-
41 détériorer
1. deprawować2. niszczyć3. psuć4. uszkadzać5. uszkodzić6. zepsuć -
42 endommager
1. niszczyć2. upośledzać3. upośledzić4. uszkadzać5. uszkodzić6. zaszkodzić -
43 gâter
1. marnować2. niszczyć3. psuć4. rozpieszczać5. rozpieszczenie6. rozpieścić7. uszkadzać8. uszkodzić9. zepsuć -
44 damáiste
1 awaria 2 niepowodzenie 3 niszczyć 4 odszkodowanie 5 szkoda 6 uszczerbek 7 uszkadzać 8 uszkodzenie 9 uszkodzić 10 zaszkodzić 11 zniszczyć -
45 dochar
1 debet 2 krzywda 3 krzywdzić 4 naruszać 5 obciążać 6 skrzywdzić 7 szkoda 8 szkodliwość 9 szkodzić 10 uszkadzać 11 zło -
46 díobháil
1 krzywda 2 krzywdzić 3 naruszać 4 skrzywdzić 5 szkoda 6 szkodliwość 7 szkodzić 8 uszkadzać 9 zło -
47 dëmtoj
krzywdakrzywdzićnaruszaćniszczyćszkodaszkodzićuszkadzaćuszkodzićzaszkodzićzniszczyćShqiptaro-polak fjalor (Albanian-Polish dictionary) > dëmtoj
-
48 beschädigen
be'schädigen (-) uszkadzać < uszkodzić> -
49 lädieren
-
50 Mitleidenschaft
Mitleidenschaft f ( bpl): in Mitleidenschaft ziehen Sache uszkadzać < uszkodzić>; Person narażać <- razić> na szkodę;in Mitleidenschaft gezogen werden ucierpieć pf ( bei od G) -
51 verätzen
-
52 odmrażać
2) ( uszkadzać)odmroziłem sobie uszy ich habe mir die Ohren erfroren -
53 psuć
I. vt\psuć sobie zdrowie/wzrok sich +dat die Gesundheit/die Augen verderben3) ( rozpieszczać)\psuć kogoś pochwałami/prezentami jdn mit Lob/Geschenken verwöhnenII. vr1) ( ulegać uszkodzeniu) urządzenie: kaputtgehen2) ( tracić świeżość) żywność: verderben, schlecht werden3) ( pogarszać się) sich +akk verschlechtern -
54 uszkodzić
-
55 kasiraan
1 brak2 błąd3 defekt4 destrukcja5 niszczyć6 omyłka7 pustoszyć8 ruina9 spustoszenie10 szkoda11 usterka12 uszczerbek13 uszkadzać14 uszkodzenie15 uszkodzić16 wada17 wina18 zagłada19 zaszkodzić20 zniszczenie21 zniszczyć -
56 saktan
1 boleć2 kaleczyć3 krzywda4 krzywdzić5 małżonek6 mąż7 ranić8 szkoda9 szkodzić10 uszkadzać11 zło -
57 sirà
1 niszczyć2 szkoda3 uszczerbek4 uszkadzać5 uszkodzenie6 uszkodzić7 zaszkodzić8 zniszczyć -
58 sirá'
1 niszczyć2 szkoda3 uszczerbek4 uszkadzać5 uszkodzenie6 uszkodzić7 zaszkodzić8 zniszczyć -
59 sumirà
1 deprawować2 gnić3 kalać4 niszczyć5 rozkładać6 szkoda7 uszczerbek8 uszkadzać9 uszkodzenie10 uszkodzić11 wąwóz12 zanieczyszczać13 zanieczyścić14 zaszkodzić15 zniszczyć -
60 kesdirmek
kaleczyć; krzywdzić; obrażać; obrazić; ranić; skrzywdzić; uszkadzać; uszkodzić; zranić
См. также в других словарях:
uszkadzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uszkadzaćam, uszkadzaća, uszkadzaćają, uszkadzaćany {{/stl 8}}– uszkodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uszkadzaćdzę, uszkadzaćdzi, uszkodź, uszkadzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować uszczerbek w czymś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszkadzać się – uszkodzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} psuć się, ulegać uszkodzeniu, zepsuciu : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie zimy uszkadza się sieć wodociągowa. Silnik samochodu uszkodził się przy zderzeniu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uszkadzać — → uszkodzić … Słownik języka polskiego
psuć — ndk Xa, psuję, psujesz, psuj, psuł, psuty 1. «czynić coś nieprzydatnym, nie nadającym się do użytku; uszkadzać, niszczyć coś» Dziecko psuło zabawki. Psuć maszynę niewłaściwym użytkowaniem. ◊ Psuć sobie lub komuś krew «irytować się, denerwować… … Słownik języka polskiego
uszkodzić — dk VIa, uszkodzićdzę, uszkodzićdzisz, uszkodź, uszkodzićdził, uszkodzićdzony uszkadzać ndk I, uszkodzićam, uszkodzićasz, uszkodzićają, uszkodzićaj, uszkodzićał, uszkodzićany «zniszczyć częściowo, spowodować powstanie niewielkiego defektu; zepsuć … Słownik języka polskiego
bieg — 1. Bieg po zdrowie «bieganie rekreacyjne, połączone z ćwiczeniami gimnastycznymi, mające na celu poprawę kondycji»: Czy bieg po zdrowie jest zdrowy? Powszechnie uważa się, że wysiłek fizyczny jest korzystny dla zdrowia. Sprawa nie jest jednak tak … Słownik frazeologiczny
kaleczyć — ndk VIb, kaleczyćczę, kaleczyćczysz, kaleczyćlecz, kaleczyćczył, kaleczyćczony «ranić, uszkadzać ciało; dawniej także: robić kaleką» Kaleczyć rękę nożem, nogi niewygodnym obuwiem. Kaleczyć bose stopy do krwi. ◊ Kaleczyć język, mowę «mówić… … Słownik języka polskiego
kancerować — ndk IV, kancerowaćruję, kancerowaćrujesz, kancerowaćruj, kancerowaćował, kancerowaćowany pot. «uszkadzać, kaleczyć, niszczyć» kancerować się strona zwrotna czas. kancerować. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
niszczyć — ndk VIb, niszczyćczę, niszczyćczysz, niszcz, niszczyćczył, niszczyćczony 1. «unicestwiać, niweczyć, burzyć, pustoszyć; tępić, wypleniać» Nieprzyjaciel, wojna niszczy kraj. Ustawiczne bombardowania niszczyły miasto. Grad, susza niszczy zasiewy.… … Słownik języka polskiego
haratać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa a. IIa, harataćam || harataćaczę, harataća || harataćacze harataćają || harataćaczą, harataćany {{/stl 8}}– haratnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, harataćnę, harataćnie, harataćnij, harataćnął, harataćnęli, pot.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kaleczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kaleczyćczę, kaleczyćczy, kaleczyćczony {{/stl 8}}– skaleczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} uszkadzać ciało, tkankę roślin przez cięcie, ukłucie, szarpanie, drapanie; zadawać rany, ranić,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień