Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

unseal

  • 1 dis-sīgnō

        dis-sīgnō āvī, ātus, āre,    to unseal, disclose: Quid non ebrietas dissignat? H. — Fig., to arrange, dispose, regulate, set in order (only v. l. for designo).

    Latin-English dictionary > dis-sīgnō

  • 2 re-linō

        re-linō lēvī, —, ere,    to unseal, open: dolia omnia, T.: mella, i. e. to take out, V.

    Latin-English dictionary > re-linō

  • 3 re-sīgnō

        re-sīgnō āvī, ātus, āre,    to unseal, open: litteras: testamenta, H.: (Mercurius) lumina morte resignat, i. e. the eyes (of the dead), V.—To give back, give up, resign: cuncta, H.: (Fortuna) quae dedit, H.—Fig., to annul, cancel, destroy: tabularum fidem.—To disclose, reveal: fata, O.

    Latin-English dictionary > re-sīgnō

  • 4 solvō

        solvō solvī (soluit, Ct.; soluisse, Tb.), solūtus, ere    [2 se+luo], to loosen, unbind, unfasten, unfetter, untie, release: iube solvi (eum), T.: ad palum adligati repente soluti sunt: ita nexi soluti (sunt), L.: Solvite me, pueri, V.: quo modo solvantur (nodi), Cu.: solve capillos, untie, O.: crines, let down, O.: terrae quem (florem) ferunt solutae, i. e. thawed, H.: Solve senescentem equum, i. e. from service, H.: talibus ora solvit verbis, freely opens, O.: Solvite vela, unfurl, V.— To detach, remove, part, disengage, free: ancorā solutā (i. e. a litore): classis retinacula solvi iussit, O.: teque isto corpore solvo, V.: partūs, to bring forth, O.—Of ships, to free from land, set sail, weigh anchor, leave land, depart: navīs solvit, Cs.: primis tenebris solverat navem, L.: cum foedere solvere navīs, O.: navīs a terrā solverunt, Cs.: ab Corintho solvere navīs, L.: tertia fere vigiliā solvit (sc. navem), Cs.: nos eo die cenati solvimus: a Brundusio solvit, L.: Alexandriā solvisse: portu solventes.— To untie, unfasten, unlock, unseal, open: ille pharetram Solvit, uncovered, O.: solutā epistulā, N.: solutis fasciis, Cu.— To take apart, disintegrate, disunite, dissolve, separate, break up, scatter, dismiss: ubi ordines procursando solvissent, L.: agmina Diductis solvēre choris, V.: solvit maniplos, Iu.: coetuque soluto Discedunt, O.: urbem solutam reliquerunt, disorganized: si solvas ‘Postquam discordia tetra’... Invenias, etc., H.— To relax, benumb, make torpid, weaken: ima Solvuntur latera, V.: pennā metuente solvi, i. e. unflagging, H.: illi solvuntur frigore membra, V.: corpora somnus Solverat, O.: somno vinoque solutos, O.: Solvitur in somnos, V.— To loosen, break up, part, dissolve, disperse, divide, scatter: omne conligatum solvi potest: solvere navīs et rursus coniungere, Cu.: membra ratis, O.— To dissolve, melt, turn, change: nives solvere, melt, O.: (vitulo) per integram solvuntur viscera pellem, V.—Of fastenings, to loose, remove, cancel, untie, unlock: nullo solvente catenas, O.: Frenum solvit, Ph.: Solvitur acris hiemps, H.: a corpore bracchia, relaxes his hold, O.: crinalīs vittas, V.: vinculum epistulae, Cu.—Fig., to free, set free, release, loose, emancipate, relieve, exempt: linguam ad iurgia, O.: cupiditates suas, Cu.: Bassanitas obsidione, L.: ut religione civitas solvatur: Vopiscus, solvatur legibus, be exempted: petente Flacco ut legibus solveretur, L.: ut is per aes et libram heredes testamenti solvat, release the testamentary heirs: reus Postumus est eā lege... solutus ac liber, i. e. the law does not apply to: solutus Legibus insanis, H.: vos curis ceteris, T.: solvent formidine terras, V.: Vita solutorum miserā ambitione, H.: longo luctu, V.: calices quem non fecere Contractā in paupertate solutum? i. e. from cares, H.: ego somno solutus sum, awoke.