
відхилити; відкинути -
13 utracić
yazu, yuğaltu -
14 utracić
solto -
15 utrącić
Derrubar -
16 utracić patent
• forfeit patent -
17 utracić się
[утрачічь шіê]v.dk -
18 utracić godność
растратить достоинствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > utracić godność
-
19 utracić miłość
растратить любовьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > utracić miłość
-
20 utracić pewność
растратить уверенностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > utracić pewność
См. также в других словарях:
utracić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, utracićcę, utracićci, utrać, utracićcony {{/stl 8}}{{stl 7}} zostać czegoś, kogoś pozbawionym; przestać coś posiadać, czymś dysponować, charakteryzować się; zaprzepaścić coś, stracić, postradać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utracić — dk VIa, utracićcę, utracićcisz, utrać, utracićcił, utracićcony «zostać pozbawionym czegoś; przestać coś mieć, czymś się odznaczać; postradać, stracić» Utracić pamięć, siły, wzrok, zdrowie. Utracić majątek. Utracić sławę, szczęście. Utracić… … Słownik języka polskiego
utrącić — dk VIa, utrącićcę, utrącićcisz, utrąć, utrącićcił, utrącićcony rzad. utrącać ndk I, utrącićam, utrącićasz, utrącićają, utrącićaj, utrącićał, utrącićany 1. «trąciwszy oddzielić coś od czegoś; odbić, odtłuc» Utrącić ucho dzbana. Figurka z utrąconym … Słownik języka polskiego
utracić — Raj utracony zob. raj … Słownik frazeologiczny
utrącić — Celowo komuś szkodzić; rujnować; rozprawiać się z kimś Eng. To deliberately cause harm to someone; to ruin someone; to victimize … Słownik Polskiego slangu
tracić – stracić [utracić] twarz — {{/stl 13}}{{stl 7}} utracić dobrą, nieposzlakowaną opinię, szacunek u innych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś, nie tracąc twarzy, wybrnął z trudnej sytuacji. Nie bój się, w tym interesie nie stracisz (utracisz) twarzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stracić [utracić] cnotę — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o kobiecie: odbyć pierwszy stosunek płciowy z mężczyzną {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} zrobić po raz pierwszy coś uważanego za nieetyczne,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrętwieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, odrętwiećeję, odrętwiećeje, odrętwiećwiał, odrętwiećwieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utracić czucie, stać się odrętwiałym – sztywnym, niezdolnym do ruchu; ścierpnąć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, utrącaćam, utrącaća, utrącaćają, utrącaćany {{/stl 8}}– utrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, utrącaćcę, utrącaćci, utrąć, utrącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uderzając,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wystygnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVb, wystygnąćnę, wystygnąćnie, wystygnąćnij, wystygnąćgłem, wystygnąćstygł || wystygnąćnął {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}wystygnąćgła {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}wystygnąćgli {{/stl 8}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybraniec — Wybraniec, ulubieniec fortuny, losu «osoba ciesząca się wyjątkowym powodzeniem w życiu; szczęściarz»: Na dobrą sprawę można powiedzieć, że Paweł był wybrańcem losu. Przeżył wojnę i zaznał miłości. A. Szczypiorski, Początek. Była to jednak epoka,… … Słownik frazeologiczny