-
1 kłaść uszy po sobie
смиря́ться, покоря́ться, поджима́ть хвост -
2 położyć uszy po sobie
присмире́ть; стру́сить; поджа́ть хвост -
3 ucho
сущ.• ручка• слух• ухо• ушко* * *1) (uchwyt) ручка2) ucho, słuch (królika, zająca) ухо (зайца, кролика)3) anat. ucho анат. ухо4) techn. ucho техн. ухо, болт, кольцо, очко, приух, проушина, серёжка, серьга, ушкоbot. dziewanna drobnokwiatowa бот. ухо (медвежье)* * *uch|o☼ 1. мн. И. uszy, Р. uszu ухо;strzyc uszami стричь (прясть, прядать) ушами;nadstawić \uchoa (uszu) навострить (насторожить) уши; dzwoni, szumi w \uchou (w uszach) в ухе (в ушах) звенит, шумит;
2. мн. И. \uchoa/uszy, Р. uch/uszu а) ушко;\ucho igły (igielne) игольное ушко;
б) ручка ž;\uchoa kotła ручки котла; \ucho dzbana ручка кувшина;
● czapka z uszami ушанка;usta (gęba прост.) od \uchoa do \uchoa рот до ушей; (ciepło) jak w \uchou тепло как на печи;
natrzeć komuś uszu вымыть (намылить) голову кому-л., распечь кого-л.;puszczać mimo uszu пропускать мимо ушей; rżnąć od \uchoa do \uchoa лихо играть; наяривать posp.; stawać na uszach из кожи вон лезть; położyć uszy po sobie поджать хвост;słuchać jednym \uchoem (półuchem) слушать краем уха (в пол-уха); dostać (zobaczyć) \ucho od śledzia разг. остаться с носом;
ściany mają uszy погов. (и|y стен есть уши* * *c1) мн, И uszy, Р uszu у́хоstrzyc uszami — стричь (прясть, пря́дать) уша́ми
nadstawić ucha (uszu) — навостри́ть (насторожи́ть) у́ши
dzwoni, szumi w uchu (w uszach) — в у́хе (в уша́х) звени́т, шуми́т
2) мн, И ucha / uszy, Р uch / uszuа) ушко́б) ру́чка żucha kotła — ру́чки котла́
ucho dzbana — ру́чка кувши́на
•- usta od ucha do ucha
- gęba od ucha do ucha
- jak w uchu
- ciepło jak w uchu
- natrzeć komuś uszu
- puszczać mimo uszu
- rżnąć od ucha do ucha
- stawać na uszach
- położyć uszy po sobie
- słuchać jednym uchem
- słuchać jednym półuchem
- dostać ucho od śledzia
- zobaczyć ucho od śledzia
- ściany mają uszy -
4 Ohr
jemandem etwas ins Ohr flüstern mówić, powiedzieć pf k-u na ucho (A);auf einem Ohr taub sein być głuchym na jedno ucho;ein feines Ohr für etwas haben mieć wyczulone ucho na (A);fig die Ohren anlegen kłaść uszy po sobie;die Ohren spitzen nadstawiać uszu;jemandem die Ohren lang ziehen natrzeć pf k-u uszu;ein offenes Ohr finden (bei) znaleźć posłuch (u G);ganz Ohr sein zamieni(a)ć się w słuch;ihm ist zu Ohren gekommen, dass … obiło mu się o uszy, że …;fam. sich aufs Ohr legen zdrzemnąć się;halt die Ohren steif! uszy do góry!;jemanden übers Ohr hauen okantować pf k-o;jemandem in den Ohren liegen naprzykrzać się k-u;viel um die Ohren haben mieć masę roboty (i kłopotów); -
5 kłaść
глаг.• вкладывать• возложить• выбрасывать• закладывать• заложить• класть• метать• накладывать• налагать• откладывать• положить• поместить• помещать• поставить• поставьте• постелить• постлать• прикладывать• проставить• слагать• ставить• укладывать• уложить• установить* * *kła|ść\kłaśćdzie, \kłaśćdą, \kłaśćdź, \kłaśćdł, \kłaśćdziony несов. 1. класть;2. класть, укладывать;\kłaść podłogę настилать пол; \kłaść szosę прокладывать шоссе; \kłaść fundamenty (podwaliny) перен. закладывать основы;
3. надевать;\kłaść pantofle надевать туфли; ● \kłaść pasjans(a) раскладывать пасьянс;
