urządzeniem

См. также в других словарях:

• БАЛЛАСТЕР-ДОЗИРОВЩИК — железнодорожная путевая машина, осуществляющая забор балласта с обочины и подачу его на путь, распределяющая балласт под шпалами слоем заданной высоты по всей ширине балластной призмы и придающая ему нужное очертание (Болгарский язык; Български)… …   Строительный словарь

• anemograf — m IV, D. u, Ms. anemograffie; lm M. y «anemometr z urządzeniem samopiszącym, rejestrującym prędkość i kierunek wiatru» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• barometr — m IV, D. u, Ms. barometrtrze; lm M. y «przyrząd do mierzenia ciśnienia atmosferycznego» Barometr wskazuje spadek ciśnienia, niż, wyż, poprawę pogody. Sprawdzić ciśnienie na barometrze. Barometr rtęciowy. ∆ Barometr sprężynowy → aneroid ∆ Barometr …   Słownik języka polskiego

• chłodnia — ż I, DCMs. chłodniani; lm D. chłodniani «pomieszczenie (także mebel lub pojazd) z urządzeniem chłodniczym, przeznaczone do przechowywania w niskiej temperaturze substancji nietrwałych, np. żywności» Chłodnia składowa. Wagon chłodnia, statek… …   Słownik języka polskiego

• chłodziarka — ż III, CMs. chłodziarkarce; lm D. chłodziarkarek «urządzenie chłodnicze służące do obniżania temperatury poniżej temperatury otoczenia za pomocą czynnika chłodniczego, którego ruch podtrzymywany jest przez sprężarkę lub przez zespół aparatów… …   Słownik języka polskiego

• dogładzarka — ż III, CMs. dogładzarkarce; lm D. dogładzarkarek techn. «maszyna do końcowej obróbki ściernej powierzchni metalowych; obrabiarka do dogładzania» ∆ Dogładzarka oscylacyjna «obrabiarka do dogładzania oscylacyjnego, wyposażona w głowicę z… …   Słownik języka polskiego

• dynamometryczny — przym. od dynamometr Badania dynamometryczne. ∆ techn. Klucz dynamometryczny «klucz maszynowy z urządzeniem sprężynowym umożliwiającym regulację siły dokręcania» …   Słownik języka polskiego

• echograf — m IV, D. u, Ms. echograffie; lm M. y 1. med. «aparat do przeprowadzania badań metodą echografii» 2. techn. «echosonda z samoczynnym urządzeniem zapisującym» …   Słownik języka polskiego

• gitara — ż IV, CMs. gitaraarze; lm D. gitaraar «stary instrument muzyczny o sześciu lub siedmiu strunach, szarpany, rodzaj lutni o płaskim pudle rezonansowym; używany do akompaniamentu lub jako instrument solowy» Grać na gitarze. Śpiewać akompaniując… …   Słownik języka polskiego

• grzechotka — ż III, CMs. grzechotkatce; lm D. grzechotkatek 1. «zabawka niemowlęca, zwykle w kształcie kuli z rączką, zawierająca w środku kilka drobnych kuleczek (np. ziarenek grochu) grzechoczących przy potrząsaniu» Plastikowa grzechotka. Potrząsać… …   Słownik języka polskiego

• interfejs — m IV, D. u, Ms. interfejssie; lm M. y inform. «układ elektroniczny umożliwiający połączenie komputera z urządzeniem zewnętrznym, np. drukarką» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego