uszna

См. также в других словарях:

• koncha — ż III, CMs. konsze; lm D. konch 1. «konchiolinowo wapienny szkielet mięczaków wytwarzany przez nabłonek płaszcza; muszla, u ślimaków na ogół spiralnie skręcona, u małżów dwudzielna» ∆ anat. Koncha uszna «zewnętrzna część ucha, małżowina uszna» 2 …   Słownik języka polskiego

• Ungarische Dialekte — Das ungarische Sprachgebiet wird traditionell von Ethnographen und Sprachwissenschaftlern in mehrere Dialekte (ung. nyelvjárás) und diese weiter in Dialektregionen bzw. gruppen (ung. nyelvjárási régió, csoport) unterteilt. Sie unterscheiden sich… …   Deutsch Wikipedia

• Dialectes hongrois — Article principal : Hongrois. Hongrois Répartition géographique et statut Histoire Variantes régionales Phonologie et graphie Grammaire Morphologie …   Wikipédia en Français

• Variantes regionales du hongrois — Dialectes hongrois Les dénominations les plus adéquates pour les variantes régionales du hongrois sont « parlers » et « groupes de parlers ». Ces parlers sont nombreux, mais le hongrois est tout de même unitaire, c’est à dire… …   Wikipédia en Français

• Variantes régionales du hongrois — Dialectes hongrois Les dénominations les plus adéquates pour les variantes régionales du hongrois sont « parlers » et « groupes de parlers ». Ces parlers sont nombreux, mais le hongrois est tout de même unitaire, c’est à dire… …   Wikipédia en Français

• małżowina — ż IV, CMs. małżowinanie; lm D. małżowinain «skorupka okrywająca ciało małża» ∆ anat. Małżowina uszna «część ucha zewnętrznego zbudowana z elastycznej chrząstki, u ludzi mająca kształt nieforemnej muszli, u zwierząt, wydłużonego lejka» ∆ Małżowina …   Słownik języka polskiego

• muszla — ż I, DCMs. muszlali; lm D. muszlali (muszlaszel) 1. «konchiolinowo wapienny szkielet zewnętrzny mięczaków wytwarzany przez nabłonek fałdu skóry; u ślimaków na ogół spiralnie skręcona koncha, u małży składa się z dwóch połówek, u głowonogów… …   Słownik języka polskiego

• stetoskop — m IV, D. u, Ms. stetoskoppie; lm M. y med. «rodzaj słuchawki lekarskiej w kształcie prostej rurki z drewna, tworzywa sztucznego lub metalu, z płaską częścią uszną i lejkowatym zakończeniem, przykładanym do ciała osoby badanej; dziś już rzadko… …   Słownik języka polskiego

• ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

• uszny — przym. od ucho (tylko w zn. 1) Małżowina uszna. Choroby uszne …   Słownik języka polskiego

• zewnętrzny — 1. «znajdujący się na powierzchni czegoś lub poza obrębem czegoś, widoczny na zewnątrz; działający z zewnątrz, od zewnątrz, na zewnątrz» Zewnętrzna strona koła. Wygląd zewnętrzny budynku. Ogrodzenie zewnętrzne. Zewnętrzne objawy choroby. Bodźce… …   Słownik języka polskiego