\kłaść na karb kogoś, czegoś приписывать кому-л., чему-л., объяснять чём-л.;\kłaść nacisk na coś делать упор на что-л., подчёркивать что-л.;\kłaść podpis ставить свою подпись, расписываться, подписывать (что); \kłaść uszy po sobie смиряться, покоряться, поджимать хвост; \kłaść w głowę (do głowy, w uszy) вдалбливать, вбивать в голову;
\kłaść kres (tamę, koniec) czemuś пресекать что-л., класть конец чему-л.+3. wkładać
* * *kładzie, kładą, kładź, kładł, kładziony несов.1) класть2) класть, укла́дыватьkłaść podłogę — настила́ть пол
kłaść szosę — прокла́дывать шоссе́
kłaść fundamenty (podwaliny) — перен. закла́дывать осно́вы
3) надева́тьkłaść pantofle — надева́ть ту́фли
•- kłaść pasjansa- kłaść pasjans - kłaść podpis
- kłaść uszy po sobie
- kłaść w głowę
- kłaść do głowy
- kłaść w uszy
- kłaść kres czemuś
- kłaść tamę czemuś
- kłaść koniec czemuś
- położyć tamę czemuśSyn:wkładać 3) -
6 położyć
глаг.• вкладывать• возлагать• возлежать• возложить• закладывать• заключаться• заложить• класть• лежать• лечь• накладывать• налагать• определять• откладывать• повалить• положить• помещать• поставить• поставьте• постелить• постлать• прикладывать• проставить• складывать• слагать• сложить• составлять• ставить• укладывать• уложить• установить* * *połóż|yć\połóżyćony сов. 1. положить;2. повалить; побить;grad \połóżyćył zboże град побил хлеба;
З.разг. провалить;\połóżyć rolę провалить роль; \połóżyć sprawę провалить дело;
● \połóżyć akcent (nacisk) na coś сделать упор на что-л. (на чём-л.);\połóżyć koniec (kres) czemuś положить конец (предел) чему-л.; пресечь что-л.;\połóżyć karty na stół открыть (раскрыть) свой карты;
\połóżyć podwaliny czegoś, pod coś (kamień węgielny pod coś) создать основы чего-л.;\połóżyć uszy po sobie присмиреть; струсить;
\połóżyć zasługi иметь заслуги (e какой-л. области);\połóżyć trupem уложить, убить+2. powalić 3. zaprzepaścić
* * *położony сов.1) положи́ть2) повали́ть; поби́тьgrad położył zboże — град поби́л хлеба́
3) разг. провали́тьpołożyć rolę — провали́ть роль
położyć sprawę — провали́ть де́ло
•- położyć nacisk na coś
- położyć koniec czemuś
- położyć kres czemuś
- położyć karty na stół
- położyć podwaliny czegoś
- położyć pod coś
- położyć kamień węgielny pod cośSyn:powalić 2), zaprzepaścić 3) -
7 kuschen
-
8 Kopf
Kopf m (Kopf[e]s; Köpfe) głowa (a fig); dim, a BOT, TECH główka; MIL, TECH a głowica; fam. iron łepetyna, mózgownica; →LINK="Briefkopf" Briefkopf,LINK="Nagelkopf" Nagelkopf usw;ein kluger Kopf człowiek z głową, tęga głowa;den Kopf schütteln kręcić ( verneinend przecząco) głową;den Kopf hängen lassen posmutnieć pf, fam. spuścić pf nos na kwintę;fam. fig hier steht alles Kopf tu jest urwanie głowy;ich weiß nicht, wo mir der Kopf steht od tego wszystkiego kręci mi się w głowie;jemandem den Kopf waschen fam. fig zmyć k-u głowę;den Kopf verlieren <s>tracić głowę;seinen Kopf durchsetzen postawić pf na swoim;seinen Kopf anstrengen fam. ruszyć mózgownicą;Kopf hoch! głowa do góry!;fam. auf den Kopf stellen ( etwas suchen) wywracać <- wrócić> do góry nogami; Fakten przekręcać <- cić>;fam. jemandem auf dem Kopf herumtanzen jeździć k-u po głowie;nicht auf den Kopf gefallen sein mieć swój rozum;fam. sein ganzes Geld auf den Kopf hauen wydać pf ostatni grosz;bis über den Kopf po uszy;jemandem durch den Kopf gehen chodzić k-u po głowie;im Kopf rechnen obliczać <- czyć> w pamięci;im Kopf behalten zapamiętać pf;fam. nicht ganz richtig im Kopf sein mieć nie po kolei w głowie;das will mir nicht in den Kopf to mi się nie mieści w głowie;mit dem Kopf durch die Wand wollen walić głową w mur;von Kopf bis Fuß od stóp do głów;jemanden vor den Kopf stoßen dotknąć, urazić k-o;jemandem zu Kopf steigen uderzyć pf k-u do głowy -