— To acquit, absolve, cleanse, relieve: ut scelere solvamur, be held guiltless: hunc scelere solutum periculo liberavit: Sit capitis damno Roma soluta mei, O.— To relax, smooth, unbend, quiet, soothe (poet.): solvatur fronte senectus (i. e. frons rugis solvatur), be cleared, H.: arctum hospitiis animum, H.—Of ties, obligations, or authority, to remove, cancel, destroy, efface, make void, annul, overthrow, subvert, violate, abolish: solutum coniugium, Iu.: nec coniugiale solutum Foedus in alitibus, O.: culpa soluta mea est, O.: quos (milites), soluto imperio, licentia conruperat, S.: solvendarum legum principium (i. e. dissolvendarum), Cu.: disciplinam militarem, subvert, L.: pactique fide data munera solvit, i. e. took back, O.— To loosen, impair, weaken, scatter, disperse, dissolve, destroy: plebis vis soluta atque dispersa, S.: senectus quae solvit omnia, L.: nodum (amicitiae) solvere Gratiae, H.: hoc firmos solvit amores, O.— To end, remove, relieve, soothe: ieiunia granis, O.: Curam Dulci Lyaeo, H.: corde metum, V.: pudorem, V.: solutam cernebat obsidionem, the siege raised, L.: Solventur risu tabulae (see tabula), H.— To accomplish, fulfil, complete, keep (of funeral ceremonies, vows, and promises): omnia paterno funeri iusta, finish the burial rites: iustis defunctorum corporibus solutis, Cu.: exsequiis rite solutis, V.: vota, fulfil: Vota Iovi, O.: solvisti fidem, you have kept your promise, T.: Esset, quam dederas, morte soluta fides, i. e. your pledge (to be mine through life), O.— To solve, explain, remove: quā viā captiosa solvantur, i. e. are refuted: Carmina non intellecta, O.: nodos iuris, Iu.—Of debts, to fulfil, pay, discharge, pay off: hoc quod debeo peto a te ut... solutum relinquas, settled: Castricio pecuniam iam diu debitam, a debt of long standing: ex quā (pensione) maior pars est ei soluta: rem creditori populo solvit, L.: ut creditae pecuniae solvantur, Cs.: debet vero, solvitque praeclare.—Of persons, to make payment, pay: cuius bona, quod populo non solvebat, publice venierunt: ei cum solveret, sumpsit a C. M. Fufiis: pro vecturā: tibi quod debet ab Egnatio, pay by a draft on Egnatius: numquam vehementius actum est quam ne solveretur, to stop payments: nec tamen solvendo aeri alieno res p. esset, able to pay its debt, L.; hence the phrase, solvendo esse, to be solvent: solvendo non erat, was insolvent: cum solvendo civitates non essent: ne videatur non fuisse solvendo.—Of money or property, to pay, pay over, hand over (for pecuniā rem or debitum solvere): emi: pecuniam solvi: pro quo (frumento) pretium, L.: quae praemia senatus militibus ante constituit, ea solvantur: arbitria funeris, the expenses of the funeral: Dona puer solvit, paid the promised gifts, O.: HS CC praesentia, in cash: legatis pecuniam pro frumento, L.—Of a penalty, to accomplish, fulfil, suffer, undergo: iustae et debitae poenae solutae sunt: capite poenas, S.: meritas poenas solvens, Cu.
    * * *
    solvere, solvi, solutus V
    loosen, release, unbind, untie, free; open; set sail; scatter; pay off/back

    Latin-English dictionary > solvō

  • 5 resero

    reserare, reseravi, reseratus V
    open up, unseal, unbar (gate/door), unfasten; make accessible; uncover, expose

    Latin-English dictionary > resero

  • 6 resigno

    resignare, resignavi, resignatus V
    unseal; open; resign

    Latin-English dictionary > resigno

  • 7 exsolvo

    ex-solvo, solvi, sŏlūtum, 3 ( per diaeresin exsolŭātur, Lucr. 1, 811:

    exsolŭïsse,

    Ov. F. 4, 534; cf. solvo, init.), v. a., to loose, unloose, to unbind, untie, undo (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    nexus,

