-
1 uro
ūro, ussī, ustum, ere1)а) жечь, палить (sol urit O, PM; uri sole PM)б) разжигать ( Cyclōpum officinas H); прижигать ( vulnera CC): сжигать (mortuos C; urbes L; terras C, O; sitis guttur urit O); уничтожать огнём, опустошать пожарами (agros L, QC; Galliam C); энкаустически выжигать (colores O; tabulam coloribus O)2) жечь (для освещения) (picem, ceras O)3) замораживать ( ustus a frigore Pontus O); губить холодом, леденить ( herba per nives usta O)4) больно жать, натирать (calceus urit H; juga juvencos urunt O)5) разжигать, возбуждать ( invidiam L)6) томить, обуревать ( amor urit aliquem V)uri in aliquo O — быть влюблённым в кого-л.7) тревожить, беспокоить, удручать, угнетать, мучить (pestilentia urbem urit L; Italia bello urebatur L)uritur infelix Dido V — терзается несчастная Дидона8) сердить, раздражать ( aliquem Ter)9) воодушевлять, поощрять ( aliquem laudibus VF) -
2 intime
intimē [ intimus I \]1) внутренне, в душе ( uri Ap)2) тесно, интимно, весьма дружескиuti i. aliquo Nep — быть в тесной дружбе с кем-л.3) настойчиво, убедительно ( commendari ab aliquo C) -
3 illudo
illūdo ( inl-), si, sum, 3 (acc. to the first conj. illudiabant, Gell. 1, 7, 3; perf. subj. inlusseris, Cic. Lael. 26, 99 Bait., Lahm.), v. n. and a. [in-ludo].I.Neutr., to play at or with any thing, to sport with, amuse one's self with (syn. colludo; cf. ludificor).A.In gen. (very rare):B.illudo chartis,
amuse myself with writing, Hor. S. 1, 4, 139:ima videbatur talis illudere palla,
Tib. 3, 4, 35.—In partic., pregn.1. (α).With dat.:(β).ut ne plane videaris hujus miseri fortunis et horum virorum talium dignitati illudere,
Cic. Rosc. Am. 19, 54:ut semper gaudes illudere rebus Humanis!
Hor. S. 2, 8, 62:illudere capto,
Verg. A. 2, 64:discrimini publico,
Suet. Tib. 2:inlusit Neroni fortuna,
Tac. A. 16, 1 init.; cf. id. ib. 15, 72 fin. —In aliquem or aliquo:(γ).ego te pro istis factis ulciscar, ut ne impune in nos illuseris,
Ter. Eun. 5, 4, 20; cf.:quae cum dixisset in Albucium illudens,
Cic. de Or. 3, 43, 171:adeon' videmur vobis esse idonei, In quibus sic illudatis?
Ter. And. 4, 4, 19.—Absol.:2.illuseras heri inter scyphos, quod dixeram controversiam esse, etc.,
Cic. Fam. 7, 22. —To sport or fool away a thing, i. e. to destroy or waste in sport; in mal. part., to violate, abuse ( poet. and in post-Aug. prose).(α).With dat.:(β).cui (frondi) Silvestres uri assidue capraeque sequaces Illudunt,
Verg. G. 2, 375:pecuniae illudere,
Tac. H. 2, 94 fin.:C. Caesar etiam matri ejus illusit,
id. A. 15, 72:pueritiae Britannici,
id. ib. 13, 17:feminarum illustrium capitibus,
Suet. Tib. 45.—Absol.:II.tum variae illudant pestes,
Verg. G. 1, 181.—Act. (in all the meanings of I.).A.In gen., to play at or with any thing ( poet. and very rare):B.illusas auro vestes,
i. e. lightly interwoven, Verg. G. 2, 464 (dub. al. inclusas); imitated by Avien. Perieg. 1258; cf. the periphrase: illusa pictae vestis inania, Prud. steph. 14, 104.—In partic., pregn.1.To scoff or mock at, to make a laughing-stock of, to ridicule (so most freq.):2.satis superbe illuditis me,
Ter. Phorm. 5, 8, 22:ut is, qui illusus sit plus vidisse videatur. Quid autem turpius quam illudi?
Cic. Lael. 26, 99:miseros,
id. de Or. 2, 58, 237:illusi ac destituti,
id. Quint. 16, 51:facetiis illusus,
Tac. A. 15, 68:pergisne eam, Laeli, artem illudere, in qua primum excello ipse?
Cic. Rep. 1, 13:artes,
Ov. M. 9, 66:ipsa praecepta (rhetorum),
Cic. de Or. 1, 19, 87:illud nimium acumen (opp. admirari ingenium),
id. ib. 1, 57, 243:voces Neronis, quoties caneret,
Tac. A. 14, 52: verbis virtutem superbis, [p. 887] Verg. A. 9, 634.—To destroy, ruin, violate, abuse (very rare):vitam filiae,
Ter. And. 5, 1, 3: illusique pedes (i. e. crapulā) vitiosum ferre recusant Corpus, ruined, i. e. staggering, Hor. S. 2, 7, 108:corpus alicujus,
Tac. A. 1, 71. -
4 inludo
illūdo ( inl-), si, sum, 3 (acc. to the first conj. illudiabant, Gell. 1, 7, 3; perf. subj. inlusseris, Cic. Lael. 26, 99 Bait., Lahm.), v. n. and a. [in-ludo].I.Neutr., to play at or with any thing, to sport with, amuse one's self with (syn. colludo; cf. ludificor).A.In gen. (very rare):B.illudo chartis,
amuse myself with writing, Hor. S. 1, 4, 139:ima videbatur talis illudere palla,
Tib. 3, 4, 35.—In partic., pregn.1. (α).With dat.:(β).ut ne plane videaris hujus miseri fortunis et horum virorum talium dignitati illudere,
Cic. Rosc. Am. 19, 54:ut semper gaudes illudere rebus Humanis!
