urządzony

См. также в других словарях:

• gadać — 1. pot. Gadaj do lampy, do słupa «zwrot, którym mówiący daje do zrozumienia, że nie warto mówić do kogoś, kto nie reaguje, nie słucha» 2. pot. Gadaj zdrów «zwrot, którym mówiący daje do zrozumienia, że nie wierzy rozmówcy»: Gadaj zdrów! – zaśmiał …   Słownik frazeologiczny

• uwić — (sobie) gniazdko «założyć dom, rodzinę, urządzić się przyjemnie, wygodnie»: Wygodę i luksus lubi też kanadyjska piosenkarka Céline Dion. Uwiła sobie dwa gniazdka: pałac w Montrealu urządzony meblami w stylu Ludwika XIV i willę na Florydzie, którą …   Słownik frazeologiczny

• ambiofoniczny — fiz. «zbudowany, urządzony na zasadach ambiofonii, umożliwiający uzyskanie odpowiedniego nagłośnienia» Urządzenia ambiofoniczne …   Słownik języka polskiego

• autodrom — m IV, D. u, Ms. autodrommie; lm M. y «specjalnie urządzony tor przeznaczony do prób i zawodów samochodowych» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• bombonierka — ż III, CMs. bombonierkarce; lm D. bombonierkarek «ozdobne pudełko stanowiące opakowanie słodyczy (także wraz z zawartością)» Kilogramowa bombonierka. Kupić, dostać bombonierkę. ◊ Pokoik jak bombonierka «niewielki, komfortowo urządzony pokój»… …   Słownik języka polskiego

• buduar — m IV, D. u, Ms. buduararze; lm M. y «wytwornie urządzony pokój pani domu służący do odpoczynku» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• buduarowy — 1. «dotyczący buduaru, odbywający się w buduarze; intymny, poufały» Buduarowe sekrety, intrygi. 2. «podobny do buduaru, urządzony na wzór buduaru» Gabinecik buduarowy …   Słownik języka polskiego

• cudacznie — cudacznieej przysłów. od cudaczny Ubierać się cudacznie. Wyglądać cudacznie. Pokój cudacznie urządzony …   Słownik języka polskiego

• dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… …   Słownik języka polskiego

• dziura — ż IV, CMs. dziurze; lm D. dziur 1. «otwór w jakimś przedmiocie, najczęściej nieforemny, powstały wskutek uszkodzenia lub zrobiony specjalnie, zagłębienie w czym; jama, nora» Dziura w bucie, pończosze, na rękawie. Dziury w serze. Zaszyć, wypalić,… …   Słownik języka polskiego

• gustownie — gustownieej przysłów. od gustowny Gustownie urządzony dom. Ubierać się gustownie …   Słownik języka polskiego