    Lucr. 1, 220: Am. Agedum, eam solve cistulam. So. Quid ego istam exsolvam? undo, unseal, Plaut. Am. 2, 2, 152:

    properans exsolvi restim,

    id. Rud. 2, 3, 37:

    catenas Caecinae,

    Tac. H. 3, 31:

    vincula,

    id. A. 3, 33; id. H. 3, 12:

    pugionem a latere,

    to ungird, id. H. 3, 68:

    venas praebere exsolvendas,

    to be opened, id. A. 4, 22; 11, 3; 16, 17:

    brachia ferro eodem ictu,

    id. ib. 15, 63:

    amictus,

    to pull off, Stat. S. 1, 5, 53:

    venenum exsoluta alvo transmisit,

    i. e. in a flux, diarrhœa, Tac. A. 13, 15.—Of an inanimate subject:

    (ignis) exsolvit glaciem,

    dissolves, melts, Lucr. 6, 878.—
    B.
    In partic.
    1.
    To set loose, release, deliver, free (mostly poet.):

    aliquem vinclis,

    Plaut. Truc. 4, 3, 10; so,

    exsolutus vinculis,

    Suet. Ner. 49:

    jube sis me exsolvi cito,

    Plaut. Bacch. 4, 8, 16 sq.:

    sese e nervis (animae),

    Lucr. 3, 696; cf. id. 1, 811:

    se paulatim corpore (said of one dying),

    Verg. A. 11, 829:

    quo (sanguine),

    Tac. H. 5, 6.—
    2.
    In mercant. lang. (qs. to free from obligation, v. solvo, to discharge, pay a debt): nomina mea, per deos, expedi, exsolve (for which, shortly after: hoc quod debeo plane expedias et solutum relinquas), Cic. Att. 16, 6, 3:

    aes alienum,

    Plin. Ep. 3, 11, 2:

    pretium,

    Plaut. Men. 5, 6, 26:

    multiplicem sortem,

    Liv. 6, 14, 7:

    dotem uxori,

    Aur. Vict. Vir. Ill. 56:

    legata,

    Tac. A. 1, 36 fin. et saep. —
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to throw off, lay aside, rid one's self of a thing:

    legis nexus,

    Tac. A. 3, 28 fin.:

    metus,

    i. e. to lay aside, Luc. 5, 259:

    pudorem,

    Stat. Ach. 1, 565:

    robur peditum ad exsolvendum obsidium ducit,

    i. e. to raise, Tac. A. 3, 39.—
    B.
    In partic.
    1.
    To release, free from any thing:

    animum artis nodis religionum,

    Lucr. 1, 932; 4, 7:

    animos religione,

    Liv. 8, 9, 13:

    populum religione,

    id. 3, 20, 4:

    se occupationibus,

    Cic. Fam. 7, 1, 5:

    aliquem errore, suspicione,

    Ter. Hec. 5, 2, 26:

    aliquem aere alieno,

    Liv. 6, 14, 11:

    curis,

    Verg. A. 4, 652:

    sollicitudine,

    Plin. Ep. 1, 22, 11:

    contumeliā,

    Tac. A. 13, 36:

    poenā,

    id. ib. 14, 12:

    custode,

    id. ib. 12, 46 et saep.—
    2.
    To discharge, pay a debt or an obligation:

    de tertio genere se scripsit dicturum, nec exsolvit quod promiserat,

    but did not keep his promise, Cic. Off. 3, 2, 7:

    vota (deo),

    Plaut. Am. 3, 2, 67; Liv. 21, 21, 9 (opp. se obligare):

    jus jurandum,

    id. 24, 18, 5:

    fidem,

    to fulfil one's promise, id. 26, 31, 10:

    praemia, poenas alicui,

    to award, id. 26, 40, 15:

    gratiam recte factis, alicujus,

    id. 28, 25, 6; cf.

    grates,

    to render, give, Tac. A. 14, 13:

    beneficia,

    to repay, requite, id. ib. 11, 18; cf.:

    vicem beneficio,

    id. H. 4, 3:

    poenas morte,

    to suffer, id. A. 1, 10; cf. Vell. 2, 88 fin.
    3.
    To solve, explain any thing enigmatical or obscure:

    perfacile est parili ratione exsolvere nobis, quare, etc.,

    Lucr. 2, 381.

