-
1 Alarmanlage
urządzenie alarmowe -
2 Anlage
Anlage f -
3 Alarmanlage
f -, -n -
4 Einrichtung
-
5 Klimaanlage
f -, -nurządzenie klimatyzacyjne, klimatyzacja f -
6 Steuerung
f -, -enurządzenie sterownicze; mot. kierowanie n, prowadzenie n -
7 Vorrichtung
f -, -enurządzenie n, przyrząd m -
8 Wanze
f -, -n1) zool. pluskwa f2) ugs. urządzenie podsłuchowe -
9 Zielvorrichtung
f -, -enmil. urządzenie celownicze -
10 Abhöranlage
Abhöranlage f urządzenie podsłuchowe, fam. podsłuch -
11 Alarmanlage
Alarmanlage f urządzenie alarmowe; im Auto autoalarm -
12 Ausrichtung
Ausrichtung f ( bestimmte Richtung einer Reihe) wyrównanie; ( Einstellung) nastawienie (a POL); eines Festes usw urządzenie, wyprawienie; ( das Veranstalten) (z)organizowanie, organizacja -
13 Batteriegerät
-
14 Einrichtung
Einrichtung f ( das Einrichten) urządzanie, (a Mobiliar, Ausstattung, Vorrichtung) urządzenie; TECH a instalacja; (Gründung) założenie, otwarcie; ( Anstalt) instytucja, zakład ( öffentliche użyteczności publicznej);zur ständigen Einrichtung werden wejść pf w zwyczaj -
15 Elektrogerät
E'lektrogerät n przyrząd elektryczny, urządzenie elektryczne; pl a sprzęt elektryczny -
16 Freisprecheinrichtung
Freisprecheinrichtung f TEL urządzenie głośnomówiące -
17 Hochdruckreiniger
Hochdruckreiniger m wysokociśnieniowe urządzenie czyszczące -
18 Innenausstattung
Innenausstattung f wystrój oder urządzenie wnętrza -
19 Klimaanlage
Klimaanlage f urządzenie klimatyzacyjne, klimatyzator -
20 Kühlanlage
Kühlanlage f urządzenie chłodnicze
- 1
- 2
См. также в других словарях:
urządzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. urządzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}urządzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. urządzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urządzenie — n I 1. rzecz. od urządzić. 2. lm D. urządzenieeń «rodzaj mechanizmu lub zespół elementów, przyrządów służący do wykonania określonych czynności, ułatwiający pracę» Urządzenia klimatyzacyjne, kontrolne, pomiarowe. Urządzenia pomocnicze, radarowe,… … Słownik języka polskiego
ustrojstwo — urządzenie … Słownik gwary warszawskiej
stacja — ż I, DCMs. stacjacji; lm D. stacjacji (stacjacyj) 1. «miejsce zatrzymywania się pociągów i innych środków transportu, zwykle wyposażone w perony oraz budynki, w których się znajdują kasy biletowe, przechowalnie bagażu, poczekalnie itp.; dworzec… … Słownik języka polskiego
maszyna — ż IV, CMs. maszynanie; lm D. maszynayn 1. «urządzenie zawierające mechanizm lub zespół mechanizmów służący do przetwarzania energii albo do wykonywania określonej pracy mechanicznej» Maszyna parowa, elektryczna. Maszyna biurowa, drukarska,… … Słownik języka polskiego
akumulator — m IV, D. a, Ms. akumulatororze; lm M. y 1. «urządzenie do magazynowania energii, zwłaszcza urządzenie do magazynowania energii elektrycznej w postaci energii chemicznej, stanowiące źródło prądu stałego» Akumulator elektryczny. Akumulator kwasowy … Słownik języka polskiego
bezpiecznik — m III, D. a, N. bezpiecznikkiem; lm M. i 1. elektr. «urządzenie zabezpieczające przed skutkami nadmiernego obciążenia instalacji elektrycznej; pot. korek» 2. sport. «urządzenie przy wiązaniach nart powodujące odpięcie się narty przy upadku lub… … Słownik języka polskiego
komora — ż IV, CMs. komoraorze; lm D. komoramór 1. «niewielka izba, zwykle bez okien, służąca, zwłaszcza dawniej, do przechowywania odzieży, drobnych sprzętów, zapasów żywności itp.; spiżarnia» 2. «niewielka izba mieszkalna (zwłaszcza sypialnia) w domach… … Słownik języka polskiego
nagrzewnica — ż II, DCMs. nagrzewnicacy; lm D. nagrzewnicaic 1. bud. «urządzenie do ogrzewania powietrza przepływającego przez nie ruchem wymuszonym bez bezpośredniego zetknięcia się z czynnikiem grzejnym» 2. hutn. «urządzenie stosowane w hutnictwie do… … Słownik języka polskiego
cieplny — «odnoszący się do ciepła, związany z ciepłem; działający na skutek wykorzystania ciepła; wytwarzający lub przetwarzający ciepło; termiczny» Zjawiska, procesy cieplne. Energia cieplna. ∆ fiz. Przewodnictwo cieplne «forma rozchodzenia się ciepła w… … Słownik języka polskiego
czujka — ż III, CMs. czujkajce; lm D. czujkajek 1. «człowiek lub oddział postawiony na straży, wysłany w teren w celu zasięgnięcia wiadomości o nieprzyjacielu; warta, czaty» Rozstawić, wzmocnić czujki. 2. techn. «samoczynne urządzenie ostrzegające, czułe… … Słownik języka polskiego