-
1 ustnik
ustnik m (-a; -i) Mundstück n -
2 ustnik
-
3 ustnik
m -
4 Mundstück
-
5 Schnabel
См. также в других словарях:
ustnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część papierosa trzymana w ustach podczas palenia, wypełniona zwiniętą bibułką filtrującą wdychany dym; filtr; także: część fajki, którą… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ústnik — a m (ȗ) priprava cevkaste oblike, v katero se da cigareta, cigara: vtakniti cigareto v ustnik; jantaren, lesen ustnik / ustnik pipe; ustnik za cigarete // temu podoben nastavek: ustnik balona, cevi ♦ muz. del pihala ali trobila, ki ga izvajalec… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
ustnik — m III, D. a, N. ustnikkiem; lm M. i 1. «rurka ze specjalnego papieru, wsunięta w bibułkę papierosową i nie wypełniona tytoniem, stanowiąca część papierosa trzymaną w ustach przy paleniu, także część fajki, którą palacz trzyma w ustach podczas… … Słownik języka polskiego
Jeziorany — Jeziorany … Deutsch Wikipedia
Seeburg (Ermland) — Jeziorany … Deutsch Wikipedia
Zybork — Jeziorany … Deutsch Wikipedia
Derc — Village … Wikipedia
Miejska Wieś — Village … Wikipedia
Modliny — Village … Wikipedia
Olszewnik — Village … Wikipedia
bekadło — n III, Ms. bekadłodle; lm D. bekadłodeł «prymitywny sygnalizator akustyczny mający postać tuby, zaopatrzonej w ustnik membranowy, używany do ogłaszania alarmu przez jednostki straży pożarnej w małych osiedlach wiejskich» … Słownik języka polskiego