-
21 license
['laɪsns] 1. n, see licence (US) 2. vtudzielać (udzielić perf) pozwolenia or zezwolenia +dat* * *verb (to give a licence to or permit: He is licensed to sell alcohol.) upoważnić -
22 qualify
['kwɔlɪfaɪ] 1. vt 2. vizdobywać (zdobyć perf) dyplomto qualify for — ( be eligible) móc ubiegać się o +acc; ( in competition) kwalifikować się (zakwalifikować się perf) do +gen
to qualify as an engineer — zdobywać (zdobyć perf) dyplom inżyniera
* * *1) (to cause to be or to become able or suitable for: A degree in English does not qualify you to teach English; She is too young to qualify for a place in the team.) uprawniać, kwalifikować się2) ((with as) to show that one is suitable for a profession or job etc, especially by passing a test or examination: I hope to qualify as a doctor.) zdobyć uprawnienia3) ((with for) to allow, or be allowed, to take part in a competition etc, usually by reaching a satisfactory standard in an earlier test or competition: She failed to qualify for the long jump.) zakwalifikować się4) ((of an adjective) to describe, or add to the meaning of: In `red books', the adjective `red' qualifies the noun `books'.) określać•- qualified
- qualifying -
23 авторизовать
глаг.• autoryzować• upoważniać• upoważnić -
24 дозволить
глаг.• autoryzować• dopuszczać• dozwolić• nadawać• nadać• pozwalać• pozwolić• umożliwiać• umożliwić• upoważniać• upoważnić• włączać• zezwalać• zezwolić -
25 дозволять
глаг.• autoryzować• cierpieć• dopuszczać• dozwolić• pozwalać• pozwolić• przyznawać• tolerować• umożliwiać• umożliwić• upoważniać• upoważnić• uznawać• włączać• zezwalać• zezwolić• zgadzać• znosić -
26 озаглавить
глаг.• nazwać• tytułować• upoważniać• upoważnić• uprawniać• uprawnić• zatytułować -
27 уполномочить
глаг.• autoryzować• upełnomocniać• upełnomocnić• upoważniać• upoważnić• uprawnić -
28 upoważni|ć
pf — upoważni|ać impf vt to authorize, to entitle- upoważnić kogoś do podjęcia pieniędzy to authorize sb to withdraw money- karta upoważnia do 10% zniżki the card entitles the bearer to a 10% discount- co upoważnia cię do takiego stwierdzenia? what qualifies a. entitles you to make such a statement?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upoważni|ć
-
29 upoważnie|nie
Ⅰ sv ⇒ upoważnić Ⅱ n authorization C/U; (dokument) letter of authorization- bez wyraźnego upoważnienia without express a. explicit authorization- udzielić komuś upoważnienia do zrobienia czegoś to authorize sb to do sth, to give a. grant sb the authorization to do sth- dała mężowi upoważnienie do dysponowania jej rachunkiem w banku she authorized her husband to use her bank account- cofnąć upoważnienie to revoke authorization- działać z czyjegoś upoważnienia to act with sb’s authorizationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upoważnie|nie
-
30 uprawomocni|ć
pf — uprawomocni|ać impf Ⅰ vt Prawo 1. (nadać moc) uprawomocnić wyrok to render a verdict final and binding 2. (upoważnić) to authorize- został uprawomocniony do dysponowania majątkiem rodziców he was granted power of attorney over his parents’ assetsⅡ uprawomocnić się — uprawomocniać się Prawo [decyzja, przepis] to come into force- wyrok sądu musi się jeszcze uprawomocnić the verdict is not yet bindingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uprawomocni|ć
-
31 autoriser
1. autoryzować2. pozwalać3. upełnomocniać4. upełnomocnić5. upoważniać6. upoważnić7. uprawniać8. uprawnić9. zezwalać10. zezwolić -
32 commissionner
1. upoważniać2. upoważnić3. zlecać -
33 titrer
1. miareczkować2. tytułować3. upoważnić -
34 upoważniać
upoważniać (-am) < upoważnić> (-ię, -nij!) (do G) ermächtigen (zu D), beauftragen (mit D); (uprawniać) berechtigen (zu D) -
35 upoważniać
\upoważniać kogoś do czegoś jdn zu etw ermächtigen, jdn zu etw befugen -
36 befähigen
befähigen * [bə'fɛ:ɪgən]vt1) ( fähig machen)jdn zu etw \befähigen umożliwiać [ perf umożliwić] komuś coś2) ( berechtigen)jdn zu etw \befähigen Ausbildung: upoważnić [o uprawnić] kogoś do czegoś -
37 bevollmächtigen
bevollmächtigen * [bə'fɔlmɛçtɪgən]vtjdn [zu etw] \bevollmächtigen upoważnić kogoś [do czegoś] -
38 ermächtigen
ermächtigen * [ɛɐ'mɛçtɪgən]vtjdn [zu etw] \ermächtigen upoważnić kogoś [do czegoś]
- 1
- 2
См. также в других словарях:
upoważniać — ndk I, upoważniaćam, upoważniaćasz, upoważniaćają, upoważniaćaj, upoważniaćał, upoważniaćany upoważnić dk VIa, upoważniaćnię, upoważniaćnisz, upoważniaćnij, upoważniaćnił, upoważniaćniony «dawać komuś prawo, pełnomocnictwo do wykonania pewnych… … Słownik języka polskiego
mediacja — ż I, DCMs. mediacjacji; lm D. mediacjacji (mediacjacyj) książk. «pośredniczenie w sporze, zwłaszcza między państwami, mające na celu ułatwienie stronom dojścia do porozumienia» Pokojowa mediacja. Mediacja w konflikcie granicznym. Podjąć się… … Słownik języka polskiego
upełnomocnić — dk VIa, upełnomocnićnię, upełnomocnićnisz, upełnomocnićnij, upełnomocnićnił, upełnomocnićniony upełnomocniać ndk I, upełnomocnićam, upełnomocnićasz, upełnomocnićają, upełnomocnićaj, upełnomocnićał, upełnomocnićany «upoważnić kogoś do działania,… … Słownik języka polskiego
upoważnienie — n I 1. rzecz. od upoważnić. 2. lm D. upoważnienieeń «uprawnienie, pełnomocnictwo upoważniające do wykonania czegoś» Pisemne, ustne upoważnienie. Upoważnienie do podjęcia, na podjęcie pieniędzy. Dać komuś upoważnienie do czegoś. Robić coś z… … Słownik języka polskiego
upoważniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upoważniaćam, upoważniaća, upoważniaćają, upoważniaćany {{/stl 8}}– upoważnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, upoważniaćnię, upoważniaćni, upoważniaćnij, upoważniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} dawać komuś prawo do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upoważnienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. upoważnić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}upoważnienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. upoważnienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} pełnomocnictwo umożliwiające… … Langenscheidt Polski wyjaśnień