Hor. S. 2, 8, 62:illudere capto,
Verg. A. 2, 64:discrimini publico,
Suet. Tib. 2:inlusit Neroni fortuna,
Tac. A. 16, 1 init.; cf. id. ib. 15, 72 fin. —In aliquem or aliquo:(γ).ego te pro istis factis ulciscar, ut ne impune in nos illuseris,
Ter. Eun. 5, 4, 20; cf.:quae cum dixisset in Albucium illudens,
Cic. de Or. 3, 43, 171:adeon' videmur vobis esse idonei, In quibus sic illudatis?
Ter. And. 4, 4, 19.—Absol.:2.illuseras heri inter scyphos, quod dixeram controversiam esse, etc.,
Cic. Fam. 7, 22. —To sport or fool away a thing, i. e. to destroy or waste in sport; in mal. part., to violate, abuse ( poet. and in post-Aug. prose).(α).With dat.:(β).cui (frondi) Silvestres uri assidue capraeque sequaces Illudunt,
Verg. G. 2, 375:pecuniae illudere,
Tac. H. 2, 94 fin.:C. Caesar etiam matri ejus illusit,
id. A. 15, 72:pueritiae Britannici,
id. ib. 13, 17:feminarum illustrium capitibus,
Suet. Tib. 45.—Absol.:II.tum variae illudant pestes,
Verg. G. 1, 181.—Act. (in all the meanings of I.).A.In gen., to play at or with any thing ( poet. and very rare):B.illusas auro vestes,
i. e. lightly interwoven, Verg. G. 2, 464 (dub. al. inclusas); imitated by Avien. Perieg. 1258; cf. the periphrase: illusa pictae vestis inania, Prud. steph. 14, 104.—In partic., pregn.1.To scoff or mock at, to make a laughing-stock of, to ridicule (so most freq.):2.satis superbe illuditis me,
Ter. Phorm. 5, 8, 22:ut is, qui illusus sit plus vidisse videatur. Quid autem turpius quam illudi?
Cic. Lael. 26, 99:miseros,
id. de Or. 2, 58, 237:illusi ac destituti,
id. Quint. 16, 51:facetiis illusus,
Tac. A. 15, 68:pergisne eam, Laeli, artem illudere, in qua primum excello ipse?
Cic. Rep. 1, 13:artes,
Ov. M. 9, 66:ipsa praecepta (rhetorum),
Cic. de Or. 1, 19, 87:illud nimium acumen (opp. admirari ingenium),
id. ib. 1, 57, 243:voces Neronis, quoties caneret,
Tac. A. 14, 52: verbis virtutem superbis, [p. 887] Verg. A. 9, 634.—To destroy, ruin, violate, abuse (very rare):vitam filiae,
Ter. And. 5, 1, 3: illusique pedes (i. e. crapulā) vitiosum ferre recusant Corpus, ruined, i. e. staggering, Hor. S. 2, 7, 108:corpus alicujus,
Tac. A. 1, 71.
См. также в других словарях:
Bundesbrief von 1291 — Schweizer Bundesbrief Der Bundesbrief, datiert auf Anfang August 1291, ist der bekannteste von mehreren Bundesbriefen und gilt in der traditionellen und populären Geschichtsschreibung als eine oder gar als die Gründungsurkunde der Schweizerischen … Deutsch Wikipedia
Liste von Jazzmusikern — Abk. Instrument acc Akkordeon acl Altklarinette afl Altflöte arr Arrangement as Altsaxophon b Bass bar … Deutsch Wikipedia
Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire A B … … Wikipédia en Français
HOROLOGIUM — I. HOROLOGIUM, Varroni de Re Rust. l. 3. c. 5. turris dicitur, vento, undecumque flaret, indicando exstincto. vide infra Turris it. supra Aurologium. II. HOROLOGIUM antiquitus venter fuit, ut Parasitus ille Plautinus apud A. gell. l. 3. c. 4 ait … Hofmann J. Lexicon universale
VALE — in digressu sollenne, apud Veteres, uti ave et salve in congressu. Hinc de Athenodoro historia nota, qui cum impetratâ ab Augusto domum redeundi veniâ, discenssurus esset, Caesari dixit vale, volensque aliquod Philosophô dignum monumentum apud… … Hofmann J. Lexicon universale
Leute — 1. A de richa Lüta werd ma nüd rüdig1. – Sutermeister, 143; Tobler, 371. In Appenzell: Von den reichen Leuten bekommt man nicht leere Hände. (Tobler.) 2. Albern Leut dienen nicht in die Welt. – Petri, II, 4. 3. Alberne Lüe sind ock Lüe. (Hannover … Deutsches Sprichwörter-Lexikon