-
1 upoić
-
2 upoić
-
3 upoić
-
4 upoić
(-oję, -oisz); imp -ój; vb; od (upajać)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upoić
-
5 upoić
1. enivrer2. griser -
6 upoić
[упоічь]v.dk -
7 upoić
напоїти -
8 upoić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upoić (się)
-
9 upoić się
-
10 upoić\ się
сов. 1. упиться, испытать упоение;2. (odurzyć się) одурманиться -
11 upoić się
[упоічь шіê]v.dk -
12 upoić się
упитися -
13 напоить допьяна
( upoić) spić -
14 up|oić
pf — up|ajać impf Ⅰ vt 1. pot. (spić alkoholem) to get [sb] drunk; to inebriate książk.- upoić kogoś winem to get sb drunk on wine2. przen. to exhilarate, to intoxicate- upoiła go muzyka the music exhilarated him- upajający zapach an intoxicating scentⅡ upoić się — upajać się 1. pot. (spić się) to get drunk (czymś on sth) 2. przen. (zachwycić się) to be exhilarated a. intoxicated (czymś by sth)- upoić się wiosną to become intoxicated by spring- upoić się sukcesem to get drunk with successThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > up|oić
-
15 upajać
impf ⇒ upoić* * *ipf.1. (= odurzać alkoholem, narkotykami) intoxicate, inebriate, drug.2. przen. (= wywoływać euforię) intoxicate, enchant, carry (sb) away.ipf.1. (= upijać się) get intoxicated l. inebriated l. drunk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upajać
-
16 spiczasty
прил.• едкий• остроконечный• острый• резкий• язвительный* * *остроконечный; острый+szpiczasty śpi|ć, \spiczastyty сов. 1. отпить (сверху);
2. (upoić) напоить допьяна, споить+* * *остроконе́чный; о́стрыйSyn: -
17 spić
-
18 упоїти
upojityдієсл. -
19 упоїтися
upojitysjaдієсл. -
20 upajać się
(-am, -asz)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upajać się
- 1
- 2
См. также в других словарях:
upoić — dk VIa, upoję, upoisz, upój, upoił, upojony upajać ndk I, upoićam, upoićasz, upoićają, upoićaj, upoićał, upoićany «napoić kogoś alkoholem aż do utraty przytomności; o alkoholu: przyprawić kogoś o utratę przytomności» Upoić winem, koniakiem.… … Słownik języka polskiego
upoić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}upajać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upajać się – upoić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przez picie nadmiernej ilości napoju alkoholowego doprowadzać się do utraty przytomności, do stanu odurzenia; upijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Upajał się tanim winem. Upoili się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
upajać — → upoić … Słownik języka polskiego
dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca … Słownik języka polskiego
odurzyć — dk VIb, odurzyćrzę, odurzyćrzysz, odurz, odurzyćrzył, odurzyćrzony odurzać ndk I, odurzyćam, odurzyćasz, odurzyćają, odurzyćaj, odurzyćał, odurzyćany «spowodować częściową lub całkowitą utratę świadomości, niewrażliwość na ból itp.; przyprawić o… … Słownik języka polskiego
spić — dk Xa, spiję, spijesz, spij, spił, spity spijać ndk I, spićam, spićasz, spićają, spićaj, spićał, spićany 1. «pijąc zebrać płyn, zwłaszcza jego górną warstwę» Spić śmietanę z mleka. przen. Słońce spiło rosę z kwiatów. 2. pot. «upoić kogoś… … Słownik języka polskiego
upajająco — przysłów. od upajający (p. upoić) «wprawiając w stan odurzenia, zachwytu, rozmarzenia; oszałamiająco» Jaśmin pachnie upajająco. Muzyka działała na nią upajająco … Słownik języka polskiego
upić — dk Xa, upiję, upijesz, upij, upił, upity upijać ndk I, upićam, upićasz, upićają, upićaj, upićał, upićany 1. «łyknąć trochę jakiegoś płynu; nadpić» Upić łyk herbaty, mleka. Upić wina z kieliszka. 2. rzad. «doprowadzić kogoś do stanu zamroczenia… … Słownik języka polskiego
upojenie — n I 1. rzecz. od upoić. 2. lm D. upojenieeń «stan zachwytu, odurzenia, rozmarzenia» Żyć w upojeniu. ∆ pot. Do upojenia «bez miary, zapamiętale, do przesytu» ∆ med. Upojenie alkoholowe «stan znacznego zaburzenia świadomości, połączony często z… … Słownik języka polskiego
zaczadzić — dk VIa, zaczadzićdzę, zaczadzićdzisz, zaczadzićczadź, zaczadzićdził, zaczadzićdzony «zatruć, odurzyć kogoś czadem (rzadziej innymi szkodliwymi dla organizmu wyziewami); zanieczyścić czadem, gazem» Chodził jak zaczadzony. przen. «oszołomić, upoić; … Słownik języka polskiego