9 abfrieren
abfrieren ( irr) vi (sn) Knospe zmarznąć pf; vr (h) fam. sich die Ohren abfrieren odmrozić pf sobie uszy -
10 erfrieren
er'frieren v/i ( irr; -; sn) zmarznąć pf;(h) ich habe mir die Ohren erfroren odmroziłem (-łam) sobie uszy -
11 Hals
Hals m ( Halses; Hälse) szyja, dim szyjka; ( Kehle) gardło; ( Genick) kark; fig einer Flasche, Geige, der Gebärmutter szyjka;fam. einen langen Hals machen wyciągać szyję;jemandem um den Hals fallen rzucać <- cić> się k-u na szyję;Hals über Kopf na łeb na szyję;bis zum Hals, über den Hals po uszy;den Hals nicht voll kriegen nie znać miary;aus vollem Hals na całe gardło;den Hals brechen skręcić pf kark ( sich [D] sobie);etwas in den falschen Hals bekommen niesłusznie się obrażać <- razić> (za A);das hängt mir zum Hals heraus mam tego po dziurki w nosie
См. также в других словарях:
kłaść – położyć [stulić] uszy po sobie — {{/stl 13}}{{stl 33}} okazywać potulność, pokorę wobec kogoś {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} tym słowem mówiący sygnalizuje, że jego wypowiedź dotyczy rzeczy błahych, o których można wyrażać się bezceremonialnie, potocznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był sobie przeciętnym człowiekiem. Janek już… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… … Słownik frazeologiczny
siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… … Słownik języka polskiego
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
ucho — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIb, lm M. uszy, D. uszu {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol. {{/stl 8}}{{stl 7}} narząd słuchu i równowagi u kręgowców : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapalenie ucha. Zatkać uszy. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spuścić — 1. Nie spuścić kogoś, czegoś z oczu (z oka) a) «nieustannie na kogoś, na coś patrzeć, ani na chwilę nie przestać kogoś, czegoś obserwować»: (...) zaczął nasłuchiwać, nie spuszczając mnie jednak z oka. R. Antoszewski, Kariera. b) «pilnować, strzec … Słownik frazeologiczny
spuszczać — 1. Nie spuścić kogoś, czegoś z oczu (z oka) a) «nieustannie na kogoś, na coś patrzeć, ani na chwilę nie przestać kogoś, czegoś obserwować»: (...) zaczął nasłuchiwać, nie spuszczając mnie jednak z oka. R. Antoszewski, Kariera. b) «pilnować, strzec … Słownik frazeologiczny
kłaść — 1. Kłaść coś komuś na sercu, na serce «polecać gorąco, zobowiązywać do czegoś»: Dziewczynę należy wysłać do sanatorium do Otwocka na czas długi, najkrócej na rok. Wtedy będzie uratowana. (...) – Panie Szymbart! – rzekł lekarz. – Kładę panu na… … Słownik frazeologiczny
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
położyć — akcent na coś zob. akcent 2. Położyć coś na szali zob. szala. Położyć dowcip, kawał zob. spalić 2. Położyć karty na stół zob. karta 6. Położyć kogoś na (obie) łopatki zob. łopatka. Położyć kres, koniec czemuś zob. kłaść 2. Położyć … Słownik frazeologiczny