    Lewis & Short latin dictionary > exsolvo

  • 8 littera

    littĕra (less correctly lītĕra), ae, f. [lino, q. v.], a letter, a written sign or mark signifying a sound.
    I.
    Lit.:

    cubitum hercle longis litteris signabo jam usquequaque, si quis, etc.,

    Plaut. Rud. 5, 2, 7:

    quid hae locuntur litterae?

    id. Bacch. 4, 7, 3; cf.: quid istae narrant? Tox. Perconctare ex ipsis;

    ipsae tibi narrabunt,

    id. Pers. 4, 3, 29:

    sus rostro si humi A litteram impresserit,

    Cic. Div. 1, 13, 23:

    priscarum litterarum notae,

    id. ib. 2, 41, 85:

    maximis litteris incisum,

    id. Verr. 2, 2, 63, § 154 fin.:

    lenis appellatio litterarum,

    id. Brut. 74, 159:

    suavis appellatio litterarum,

    Quint. 11, 3, 35:

    quae si nostris litteris scribantur,

    id. 12, 10, 28 litterarum ordine, in alphabetical order, Plin. 37, 9, 54, § 138:

    verba primis litteris notare, Prob. de Not. Signif. 1 Huschke: digerere in litteram,

    to arrange alphabetically, Sen. Ep. 68, 18: scire litteras, [p. 1072] to be able to read and write, Plaut. Truc. 4, 2, 23; Vitr. 1, 1, 14:

    nescire litteras,

    not to be able to read and write, id. Clem. 2, 1, 2; Suet. Ner. 10:

    scribere aureis litteris,

    Gai. Inst. 2, 77:

    scientia litterarum,

    the art of writing, Dig. 29, 2, 93:

    facere litteram or litteras,

    to write, Plaut. As. 4, 1, 22; Cic. Ac. 2, 2, 6.—In the language of comedy:

    homo trium litterarum, i. e. fur,

    a thief, Plaut. Aul. 2, 4, 46: litteram ex se longam facere, i. e. to make an I by hanging perpendicularly, to hang one's self:

    neque quicquam meliust mihi, ut opinor, quam ex me ut faciam litteram longam, meum laqueo collum quando obstrinxero,

    id. ib. 1, 1, 37:

    littera salutaris, i. e. A. (absolvo) and tristis, i. e. C. (condemno), which were put on the voting-tablets,

    Cic. Mil. 6, 15.—
    II.
    Transf.
    A.
    Sing.
    1.
    A word, a line:

    ad me litteram numquam misit,

    Cic. Fam. 2, 17, 6: ad litteram, word for word, literally:

    locum ad litteram subjeci,

    Quint. 9, 1, 15.—
    2.
    A handwriting:

    Alexidis manum amabam, quod tam prope accedebat ad similitudinem tuae litterae,

    Cic. Att. 7, 2, 3; cf.:

    arguit ipsorum quos littera,

    Juv. 13, 138 (v. also infra B. 1. fin.).—
    B.
    Usually plur.
    1.
    Littĕrae, ārum, f., a letter, epistle: litteras resignare, to unseal or open a letter, Plaut. Trin. 3, 3, 65:

    ut litterarum ego harum sermonem audio,

    id. Ps. 1, 1, 97; Cic. Att. 1, 13, 1:

    dare alicui litteras ad aliquem,

    id. Cat. 3, 4, 9:

    litteras mittere,

    id. Att. 5, 21, 2:

    reddere alicui,

    id. ib. 5, 21, 4:

    accipere,

    id. ib. 5, 21, 7:

    remittere,

    id. ib. 11, 16, 4:

    nullas iis praeterquam ad te et ad Brutum dedi litteras,

    id. Fam. 3, 7, 1:

    queri apud aliquem per litteras,

    id. Att. 5, 21, 13: invitare aliquem perlitteras id. ib. 13, 2, 2:

    civitatum animos litteris temptare,

    Caes. B. C. 1, 40, 1: litterae missae, a letter sent by a person: litterae allatae, a letter received: hence, liber litterarum missarum et allatarum, a letter-book:

