-
1 upi|ć
pf — upi|jać impf (upiję — upijam) Ⅰ vt 1. (nadpić) to drink- upiła łyk wina z kieliszka she took a sip of wine from the glass2. (spoić) to get [sb] drunk (czymś on sth) [winem, wódką] Ⅱ upić się — upijać się 1. to get drunk (czymś on sth) [piwem, winem]- upić się do nieprzytomności to drink oneself into a stupor- upić się jak bela to drink oneself blind pot.2. książk., przen. upić się radością/szczęściem to be deliriously happyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > upi|ć
См. также в других словарях:
upíjati — (što, se) nesvrš. 〈prez. ùpījām (se), pril. sad. ajūći (se), gl. im. ānje〉, {{c=1}}v. {{ref}}upiti{{/ref}} … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
upijati — upíjati (što, se) nesvrš. <prez. ùpījām, pril. sad. ajūći, gl. im. ānje> DEFINICIJA v. upiti ETIMOLOGIJA vidi upiti … Hrvatski jezični portal