    L. M. (i. e. litterae missae)... L. A. (i. e. litterae allatae), etc.,

    Cic. Font. 4, 8; id. Verr. 2, 3, 71, § 167.—In poets also sometimes in sing.:

    quam legis a rapta Briseide littera venit,

    Ov. H. 3, 1; 5, 2; id. M. 9, 515; Tib. 3, 2, 27; Mart. 10, 73 al.—
    2.
    A writing, document, paper:

    litterae publicae,

    Cic. Verr. 2, 4, 63, § 140; 2, 4, 16, § 35; esp. a written acknowledgment:

    littera poscetur,

    Ov. A. A. 1, 428.—
    3.
    An account-book:

    ratio omnis et litterae,

    Cic. Quint. 11, 37; id. Verr. 2, 4, 12, § 27.—
    4.
    An edict, ordinance:

    praetoris litterae,

    Cic. Verr. 2, 5, 22, § 56:

    litteras revocavit,

    letter of appointment, commission, Suet. Vesp. 8. —
    5.
    Written monuments, records, literature:

    abest historia litteris nostris,

    is wanting in our literature, Cic. Leg. 1, 2, 5:

    Graecae de philosophia litterae,

    philosophical literature, id. Div. 2, 2, 5:

    genus hoc scriptionis nondum satis Latinis litteris illustratae,

    id. Brut. 64, 228; id. Tusc. 1, 1, 1; id. Fin. 1, 2, 4:

    Graecis litteris studere,

    id. Brut. 20, 78:

    damnum Hortensii interitu Latinae litterae fecerunt,

    id. ib. 33, 125:

    nullam artem litteris sine interprete et sine aliqua exercitatione percipi posse,

    merely from books, id. Fam. 7, 19:

    quod litteris exstet, Pherecydes primum dixit animos hominum esse sempiternos,

    id. Tusc. 1, 16, 38:

    parvae et rarae per eadem tempora litterae fuere,

    Liv. 6, 1, 2; 7, 3, 6:

    Etruscae,

    id. 9, 36, 3:

    paucissimos adhuc eloquentes litterae Romanae tulerunt,

    Quint. 10, 1, 123: amor litterarum, id. prooem. 6.—
    6.
    History, inasmuch as it is derived from written monuments:

    cupidissimus litterarum fuit,

    Nep. Cat. 3, 1; id. Pelop. 1:

    parvae et rarae per eadem tempora litterae fuere,

    Liv. 6, 1.—
    7.
    Literary labor, composition:

    omnis varietas litterarum mearum,

    Cic. Fam. 15, 4, 12:

    non nihil temporis tribuit litteris,

    Nep. Hann. 13, 2.—
    8.
    An inscription, Ov. M. 11, 706.—
    9.
    Learning, the sciences, liberal education, scholarship, letters:

    sit mihi orator tinctus litteris: audierit aliquid, legerit,

    Cic. de Or. 2, 20, 85:

    erant in eo plurimae litterae,

    id. Brut. 76, 265:

    homo communium litterarum, et politioris humanitatis non expers,

    id. de Or. 2, 7, 28:

    homo sine ingenio, sine litteris,

    id. Verr. 2, 4, 44, § 98:

    fuit in illo ingenium, ratio, memoria, litterae, cura, cogitatio, diligentia,

    id. Phil. 2, 45, 116:

    mihi nihil libri, nihil litterae, nihil doctrina prodest,

    id. Att. 9, 10, 2:

    litterarum scientia,

    id. Brut. 42, 153:

    litterarum coguitio,

    id. de Or. 3, 32, 127: nescire litteras, to be without a liberal education, id. Brut. 74, 259:

    altiores litterae,

    magic, Plin. 14, 4, 5, § 51.—Comically of the art of love: Litteras didicisti;

    quando scis, sine alios discere,

    Plaut. Truc. 4, 2, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > littera

  • 9 Litterae

    littĕra (less correctly lītĕra), ae, f. [lino, q. v.], a letter, a written sign or mark signifying a sound.
    I.
    Lit.:

    cubitum hercle longis litteris signabo jam usquequaque, si quis, etc.,

    Plaut. Rud. 5, 2, 7:

    quid hae locuntur litterae?

    id. Bacch. 4, 7, 3; cf.: quid istae narrant? Tox. Perconctare ex ipsis;

    ipsae tibi narrabunt,

    id. Pers. 4, 3, 29:

    sus rostro si humi A litteram impresserit,

    Cic. Div. 1, 13, 23:

    priscarum litterarum notae,

    id. ib. 2, 41, 85:

    maximis litteris incisum,

    id. Verr. 2, 2, 63, § 154 fin.:

    lenis appellatio litterarum,

    id. Brut. 74, 159:

    suavis appellatio litterarum,

    Quint. 11, 3, 35:

    quae si nostris litteris scribantur,

    id. 12, 10, 28 litterarum ordine, in alphabetical order, Plin. 37, 9, 54, § 138:

    verba primis litteris notare, Prob. de Not. Signif. 1 Huschke: digerere in litteram,

    to arrange alphabetically, Sen. Ep. 68, 18: scire litteras, [p. 1072] to be able to read and write, Plaut. Truc. 4, 2, 23; Vitr. 1, 1, 14:

    nescire litteras,

    not to be able to read and write, id. Clem. 2, 1, 2; Suet. Ner. 10:

    scribere aureis litteris,

    Gai. Inst. 2, 77:

    scientia litterarum,

    the art of writing, Dig. 29, 2, 93:

    facere litteram or litteras,

    to write, Plaut. As. 4, 1, 22; Cic. Ac. 2, 2, 6.—In the language of comedy:

    homo trium litterarum, i. e. fur,

    a thief, Plaut. Aul. 2, 4, 46: litteram ex se longam facere, i. e. to make an I by hanging perpendicularly, to hang one's self:

    neque quicquam meliust mihi, ut opinor, quam ex me ut faciam litteram longam, meum laqueo collum quando obstrinxero,

    id. ib. 1, 1, 37:

    littera salutaris, i. e. A. (absolvo) and tristis, i. e. C. (condemno), which were put on the voting-tablets,

    Cic. Mil. 6, 15.—
    II.
    Transf.
    A.
    Sing.
    1.
    A word, a line:

    ad me litteram numquam misit,

    Cic. Fam. 2, 17, 6: ad litteram, word for word, literally:

    locum ad litteram subjeci,

    Quint. 9, 1, 15.—
    2.
    A handwriting:

    Alexidis manum amabam, quod tam prope accedebat ad similitudinem tuae litterae,

    Cic. Att. 7, 2, 3; cf.:

    arguit ipsorum quos littera,

    Juv. 13, 138 (v. also infra B. 1. fin.).—
    B.
    Usually plur.
    1.
    Littĕrae, ārum, f., a letter, epistle: litteras resignare, to unseal or open a letter, Plaut. Trin. 3, 3, 65:

    ut litterarum ego harum sermonem audio,

    id. Ps. 1, 1, 97; Cic. Att. 1, 13, 1:

    dare alicui litteras ad aliquem,

    id. Cat. 3, 4, 9:

    litteras mittere,

    id. Att. 5, 21, 2:

    reddere alicui,

    id. ib. 5, 21, 4:

    accipere,

    id. ib. 5, 21, 7:

    remittere,

    id. ib. 11, 16, 4:

    nullas iis praeterquam ad te et ad Brutum dedi litteras,

    id. Fam. 3, 7, 1:

    queri apud aliquem per litteras,

    id. Att. 5, 21, 13: invitare aliquem perlitteras id. ib. 13, 2, 2:

    civitatum animos litteris temptare,

    Caes. B. C. 1, 40, 1: litterae missae, a letter sent by a person: litterae allatae, a letter received: hence, liber litterarum missarum et allatarum, a letter-book:

    L. M. (i. e. litterae missae)... L. A. (i. e. litterae allatae), etc.,

    Cic. Font. 4, 8; id. Verr. 2, 3, 71, § 167.—In poets also sometimes in sing.:

    quam legis a rapta Briseide littera venit,

    Ov. H. 3, 1; 5, 2; id. M. 9, 515; Tib. 3, 2, 27; Mart. 10, 73 al.—
    2.
    A writing, document, paper:

    litterae publicae,

    Cic. Verr. 2, 4, 63, § 140; 2, 4, 16, § 35; esp. a written acknowledgment:

    littera poscetur,

    Ov. A. A. 1, 428.—
    3.
    An account-book:

    ratio omnis et litterae,

    Cic. Quint. 11, 37; id. Verr. 2, 4, 12, § 27.—
    4.
    An edict, ordinance:

    praetoris litterae,

    Cic. Verr. 2, 5, 22, § 56:

    litteras revocavit,

    letter of appointment, commission, Suet. Vesp. 8. —
    5.
    Written monuments, records, literature:

    abest historia litteris nostris,

    is wanting in our literature, Cic. Leg. 1, 2, 5:

    Graecae de philosophia litterae,

    philosophical literature, id. Div. 2, 2, 5:

    genus hoc scriptionis nondum satis Latinis litteris illustratae,

    id. Brut. 64, 228; id. Tusc. 1, 1, 1; id. Fin. 1, 2, 4:

    Graecis litteris studere,

    id. Brut. 20, 78:

    damnum Hortensii interitu Latinae litterae fecerunt,

    id. ib. 33, 125:

    nullam artem litteris sine interprete et sine aliqua exercitatione percipi posse,

    merely from books, id. Fam. 7, 19:

    quod litteris exstet, Pherecydes primum dixit animos hominum esse sempiternos,

    id. Tusc. 1, 16, 38:

    parvae et rarae per eadem tempora litterae fuere,

    Liv. 6, 1, 2; 7, 3, 6:

    Etruscae,

    id. 9, 36, 3:

    paucissimos adhuc eloquentes litterae Romanae tulerunt,

    Quint. 10, 1, 123: amor litterarum, id. prooem. 6.—
    6.
    History, inasmuch as it is derived from written monuments:

    cupidissimus litterarum fuit,

    Nep. Cat. 3, 1; id. Pelop. 1:

    parvae et rarae per eadem tempora litterae fuere,

    Liv. 6, 1.—
    7.
    Literary labor, composition:

    omnis varietas litterarum mearum,

    Cic. Fam. 15, 4, 12:

    non nihil temporis tribuit litteris,

    Nep. Hann. 13, 2.—
    8.
    An inscription, Ov. M. 11, 706.—
    9.
    Learning, the sciences, liberal education, scholarship, letters:

    sit mihi orator tinctus litteris: audierit aliquid, legerit,

    Cic. de Or. 2, 20, 85:

    erant in eo plurimae litterae,

    id. Brut. 76, 265:

    homo communium litterarum, et politioris humanitatis non expers,

    id. de Or. 2, 7, 28:

    homo sine ingenio, sine litteris,

    id. Verr. 2, 4, 44, § 98:

    fuit in illo ingenium, ratio, memoria, litterae, cura, cogitatio, diligentia,

    id. Phil. 2, 45, 116:

    mihi nihil libri, nihil litterae, nihil doctrina prodest,

    id. Att. 9, 10, 2:

    litterarum scientia,

    id. Brut. 42, 153:

    litterarum coguitio,

    id. de Or. 3, 32, 127: nescire litteras, to be without a liberal education, id. Brut. 74, 259:

    altiores litterae,

    magic, Plin. 14, 4, 5, § 51.—Comically of the art of love: Litteras didicisti;

    quando scis, sine alios discere,

    Plaut. Truc. 4, 2, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > Litterae

  • 10 relino

    rĕ-lĭno, lēvi, 3, v. a., to unpitch, unseal, open (very rare;

    perh. only in the foll. passages): relevi dolia omnia, omnes serias,

    Ter. Heaut. 3, 1, 51. — Poet.:

    servata mella Thesauris,

    i. e. to take out, Verg. G. 4, 229 (but for relevimus, Plaut. Stich. 5, 4, 38, Fleck. reads rei erimus).

    Lewis & Short latin dictionary > relino

  • 11 resigno

    rĕ-signo, āvi, ātum, 1, v. a.
    I.
    To unseal, open (class.).
    A.
    Lit.:

    litteras,

    Plaut. Trin. 3, 3, 65; Cic. Att. 11, 9, 2:

    testamenta,

    Hor. Ep. 1, 7, 9; Dig. 28, 1, 23; 29, 3, 6:

    loculos,

    Plin. 14, 13, 14, § 89.— Poet.:

    perjuria Graia resignat,

    breaks through the faithless band, Sil. 17, 426: (Mercurius) lumina morte resignat, opens the eyes of the dead whom he is about to conduct to Orcus, Verg. A. 4, 244.—
    B.
    Trop.
    1.
    To annul, cancel, invalidate, rescind, destroy (syn.:

    rescindere, dissolvere): tabularum fidem,

    Cic. Arch. 5, 9:

    ne quid ex constituti fide resignaret,

    violate, Flor. 4, 7, 14 Duker:

    pacta,

    Sil. 4, 790:

    jura leti (Mercurius),

    Prud. adv. Symm. 1, 90:

    quorum mors resignata est,

    Lact. 7, 22 fin.
    2.
    To disclose, reveal (only poet.):

    venientia fata,

    Ov. F. 6, 535:

    hoc, quod latet, etc.,

    Pers. 5, 28: verba, Mart. 9, 36, 5. —
    II.
    Ante-class. and in Hor. = rescribere (I. B. 2.), to transfer in an account; to assign to one:

    resignare antiqui dicebant pro rescribere, ut adhuc subsignare dicimus pro subscribere,

    Fest. p. 281, 31 Müll.: resignatum aes dicitur militi, cum ob delictum aliquod jussu tribuni militum, ne stipendium ei detur, in tabulas refertur. Signare enim dicebant pro scribere, id. pp. 284 and 285 ib.; Cato ap. Serv. Verg. A. 4, 244. — Hence, to give back, resign, = reddere:

    laudo manentem (Fortunam): si celeres quatit Pennas, resigno quae dedit,

    Hor. C. 3, 29, 54:

    cuncta resigno,

    id. Ep. 1, 7, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > resigno

См. также в других словарях:

  • Unseal — Un*seal ([u^]n*s[=e]l ), v. t. [1st pref. un + seal.] 1. To break or remove the seal of; to open, as what is sealed; as, to unseal a letter. [1913 Webster] Unable to unseal his lips beyond the width of a quarter of an inch. Sir W. Scott. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • unseal — index bare, disclose, reveal, unveil Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • unseal — (v.) early 15c., from UN (Cf. un ) (2) + SEAL (Cf. seal) (v.). Cf. M.Du. ontsegelen, O.H.G. intsigilan. Related: Unsealed (late 14c.) …   Etymology dictionary

  • unseal — [unsēl′] vt. 1. to break or remove the seal of 2. to open (something sealed or closed as if sealed) …   English World dictionary

  • unseal — unsealable, adj. /un seel /, v.t. 1. to break or remove the seal of; open, as something sealed or firmly closed: to unseal a letter; to unseal a tomb. 2. to free from constraint, as a person s thought, speech, or behavior: Their friendship… …   Universalium

  • unseal — /ʌnˈsil/ (say un seel) verb (t) 1. to break or remove the seal of. 2. to open, as something sealed or firmly closed: nothing will unseal my lips on that topic. {un 2 + seal1} …  

  • unseal — transitive verb Date: 12th century to break or remove the seal of ; open …   New Collegiate Dictionary

  • unseal — verb To break the seal of (something) in order to open it …   Wiktionary

  • unseal — (Roget s IV) v. Syn. unlock, free, remove, crack; see break 1 , open 2 …   English dictionary for students

  • unseal — v. break the seal of, open …   English contemporary dictionary

  • unseal — verb remove or break the seal of …   English new terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»